VIP
- Učlanjen(a)
- 14.07.2011
- Poruka
- 19.107
Mire, ili dobro ne vidis, ili svedno iznosis neistine da nista nisam dokazao.
Evo ponovo sa naglaskom izraza NEBU ili NA NEBU, i cinjenicom da ce verni uci u raj koji je NA NEBU:
Da vidimo Mire da li nemam biblijske dokaze, i da li raj nije oduvek bio na nebu
Raj ili nebesko carstvo u koje ce uci verni na kraju istorije sveta, uvek se nalazilo na nebu:
"Gledah dokle se postaviše prijestoli, i starac sjede, na kom bješe odijelo bijelo kao snijeg, i kosa na glavi kao čista vuna, prijesto mu bijaše kao plamen ognjeni, točkovi mu kao oganj razgorio.
Rijeka ognjena izlažaše i tecijaše ispred njega, tisuća tisuća služaše mu, i deset tisuća po deset tisuća stajahu pred njim; sud sjede, i knjige se otvoriše.
Tada gledah radi glasa velikih riječi koje govoraše onaj rog; i gledah dokle ne bi ubijena zvijer i tijelo joj se raščini i dade se da izgori ognjem.
I ostalijem zvijerima uze se vlast, jer duljina životu bješe im određena do vremena i do roka.
Vidjeh u utvarama noćnijem, i gle, kao sin čovječji iđaše s oblacima nebeskim, i dođe do starca i stade pred njim.
I dade mu se vlast i slava i carstvo da mu služe svi narodi i plemena i jezici; vlast je njegova vlast vječna, koja neće proći, i carstvo se njegovo neće rasuti" ( Danilo 7. 9 - 14 )
"Jer će sam Gospod sa zapoviješću, s glasom aranđelovijem, i s trubom Božijom sići s neba; i mrtvi u Hristu vaskrsnuće najprije;
A potom mi živi koji smo ostali, zajedno s njima bićemo uzeti u oblake na susret Gospodu na nebo, i tako ćemo svagda s Gospodom biti" ( 1 Solunjanima 4. 16 - 17 )
"A ovo je glava od toga što govorimo: imamo takvog Poglavara svešteničkog koji sedi s desne strane prestola Veličine na nebesima;
Koji je sluga svetinjama i istinitoj skiniji, koju načini Gospod, a ne čovek" ( Jevrejima 8. 1 - 2 )
Ne postoji pakao kao mesto vecnog mucenja gresnika.
Postoji sud Bozji nakon Hristovog drugog dolaska nakon cega ce bezbozni biti baceni u ognjeno jezero da tamo umru ili nestanu za vecnost.
To zavisi od prevoda, jer izraz vecno u bibliji ne znaci vecno po trajanju vec po rezultatima.
Oni ce biti izmuceni jednom za vecnost, greh ce zauvek biti unisten i nikada se nece vise pojaviti.
Sto se tice Lazara i Bogatasa, to nije istiniti dogadjaj, vec prica koju je Isus ispricao iz narodnog verovanja koje su oni doneli iz Vavilona, da bi in dao duhovnu pouku, da njima ako ko iz mrtvih dodje nece verovati, i da treba da se pokaju na osnovu Mojsija i proroka.
Na kraju, ideja vecnih muka rusi biblijsku sliku od Bogu ljubavi, jer zamislimo raj gde ljudi uzivaju u hladovini, a tamo u paklu njihovi ocevi, majke, babe, dede, rodjaci se vecno muce.
Kakav bi to raj za te ljude bio, gde oni zie sa vecnom svescu o tome da se negde njihovi mili i dragi muce.
Kakvu bi sliku o Bogu to u njima proizvelo.
Zato je biblijski kontekst jedino moguc, a ne nase zelje i razmisljanja, a biblija govori o vecnoj smrti kao vecnom nepostojanju, a ne vecnom zivotu gresnika u mukama pakla.
Evo ponovo sa naglaskom izraza NEBU ili NA NEBU, i cinjenicom da ce verni uci u raj koji je NA NEBU:
Da vidimo Mire da li nemam biblijske dokaze, i da li raj nije oduvek bio na nebu
Raj ili nebesko carstvo u koje ce uci verni na kraju istorije sveta, uvek se nalazilo na nebu:
"Gledah dokle se postaviše prijestoli, i starac sjede, na kom bješe odijelo bijelo kao snijeg, i kosa na glavi kao čista vuna, prijesto mu bijaše kao plamen ognjeni, točkovi mu kao oganj razgorio.
Rijeka ognjena izlažaše i tecijaše ispred njega, tisuća tisuća služaše mu, i deset tisuća po deset tisuća stajahu pred njim; sud sjede, i knjige se otvoriše.
Tada gledah radi glasa velikih riječi koje govoraše onaj rog; i gledah dokle ne bi ubijena zvijer i tijelo joj se raščini i dade se da izgori ognjem.
I ostalijem zvijerima uze se vlast, jer duljina životu bješe im određena do vremena i do roka.
Vidjeh u utvarama noćnijem, i gle, kao sin čovječji iđaše s oblacima nebeskim, i dođe do starca i stade pred njim.
I dade mu se vlast i slava i carstvo da mu služe svi narodi i plemena i jezici; vlast je njegova vlast vječna, koja neće proći, i carstvo se njegovo neće rasuti" ( Danilo 7. 9 - 14 )
"Jer će sam Gospod sa zapoviješću, s glasom aranđelovijem, i s trubom Božijom sići s neba; i mrtvi u Hristu vaskrsnuće najprije;
A potom mi živi koji smo ostali, zajedno s njima bićemo uzeti u oblake na susret Gospodu na nebo, i tako ćemo svagda s Gospodom biti" ( 1 Solunjanima 4. 16 - 17 )
"A ovo je glava od toga što govorimo: imamo takvog Poglavara svešteničkog koji sedi s desne strane prestola Veličine na nebesima;
Koji je sluga svetinjama i istinitoj skiniji, koju načini Gospod, a ne čovek" ( Jevrejima 8. 1 - 2 )
Ne postoji pakao kao mesto vecnog mucenja gresnika.
Postoji sud Bozji nakon Hristovog drugog dolaska nakon cega ce bezbozni biti baceni u ognjeno jezero da tamo umru ili nestanu za vecnost.
To zavisi od prevoda, jer izraz vecno u bibliji ne znaci vecno po trajanju vec po rezultatima.
Oni ce biti izmuceni jednom za vecnost, greh ce zauvek biti unisten i nikada se nece vise pojaviti.
Sto se tice Lazara i Bogatasa, to nije istiniti dogadjaj, vec prica koju je Isus ispricao iz narodnog verovanja koje su oni doneli iz Vavilona, da bi in dao duhovnu pouku, da njima ako ko iz mrtvih dodje nece verovati, i da treba da se pokaju na osnovu Mojsija i proroka.
Na kraju, ideja vecnih muka rusi biblijsku sliku od Bogu ljubavi, jer zamislimo raj gde ljudi uzivaju u hladovini, a tamo u paklu njihovi ocevi, majke, babe, dede, rodjaci se vecno muce.
Kakav bi to raj za te ljude bio, gde oni zie sa vecnom svescu o tome da se negde njihovi mili i dragi muce.
Kakvu bi sliku o Bogu to u njima proizvelo.
Zato je biblijski kontekst jedino moguc, a ne nase zelje i razmisljanja, a biblija govori o vecnoj smrti kao vecnom nepostojanju, a ne vecnom zivotu gresnika u mukama pakla.
Neće ići.
