Zvezde u mracnoj noci

[mire000]

Ti Marko umesto da dokazes kontinuitet vase dogme i njen opstanak kroz vekove, tj. umesto da dokazes da je protestantska crkva, Bozja crkva, sa identicnom dogmom kroz vekove, ti skreces u napad?

Samo znaj - nije napad najbolja odbrana, nista ti ne vredi ako je tvoja crkva izgradjena na lazi, a vidimo da jeste jer bastinite "visemilenijsko protivrecje sa samima sobom"!

Jedino sto vam je zajednicko i oko cega se slazete i dan danas je "napad na crkvu". Dogma vam je bila i ostala suprotstavljena!

Pa ako je to "prava crkva" sa suprotstavljenom dogmom, hvala ti, ali ja ne verujem da Bog sam sebi protivreci!

 

[DarthShone]

Ti Marko umesto da dokazes kontinuitet vase dogme i njen opstanak kroz vekove, tj. umesto da dokazes da je protestantaka crkva Bozja crkva sa identicnon dogmom kroz vekove, ti skreces u napad?

Samo znaj - nije napad najbolja odbrana, nista ti ne vredi, ako je tvoja crkva izgradjena na lazi a vidimo da jeste jer bastinite "visemilenijsko protivrecje sa samima sobom"!

Mire, ko je koga napao ovde? Ne vidim njegove postove jer je na ignore, a da ih čitam nemam nameru, jer od kako je pao pod uticaj trola adventistički sinodrom napadanja na svakoga ko iznosi činjenice i argumente o njima je samo pojačan.

Ne želim da ova rasprava ide ka ličnom raspravljanju, jer bih time pao u zamku koju on na nagovor trola i priprema da bi uklonio one koji adventizam udaraju tamo gde ga i treba udarati.

Dogmu i kontinuitet, brate moj, oni nemaju. Posebno adventisti. Sve što čine je da svojim verovanjima i učenjima dodaju šta god da im padne na pamet, ili se učini prikladnim učenju "malog svetla".

Ako očekuješ da ti odgovori i da dokaze, nećeš to ni dočekati, doslovno. Dokaza nema. Posebno ne u Bibliji koju navodno drže izvorom svojih verovanja i koja im je navodno jedini autoritet. O tom "poštovanju" govori i činjenica da je pored toga što je Bogu u usta stvaljala stvari koje On nikada nije rekao, njihova osnivačica, kao špil karata mešala knjige proroka Ilije, Ezekiela, i knjigu o Jobu u svojim navodnim "vizijama".

 

[mire000]

Mire, ko je koga napao ovde? Ne vidim njegove postove jer je na ignore, a da ih čitam nemam nameru, jer od kako je pao pod uticaj trola adventistički sinodrom napadanja na svakoga ko iznosi činjenice i argumente o njima je samo pojačan.

Ne mislim brate da je licno ikoga napao nego teoloski je okrenuo moje pitanje u svoju korist i sada trazi da mi dokazemo nas kontinuitet, a on svoj nece ili ne moze. Pa onda pominje cistiliste i slicno kao nesto sto je van kontinuiteta.

Pa nisam ja njemu postavio pitanje da bi ga on okrenuo protiv mene. Vec zelim da na pitanje dobijem posten odgovor, a posle cemo pricati i o nasem kontinuitetu. Nismo trenutno mi tema.

Ne volim kada neko izbegava odgovor skretanjem u napad.

Eto samo toliko, a nista ruzno, klasicne zamerke crkvi koje slusamo svakodnevno..

 

[Marko1932]

Ti Marko umesto da dokazes kontinuitet vase dogme i njen opstanak kroz vekove, tj. umesto da dokazes da je protestantska crkva, Bozja crkva, sa identicnom dogmom kroz vekove, ti skreces u napad?
Samo znaj - nije napad najbolja odbrana,

Mire i to ti je pogresan zakljucak! Ja nikoga ne napadam, nego iznosim cinjernice koje i meni i tebi dokazuju da taj tvoj koninuitet, nije siguran, jer su vekovima mnoge pogresne dogme usvajane, koje se suprote Bozjem zakonu, Hristu i apostolskom ucenju. To nije nikakav napad, reci mi sta sam neistinito izneo? NISTA!

Jedino sto vam je zajednicko i oko cega se slazete i dan danas je "napad na crkvu".[/QUOTE]

Dbro mire, da li se tvoja Crkva zajedno sa tobom slaze sa ucenje Adventisticke crkve?
Godinama ovde na forum slusamo neistine koje propovdju svestenici te crkve, za koje i ti znas da nisu istiniti. A ti o tome nista ne kazes, nego cinjernice koje sam nanveo, a koje pobijaju tvoju teoriju o potrebi kontinuiteta, (iako bi bio pravi blagoslov da su svi hriscani sacuvali apostolske dogme i taj kontinuitet) , a ti moje argummmente nazivas napadom na tvoju crkvu. Zar nisi ni primetio da od tvojih sagovornika neprekidno nista ni ne cujemo osim napada i to je tebi dobro i niste ne kazes.

Dogma vam je bila i ostala suprotstavljena![/QUOTE]

U pravu si, ja se suprotstavljam neistini i svakom izopacenju pa bilo cije da je.

Pa ako je to "prava crkva" sa suprotstavljenom dogmom, hvala ti, ali ja ne verujem da Bog sam sebi protivreci![/QUOTE]

Mire, sta se sada sa tobom dogadja? Bunis se protiv protivnjenja, a sam se protivis.
Zasto si se iznervirao? Zato sto nemas cime da dokazes da moje primedbe nisu ispravne.
Bog nasigurno ne suprotstavlja se sam sebi, ali mnogobrojne dogme tvoje crkve i sam si veidao, suprotstavljaju se apostolskom ucernju.
Zato brate Mire, mani se ti kontinuiteta, jer da je ono pravo, bilo bi dobro, nego trazi gde je istina koja spasava, to je najvaznije za tebe i mene.
Budi mi hrabar i samo napred u trazenja istine.

 

[DarthShone]

Eto samo toliko, a nista ruzno, klasicne zamerke crkvi koje slusamo svakodnevno..

Aha. Pa dobro. Reći ću samo da je red da on prvi odbrani svoju "crkvu" i njenu nepostojeću dogmu i kontinuitet. Dakle, kao neko ko predstavlja nasrtljivce i samozvne "krune" reformacije, on treba da dokaže da su apostoli izvorno verovali iste stvari kao i ostatak iz Mejna.

Ali. to se neće dogoditi. Jer nisu apostoli verovali u to. Niti je postojala nekakva fantomska Crkva.

Dokaze o tome ko su i šta su adventisti, dati su mnogo, reklo bi se i previše puta, tako da, nema nikakve potrebe da se njihovoj aroganciji udovoljava tako što će neko ovde da akolitima inverzije prave Crkve dokazuje da je Crkva očuvala kontinuitet dogme i učenja.

Biblija na koju se u svojoj aroganciji pozivaju ih obara brate. Biblija.

Kome je bilo od arhijereja, teologa Zapada ili Istoka, ikada palo na pamet da računa datum drugog dolaska? Kome je od njih kroz sve ove vekove na pamet pala blasfemija o poistovećivanju Sina Božijega, Boga samog sa anđelom? Koji je od arhijereja, ma i običnih klirika tvrdio da mu je Bog pokazao svetleće zapovesti? Koji je od ljudi Crkve Božije negirao Trojstvo? Koji je od crkvenih otaca, bilo u prošlosti, bilo danas svoje dijetalne životne navike stavljao u ravan sa Božijom objavom? Ko je od nas ikada kroz sve ove vekove, evo tri milenijuma negirao reči Svetoga Apostola Pavla? Ko je od nas kušao Boga tražeći znake i vizije? Ko?
NIKO.
Dakle, ko je očuvao kontinuitet? Ko? Crkva Božija.

A za ove postoji samo jedno uputstvo koga se treba držati. Ono Tertulijanovo. Nikada ništa sa apostatama.

 

[stvarnoslap]

Mire, ko je koga napao ovde? Ne vidim njegove postove jer je na ignore, a da ih čitam nemam nameru, jer od kako je pao pod uticaj trola adventistički sinodrom napadanja na svakoga ko iznosi činjenice i argumente o njima je samo pojačan.

Izgleda da je Marko mene stavio na ignore, ali komentira moje pojedinačne rečenice koje ti u svojim postovima citiraš. Čini mi se da ga je tripo na to "natjerao", zaprijetivši mu "igrankom".

Ne želim da ova rasprava ide ka ličnom raspravljanju,

Nisu to čak ni raspravljanja, nego najdrskija vrijeđanja. Kad više nisu mogli sakriti činjenice koje su ovdje iznesene o ASD, odlučili su one koji ih iznose proglasiti "nepopravljivim lažovima", "zvijerima" i sličnim epitetima.

Ako očekuješ da ti odgovori i da dokaze, nećeš to ni dočekati, doslovno. Dokaza nema.

Naravno. Kad bi dokaze imali, ne bi se koristili gore spomenute prakse.

 

[DarthShone]

Izgleda da je Marko mene stavio na ignore, ali komentira moje pojedinačne rečenice koje ti u svojim postovima citiraš. Čini mi se da ga je tripo na to "natjerao", zaprijetivši mu "igrankom".

Tebe jeste stavio na ignore, ali mene nije. Valjda mu je trol tako rekao da bi mogao da sakuplja materijale za svoje navodne "istovare" po društvenim mrežama i EGWističkim propovedima.

Ako je Marko dozvolio sebi da ga jedan trol vuče za nos i ucenjuje ga, to samo govori o samom Marku, kao i o EGWiszmu.

Nisu to čak ni raspravljanja, nego najdrskija vrijeđanja. Kad više nisu mogli sakriti činjenice koje su ovdje iznesene o ASD, odlučili su one koji ih iznose proglasiti "nepopravljivim lažovima", "zvijerima" i sličnim epitetima.

Naravno da nisu raspravljanja. Igraju na kartu ponižavanja i izazivanja normalne ljudske reakcije, da bi posle mogli da ponavljaju kako je to "naš duh". Samo me činjenica da sam Hrišćanin, Katolik, sprečava da iznesem kakvo je ponašanje adventistikinje koju sam poznavoa bilo. Ne želim da ogovoram, samo ću reći da je ovo što ovi iznose i način na koji tretiraju svakoga ko se usudi da im razbija EGWističku viziju, sasvim očekivano, i tako tipično za njih.

Naravno. Kad bi dokaze imali, ne bi se koristili gore spomenute prakse.

Što samo govori da su na lažima nastali. Jer Istina se ne mora braniti pljuvanjem, nametanjem i vrtenjem u krug.

 

[stvarnoslap]

Tebe jeste stavio na ignore, ali mene nije.

Ne čita moje postove u integralnom obliku, jer ih uopće i ne vidi, ali ih komentira i ocjenjuje gledajući izvučenu jednu rečenicu koji ti citiraš. Divota od ozbiljnosti i korektnosti.

Što samo govori da su na lažima nastali. Jer Istina se ne mora braniti pljuvanjem, nametanjem i vrtenjem u krug.

Točno. Neistinu se i ne može braniti osim pljuvanjem. Pljuvanjem po istini ili pljuvanjem po onome tko neistinu raskrinkava. Hvala Bogu, koliko god i kako god neistinu branili, obraniti je u konačnici nije moguće.

 

[Laodikeja]

A zašto ona kojoj ti pripadaš donosi odluke!? Zašto je donijela odluku da u svoja vjerovanja uvrsti i vjerovanje o Trojstvu, 65 godina nakon smrti Ellen White?

Koliko znam crkva Adventista je oduvek verovala u trojedinog Boga, i Ellen White o tome pise.

Ali, cak i da je tako kako ti kazes, to je biblijska istina, a ne neka ljudska filozofija koju je crkva toboze usvojila.

Sve u Adventizmu su biblijske istine.

A što su to preuzeli iz mnogobožačke filozofije? Da je Sin (Krist) Bog i da je Duh Sveti Bog?

Ne, nisu nista preuzeli, jer to je biblijska istina, da su i Bog Otac, i Gospod Isus, i Sveti Duh Bog.

Koja je to odluka opovrgnuta? Zašto izmišljaš?

Ima mnogo odluka koje su jedni sabori donosili, a drugi ih opovrgavali.
Cak je bilo i fizickog obracuna na tim saborima.

Kao primer moze se navesti sabor u Carigradu 754 godine, na kome je zakljuceno da se klanjanje ikonama i kipovima protivi nauci pisma.
Vec sledeci sabor odrzan u Nikeji 787 godine je opovrgao ove zakljucke i uveo klanjanje ikonama i kipovima.

Ne, nije imala. Na dan Pedesetnice nije imala ni jedno slovo novozavjetnih spisa.

Namerno si izvrnuo moje reci da bi pokaza kako ja navodno iznosim neistine.

Ja nisam ni napisao da je crkva na dan pedesetnice imala napisan novi zavet.

Imala ga je nakon 100 godine nove ere, kada je napisana poslednja novozavetna knjiga "Jevandjelje po Jovanu" ( ne po redosledu u bibliji, vec je Jovan nakon otkrivenja napisao Jovanovo jevandjelje ).

Nije izmišljotina. To su povijesne činjenice. Niti ih tko osporava, niti ih može osporiti.

Vec sam ih osporio, i prikazao istoriju prve crkve.

RKC je kasnije izmislila istoriju da bi prikazala kako ona ima nekakav kontinuitet od Hrista, i ako u sustini nema nikakve dodirne tacke ni sa prvom crkvom u organizacionom, a jos manje u doktrinalnom smislu, jer je SVE u njoj mnogobozackog porekla, i osnovana je sa Konstantinom i ulaskom mnogobozaca, a Justinijan joj je poklonio Rim kao mesto vladavine.

Evo što Katolička crkva (i katolici) vjeruju:

Vjerujem u jednoga Boga, Oca svemogućega, stvoritelja neba i zemlja, svega vidljivoga i nevidljivoga. I u jednoga Gospodina Isusa Krista, jedinorođenoga Sina Božjega. Rođenog od Oca prije svih vjekova. Boga od Boga, svjetlo od svjetla, pravoga Boga od pravoga Boga. Rođena, ne stvorena, istobitna s Ocem, po kome je sve stvoreno. Koji je radi nas ljudi i radi našega spasenja sišao s nebesa. I utjelovio se po Duhu Svetom od Marije Djevice: i postao čovjekom. Raspet također za nas: pod Poncijem Pilatom mučen i pokopan. I uskrsnuo treći dan, po Svetom Pismu. I uzašao na nebo: sjedi s desne Ocu. I opet će doći u slavi suditi žive i mrtve, i njegovu kraljevstvu neće biti kraja. I u Duha Svetoga, Gospodina i životvorca; koji izlazi od Oca i Sina. Koji se s Ocem i Sinom skupa časti i zajedno slavi; koji je govorio po prorocima. I u jednu svetu katoličku i apostolsku Crkvu. Ispovijedam jedno krštenje za oproštenje grijeha. I iščekujem uskrsnuće mrtvih. I život budućega vijeka. Amen.
-----------------------------------------------------------------------
Evo, od svega gore što vjeruje Katolička crkva, navedi što je to preuzeto iz "mnogobožačke religije", kako ti ustvrdi.

Ovaj simbol vere je postavljen samo kao maska ili plast forme, i ovo sadrzano u ovom simbolu vere uglavnom veruju SVE crkve, jer su to osnovne istine u koje veruju SVI Hriscani.

Ali, kada se malo zagrebe ispod povrsine RKC, otkriva se mnostvo mnogobozackih ucenja i verovanja, kao i rituala i obicaja.

Evo sa teme "Crkveni običaji i učenja i njihovo mnogobožačko i okultno poreklo"

------------------------------------------------------------------------------------


"Posveti ih istinom svojom - reč je tvoja istina" ( jevanđelje po Jovanu 17. 17 )

Ove reči izgovorio je sam Gospod Isus Hristos u jednoj od svojih molitava upućenih Ocu za svoje učenike i sve ostale koji u novozavetnom periodu poveruju u njega i prihvate ga kao ličnog spasitelja i Gospoda.

One ukazuju na reč Božju kao jedinu istinu i jedino pravilo vere - koje je dato za čovekovo posvećenje i duhovno uzdizanje.

O ovome govori i apostol Pavle sledećim biblijskim citatima:

"I imamo najpouzdaniju proročku riječ, i dobro činite što pazite na nju, ako na vidjelo koje svijetli u tamnome mjestu, dokle dan ne osvane i danica se ne rodi u srcima vašima.
I ovo znajte najprije da nijedno proroštvo književno ne biva po svome kazivanju;
Jer nikad proroštvo ne bi od čovječije volje, nego naučeni od svetoga Duha govoriše sveti Božiji ljudi" ( 2 poslanica Petrova 1. 19 - 21 )"Ali ti stoj u tome što si naučio i što ti je povjereno, znajući od koga si se naučio,
I budući da iz malena umiješ sveta pisma, koja te mogu umudriti na spasenije u Hrista Isusa.
Sve je pismo od Boga dano, i korisno za učenje, za karanje, za popravljanje, za poučavanje u pravdi, Da bude savršen čovjek Božij, za svako dobro djelo pripravljen" ( 2 poslanica Timotijeva 3. 16 - 17 )

Ipak - tokom istorije su postojali ljudi koji se nisu u potpunosti pridržavali ovog biblijskog načela i koji su svoju reč stavljali iznad autoriteta Božje reči - menjajući tako njen smisao, pa time i samu izvornu biblijsku nauku.

Hristos i apostoli su predvideli da će se tokom novozavetne istorije u crkvi pojaviti mnogi lažni učitelji - koji će propovedati lažna učenja i nauke zasnovane na ljudskim filozofijama.

"Pazite dakle na sebe i na sve stado u kome vas Duh Sveti postavi vladikama da pasete crkvu Gospoda i Boga koju steče krvlju svojom;
Jer ja ovo znam da će po odlasku mom ući među vas teški vuci koji neće štedeti stada;
I između vas samih postaće ljudi koji će govoriti izvrnutu nauku da odvraćaju učenike za sobom" ( dela apostolska 20. 28 - 30 )"Kako dakle primiste Hrista Isusa Gospoda onako živite u Njemu,
Ukorenjeni i nazidani u Njemu i utvrđeni verom kao što naučiste, izobilujući u njoj zahvalnošću.
Braćo! Čuvajte se da vas ko ne zarobi filozofijom i praznom prevarom, po kazivanju čovečijem, po nauci sveta, a ne po Hristu.
Jer u Njemu živi svaka punina Božanstva telesno"( Kološanima poslanica. 2 6 - 9 )
"Zaklinjem te dakle pred Bogom i Gospodom našijem Isusom Hristom, koji će suditi živima i mrtvima, dolaskom njegovijem i carstvom njegovijem:
Propovijedaj riječ, nastoj u dobro vrijeme i u nevrijeme, pokaraj, zaprijeti, umoli sa svakijem snošenjem i učenjem;
Jer će doći vrijeme kad zdrave nauke neće slušati, nego će po svojijem željama nakupiti sebi učitelje, kao što ih uši svrbe,
I odvratiće uši od istine, i okrenuće se ka gatalicama.
A ti budi trijezan u svačemu, trpi zlo, učini djelo jevanđelista, službu svoju svrši" ( 2 poslanica Timotiju 4. 1 - 5 )

Ove reči su našle svoje ispunjenje polovinom 2 veka nove ere - kada su se u crkvi pojavili ljudi koji su odstupili od reči Gospoda Isusa Hrista i apostola, i uneli jeres lažnih učenja.
Posredstvom ovih lažnih učitelja - u crkvu su tokom istorije uneseni mnogi elementi i učenja koji nemaju svoje poreklo u Božjoj reči - već u mnogobožačkim filozofijama.
Kasnije su posredstvom crkvenih otaca i crkvenih sabora ovi elementi usvajani i zvanično uneseni u crkvenu praksu.

Mnogoboštvo ili paganizam - podrazumeva religijski sistem obožavanja mnoštvo bogova i boginja, kao i sistem obrednih praksi, simbola i učenja o svetu i čoveku, kosmosu, prirodi i zagrobnom životu, u kojima se prepliću mnoštvo legendi i priča o bogovima, mitološkim bićima i mitskim junacima

Jedno od najznačajnijih božanstava u mnogobožačkom sistemu - je bilo sunce, ili bog sunca.
Ovaj kult je bio zastupljen u svim kulturama i filozofijama starog sveta, a postoji i danas - u Hinduizmu i istočnjačkim filozofijama, kod Afro i Američkih Indijanaca, u masoneriji, magiji i okultizmu.

U nastavku su navedeni pojedini mnogobožački elementi koji danas preovlađuju u tradicionalnim crkvama istoka i zapada.


KRST


Krst je tokom istorije bio simbol mnogih mnogobožačkih naroda, njihovih Bogova i kultova i kao takav ima mnogobožačko i okultno poreklo.

Prvi preteča krsta je bio znak u obliku slova T ( tau ), simbol Tamuza ( boga sunca i prirode ), od koga će kasnije nastati različiti oblici koji svi do reda i maju magijsko kultni karakter.



Krst vodi svoje poreklo iz drevnog Vavilona i bio je znak starih Haldeja koji se koristio prilikom prinošenja prvorođenog deteta na žrtvu bogu sunca.
Male bebe bi bile žrtvovane tako - što bi im se pravio rez na grudima u znaku krsta i vadilo im se srce, to je bila žrtva koja je trebala da umiri boga sunca i donese život naciji.

Krst je bio simbol posvećen i bogovima plodnosti i njegova vertikalna i horizontalna linija - predstavljaju muški i ženski princip.

On je Merkurovo ili Hermesovo obeležje ( bog trgovine i putovanja, zaštitnik lopova i kockara ), i predstavlja čekić boga "Tora" ( boga munje i groma ).

Za Feničane krst je bio oruđe za žrtvovanje njihovom bogu Vaal - u, a ya Egipćane simbol života.
U Egipatskoj mitologiji njega su koristili bogovi, kao sredstvo za buđenje mrtvih u novi život.


Prekrštavanje rukom u znaku krsta, klanjanje i molitva prema istoku ( mestu rađanja svetlosti ), predstavljao je ritual u čast boga sunca.

Krst je i masonsko obeležje i stavlja se na kecelju učitelja masonske lože, u masoneriji predstavlja simbol vaskrslog boga sunca Tamuza.

Danas ga koriste različite političke i društvene organizacije.

Rimski sistem raspeća na krst - je bio ritual žrtvovanja bogu sunca koji je bio jedno od glavnih Rimskih božanstava.
Krst je bio opredni predmet i sprava za mučenje i egzekuciju.

Na jednom od ovih mnogobožačkih krstova razapet je i Gospod Isus Hristos - omogućivši spasenje svim ljudima koji prihvatanje njegovu žrtvu kao otkup za lične grehe.

PRAZNOVANJE NEDELJE

U mnogožaćkoj planetarnoj sedmici - svaki dan je bio posvećen određenom Bgu.
Nedelja je bila posvećena paganskom bogu sunca i ovaj kult je bio osnova svih religija u davnoj prošlosti

• SUNDAY - Nedelja: Solis (Sunce) dimanche domenica domingo Sun
• MONDAY - ponedeljak: Lunae (Luna - Mesec) lundi lunedi lunes Moon

* TUESDAY - utorak: Martis (Mars) mardi martedì martes Tiw (the Anglo-Saxon god of war, the equivalent of the Norse Tyr or the Roman Mars)

* WEDNESDAY - sreda: Mercurii (Mercur) mercredi mercoledì miércoles Woden (the Anglo-0Saon equivalent of the Norse Odin or the Roman Mercury)

* THURSDAY - četvrtak: Jovis (Jupiter jeudi giovedi jueves Thor (the Norse god of thunder, the equivalent of the Rofman Jupiter)

* FRIDAY Veneris - petak: (Venera) vendredi venerdi viernes Frigg (the Norse god of love and fertility, the equivalent of the Roman Venus)

* SATURDAY - subota: Saturni (Saturn) samedi sabato sábado Saterne (Saturn, the Roman god of agriculture)
U najstarijem Vavilonskom astrološkom sistemu - bog sunca je bio vrhovni bog vladar, i glavni bog zodijaka.- zvezanog sazvežđa, dok se smatralo da svi drugi bogovi proishode iz njega - da su samo njegove manifestacije, emanacije i inkarnacije, telo njegovog tela.
Zato su sve prirodne pojave smatrane samo manifestacijom jednog boga - sunca, i to verovanje su kasnije usvojili svi drevni narodi.
U svakom narodu bog sunca je imao drugačije ime.
Persijanci su ga zvali Mitra, Asirci Bel, Haldejci Šamaj, Feničani i Sirci Vaal, Egipćani Amon Ra, Indijci Šiva ili Višnu kao njegove inkarnacije, Indijanci Kvecalkoatl..

Kod mnoggobožačkih naroda - sunce je predstavljalo drevni simbol božanske sile koja daje život.
Pošto je bog sunca u toku dana na nebeskom svodu donosio svetlost, a po noći zalazio za horizont i silazio u podzemlje i tamu - njemu su pripisivane dve suprotne osobine.
On je bio obožavan i kao dobar i zao, i kao muški i ženski princip.
Odatle potiče okultno shvatanje - da je kosmička energija i zla i dobra, i da su oba ova principa neophodna za ravnotežu i harmoniju u svemiru.
Iz tog razloga postojao je ritual prinošenja ljudskih žrtava - kako bi se bog sunca umirio i podario svetu svetlost i blagostanje.
Danas među najvećim obožavaocima boga sunca - spadaju Masoni, kao i svi hermetički ( magijski ) pravci
U masoneriji sunce kao izvor materijalnog svetla - predstavlja
izraz intelektualnog prosvetljenja za kojim Masoni tragaju.
Ono je za masone samo vidljivi simbol suverenog autoriteta, odnosno skrivenog Masonskog boga.
Masoni za sunce uglavnom koriste ime antičkog boga Ozirisa.
Slike u crkvama Rimokatolicizma i Pravoslavlja - prikazane su sa likovima sa sunčevim diskom iza glave:

Mnogobožački bogovi predstavljeni su na ovaj način:

Jedan od masonskih simbola je svevideće oko.
U Egiptu ovaj simbol predstavlja Ozirisa.
Grci su sunce naživali "Jupiterovo oko ioko sveta"
U Indiji - Šiva bog sunca je predstavljen u vidu oka.
Ono je simbol božjeg sveznanja.
U okultizmu - oko je simbol okultnih moći, vidovitosti i elemenat duhovnog prosvetljenja.

Kod Rimljana je bio zastupljen kult sunca.
U Rimskoj mnogobožačkoj tradiciji su postojala dva vida ovog kulta - nacionalni kult sunca kao sastavni deo Rimske religije od starine, i Mitraizam - kult sunca prenet iz Persije u doba pojave Hrišćanstva.

Mitraizam se u Rimskoj imperiji širio prvo kao privatni kult, a kasnije za vreme cara Marka Aurelija Heliogabala ( 218 - 222 n. e ), postao je službeni kult celog carstva.

Dan posvećen bogu sunca se kod Rimljana nazivao "Dies Solis" ( dan sunca ), i danas se na pojedinim jezicima nedelja naziva - dan sunca, Engleski - Sundau, Nemački - sontag.

Prihvatanjem Hrišćanstva od strane mnogobožačkog Rima i jednim ediktom Rimskog imperatora Konstantina velikog - nedelja ( dan sunca ), preuzima ulogu Hrišćanskog praznika, kao uspona na dan kada je Bog stvorio svtlos i na Hrista kao vaskrslo sunce pravde.
Značaj dotadašnjeg biblijskog dana odmora subote je izbrisan, a na njegovo mesto postavljen novi dan - nedelja, simbol boga sunca.

Ovaj konstantinov dokument o obaveznom svetkovanju sunčevog dana je objavljen 321 godine nove ere i glasi:
"Načasni dan sunca - neka se gradska uprava i narod koji živi u gradu odmaraju, i neka sve radionice budu zatvorene.
Međutim - na selu, seljaci koji se bave zemljoradnjom mogu slobodno nastaviti svoje poslove, jer se dešava da koji drugi dan nije pogodan za setvu ili za rad u vinogradu.
Neka se obavljaju takvi poslovi - da ne bi ppropali blagoslovi koje nam nebo šalje"
Najraniji crkveni sabor koji se bozabavio svetkovanjem nedelje - bio je sabor u Laodikeji 364 godine nove ere.

U svom 29 kanonu ovaj sabor je objavio:
"Hrišćani ne smeju da svetkuju subotu i da se odmaraju tog dana - već moraju da rade, ali dan gospodnji treba naročito da poštuju, i kao Hrišćani toga dana ne treba da rade.
Ako budu dalje svetkovali subotu - neka budu prokleti"
Postoje različite izjave ponikle iz redova Rimokatolicizma, koje svedoče o tome - da je Rimokatolička crkva svojim autoritetom prenela svetost subote na nedelju.
Neke od ovih izjava glase:
"Nedelja je Katolička institucija i zahtevi za njeno svetkovanje jedino se mogu definisati na osnovu katoličkih principa" ( the catolic press, Sidney - Australia, August 1900 ).
"Od početka do kraja svetog pisma - nema nikakvog označenog teksta, koji bi opravdao promenu sedmičnog javnog bogosluženja - od poslednjeg dana u sedmici na prvi" ( priest Bradu - in the adress reported in the Elizabeth. nj. news - march 18. 1903 ).
"Biblija nigde ne podupire svetkovanje nedelje, ona je ustanova Katoličke crkve, i oni koji praznuju taj dan - poštuju zapovest Katoličke crkve" ( bishop Simour - vhu vi keep sundau ).
"Mi smo promenili od sedmog dana na prvi dan sedmice, od subote na nedelju - autoritetom svete Katoličke apostolske Hristove crkve" ( statement of Katholic church ).
I pored svih zabrana koje su u istoriji uspostavljene protiv svetkovanja subote - tokom cele istorije su postojali Hrišćani koji su poštovali ovaj dan koji je deo Božjeg zakona kao četvrta zapovest i uspomena na stvaranje i simbol Božje stvaralačke sile i njegovog autoriteta.

CRKVENO SLIKARSTVO, IKONE I KULT SVETACA

Običaj crkvenog slikarstva i upotrebe ikona u religijske svrhe - ima mnogobožačko poreklo, i bio je zastupljen u različitim kulturama i filozofijama starog sveta

U mnogobožačkim filozofijama - postojao je običaj da se unutrašnjost hramova ukrašava slikama i zidnim prikazima bogova i boginja kojima je hram bio posvećen, kao i simbolima, slikovitim predstavama duhovnog sveta i elementima vezanim za čoveka ui zagrobni život.

U ovu grupu zidnog slikarstva - posebno mesto zauzima Egipatska umetnost, sa svojim tipičnim predstavama bogova, i slikovitim prikazima iz života Egipatskih faraona, njihova ovozemaljska vladavina, smrt i prelazak iz vidljivog sveta u svet bogova.

Zidovi hramova su bili oslikavani i hijeroglifskim pismom, u kome su opisani različiti mitovi i legende, kao i zapisi iz istorije ratova i Egipatske civilizacije.

U starom Vavilonu - zidovi hramova su uglavnom bili ukrašavani slikama svetih životinja, kao i ornamentima iz prirode i čovekovog svakodnevnog života.

Običaj simboličnog oslikavanja postoji u masoneriji.
U masoneriji hram predstavlja makrokosmos - njegova unutrašnjost je simbol univerzuma u kojoj su predstavljeni astrološki simboli, planete sazvežđa, i u samom centru svevideće oko - kao simbol vrhovnog boga sunca.
Sam izgled hrama je kockastog oblika i u ritualnom smislu predstavlja ujedinjenu silu svetlosti i mraka, kao i njihov stalni sukob.

Običaj slavljenja svetaca takođe ima mnogobožačko poreklo i potiče iz paganskog kulta mrtvih i verovanja da duše pokojnika posle smti - mogu uticati na materijalni svet, i da su zainteresovane za dobrobit svjih bližnjih.
U nekim filozofijama - duše umrlih su se zamišljale kao moćni duhovi koji su mogli da se razgnjeve ili da kazne ako im se ne bi udovoljilo.
U tu svrhu - postojali su rituali koji su trebali da umire duhove i učine ih zadovoljnima.
Postojao je oičaj da se se nakon smrti sačuvaju pokojnikove lične stvari - delovi odeće, nakita, kose i delova tela, koji su imali magijsko kultni karakter i smatrani su svetima.
U toku 4 veka - u Hrišćanskoj crkvi se dešavaju duboke promene.
Pod uticajem mnogoboštva a u težnji da se mnogobošcima olakša prelaz u Hrišćanstvo - crkvene vođe pretvaraju mnogobožačke hramove u Hrišćanske crkve, a mnogobožačke bogove u Hrišćanske svece, promenivši samo formu - dok je suština ostala ista.
Najpre se u Hrišćanskim crkvama ovog razdoblja - javljaju slike, i to u istočnim crkvama samo slike, a u zapadnim pored slika i kipovi.

Narod je u slici ( ikoni ), gledao neposrednu Božju blizinu, verovao je da slika ima čudotvornu moć, bilo je čak i sveštenika koji su strugali boju sa slika i mešali je sa svetom pričesti.
U crkvi se gotovo 150 godina vodila borba za i protiv obožavanja slika.
Tu borbu je odpočeo car Lav III Isaurijski ( 741 - 755 n. e ).
Njegov sin Konstantin - bio je još vatreniji protivnik obođavanja slika.
On je 754 godine - sazvao sabor u Hijereji na Maloazijskoj obali, na saboru je bilo prisutno 333 episkopa, obožavanje slika ( izjavili su Episkopi ), protivi se nauci svetog pisma.
Godine 787 je II Nikejski sabor je ukinuo zaključke Hijerejskog sabora i opet uspostavio obožavanje slika.
Pod carem Lavom V Jermeninom - opet je odpočela borba protiv obožavanja slika.
Za vreme carice Teodore - proglašena je restauracija ikona.
Opet je jednim sinodom uspostavljeno obožavanje slika, i 11 mart 843 godine - se slavio kao dan pobede pravoslavlja ( i ako je to bio najveći poraz u istoriji borbe za veru ).
Taj praznik je istočna crkva sačuvala do danas kao "nedelju pravoslavlja.


CRKVENA ARHITEKTURA

Dananji sistem crkvene arhitekture i umetničkog građenja hramova - vodi svoje poreklo iz mnogobožačkog kulta bogova plodnosti.

Ovaj kult je bio zastupljen u svim kulturama i filozofijama starog sveta i potiče iz prastarog mita o Egipatskom bogu ozirisu.

Ovaj mit govori o tome - kako je Ozirisa ubilo protivničko božanstvo i iseklo ga na četrnaest delova.
Kada ga je iseklo - ovo neprijateljsko božanstvo je sve te delove razbacalo po reci Nil - u.
Boginja Izis - Ozirisova žena, pronašla je sve te delove njegovog tela, osim jednog - genitalnog organa.
Od tog trenutka - ona je stvorila kult obožavanja Ozirisovog genitalnog organa - poznatijeg kao "falusni kult" ili kult bogova plodnosti.

Neki od najznačajnijih simbola ovog kulta - su bili uspravni stubovi, kao i karakteristični hramovi sa tornjevima i kupolama koji predstavljaju Ozirisov genitalni rgan, a posvećeni su ovom kultu.

Jedan od naziva za ove stubove je "obelisk" što znači "Valov stup ili Valov genitalni organ"
U nekim slučajevima se verovalo da su ovi stubovi od kamena - prebivalište bogova ili demona, ili domovi za duhove.

U Egiptu - Horus i Set su predstavljeni simbolom dva stuba, blizance graditelje i podupirače nebesa.

Pan je Bog sa likom jarca često bio predstavljen obeliskom.

U hinduizmu - Šiva bog plodnosti je prikazan u svetom kamenju koje ima oblik genitalnog organa, a koje se naziva "Šivalinga - Sivin genitalni organ"

Jedan od ovih Egipatskih stubova - danas se nalazi ispred katedrale svtog Petra u Vatikanu, i na to mesto je postavljen naredbom pape Siksta V.
Drugi se nalazi u Vašingtonu i naziva se "Vašingtonski spomenik"

Jedan od Egipatskih simbola je i prelomljeni stub.
U Egipatskoj mitologiji - izida je prikazana kako plače kraj prelomljenog stuba, koji krije telo njenog supruga Ozirisa, dok iza nje stoji Horus i sipa joj ambroziju u kosu - simbol večne mladosti i besmrtnoosti.

Ovi mnogobožački elementi - simboli falusnog kulta i bogova plodnosti, danas su uglavnom zastupljeni u tradicionalnim crkvama Rimokatolicizma i pravoslavlja, kao i u Islamu.

Neki od primera ove simbolične arhitekture su - katedrala svetog Pavla u Londonu, katedrala Apsida u Vormsu, crkva Vasilija blaženog na crvenom trgu u Moskvi, Dvorana svetog Đorđa u Liverpulu, linkoln memorijal u Vašingtonu, Hahia Sofia u Turskoj, i mnoge druge.

BOŽIĆ

Praznik kojim tradicionalni Hrišćani obeležavaju Hristovo rođenje - u paganskoj filozofiji je bio posvećen rođenju Boga sunca.
Ovaj praznik se kod Rimljana obeležavao 25 decembra pod nazivom "Dies solis natalis invicti" rođendan Boga sunca.

Po ovoj paganskoj filozofiji - Hananski bog Vasl ( bog sunca i prirode ), bio je ubijen od strane svog suparnika - boga suše i vreline po imetu Mot.
Njegova sestra i žena po imenu "Anat" ( boginja krvoprolića i rata ), preklinjala je Mot - a da Vala vrati u život, ali kada su svi njeni napori propali - ona se razbesnela i u svom besu nadjačala i ubila Mot - a, uzela svog mrtvog brata i odnela ga na brdo bogova - gde je on vaskrsao u novi život.
Posle toga ( smatralo se ), njegova smrt i vaskrsenje su se odvijali godišnje.

Ovaj mit potiče iz drevnog Vavilona, a u vezi je sa njegovim prvim osnivačem "Nevrodom" Nojevim praunukom, i njegovom ženom "Semiramidom"

Kada je Nevrod propovedao izvesnom caru da on treba da obožava sedam zvezda i dvanaest znakova zodijaka - car je odredio da ga ubiju strašnom smrću.
Nakon Nevrodove smrti - njegova žena Semiramida rodila je sina i dala mu ime Tamuz, rekavši da je to reinkarnirani Nevrod - bog sunca, a da je ona majka božja, duh božji u ljudskoj majci, kraljica neba, devica majka.
Svog sina Tamuza poroglasila je spasiteljem, i uskoro su se svuda mogle naći statue žene koja u naručju drži malog dečaka.

"Dies solis natalis invicti" praznik posvećen rođenju boga sunca Tamuza, reinkarniranog Nevroda - mitološkog "Vaal - a" kasnije je prenesen u tradicionalne crkve zapadnog Rimokatolicizma i istočnog Pravoslavlja - sa svim popratnim običajima i verovanjima, i postao Božić - praznik posvećen Hristovom rođenju.

Na dan ovog praznika - mnogobošci su pekli okrugle kolače u obliku sunčevog diska, kitili jelke i mala drveća, palili baklje, unosili grane drveća u domove - jer se verovalo da bog sunca Vaal živi u svetom drveću i da time mogu osigurati napredak doma.

Smatralo se da bog sunca u određenim trenutcima - prelazi preko neba u svojim vatrenim kolima noseći praznične darove i blagostanje naciji.

Hananski bog Vaal je na reljefima prikazan kao bradati čovek sa šiljatom kapom i kićakom, dugom haljinom opasanom širokim kaišem oko pojasa.

U germanskoj mitologiji postojalo je božanstvo kome su se prinosile ljudske žrtve.
Ovi ratnici su obećavali svome božanstvu čije je ime bilo "Tijaz" da će mu darivati pobedu koju budu izvojevali nad neprijateljem, kao i sav plen posle bitke.
Oni su takođe verovali da božanstva mogu postati drveće.
Kada im božanstvo odgovori na molitve - oni su glave svojih neprijatelja zajedno sa plenom vešali na sveto drveće.

Svi ovi opisani mnogobožački običaji - danas se praktikuju u tradicionalnim crkvama istoka i zapada u vreme praznovanja određenih praznika, kao i popratni elementi u vreme trajanja Božića, poput - pečenja slavskog kolača, sečenje badnjaka, ukrašavanja božićne jelke, paljenja vatrometa, prskalica i ukrasnih sveća, verovanje u božić batu i deda mraza - koji dolazi sa neba u kočijama koje vuku irvasi i daruje decu božićnim poklonima.

USKRS

Praznik kojim tradicionalne crkve obeležavaju Hristovo vaskrsenje - ima mnogobožaško poreklo i povezano je sa verovanjem u paganskog Boga Ozirisa i mitsku pticu Feniks.
Feniks je prikazan kao onaj koji prevozi Ozirisa.

U paganskoj mitologiji ova ptica biva oborena na zemlju i spaljena u plamnu, ali ubrzo zatim vaskrsava iz sopstvenog pepela i doživljava ponovo rađanje.
Iz tog razloga - ona je postala simbol besmrtnosti i vaskrsenja.

Egipćani i Feničani su verovali da Feniks predstavlja boga koji se uzdigao na nebu u vidu zvezde danice.
Većina okultista veruje - da je Feniks simbol Lucifera - sotone, koji je bačen u oganj, a koji će jednog dana trijumfalno ustati.

Kod različitih naroda Feniks je imao različite nazive.
U Egiptu on se nazivao "Heron" ( na Engleskom Heron znači čaplja ).

Za Vavilonjane, Asirce i Hinduse - to je bio paun, ponosita ptica koja na svom perju ima mnoštvo očiju, koja simbolizuju mudrost i znanje.

Za stare Maje iz Jukatana u Meksiku - Feniks je predstavljen simbolom pernate zmije i nazivao se "Kulkulkan, što na Majanskom jeziku znači "divna ptica zmija" ( kulkul - divna ptica / kan - zmija ).

Meksički i Astečki bog sunca "Kvecalkoatl" je takođe predstavljen kao pernata zmija.

Simbol pernate zmije nazvane "Kulkulkan" je povezan i sa Vatikanom - sedištem Rimokatoličke crkve, na čijem brežuljku se nekada nalazio hram boga "Janusa" i pagansko proročište.
Naziv mesta "Vatikan" je izveden iz dve reči: Vatic - prorok, vračar, i Can - zmija, što znači "prorok zmija" ili "proročište posvećeno zmiji"

Lucifer - sotona, je u bibliji prikazan simbolom zmije koja je zbačena sa neba ( otkrivenje Jovanovo 12. 9 / 20. 1 - 3 ).

U pojedinim crkvama tradicionalnog Hrišćanstva - mogu se videti predstave mitske ptice Feniks, isklesane u kamenu, u vidu mozaika na podu ili prozorima - u nekim slučajevima kao pernata zmija, dvoglavi orao, ili paun okružen zodijakom.

Običaj farbanja jaja takođe ima mnogobožačko poreklo i sreće se u mnogim kulturama.
Ono je simbol stvaralačke snage iz koje je nastao svet.
Smatra se da je postojalo kao prvobitni početak i da su iz njega nastali prirodni elementi - nebo i zemlja, ono je simbol savršenstva.

U alhemiji - jaje mudrosti je imalo važnu ulogu kao simbol prvobitne materije "prima materia" iz čega je vatra mudrosti izlegla kamen mudraca.

Zajednički simbol za Indijce, Egipćane i Druide - je bila zmija umotana oko jajeta, vezan za stvaranje svemira.

Rimski Bog Merkur je prikazan u jajetu mudrosti

Za okultiste - krilato jaje je predstavljlo simbol vaskrsenja i ponovnog rađanja.

U mnogobožačkim hramovima bio je običaj da se zidovi ukrašavaju reljefnim prikazima jaja i svetih životinja - poput zečeva, koji danas predstavljaju popratne elemente u obredu farbanja jaja.

KULT DEVICE MARIJE

Vodi svoje poreklo iz prastarog Vavilonskog kulta boginje plodnosti - boginje majke.
Njegov začetnik je Semiramida - žena Nevroda Nojevog praunuka i osnivača grada Vavilona.

Zajedno sa Nevrodom - semiramida je razvila kult magije, usko povezanim sa sveštenstvom zavetovanim celibatom, što je bio verski plašt radi skrivanja preljube, bluda, homoseksualnosti, lezbejstva i sodomije.
Monahinje su bile hramske prostitutke, služeći sveštenicima one su nazvane Vestalkama.
Sve ove perverzije - bile su uvrštene u okviru velikog rituala hramske svete prostitucije u magiji.

Pošto je rodila sina nakon tragične smrti svog supruga Nevroda, proglasila ga je reinkarnacijom Nevroda i bogom sunca, a sebe boginjom majkom, i zahtevala da joj se prinose žrtve u vidu malih beba, kojima bi se na grudima pravio rez u obliku znaka T, simbola njenog sina Tamuza - boga sunca, i vadilo im se srce.
Tada bi ona za uzvrat ostvarila mir sa bogom za celu naciju.

Semiramida je izmislila ispovest pred sveštenikom, da bi se dobio uvid u to - šta rade njeni podanici. koji su se ispovedali radi straha od crne magije.

Tkom vekova Semiramida je bila obožavana u kultovima Vavilonske Ištar, Atine - boginje rata, Venere ili Afrodite - boginje ljubavi, Dijane, Artemide - boginje lova, Egipatske Izis, Lune - boginje meseca, Astarote, Hinduse Isi, Rimske Kibele, Meksičke Koatlik..

I danas u okultnim i magijskim ritualima - ovo božanstvo se slavi kao zaštitnica magije i okultizma u kultu svete prostitucije.

Semiramida i njene kasnije predstave - uvek su prikazane kao žena sa detetom u naručju, i imenima "boginja majka, kraljica neba, devica majka, što su i današnje karakteristike i imena koja se pripisuju biblijskoj Mariji.

RITUALNO PALJENJE SVEĆA I TAMJANA

U mnogobožačkim filozofijama sveća je oduvek imala magijsko kultni karakter i koristila se u ritualima slavljenja paganskih bogova, kao i elemenat opštenja sa duhovima predaka u magiji, okultizmu i veštičarenju.
Jedno od glavnih božanstava paganskih naroda - je bilo sunce.
Iz tog razloga - sveće su se uvek pravile od žutog voska, da bi predstavile boju sunca.
Sveća je simbol sunčeve svetlosti i vatre.
Sveća se kao obredni simbol vezuje za različite mnogobožačke praznike.i svetkovine.
Jedna od ovih svetkovina je praznik pod imenom "svećenica" ili praznik proleća, mada ima više naziva i poznat je kao praznik baklji, boga Pana, visibabe, dužih dana, ili dan Brigide - boginje vatre.
Ovaj praznik se slavio 2 Februara i proslavljao je dolazak proleća i vreme očišćenja - posle pritajenog života zime, kroz obnoviteljsku moć sunca.
On je takođe praznik svetla i plodnosti, koji se obeležavao velikim plamenovima, bakljama i vatrom u svakom obliku.
U toku ovog praznika - postojao je običaj nošenja kruna na kojima su zapaljene sveće.
Svećenica je i jedan od veštičjih svetkovina koji proslavlja oporavak boginje majke - pošto je rodila boga sunca.
U mnogobožačkom Rimu - ovaj praznik se obeležavao nošenjem baklji i sveća u čast boga "Februa" po kome je mesec Februar dobio ime.
Grci su držali ovaj praznik u čast "Cerere" boginje prirode - Prozerpinine majke, koja ju je sa učesnicima obreda koji su nosili sveće - tražila u podzemnom svetu.
Ovaj praznik "svećenica" koji se slavio 2 Februara - prenesen je u Hrišćansku crkvu, i pod istim imenom i običajima sa svećama - posvećen je očišćenju blažene device Marije.
Svećenica, odnosno "praznik baklji" predstavljao je samo jednu od paganskih upotreba vatre.
Mnogi bogovi i Boginje iz mitologije su nosili baklje.
Neki od njih su - Hekata ( kraljica veštica ), Komus, Eros, Himenej, Apolon, Litija, Eos, Aurora, Jakios i Fosfor - odnosno Lucifer.
Svetlost baklje je važan masonski simbol.
Za masone baklja predstavlja okultne veštine i nauke, doktrine i dogme - čijom svetlošću istina postaje vidljiva.
Poznata je i baklja koja se nosi prilikom olimpijskih igara koje su u antičkoj Grčkoj bile posvećene Grčkim bogovima za koje se verovalo da prebivaju na planini Olimp.
Lucifer - sotona, prikazan je kao čovek sa bakljom u ruci.

Tamnjan se poput sveće koristio u mnogobožačkim obredima i ritualima.
Verovalo se da ima magijska svojstva i da tera zle duhove.
Koristio se kao žrtva bogovima - poznatija kao sveti kaad.

UPOTREBA SVETE VODE

Obredna upotreba svete vode - potiče od prastarog običaja ritualnog pranja i verovanja da voda ima lekovita i magijska dejstva, da leči telo, duh i dušu.

Pojedini mnogobožački narodi veruju da određene reke - poput Indijske reke Gang predstavljaju Božanstva, i da kupanje u njima može izbaviti, očistiti, oprati i izlečiti čoveka.
Neki čak piju vodu iz ove reke - verujući da će dobiti unutarnje pročišćenje.

Pojedini narodi su verovali u postojanje izvora večne mladosti, čija voda donosi trajnu mladost i lepotu, dobro zdravlje i dug život.

Kod Jevreja Hristovog vremena je takođe bio zastupljen obred upotrebe vode i ritualnog pranja.
Hristos je ovaj obred okarakterisao kao čisto ljudsku zapovest.


SVEŠTENIČKO BLAGOSILJANJE
RUKOM U ZNAKU KRSTA I PREKRŠTAVANJE SA TRI PRSTA

Dva spojena prsta i osenjavanja u pravcu druge osobe - je okultna praksa, i u okultizmu predstavlja znak proklinjanja i sotone.

Znak od dva spojena prsta simbolizuje masonsko - gnostički zakon suprotnosti, potrebu za svetlošću i za tamom, i za dobrim i za zlim, i za bolom i za zadovoljstvom.

Ovo potiče iz Persijskog dualizma ( doktrine po kojoj postoje bog dobra i bog zla, i da su oni jednaki po moći i neophodni za ravnotežu u kosmosu ).

U satanizmu - dva spojena prsta su poznata kao znak strelca, odnosno - rogatog boga magije i lova.

U magiji je postojalo duboko ukorenjeno verovanje u fascinaciju i očaranost senki.
Tako je veštica ili mag - znakom ruke mogao da ih koristi ili da izazove bolest i smrt, ili da inspiriše ljubav.

Okultisti su verovali - da senka sveštenikovih prstiju podignuta za blagosiljanje - ima loše značenje.
Naročita stvar koja je povezana sa tako podignutom rukom i dva prsta, jeste - da njena senka predstavlja glavu i rogove Bafometa ( rogatog hemofroditskog bića u obličju jarca ), simbola crne magije i vitezova templara.

Ovaj znak rukom bio je široko rasprostranjen, i koristio se u Masoneriji, okultizmu i magiji, kao i u istočnjačkim filozofijama.

On predstavlja simbol paganskih i okultnih božanstava - Bafometa, rogatog boga Pana, Jupitera, Saturna i Lucifera.

On je u novije vreme bio znak komunističkih vojnika i veterana za mir.

Većina ikona i vresaka u crkvama tradicionalnog Hrišćanstva - prikazuju svece sa podignutom rukom i dva spojena prsta u stavu blagosiljanja.

Bafomet - rogato hemofroditsko biće u obličju jarca ( koji simbolizuje sotonu ), prikazan je sa isto tako podignutom rukom i dva prsta u stavu blagosiljanja.

U ovo spada i ritualno prekrstavanje rukom sa tri prsta, što predstavlja okultni magijski Joga znak poznatiji kao MUDRA, simbol astralnih okultnih Bozanstava, pri cemu svaki prst simbolizuje jedno od Bozanstva, Palac - Jupiter, Kaziprst - Merkur, Srednji - Sunce, dodirom odredjenih delova tela sa tri spojena prsta ostvaruje se Bozansko delovanje na coveka, Celo - intelekt, Grudi - srce, emocije, ramena - ruke, aktivni deo coveka.

RITUALNOI KRUŽENJE OKO CRKVE U PROCESIJI

U filozofijama mnogobožačkih naroda - krug predstavlja simbol univerzuma, kao i simbol boga suncaili sunčev disk.

Jedan od simbola koji naročito preovlađuje u Masoneriji - jeste krug sa tačkom u sredini.

Ovaj simbol potiče iz Egipatske mitologije i predstavlja Sunce i boga Ozirisa.
Tačka u krugu je jedan od hiroglifskih znakova Boga sunca "Ra"

U Indijskoj mitologiji krug ili tačka u krugu - predstavlja Šivu boga sunca.
Po Indijskoj mitologiji - tačka je muški princip a krug ženski, tačka je postala sunce a krug sunčev sistem - za koji su drevni narodi verovali da je univerzum a sunce njegov centar, odnosno - da je univerzum načinjen u obliku kruga.

Druidi su koristili tačku u krugu kao simbol njihovog najvišeg Božanstva Odina.

Krug je okultni i magijski simbol i koristi se u ritualima prizivanja demona, veštičjeg kola, igranja kola za dušu..
Poznati su i krugovi koji predstavljaju znak olimpijskih igara, koje potiču iz antičke Grčke - a bile su posvećene Grčkim Bogovima koji su po verovanju prebivali na olanini Olimp.

Jedan od magijskih simbola je obrnuta petokraka zvezda unutar kruga.
Ovo je najviši oblik satanističkog izražaja i predstavlja "Bafometa" kozoliko hemofroditsko biće u obličju jarca, kao i boga menesa i Lucifera.

Sam krug ili čin kruženja ( igranja kola ili stava u znaku kruga ), predstavlja oblik obožavanja u ritualima falusnog kulta i bogova plodnosti, kultu boga sunca, kao i u okultizmu, magiji, veštičarenju i satanizmu.

Ovaj obred ritualnog kruženja oko hrama u procesiji danas se uglavnom praktikuje u crkvama istočnog - Pravoslavlja.

OBREDNI NAKIT I RELIKVIJE

Obredno ukkrašavanje nakitom u religijske svrhe ima magijsko poreklo i potiče od drevne magijske prakse i verovanja.

U najstarije vreme nakit se nosio sa ciljem da odagna negativnu energiju koja se zamišljala u vidu zlih duhova.

Magovi uglavno nose nakit jer on usmerava energiju u različite delove tela.
Prsten, narukvica, ogrlica oko članka i vrata - smatraju se sredstvom za zaštitu od zla.

Ogrlice su se često nosile u predelu srca, radi emocija, učvršćivanja ljubavi, ili zaštite.

Prsten predstavlja krug - simbol večnosti, jedinstva, reinkarnacije i svemira.
Prsten je bio predmet koji štiti, magični čuvar koji je rasterivao zle sile.

Amajlija je nakit koji često ima natpis sa magijskom vrađbinom, ili simbolom koji treba da zaštiti nosioca od zla, ili da mu pomogne

Neke amajlije predstavljaju pločice sa urezanim kabalističkim znacima, za koje se veruje da imaju delotvornu okultnu moć.

Perle ili brojanice - takođe imaju okultno poreklo, i koriste se u veštičjim i šamanskim ritualima bacanja čini, kao i u istočnjačkim filozofijama.

Obredni predmeti i relikvije koji se koriste u tradicionalnim crkvama istočnog i zapadnog Hrišćanstva, a koje po verovanju predstavljaju crkvene svete stvari koje se koriste u obredno ritualne svrhe - takođe imaju magijsko okultno poreklo i primenu.

U to spadaju predmeti poput "krstova, obrednog crkvenog posuđa ( putira ili pehara, čaša, tanjira, kašičica za deljenje pričesti.. ), kadionica i kandila, svećnjaka, relikvija i stvari donetih iz svete zemlje Izraela, poput zemlje sa mesta Isusovog groba, delova krsta na kome je Isus razapet, svetog koplja kojim je Rimski vojnik proboo Isusovo rebro, delovi balsamovanih tela i odeće znamenitih ličnosti i svetaca, svetih knjiga, svetog odra - sveca pokojnika, svetih moštiju, svetih zvona nad kojima se obavlja njihovo krštavanje u vodi.

SIMBOL DVOGLAVOG ORLA

Simbol orla se sreće u mnogim civilizacijama i mnogobožačkim kultovima starog sveta.
Orao je u mnogobožakim filozofijama nazvan "Jupiterovom pticom" i često se identifikuje sa mitskom pticom Feniks.
U Egiptu, Grčkoj i Persiji - bio je posvećen Bogu sunca.
Među druidima bio je simbol njihovog vrhovnog Boga "Odina"
Grci su ga obožavali i kao Boga munje.
U Egiptu je predstavljao velikog boga sunca "ra"
On je bio simbol beskonačnog, vrhovnog razuma i inteligencije.
Orao se koristi i u Masoneriji.
15 stepen u Masoneriji - zove se vitez orla, a 30 stepen - vitez belog i crnog orla.
Belo i crno na orlu simbolizuje "jin - jang"
Orao je takođe jedan od najstarijih simbola za okultno i natprirodno.
Nacisti su koristili simbol orla ukombinaciji sa svastikom ( kukastim krstom ), koji predstavlja još jedan od mnogobožačkih simbola

Simbol paganskog boga "Janusa" ( boga haosa - prikazanog sa dva lica ), bio je dvoglavi orao.
Dvoglavi orao je simbolika za prošlost i budućnost .
Takođe se veruje da on aludira na čovekovu prirodu, glava koja gleda ka istoku je simbol čovekovog duhovnog vida, a glava koja gleda na zapad - odnosi se na njegov fizički vid.
Orao se u mnogobožačkim filozofijama identifikuje sa mitskom pticom "Feniks" koja po paganskoj mitologiji biva bačena u oganj, ali ubrzo zatim vaskrsava iz sopstvenog pepela i doživljava ponovo rađanje.
Po tome - na je simbol besmrtnosti i vaskrsenja.

Na nekim simbolima - ptica Feniks je prikazana kao dvoglava ptica koja se uzdiže iznad plamena vatre, što je aluzija na dvoglavog orla, koji je samo jedna od predstava mitske ptice Feniks.
Većina okultista veruje da je Feniks simbol Lucifera koji je bačen u oganj, a koji će jednog dana trijumfalno ustati.
Kao i Latinska reč "Lucifer" ( Luh - svetlo / Fero - nositi ), što znači "svetlonoša ili sjajan - tako i Grčka reč "Feniks" ( Fenex ), takođe znači sjajan.

Kada se izračuna numerološka vrednost imena Feniks - dobija se broj 666, što u bibliji predstavlja broj zveri ili Antihrista.

FENEX

6+5+50+5+600=666

 

[DarthShone]

Ne čita moje postove u integralnom obliku, jer ih uopće i ne vidi, ali ih komentira i ocjenjuje gledajući izvučenu jednu rečenicu koji ti citiraš. Divota od ozbiljnosti i korektnosti.

Takvo se ponašanje i moglo očekivati od adventista. Oni tako i Bibliju kasape.

Točno. Neistinu se i ne može braniti osim pljuvanjem. Pljuvanjem po istini ili pljuvanjem po onome tko neistinu raskrinkava. Hvala Bogu, koliko god i kako god neistinu branili, obraniti je u konačnici nije moguće.

Ne samo da je ne mogu odbraniti, nego je uzaludno i to što pokušavaju da je odbrane. Naravno, pitanje je zašto to rade, a odgovor na to se sam nameće, tačnije vidljiv je iz nekoliko činjenica.

1.Države iz koje kult potiče

2. Mentaliteta stanovnika države porekla

3. Etike

Ako se u obzir uzme da je poreklo kulta SAD, u kojima je moguće osnovati "crkvu" bez ikakvih ograničenja, i ako se na to doda mentalitet stanovništva, koje je u velikoj većini naivno i povodljivo, jer u suprotnom, ne bi osnivanje "crkava" moglo ni da funkcioniše, kao i etika za koju znamo da je u suštini protestanstka, onda nam je lako da zaključimo da je osnov za sve Dolar. Tačnije prihodi od desetka, prodaje "zdrave hrane", patenata tipa pahuljica na osnovama žitarica, abortusa koje njihove klinike pružaju, prodaje literature i tome slično. SDA funkcioniše kao korporacija, a u poslovnom miljeu SAD postoji pravilo, da ukoliko znaš da si nešto ukrao, tužakaš koga stigneš sklanjajući tako sa sebe eventualnu sumnju.

Primer za ovo ti je Apple koji je doslovno ukrao dizajn GUI-ja Xerox radnih stanica, a koji će da bi sklonio sumnju sa sebe, tužakati koga stigne čak i za malu sličnost sa Macintosh GUI-jem.

Naravno, Apple je to mogao da radi jer Xerox nije stavio copyright na GUI. Da jeste,stvar bi išla drugim tokom.

Prenesemo li ovo na adventiste, u stvari na sve sledbenike Sola Scriptura, onda će nam postati jasnije zašto pljuju po Crkvi. Cilj nije samo oduzimanje vernika, nego borba za oduzimanje autorskog prava.

I tu imaju problem, jer sama Biblija, a o njoj se radi, ne daje za pravo ikome osim Crkvi da je tumači, niti je moguće patentirati istu na svoje ime. Otud proizilazi i ono da Pismo samo sebe tumači, i ostale neologističke mudrolije kojima Sola Scriptura i njeni otpaci pokušavaju da autoru, kompilatoru i kanonizatoru, oduzmu pravo.

Rušenjem, tačnije pokušavanjem rušenja autoriteta, moralnog i svakog drugog, Crkve, oni pokušavaju da joj negiraju pravo koje je ona dobila od svog osnivača.

Otuda i ona fantazmagorija o padu Crkve u II stoleću, cilj je blefom ubediti potencijalne "kupce" spasenja "sa zadrškom" da su oni (Adventisti, i ostali ) posednici originala.

To što oni menjaju tekst, dodaju mu ili stavljaju u istu ravan ljudske umotvorine, to njima nije važno, sve dok mogu da pred naivnima, kako to reče Mire, mlataraju ukradenim tekstom.

Zato sam u jednom svom ranijem postu i napisao, da samo Bogu mogu da zahvale što mi nismo kao oni.

U protivnom, Crkva bi sa punim pravom, mogla da stavi copyright na Bibliju i naplati sa svim kamatama, sva ova stoleća bespravnog korišćenja, menjanja i izvrtanja teksta koji je ona inspirisana i vođena Svetim Duhom, sastavila, pripremila i kanonizovala.
Na taj način bi se njihova etika, njihov sistem vrednosti okrenuo protiv njih samih.

Ali, mi hvala Bogu, nismo kao oni. Nikada to nismo ni bili, niti ćemo ikada i biti. Nama je Pečat Boga Živoga, Sveti Duh, a njima dan. Mi sledimo Isusa, Njegovu poruku, Njegovu Crkvu, svesni da smo grešnici koje samo On može izlečiti. Ne busamo se u grudi, ponosni na "pravednost" od dana u sedmici, ne jurimo za produženjem života po svojoj volji jedenjem trava jer nam je tako rekla "prosvetljena" koja ne samo da je bila u kontradikciji sa Bogom i Biblijom, nego i sa samom sobom.