Tako Rimska crkva pravi kompromis i uvodi održavanje Bogosluženja u nedelju umesto subotom kao do tada, zato što je svetkovanje Subote bilo zabranjeno.
Time je Rimska crkva želela da pokaže svoje odvajanje od Jevrejstva - kako bi izbegla progonstvo i plaćanje poreza.
Rimska crkva uvodi i neke druge novotarije unutar crkve da bi se dodvorila Rimu.
Crkveni istoričari Sokrat i Sozomen iz 5 veka svedoče - da promena dana Bogosluženja i slavljenja sa subote na nedelju, kao i druge novotarije - nisu bile svuda prihvaćene.
Sokrat Skolastin piše:
"I ako gotovo sve crkve širom sveta slave svete tajne subotom, Aleksandrija i Rim prestale su to da čine.
Izvori:
Jevsevije Popović - opšta crkvena istorija
Sokrat Skolastik - crkvena istorija
Sozomen - crkvena istorija
Epiphanus - adversus Haereses
Kada se navode neki "izvori" podrazumeva se da se isti i pročitaju ili bar na ispravan način citiraju delovi na koje se pozivamo.
Istorija Crkve
Sokrat Sholastik
XXII glava
O tome kako pisac ove istorije razmišlja o Pashi, krštenju, postovima, braku, zborovima i ostalim crkvenim obredima
...Oni nisu hteli da se obaziru na to da od kako je judejstvo ustupilo mesto hrišćanstvu, da je od tada pala obredna strana Mojsijevog zakona. A to je lako saznati jer se kaže samo od sebe. Ni zakon koji imamo od Hrista ne dopušta hrišćanima da žive po judejskom načinu; štaviše, apostol je to zabranio (Gal. 4, 21). Tumačeći reči te poslanice, apostol kazuje da su Judeji robovali, dok su oni koji veruju u Hrista pozvani da budu slobodni. Tako isto i kroz poslanicu Kološanima (2,16-17), kazuje se da su obredi samo kao senke onoga što će doći. Tako reče apostol. Pa to isto i u poslanici Jevrejima apostol ponovi (Jevr. 7,12)...Postoji i razlika u tome kako se drže bogosluženja. Tako sve crkve u svetu vrše liturgiju svake subote, a Rimljani i Aleksandrijci to ne čine, opravdavajući se nekim drevnim predanjem. Egipćani, i oni iz Tivaide, sakupljaju se subotom na molitvu, ali se ne pričešćuju onda kada to uopšte čine hrišćani, nego prinose žrtvu i pričešćuju se tek nakon jela, dakle uveče. U Aleksandriji čitaju Sveto Pismo, a učitelji ga tumače četvrtkom i petkom. U te dane vrši se sve ono što obično biva na bogosluženju, samo se ne obavlja tajna, a taj običaj je u Aleksandriji od davnina, jer se zna da je tako postupao još Origen...
Istorija Crkve
Salaminis Hermije Sozomen
Knjiga VII - od smrti Valensove do smrti Teodosija I (375–395)
Glava 19.
Spis vredan proučavanja o hronikama koje govore o običajima medju različitim narodima i crkvama
... Skupštine se ne održavaju u svim crkvama u isto vreme i na isti način. Puk Carigradski, a i drugde, okuplja se zajedno u subotu kao i u prvi dan sedmični što je običaj koji se u Rimu ili Aleksandriji neda videti...
Opća Crkvena istorija
arhiprezviter-stavrofor Jevsevije Popović
str.424
V. PRAZNICI
Za javno zajedničko bogosluženje, razume se,odredjena su posebna vremena i posebni dani, takozvana
sveta vremena, praznici.
Kod Judeja je za to odredjen bio subotni dan, sedmi dan sedmice, dan, koga se Gospod odmarao posle šestodnevnog stvaranja, i prvi Hrišćani koji behu iz judejstva, praznovali su ga u toliko, što su ga i oni, kao i ostali Judeji, svetkovali bogosluženjem. Ali je prvi dan sedmice, nedelja , kog je dana Hristos uskrsao, kog se dana Sv. Duh izlio na apostole, kog se dana Gospod odmorio od Svog drugog novog stvaranja, dobio kod Hrišćana već za vreme apostola naziv
dan Gospodnji i praznovan je kao pravi hrišćanski sedmični praznik.Što se hrišćanstvo više oslobadjali od judejstva, tim je subota prestala važiti kao praznik: ali se još uvek kao odličan praznični dan nastavila slaviti na Istoku no ne tako i na Zapadu. Osim zajedničkom javnom bogosluženju
dan Gospodnji bio je posvećen drugim religijoznim svrhama i smatralo se za moralnu dužnost taj dan što manje oskrnjivati svetovnim zanimanjima, iako se u smislu pouka, koje je o tome Hristos dao farisejima u rečima i delom,nije tražilo bukvalno uzdržavanje od svakog, pa i neodgodivog posla, kao u Judeja.
Što se tiče
"Epiphanus - adversus Haereses" izvora, osim ako se ne govori klasični latinski, ispravno je navesti pravi naslov - Panarion od Epifanija Salaminskog.
Pocetak traganja treba da bude coveciji stav koji glasi "BOZE, JA ZNAM STA UCE CRKVE, ALI TE MOLIM DA MI TI OTKRIJES STA JE ISTINA, KOJI JE NJEN IZVOR, I KOJA JE CRKVA PRAVA KOJU TI SMATRAS SVOJOM"
Slažem se.
Onda se prelazi na sledeći korak - čitanje ozbiljne i kvalitetne literature.
Recimo "Izvora".
