O krsnoj slavi

[tripo 41]

Nije problem u tome što se ljudi skupe, nego što se mole svcu, obožavaju ga, misle da su grešni ako nisu obavili obred. I problem je što taj obred ne ukazuje na Boga. Sam skup i druženje nije problem. I problem je što je od toga napravljena magija da ću biti proklet ako ne nastavim dalje da držim slavu.

 

[Laodikeja]

Jednom rečju "sredstvo spasenja"

 

[mire000]

Nije problem u tome što se ljudi skupe, nego što se mole svcu, obožavaju ga, misle da su grešni ako nisu obavili obred. I problem je što taj obred ne ukazuje na Boga. Sam skup i druženje nije problem. I problem je što je od toga napravljena magija da ću biti proklet ako ne nastavim dalje da držim slavu.

Niko se ne moli svecu na slavi!
To je sve narodni obicaj!
Jedna neobavezna forma..

 

[mire000]

Kako onda neki praznici u kalendaru imaju crveno slovo, i ako se radi u taj dan - crkva kaže da je to greh, da se treba ispovediti, upaliti veliku sveću, i moliti za oprost.

CRVENIM I CRNIM SLOVOM SU OBELEZENI SVECI, A NE KRSNE SLAVE!

Zato "krsne slave" nisu dogma!
Vec "narodni obicaj"!

Svaka porodica je preuzela da slavi jednog sveca, koji je padao u dan njihovog krstenja, i ja ne vidim u tome nista lose.
To su bili vec postojeci sveci u crkvi, a ne izmisljeni da bi se olaksao prelazak paganima na Hriscanstvo...

 

[Laodikeja]

Kult svetaca je preuzet iz paganskog kulta mrtvih, koji je bio raširen i na ovim prostorima.
Svi običaji ovog kulta su preneseni u Hrišćanstvo, i postali Hrišćanski.

Ovaj kult je usko povezan sa obožavanjem slika.

Običaj slavljenja svetaca potiče iz paganskog kulta mrtvih i verovanja da duše pokojnika posle smti - mogu uticati na materijalni svet, i da su zainteresovane za dobrobit svjih bližnjih.
U nekim filozofijama - duše umrlih su se zamišljale kao moćni duhovi koji su mogli da se razgnjeve ili da kazne ako im se ne bi udovoljilo.
U tu svrhu - postojali su rituali koji su trebali da umire duhove i učine ih zadovoljnima.
Postojao je oičaj da se se nakon smrti sačuvaju pokojnikove lične stvari - delovi odeće, nakita, kose i delova tela, koji su imali magijsko kultni karakter i smatrani su svetima.
U toku 4 veka - u Hrišćanskoj crkvi se dešavaju duboke promene.
Pod uticajem mnogoboštva a u težnji da se mnogobošcima olakša prelaz u Hrišćanstvo - crkvene vođe pretvaraju mnogobožačke hramove u Hrišćanske crkve, a mnogobožačke bogove u Hrišćanske svece, promenivši samo formu - dok je suština ostala ista.
Najpre se u Hrišćanskim crkvama ovog razdoblja - javljaju slike, i to u istočnim crkvama samo slike, a u zapadnim pored slika i kipovi.

Narod je u slici ( ikoni ), gledao neposrednu Božju blizinu, verovao je da slika ima čudotvornu moć, bilo je čak i sveštenika koji su strugali boju sa slika i mešali je sa svetom pričesti.
U crkvi se gotovo 150 godina vodila borba za i protiv obožavanja slika.
Tu borbu je odpočeo car Lav III Isaurijski ( 741 - 755 n. e ).
Njegov sin Konstantin - bio je još vatreniji protivnik obođavanja slika.
On je 754 godine - sazvao sabor u Hijereji na Maloazijskoj obali, na saboru je bilo prisutno 333 episkopa, obožavanje slika ( izjavili su Episkopi ), protivi se nauci svetog pisma.
Godine 787 je II Nikejski sabor je ukinuo zaključke Hijerejskog sabora i opet uspostavio obožavanje slika.
Pod carem Lavom V Jermeninom - opet je odpočela borba protiv obožavanja slika.
Za vreme carice Teodore - proglašena je restauracija ikona.
Opet je jednim sinodom uspostavljeno obožavanje slika, i 11 mart 843 godine - se slavio kao dan pobede pravoslavlja ( i ako je to bio najveći poraz u istoriji borbe za veru ).
Taj praznik je istočna crkva sačuvala do danas kao "nedelju pravoslavlja.

 

[mire000]

Kult svetaca je preuzet iz paganskog kulta mrtvih, koji je bio raširen i na ovim prostorima.
Svi običaji ovog kulta su preneseni u Hrišćanstvo, i postali Hrišćanski.

Ovaj kult je usko povezan sa obožavanjem slika.

Običaj slavljenja svetaca potiče iz paganskog kulta mrtvih i verovanja da duše pokojnika posle smti - mogu uticati na materijalni svet, i da su zainteresovane za dobrobit svjih bližnjih.
U nekim filozofijama - duše umrlih su se zamišljale kao moćni duhovi koji su mogli da se razgnjeve ili da kazne ako im se ne bi udovoljilo.
U tu svrhu - postojali su rituali koji su trebali da umire duhove i učine ih zadovoljnima.
Postojao je oičaj da se se nakon smrti sačuvaju pokojnikove lične stvari - delovi odeće, nakita, kose i delova tela, koji su imali magijsko kultni karakter i smatrani su svetima.
U toku 4 veka - u Hrišćanskoj crkvi se dešavaju duboke promene.
Pod uticajem mnogoboštva a u težnji da se mnogobošcima olakša prelaz u Hrišćanstvo - crkvene vođe pretvaraju mnogobožačke hramove u Hrišćanske crkve, a mnogobožačke bogove u Hrišćanske svece, promenivši samo formu - dok je suština ostala ista.
Najpre se u Hrišćanskim crkvama ovog razdoblja - javljaju slike, i to u istočnim crkvama samo slike, a u zapadnim pored slika i kipovi.

Narod je u slici ( ikoni ), gledao neposrednu Božju blizinu, verovao je da slika ima čudotvornu moć, bilo je čak i sveštenika koji su strugali boju sa slika i mešali je sa svetom pričesti.
U crkvi se gotovo 150 godina vodila borba za i protiv obožavanja slika.
Tu borbu je odpočeo car Lav III Isaurijski ( 741 - 755 n. e ).
Njegov sin Konstantin - bio je još vatreniji protivnik obođavanja slika.
On je 754 godine - sazvao sabor u Hijereji na Maloazijskoj obali, na saboru je bilo prisutno 333 episkopa, obožavanje slika ( izjavili su Episkopi ), protivi se nauci svetog pisma.
Godine 787 je II Nikejski sabor je ukinuo zaključke Hijerejskog sabora i opet uspostavio obožavanje slika.
Pod carem Lavom V Jermeninom - opet je odpočela borba protiv obožavanja slika.
Za vreme carice Teodore - proglašena je restauracija ikona.
Opet je jednim sinodom uspostavljeno obožavanje slika, i 11 mart 843 godine - se slavio kao dan pobede pravoslavlja ( i ako je to bio najveći poraz u istoriji borbe za veru ).
Taj praznik je istočna crkva sačuvala do danas kao "nedelju pravoslavlja.

Gde su ti dokazi?

Gde su ti datumi?

Gde je "geneologija porekla"?

Gde je neprekidna veza sa paganskim obicajem?

Gde je trenutak u istoriji kada se paganski obicaj pretvara u Hriscanski?

Dokazi!!!

Nemas nista od toga, samo navodis "slicnosti"! To nije istorija i to su prazne tvrdnje!!!

 

[Jovan Prezviter]

Običaj slavljenja svetaca potiče iz paganskog kulta mrtvih i verovanja da duše pokojnika posle smti - mogu uticati na materijalni svet, i da su zainteresovane za dobrobit svjih bližnjih.
U nekim filozofijama - duše umrlih su se zamišljale kao moćni duhovi koji su mogli da se razgnjeve ili da kazne ako im se ne bi udovoljilo.
U tu svrhu - postojali su rituali koji su trebali da umire duhove i učine ih zadovoljnima.
Postojao je oičaj da se se nakon smrti sačuvaju pokojnikove lične stvari - delovi odeće, nakita, kose i delova tela, koji su imali magijsko kultni karakter i smatrani su svetima.
U toku 4 veka - u Hrišćanskoj crkvi se dešavaju duboke promene.
Pod uticajem mnogoboštva a u težnji da se mnogobošcima olakša prelaz u Hrišćanstvo - crkvene vođe pretvaraju mnogobožačke hramove u Hrišćanske crkve, a mnogobožačke bogove u Hrišćanske svece, promenivši samo formu - dok je suština ostala ista.
Najpre se u Hrišćanskim crkvama ovog razdoblja - javljaju slike, i to u istočnim crkvama samo slike, a u zapadnim pored slika i kipovi.

Narod je u slici ( ikoni ), gledao neposrednu Božju blizinu, verovao je da slika ima čudotvornu moć, bilo je čak i sveštenika koji su strugali boju sa slika i mešali je sa svetom pričesti.
U crkvi se gotovo 150 godina vodila borba za i protiv obožavanja slika.
Tu borbu je odpočeo car Lav III Isaurijski ( 741 - 755 n. e ).
Njegov sin Konstantin - bio je još vatreniji protivnik obođavanja slika.
On je 754 godine - sazvao sabor u Hijereji na Maloazijskoj obali, na saboru je bilo prisutno 333 episkopa, obožavanje slika ( izjavili su Episkopi ), protivi se nauci svetog pisma.
Godine 787 je II Nikejski sabor je ukinuo zaključke Hijerejskog sabora i opet uspostavio obožavanje slika.
Pod carem Lavom V Jermeninom - opet je odpočela borba protiv obožavanja slika.
Za vreme carice Teodore - proglašena je restauracija ikona.
Opet je jednim sinodom uspostavljeno obožavanje slika, i 11 mart 843 godine - se slavio kao dan pobede pravoslavlja ( i ako je to bio najveći poraz u istoriji borbe za veru ).
Taj praznik je istočna crkva sačuvala do danas kao "nedelju pravoslavlja.

Gde su ti dokazi?

Gde su ti datumi?

Gde je "geneologija porekla"?

Gde je neprekidna veza sa paganskim obicajem?

Gde je trenutak u istoriji kada se paganski obicaj pretvara u Hriscanski?

Dokazi!!!

Nemas nista od toga, samo navodis "slicnosti"! To nije istorija i to su prazne tvrdnje!!!

Samo da dodam da brat Laodikeja ove podatke navodi iz dela "Opšta crkvena istorija", od Jevsevija Popovića profesora pravoslavne crkvena istorije s početka XX veka tako da brate Mire000, smatram da su podaci validni. No, postoji još mnogo podataka o ovome sa drugih strana ali za sad prepuštam vama diskusiju....samo napred...pozdrav

 

[mire000]

Samo da dodam da brat Laodikeja ove podatke navodi iz dela "Opšta crkvena istorija", od Jevsevija Popovića profesora pravoslavne crkvena istorije s početka XX veka tako da brate Mire000, smatram da su podaci validni. No, postoji još mnogo podataka o ovome sa drugih strana ali za sad prepuštam vama diskusiju....samo napred...pozdrav

Ni jedan strucnjak bio on pravoslavan ili ne, ne moze realno sagledavati cinjenice ako je podlegao opsteprihvacenoj laznoj prici masona. Ovde se cak citira i Dositej Obradovic na forumu, koji je inace bio mason, i normalno je ocekivati takve izjave od njega.

Sto se tice pomenutog Popvica, verovatno je i on pod uticajem ili je i sam mason.

Tkz. "dokazi" koje Laodikeja ovde postavlja, ne sadrze podatke: "kada", "gde", "kojeg datuma" - dolazi do pretvaranja paganskog obicaja u crkveni.

I nigde nema "geneologije", sled porekla i dogadjaja kasnijeg preoblikovanja paganskog obicaja tj. - nigde nema "trenutka" zabelezenog u istoriji kada se to desilo!

Znaci da sva ova vasa prica i nije temeljena na istorijskim "cinjenicama" vec na pukom "poredjenju" i "slicnosti"!

To je tako i u knjizi: "Vavilonska Misterijska Religija", koju Laodikeja ovde navodi. A ne znam da li vam je poznato da se autor odrekao tog dela, jer je kasnijim izucavanjem otkrio "da su izneti podaci neosnovani"!

Znaci vi koristite "neosnovane" i "fiktivne" podatke!

Ukazivanje na "slicnost" , nije ukazivanje na "poreklo", za poreklo je potreban: "datum" i "trenutak" zapisan u istoriji "kada se to desilo"!

Vi to ovde ne nemate, vec nam navodite knjige tipa Den Braun, gde se izodi "fiktivna" istorija, na temelju "slicnosti"!

To tako ne moze!

Ovo sto vi pisete je dakle, samo prazna prica, bez ijednog valjanog istorijskog dokaza, a niti ga Jevsevije Popovic ima, niti drugi..

Ja necu da slusam dakle, vase masonske "teorije", vec zelim "istorijske cinjenice" i "dokaze"!

Molim vas da mi se takvim dokazima od sada i obracate.

Kada mi budete naveli relevantne istorijske "dokaze", rado cu preci na vasu stranu!

Dotle nista!

Pozdrav tebi, i drago mi je sto si tu.

 

[Laodikeja]

Za pojedine su svi dokazi koji se iznesu - masonska zavera, samo je ono što se iznosi protiv Adventista istinito.

Zahvaljujem Jovanu.

Kreirajući moj blog "duhovni Vavilon" iz koga sam izdvojio tekst u predhodnom komentaru, ja sam koristio različitu literaturu i istorijske podatke, ili podatke iz dela koja su citirala ove istorijske navode.

U više odgovora sam daospisak izvora iz kojih su pojedini istorijski podaci, ali su svi zatvarali oči.

Dakle, podaci postoje, pitanje je da li će mo da im verujemo, ili da ih odbacimo.

 

[tripo 41]

Niko se ne moli svecu na slavi!

Al se mole u crkvi i kućama i drugim prilikama. A obbred posvećuju svecu.