Akademik Ljubomir Tadić, RASIZAM, RASNA BORBA I RASISTIČKA TEORIJA ELITE
"Rasizam počiva na pretpostavljenoj, a nedokazanoj prirodnoj nejednakosti ljudskih rasa, i u tom pogledu je jedna od najreakcionarnijih, antidemokratskih ideologija u istoriji čovečanstva, uprkos (neuspelim) pokušajima da se utemelji na načelima prirodnih nauka i da se opravda kulturno-istorijskom misijom."
...
"Uzroke rasizma valja tražiti, s jedne strane, u dubokim predrasudama, pre svega u verskom fanatizmu, a u novije vreme i kao posledicu kolonijalnih osvajanja „egzotičnih“ oblasti sveta i u imperijalističkim ratovima. Rasističe teorije su služile za ideološko opravdavanje osvajačke politike, kao unošenje „civilizacije“ bilo praćeno najnečovečnijim i zbilja varvarskim postupcima kolonizatora. U novije vreme nacifašistička reakcija je koristila teorije rasne borbe protiv marksizma i njegovog učenja o klasnoj borbi i svetskoj revoluciji."
...
"Psihoanalitička teorija ubedljivo je objasnila rasističku teoriju i eksploziju mržnje i agresivnosti koju ona izaziva strahom od drugih uopšte, strahom od onoga koji se razlikuje bojom kože ili izgledom, strahom od „stranaca“ ili „tuđina“. Svoju masovnu osnovu nacifašizam je našao, kao i sve „stranke reda“ u istoriji, u redovima autoritarnih slabića, ličnosti koje nisu uspele da stvore vlastito Ja, ličnosti bez identiteta koje se uvek oslanjaju na one političke vođe koji im obećavaju „red“ i „sigurnost“. Rasizam se može naći u „donjim“ slojevima svesti svakog onog pojedinca koji spoljašnji svet, različit od njegovog načina života i ponašanja, doživljava kao poremećaj ravnoteže ili udar sudbine. Zato u analizi rasizma (pa i šovinizma) ne treba zanemariti njihove psihološke elemente. Nesumnjivo je da oni predstavljaju oblike kolektivne neuroze. Oraganizovanje omladine u militarističkim ili polumilitarističkim odredima značilo je eksploatisanje agresivnih puslacija i nekultivisanih nagona u političke svrhe. Rasistička propaganda uzimala je oblike hipnotičkog rituala, a u masovnim procesijama okićenim partijskim simbolima organizovane su eksplozije masovnog instinkta: mazohističkog podređivanja vođama i sadističkog nasilja prema „vekovnim neprijateljima“.
Jedna od karakteristika rasističke doktrine sastoji se u projekciji svih vlasititih problema na pogrešnog krivca, „žrtvenog jarca“. Tako su Jevreji, kao Jevreji, bili odgovorni za sve grehove u istoriji klasnog, posebno buržoaskog društva – od Hristove smrti do kapitalističke eksploatacije. Rasizam je slep za istorijsku činjenicu da svi Jevreji nisu bogati kapitalisti i da unutar pojedinih ljudskih rasa postoje društveni sukobi koji izražavaju različiti klasni položaj u društvu. Zato se rasizam može smatrati obrascem iracionalne političke ideologije, a pozivanje na prirodnu nauku, ili upotreba prirodno-naučnog eksperimenta u rasističke svrhe, predstavlja dokaz ekstremnog postvarenja ove ideologije.
Nauka o politici, Ljubomir Tadic, Beogradski izdavacko-graficki zavod 1996., drugo, dopunjeno izdanje"
(Beogradska otvorena skola)