Vinogradarstvo

[Nostradamus]

Migelov način je dobar način kalemljenja loze na pupoljak, direktno u vinogradu i to u toku vegetacije, slično kao kod kalemljenja voća, jer se na klipu sve dobro vidi. Uslovi koji se traže su da je podloga dobro ožiljena i razvijena i da se najmanje 48 sati pre kalemljenja loza dobro zalije. Na klipu se vidi blato od obilnog zalivanja. masovna primena ovog načina, po meni nije dobra iz jednog razloga, a to je mnogo manji procenat prijema nego kod kalemova koji su kalemljeni u toku zimskog perioda, odabrani i sazreli.

 

[Nostradamus]

ove makaze za kalemljenje umnogome olakšavaju posao pogotovu amaterima

a ovako se radi sa njom.cena joj je negde oko 3.000 dinara.

 

[Nostradamus]

[h=1]Vinogradarska rejonizacija i Zakon o vinu[/h] Vinogradarska rejonizacija Srbije privodi se kraju. Uz Pravilnik o kvalitetu vina, čija je primena počela, ona će dodatno urediti proizvodnju tog pića. Od sada, ukoliko proizvode za domaće ili tržište Evropske unije, proizvođači će imati ista pravila.

Kako su menjane države u kojima smo živeli, menjane su i zakonske odredbe koje propisuju proizvodnju grožđa i vina, rejonizaciju vinogradarskih područja, ali i kazne nesavesnim proizvođačima. Tako, na primer, u članu 7. Zakona o vinu iz 1929. godine piše:
“Zabranjeno je stavljanje u promet šire ili vina pod oznakom bilo vinorodnog predela ili mesta, bilo podruma, sorte grožđa, godine starosti i druge kakve osobenosti, ako oznaka ne odgovara stvarnosti.”
Prekršiocima se bavio član 26.
“Ko povredi odredbe člana 7 ovog zakona, kazniće se zatvorom od 7 do 30 dana i novčano od 100 do 10.000 dinara ili jednom od ovih kazni.”
Tako je bilo nekad. A najnoviji Pravilnik o vinu usvojen je protekle sedmice. Sada se od Ministarstva za poljoprivredu očekuje da do nove godine usvoji i novu rejonizaciju. Savetnik za voćarstvo i vinogradarstvo u tom Ministarstvu Darko Jakšić kaže da je ona već gotovo spremna.
“Prvi razlog jeste da bi sami proizvođači znali koje su to oblasti i određeni regioni ili rejoni, vinogorja pa čak i parcele povoljne za gajenje vinove loze. Drugi razlog za rejonizaciju je oznaka geografskog porekla. Da bi vino moglo da nosi oznaku da je kvalitetno ili vrhunsko, ili da bi moglo da nosi geografsku odrednicu ono zaista mora da potiče sa određenog područja koje je dokazano kao dobro kroz tradiciju, istoriju ali i naučno-stručna ispitivanja”, kaže Jakšić.
On podseća na to da su i subvencije za vinogradare uslovljene rejonizacijom.
“Ako neko hoće da dobije subvenciju od države vinograd mora biti podignut u okviru rejona. Međutim, kad budemo doneli rejonizaciju subvencije će biti pre svega usresređene na područja koja su najbolja za gajenje vinove loze a to su zapravo vinogorja ili određene oaze. Znači najbolji položaji za gajenje vinove loze”, zaključuje Jakšić.
Inače, rejonizacija je usklađena sa onom u Evropskoj uniji, pre svega radi jačanja konkurentnosti naših vina, prilagođavanja novoj agrarnoj politici Evropske unije kao i promenama zakona u Uniji.
Rejonizacija je nužna zbog promene klime i sortimenta, kao i zbog ekonomskih promena u našem vinogradarstvu i vinarstvu, kao i radi pravilnog obeležavanja vina.
Iako su površine pod vinogradom smanjene, mnogo je učinjeno na unapređenju sistema geografskog porekla. Srbija ima 60 proizvođača čijih je 187 vina sa geografskim poreklom vina već u prometu, propisno obeleženo markicama kvaliteta i porekla.
Đorđe Simović, Poljoprivreda.info

 

[Nostradamus]

[h=1]Malo lokalnih sorti u vinogradima[/h] U proizvodnji vina, kao i u bilo kojoj drugoj delatnosti, postoje trendovi koji su podložni promenama. Iako je trend u svetu da se sve više traže lokalna vina, naše autohtone sorte grožđa i dalje zauzimaju neopravdano male površine.

U lokalne sorte vinove loze spadaju autohtone, odomaćene i one stvorene u nekom regionu. Autohtone kod nas zauzimaju male površine, a najpoznatije su Slankamenka i Skadarka. Najraširenija odomaćena sorta je Italijanski rizling, a neopravdeno zapostavljene su Frankovka i Portugizer. Te sorte treba gajiti i čuvati kao istorijsko nasleđe, a bez njih nema pravog agroturizma. Prema oceni profesorke dr Nade Korać sa Poljoprivrednog fakulteta u Novom Sadu, trebalo bi više širiti sorte vinove loze stvorene u Institutu za voćarstvo i vinogradarstvo u Sremskim Karlovcima, koje odgovaraju klimatskim i zemljišnim uslovima Vojvodine, a pri tom daju kvalitetna vina.
“U 60 godina oplemenjivačkog rada u Institutu za voćarstvo i vinogradarstvo u Sremskim Karlovcima stvoreno je 19 vinskih sorti, dve stone sorte i tri klona Italijanskog rizlinga”, kaže profesorka Korać.

U manjini su oni koji su prepoznali potencijale sorti koje su stvorili naši stručnjaci, pre svih Sile, Petre, Panonije, Probusa i drugih. Urednik časopisa “Svet pića” Petar Samardžija kaže da je zahtev ljubitelja vina naveo neke vinogradare da nove zasade podižu Silom, sortom za bela vina.

“Mlad, dobar vinar Milan Petrović iz Sremskih Karlovaca kaže da godišnje proizvede 10.000 litara Sile koja ne dočeka novu berbu, nego se sve rasproda. I, evo, nove zasade podiže sa Silom”, kaže Samardžija.
On tvrdi da je sorta Petra, dobijena dugotrajnim radom naših stručnjaka, univerzalan poboljšivač vina.
“Svaki dobar vinogradar bi trebao da u svojim vinogradima ima pola jutra Petre jer bi imao najbolji začin za sva svoja vina jer ima miris, ima kiseline, ima šećer, ima snagu. Dovoljno je samo dodati 5 odsto Petre da oplemeni vino i da mu da predivne arome”, zaključuje Samardžija.
Vlasnik “Mačkovog podruma” u Irigu Sava Jojić pokušava od zaborava da otrgne staru odomaćenu sortu Portugizer. Kaže da nije dovoljno to što naši naučnici stvaraju nove sorti i što ih entuzijasti sade, nego da i država mora da sačini strateški plan širenja tih sorti.

“Jedna zemlja koja drži do svoje ekonomije i kulture, koja želi da podigne svakodnevni život na jedan viši standard, odlikuje se po tome koliko ima i koliko proizvodi svoga vina. Moramo da afirmišemo naše domaće sorte, autohtone i odomaćene, kao i sorte stvorene na Poljoprivrednim fakultetima u Novom Sadu i Beogradu. Ali tu mora da pomogne i država.”
Taj posao treba početi odmah, pošto je činjenica da se naši vinogradari pre odlučuju na to da u novim zasadima gaje svetski rasprostranjene sorte, kao što su Šardone i Kaberne Sovinjon, nego što bi se opredelili za autohtone ili odomaćene sorte. Da je drugačije, ne bismo više bili primorani na to da u ugostiteljskim objektima u Novom Sadu pijemo gotovo isključivo crnogorska i makedonska vina.
Đorđe Simović, Poljoprivreda.info

 

[Nostradamus]

[h=1]Rezidba mladog vinograda[/h] Novopečeni vlasnik vinograda naći će se proljetos na mukama kako da sam oreže čokote, ako to dosad nije radio, već samo gledao kako to drugi rade. Prvi je korak da dešifriramo uzgojni oblik u vinogradu, a drugi da pronađemo "knjigu šifre" koja će nas uputiti u tajnu rezanja.

Rezidba vinove loze prvih 4-5 godina poslije sadnje vinograda presudna je za njegov uspješan razvoj i što ekonomičnije iskorištavanje u godinama pune redovite rodnosti. U tom razdoblju najvažniji cilj proljetnog orezivanja čokota je formiranje izabranog uzgojnog oblika. Vinova loza se može uzgajati na mnogo načina, jer ima veliku sposobnost prilagođavanja. Za nov vinograd treba izabrati onaj koji će se najbolje prilagoditi zemljišnim i klimatskim uvjetima izabrane lokacije, podloge i sorte - i s kojim su već stečena dobra iskustva i navike u određenom vinogorju.

Uzgojni oblik čokota čini njegov stalni vanjski izgled (formu), a kod svih sustava postoji staro nerodno drvo stablo s krakovima (ograncima), na kojima se rezidbom ostavlja kratko rodno jednogodišnje drvo kao reznik sa 2-3 pupa, srednje dugo - kondir sa 4-6, i dugo rodno drvo - lucanj sa 8-12 pupova. Kod različitih sustava uzgoja variraju samo visina stabla, te mjesto, dužina i broj krakova. Stablom čokota transportiraju se vodene otopine mineralnih tvari iz korijena do lišća, a organske tvari (škrob, šećer) vraćaju se silazno u sve organe čokota i korijen. Stablo je relativno tanko (promjera 5 do 12 cm. samo iznimno većeg), ali je obično dovoljno čvrsto da uz pravilno uspravno formiranje (vezivanjem uz kolac prvih 6-7 godina da se izbjegne trbušanje i svijanje) nosi sve nadzemne organe čokota sa cijelom masom mladica, lišća i grožđa.

 

[Nostradamus]

[h=6]Uzgojni oblici čokota[/h] Uzgojne oblike loze, s obzirom na visinu stabla, dijelimo na:

• niski uzgoj, s visinom stabla 20 - 40 cm,
• srednje visoki, s visinom 70 - 110 cm i
• visoki uzgojni oblici, visine stabla 150 - 180 cm.

• Od niskih uzgojnih oblika vodeći je tzv. račvasti, koji na niskom stabalcu ima tri ogranka, na kojima se rezidbom ostavljaju samo reznici. On se rabi samo još kod uzgoja loze uz kolac.
• Od srednje visokih - koji su u našoj praksi najrašireniji, postoje gijotov i srednje visoki dvokraki, s najčešćom visinom stabla od 70-90 cm. Tu su i razni kordonski sustavi (Mozerov, Silov itd.).
• Visoki uzgojni oblici rabe se više u južnim nego u kontinentalnim hrvatskim vinogorjima. i to najčešće za uzgoj stolnih sorata grožđa npr. zadarska lepeza, pergola tendone, itd.). Iz Mađarske se u vinogorja Baranje i Slavonije posljednjih godina sve više širi visok kordonski uzgoj vinove loze u obliku kišobrana. pod nazivom ambrela, s visinom debla 150-180 cm.

Ako bismo od svih desetak sustava uzgoja loze koje prakticiraju vinogradari naše republike željeli preporučiti najjednostavniji i najpraktičniji za amatere, onda je to svakako, i sada najrašireniji u kontinentalnim hrvatskim vinogorjima, srednje visoki dvokraki ili trokraki sustav. Taj se sustav naziva dvokračnim jer se na stabalcu visine 70-90 cm formiraju dva kraka (ogranka), koji su nosioci rodnog drva (reznika, kondira i lucnjeva). Kod tog sustava koji potpuno zadovoljava sve zahtjeve suvremenog intenzivnog vinogradarenja (zastupljen je i u većini naših velikih plantaža) najčešće se sadi s razmacima za malu mehanizaciju 1,80 do 2 m, 0,90 do 1,10 m, a za, srednju 2,40 do 2,80 m, 0,90 do 1 m. S oko 5000 čokota u prvom. te oko 4500 po 1 ha u drugom slučaju, uz prosječno opterećenje od 25 pupova mogu se postići prosječni prinosi graševine od 3 do 3,5 kg po trsu, odnosno, po 1 ha od 135 do 175 mtc grožđa.

 

[Nostradamus]

[h=6]Uzgojna rezidba po godinama[/h] Prve godine cijep se reže kao i uvijek na 1 do 2 razvijena pupa (na parafiniranim cjepovima to je već učinjeno). U toku te godine se ne plijevi i sve mladice vežu se uz kolac (da bi se što više razvio korijen).

U proljeće druge godine se jedna najbolja mladica reže na 2-3 pupa - a sve ostale potpuno uklone. Kad iz pupova mladice porastu oko 15 cm - ostavljaju se dvije najbolje i povežu uz kolac, a ostale oplijeve. Za vegetacije se mladice još 2-3 puta povezuju i ako jače prerastu kolce, vršikaju se do kraja srpnja na oko 1,5 m.

U proljeće treće godine se najbolja mladica, izrasla što više u smjeru reda, prikraćuje na predviđenu visinu stabla čokota (70-90 cm, jedan pup iznad donje prve žice) i poslije zatezanja žice poveže (sl. 1). Kad mladice porastu oko 10-15 cm, osim tri do četiri vršne u gornjem dijelu stabalca, sve donje se oplijeve.

[TABLE="align: center"]
[TR]
[TD="align: center"]

[/TD]
[TD="align: center"]

[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"]Slika 1 [/TD]
[TD="align: center"] Slika 2[/TD]
[/TR]
[/TABLE]

U četvrtoj godini ostavljamo od četiri zrele rozgve samo dvije, i to one koje će nam dati najbolji oblik čokota u obliku slova V ili "rašlje".
Krakove u obliku slova V povežemo lijevo i desno uz prvu armaturnu žicu, ali da krakovi ne prelaze žicu. već da budu u nivou (sl. 2). Iznimno možemo ostaviti jedan lucanj od gornje rozgve ako je čokot dobre kondicije. Taj prvi lucanj u četvrtoj godini je privremen i služi za dobivanje većeg prvog uroda. Iduće godine on se potpuno uklanja (ili se iz njega izvede još jedan krak i formira -trokraki. uzgoj na čokotima natprosječne kondicije). Tako je formirano stabalce s dva kraka i završen uzgoj njegova kostura.

Pete godine u proljetnoj rezidbi na svakom kraku dobro razvijenog čokota ostavlja se jedan lucanj sa 8 do 10 pupova, a od mladice ispod njega formira prigojni reznik od 2 pupa (sl. 3). Na čokotima koji su slabije kondicije ostavit ćemo samo jedan lucanj i dva prigojna reznika. Lucanj se u luku povezuje na glavnu donju žicu ili strmo na pomoćnu (kod manjih razmaka sadnje). Svih ostalih godina u rezidbi izrođeno staro rodno drvo lucanj se odbacuje i na krakovima formiraju novi lucnjevi i reznici (iz gornje mladice prigojnog reznika lucanj, a iz donje prigojni reznik). Prema tome, sa petom godinom završavamo formiranje uzgojnog oblika DVOSTRUKI GYOT.

[TABLE="align: center"]
[TR]
[TD="align: center"]

[/TD]
[TD="align: center"]

[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"]Slika 3 [/TD]
[TD="align: center"] Slika 4[/TD]
[/TR]
[/TABLE]

Napomena: opterećenje rodnim drvom ovisit će od kondicije čokota, kao i od sorte, već prema tome da li neka sorta traži dulji ili kratki rez ili jače, odnosno slabije opterećenje rodom.
U nasade srednje visokog uzgoja postavlja se jednostavna i relativno jeftinija armatura (naslon) za vinovu lozu, betonska ili drveno-žičana. Stupovi dužine 2,45 do 2,85 ukopavaju se 70 cm u zemlju na svakih 6-7 m te postavlja 5 redova pocinčane žice (sl. 4).

 

[Nostradamus]

[h=6]Izgled čokota mladog vinograda nakon rezidbe:[/h]
[TABLE="align: center"]
[TR]
treća godina četvrta godina[/TR]
[TR]
[TD="align: center"]

[/TD]
[TD="align: center"]

[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"]Slika 1 [/TD]
[TD="align: center"] Slika 2[/TD]
[/TR]
[/TABLE]

 

[Nostradamus]

[h=1]Rezidba rodnog vinograda - dva lucnja, dva reznika (dvokraki uzgoj)[/h]

[TABLE="align: center"]
[TR]

[/TR]
[TR]
[TD="align: center"]

[/TD]
[TD="align: center"]

[/TD]
[TD="align: center"]

[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"]slika 1 [/TD]
[TD="align: center"] slika 2 [/TD]
[TD="align: center"] slika 3[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"]

[/TD]
[TD="align: center"]

[/TD]
[TD="align: center"]

[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"]slika 4 [/TD]
[TD="align: center"] slika 5 [/TD]
[TD="align: center"] slika 6[/TD]
[/TR]
[/TABLE]

[TABLE="align: center"]
[TR]
[TD="align: center"]

[/TD]
[TD="align: center"]

[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="align: center"]slika 7 [/TD]
[TD="align: center"] slika 8[/TD]
[/TR]
[/TABLE]

• slika 1 - Izgled trsa prije rezidbe
• slika 2 i 3 - Odstranjujemo prošlogodišnji lucanj
• slika 4 i 5 - Na lijevom i desnom ogranku na prošlogodišnjem prigojnom rezniku režemo donje jednogodišnje rozgve i ostavljamo na svakom od krakova po jedan prigojni reznik za slijedeću godinu (režemo na 2-3 pupa)
• slika 6 i 7 - Na lijevom i desnom ogranku gornju jednogodišnju rozgvu na prošlogodišnjem prigojnom rezniku ostavljamo za lucanj (režemo na 8-10 pupova)
• slika 8 – izgled trsa poslije rezidbe (jedan lucanj i dva reznika)

 

[Nostradamus]

[h=1]Koliki urod grožđa očekivati?[/h] Postoji uzrečica medu vinogradarima da "Tko reže, taj i bere", odnosno da već pri rezidbi u velikoj mjeri utječemo na rod. Dio tog posla može se izvesti i računski.

Pri rezidbi vinograda treba utvrditi broj pupova kojim ćemo opteretiti svaki pojedini čokot, odnosno vinograd, da bi se dobio određeni prirod. To se može izvesti po formuli:

N - broj rodnih pupova
F - težina grožđa u kg na jedan čokot
n - prosječan broj grozdova po jednom pupu
p - prosječna težina jednog grozda

Tablica 1. Prosječan broj grozdova i prosječna težina grozda

[TABLE="align: center"]
[TR]
SortaProsječan broj
grozdova po pupuProsječna težina
grozda [g][/TR]
[TR]
[TD]BURGUNDAC CRNI[/TD]
[TD="align: center"]1,1 - 1,3[/TD]
[TD="align: center"]70 - 90[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]PLAVAC MALI[/TD]
[TD="align: center"]1,6 - 2,0[/TD]
[TD="align: center"]150 - 300[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]FRANKOVKA[/TD]
[TD="align: center"]1,2 - 1,4[/TD]
[TD="align: center"]150 - 200[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]GAME BOJADISAR[/TD]
[TD="align: center"]1,5 - 1,6[/TD]
[TD="align: center"]90 - 120[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]PORTUGIZAC[/TD]
[TD="align: center"]1,2 - 2,4[/TD]
[TD="align: center"]150 - 200[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]KAVČINA[/TD]
[TD="align: center"]1,2 - 1,4[/TD]
[TD="align: center"]250 - 400[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]SOVINJON[/TD]
[TD="align: center"]1,1 - 1,2[/TD]
[TD="align: center"]70 - 110[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]TRAMINAC CRVENI[/TD]
[TD="align: center"]1,2 - 1,3[/TD]
[TD="align: center"]60 - 90[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]GRAŠEVINA[/TD]
[TD="align: center"]1,2 - 1,4[/TD]
[TD="align: center"]60 - 130[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]SILVANAC ZELENI[/TD]
[TD="align: center"]1,2 - 1,4[/TD]
[TD="align: center"]60 - 120[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]BURGUNDAC BIJELI[/TD]
[TD="align: center"]1,2 - 1,5[/TD]
[TD="align: center"]60 - 120 [/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]MOSLAVAC[/TD]
[TD="align: center"]1,2 - 1,4[/TD]
[TD="align: center"]120 - 160 [/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]RIZVANAC[/TD]
[TD="align: center"]1,2 - 1,4[/TD]
[TD="align: center"]100 - 150[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]KRALJEVINA CRVENA[/TD]
[TD="align: center"]1,3 - 1,8[/TD]
[TD="align: center"]140 - 360[/TD]
[/TR]
[/TABLE]