Tumacenje otkrivenja

[Laodikeja]

Isus je rakao da "niko ne zna dan i čas Hristovog dolaska" ali nije rekao da Bog neće otkriti sled događaja koji će mu predhoditi.
Isus upravo u 24 poglavlju otkrivenja daje neke od znakova koji će se odigrati neposredno pred njegov slavni dolazak, a otkrivenje je upravo napisano sa tim ciljem.

Adventistička crkva je poslednji segment Hristove sedmostruke crkve iz otkrivenja 3 poglavlja nazvana Laodikejska crkva, koja je nastala iz pepela sednjevekovnih reformacija, i koju je Bog podigao kao crkvu poslednjeg vremena sa misijom da objavi svetu početak suda Božjeg i skori Hristov dolazak u slavi.

Ova crkva je u otkrivenju opisana kao "ostatak semena ženinog koji drži zapovesti Božje i ima veru Isusovu i duh prorošta" odnosno - proročki dar.

Crkvu podiže Bog a ne čovek, i ona se prepoznaje po ljubavi i duhovnim rodovima.

Ja lično imam proročki dar jer sam od Gospoda pozvan na ovu službu vesnika i propovednika Gospodnjeg, i to nema veze sa nikakvom gordošću, jer različite službe i duhovni darovi su u bibliji dati upravo iz razloga službe ljudima i zalaganju za spasenje čovečanstva.

 

[Nelsim]

Isus je rakao da "niko ne zna dan i čas Hristovog dolaska" ali nije rekao da Bog neće otkriti sled događaja koji će mu predhoditi.

Znajuci sled dogadjaja covek zna i cas dolaska i za njega se priprema, starac Porfirije je rekao da je imao isto vidjenje kao i Jovan kad je bio na Patmosu i da mu je sad jasno zasto se otkrovenje ne treba tumaciti, jer nijedna od tih stvari nemoze biti opisana u savremenim terminima jer ne postoji.

Adventistička crkva je poslednji segment Hristove sedmostruke crkve iz otkrivenja 3 poglavlja nazvana Laodikejska crkva, koja je nastala iz pepela sednjevekovnih reformacija, i koju je Bog podigao kao crkvu poslednjeg vremena sa misijom da objavi svetu početak suda Božjeg i skori Hristov dolazak u slavi.

Moja crkva je adventisticke, tvoja sa druge strane otpadnicka nastala dugo posle ustanovljenja kanona Svetog Pisma i njegovog tumacenja.

Crkvu podiže Bog a ne čovek, i ona se prepoznaje po ljubavi i duhovnim rodovima.

Naravno a crkva hristova je ziva i ona konstantno postoji od njegovog vaznesenja.

Ja lično imam proročki dar jer sam od Gospoda pozvan na ovu službu vesnika i propovednika Gospodnjeg, i to nema veze sa nikakvom gordošću, jer različite službe i duhovni darovi su u bibliji dati upravo iz razloga službe ljudima i zalaganju za spasenje čovečanstva.

Kako ti potvrdjujes svoj dar?
Tvoj dar je lazan i od djavola i jedan si od mnogih koji se izdaju za proroke, sam gospod je rekao da ce doci lazni proroci a ap. Pavle nalozio crkvi da cuva predanje od vukova koji ce iznutra hteti (ali ne i uspeti) da je uniste svojim laznim ucenjem.Tu su bili Arije, doketi, gnostici, duhoborci, Apolinarije, monoteliti i monoenergiti, monofiziti i ikonoborci, ali uvek je u crkvi postojao jedan covek, jedan mali Hristos koji je spasao crkvu, jer Gospod voli crkvu i stara se o njoj i ne dozvoljava da bude unistena.Jedan mali Hristos kao Maksim Ispovednik koji je ustao protiv cele crkve, bio je jedan protiv svih i izneo tacno ucenje uz pomoc samog Boga on je razorio njihovo lazno ucenje stvoreno radi politicke koristi.Samim tim sto govoris za sebe da si prorok ukazujes na svoju gordost kkoja je najveci od svih grehova i koja je nasuprot ljubavi.

 

[Jurivaka]

Laodikeja, pobrisan ti je post na ovoj temi u kome reklamiraš svoj Blog! Zar ti nije poznato da takvo što nije dozvoljeno na ovom forumu? Nije dozvoljeno reklamiranje drugih sajtova i blogova!

 

[Laodikeja]

Nelsim, zaveden si isključivošću koji su u velikoj meri prisutni u tradicionalnim crkvama, i donosiš zaključke a da se predhodno nisi molio Bogu da li je to tako.

Meni nije bitno ljudsko mišljenje - već samo ono što kaže reč Božja i ono što mi Bog lično duhom Svetim svedoči.

Svako ima ličnu odgovornost pred Bogom, i moj savet je da prigrliš reč Božju i da od tražiš od njega da te povede putem istine, jer same ove diskusije nemaju neki efekat ako je čovek u startu zatvorio svoje srce za poznanje istine, jer mi ljudi smo skloni da Bogu dođemo sa gomilom đubreta koji stoje ispred vrata našeg srca, i time onemogućavamo Isusu da uopšte priđe i da pokuca, a kaoli da na jih uđe i da nas osvedoči u istinu.

 

[Nelsim]

Nelsim, zaveden si isključivošću koji su u velikoj meri prisutni u tradicionalnim crkvama, i donosiš zaključke a da se predhodno nisi molio Bogu da li je to tako.

Ja za razliku od tebe ne donosim zakljucke, naravno donosim ih ali ih potvrdim sa ucenjem crkve, cesto i ja padnem u zabludu i predanje crkveno me vrati na pravi put jer sam u crkvi, ko nije u crkvi ostaje u zabludi.Ovo nije moj zakljucak, ovo su dogmati crkve i to nema nikakve veze samnom, ja sam niko i nista i samo prenosim istinu iako je i to prevelika cast za mene.

Meni nije bitno ljudsko mišljenje - već samo ono što kaže reč Božja i ono što mi Bog lično duhom Svetim svedoči.

A sta je za gtebe rec Bozja?
ono sto pise u Svetom pismu?
I to Sveto Pismo su sastavili ljudi a i kanon su sastavili ljudi a ne Bog, ljudi u crkvi kao i oni koji tumace to napisano a ne ljudi van nje.

jer mi ljudi smo skloni da Bogu dođemo sa gomilom đubreta koji stoje ispred vrata našeg srca, i time onemogućavamo Isusu da uopšte priđe i da pokuca, a kaoli da na jih uđe i da nas osvedoči u istinu.

Hristos je vec u nama, mi treba da ga pronadjemo u sebi, kako svedoci sv. Simeon Novi Bogoslov.

 

[Laodikeja]

Reč Božju tumači Bog i ustanovljava to učenje u crkvi.

Učenje Rimokatoličke i pravoslavne crkve ima svoje poreklo u jednom obliku Vavilonske religije - čije se učenje sredinom 2 veka uvuklo u jedan deo Hrišćanstva posredstvom lažnih apostola i takozvanih crkvenih otaca.

Rimokatolicizam i Pravoslavlje su nastali iz ovog otpada i krenuli nezavisnim putem u odnosu na Hristovu crkvu koja je tokom cele istorije sačuvala autentično Hristovo učenje.

 

[Nelsim]

Reč Božju tumači Bog i ustanovljava to učenje u crkvi.

Rec Bozju tumace sveti ljudi u crkvi.

Učenje Rimokatoličke i pravoslavne crkve ima svoje poreklo u jednom obliku Vavilonske religije - čije se učenje sredinom 2 veka uvuklo u jedan deo Hrišćanstva posredstvom lažnih apostola i takozvanih crkvenih otaca.

Ucenje pravoslavne crkve je zaceto na osnovu grcke filosofije i ranog hriscanstva, sveti oci su bili obrazovani ljudi koji su zavrsili razne filosofske skole, ostale religije sveti oci su smatrali delom djavoljim, nikavi proroci niti lazni apostoli nisu ustanovljavali ucenje crkve, jer ako jesu onda su ustanovili i kanon SVetog Pisma zar ne?
Kako verovati SV. Pismu onda?
Sv, Oci su bili skepticni prema paganizmu i podsmejavali mu se, cak su se podsmejavali i filosofiji koja je na daleko savrsenijem nivou od bilo koje paganske religije.Budizam je slicniji pravoslavlju od rimokatolicizma verovao ili ne, pravoslavlje je daleko drugacije od rimokatolicizma, ja bi pre bio ateista nego rimokatolik.
Sve religije imaju iste odlike, kult, versku zajednicu i dogmu.Te price i pricice o Vavilnskoj religiji i svevidecem oku, masonima, novom svetskom poretku u pravoslavlju prave ljudi da bi ga unistili iznutra, a sve to razuman covek moze da okaci macku o rep.

 

[Laodikeja]

Govorimo o vremenu nakon polovine 2 veka, takozvani sveti Oci su uneli u crkvu učenja koja imaju poreklo u mnogoboštvu i tako kreirali dogmu crkve na crkvenim saborima.

Biblija je nastala do stote godine nove ere i crkva je imala formirane svete spise novog zaveta.

Gledajuci istorijski razvitak prve Hrisćanske crkve, Hristos i apostoli su posle svog zemaljkog života, ostavili crkvi Hrićansko nasleđe zasnovano na istini zapisanoj u svetoj Božjoj reši Bibliji.

Takodj, oni su upućivali na to - da će se posle njihovog zemaljskog života, u crkvi pojaviti mnogi lažni učitelji, koji će u crkvu uneti lazna učenja i ljudske filozofije:

"Pazite dakle na sebe i na sve stado u kome vas Duh Sveti postavi vladikama da pasete crkvu Gospoda i Boga koju steče krvlju svojom;
Jer ja ovo znam da će po odlasku mom ući među vas teški vuci koji neće štedeti stada;
I između vas samih postaće ljudi koji će govoriti izvrnutu nauku da odvraćaju učenike za sobom" ( Dela svetih Apostolska 20. 28 - 30 ).

"A beše i lažnih proroka u narodu, kao što će i među vama biti lažnih učitelja, koji će uneti jeresi pogibli, i odricaće se Gospodara koji ih iskupi i dovodiće sebi naglu pogibao.
I mnogi će poći za njihovim nečistotama kojima će se huliti na put istine.
I u lakomstvu loviće vas izmišljenim rečima. Njihov sud odavno ne docni, i pogibao njihova ne drema" ( 2 poslanica Petrova 2. 1 - 3 )

"Čudim se da se tako odmah odvraćate na drugo jevanđelje od Onog koji vas pozva blagodaću Hristovom,
Koje nije drugo, samo što neki smetaju vas, i hoće da izvrnu jevanđelje Hristovo.
Ali ako i mi, ili anđeo s neba javi vam jevanđelje drugačije nego što vam javismo, proklet da bude!
Kao što pre rekosmo i sad opet velim: ako vam ko javi jevanđelje drugačije nego što primiste, proklet da bude!" ( Galatima poslanica 1. 6 - 9 ).

Hrišćanska crkva je sve do druge polovine drugog veka nove ere sačuvala ovu autenticnu čistotu biblijske istine i praktičnog života.
Od druge polovine drugog veka u crkvi nastaju duboke promene pod uticajem mnogoboštva i mnogobožačkih filozofofija - koje su se polako uvlačile u okrilje mlade Hrišćanske crkve.

Sva ova učenja potiču iz jednog centra - a to je drevni Vavilon, i ova činjenica daje potpuni istorijski odgovor na pitanje - kako je doslo do mešanja Hrišćanstva sa mnogobožačkom filozofijom, i takođe - šta predstavlja pravo Hrišćanstvo i koja su njegova obeležja.

Vavilon je bio centar mnogobozačke filozofije staroga sveta.
Dva od najznacajnijih Božanstava ili kultova Vavilona su bili "Kult sunca, i kult Bogova plodnosti" sa razvijenom obrednom praksom koju su vodili Vavilonski sveštenici - takozvani magovi.

Posle pada Vavilona od trane Persijanaca 538 godine pre nove ere, i njegovim osvajanjem od strane Grčke -predvodjene Aleksandrom Makedonskim 331 godine p.n.e, Vavilonski sveštenici su pod najezdom osvajača - napustili grad Vavilon, i tom prilikom sa sobom poneli svoje Bogove i obredno ritualne elemente, i nastanili se u gradu Pergamu.
Posle smrti Pergamskog cara Atala 133 godine pre nove ere -Etrušćani su iz Lidije (podrucja Pergama), došli u Italiju i sa sobom doneli Vavilonsku religiju sa svim njenim učenjima i obredima.
Oni su uspostavili pontifeksa koji je bio glava sveštenstva, kasnije su Rimljani usvojili oog pontifeksa kao svog gradskog upravitelja.
Julije Cezar je bio uzdignut do vrhovnog pontifeksa Vavilonskog reda, tako je postao naslednik prava i titule Atala - Pergamskog pontifeksa koji je dao Rimu nasleđe Vavilonskog sveštenstva.
Tako je prvi Rimski imperator postao glava Vavilonskog sveštenstva, a Rim je postao naslednik Vavilona.

Posto je u doba pojave Hrišćanstva - mnogobožačka Vavilonska filozofija bila u krizi opstanka, napravljen je istorijski kompromis između ove dve filozofije, a ključni događaj se odigrao 300 godine, kada je Rimski imperator Konstantin Veliki - prihvatio Hrišćanstvo kao državnu religiju Rimskog carstva, i ako sam nikada nije u suštini postao Hriscanin - već do kraja života slavio svoje omiljeno Božanstvo "Mitru - Boga sunca"
Tim činom Konstantin je napravio kompromis između mnogoboštva i Hrišćanstva - omogućivši njihovo spajanje, čime su u Hrišćansku crkvu uneseni mnogi mnogobožački običaji, učenja i verovanja, mnogobočtvo je u sučtini samo promenilo ime, a zadržalo sva svoja negativna obeležja.

Hršćani koji nisu prihvatali ovo mešanje i promene koje su se dešavale unutar crkve - bili su isključeni iz zajednice, i sa njima se postupalo krajnje nehumano.

Rimski imperator je nastavio da vrši ulogu vrhovnog pontifeksa sve do 376 nove ere - kada je imperator Gracijan iz Hrišćanskih razloga odbio ovu titulu.
Međutim, Damaskus - biskup crkve u Rimu, bio je izabran za ovu poziciju vrhovnog pontifeksa.
U ono vreme on je već 12 godina bio biskup - od 366 godine, a na to mesto bio je postavljen uticajem sveštenika svetog Karmela, visoke škole Vavilonske religije koju su osnovali Jezaveljini sveštenici (1 knjiga o carevima 18 i 19 poglavlje).

Godine 381 nove ere - glava Vavilonskog poretka i sveštenstva postala je upravitelj Rimske crkve, tako su Vavilon i Rim ujedinjeni u jedinstvo jednog verskog sistema -Rimokatolickoj crkvi, sa Vavilonskom religijom i sveštenstvom.
Ubrzo posle toga kada je biskup Damaskus postao vrhovni pontifeks - u crkvi su se počeli pojavljivati Vavilonski rituali, obicaji i učenja.

Uzroci velikog otpada

U nastavku su dati istorijski izvori koji govore o velikom otpadu unutar Hrišćanske crkve polovinom 2 veka nove ere, razlozi koji su doveli do ovog otpada, kao i pojedina učenja koja danas preovladavaju u tgradicionalnim crkvama istoka i zapada.
U vreme nakon prvog ustanka jevreja 70 godine nove ere -dogodio se i drugi ustanak koji je 132 godine pokrenuo takozvani Bar Kohba ( zvezda ), koji je izazvao takozvano Rimsko negativno raspoloženje prema Jevrejima.Ustanak je imao za posledicu potpuno opustošenje Jerusalima i gubitak Palestine kao njihove domovine.
Car Hadrijan, pošto je ugušio ovaj Bar Kohbin ustanak - sagradio je na ruševinama Jerusalima novi Rimski grad, nazvan Aelija Kapitolina, i na mestu Jevrejskog hrama podigao hram posvećen Jupiteru.

U to vreme nametnute su Jevrejima opšte zabrane, bili su isterani iz grada i pod pretnjom smrću zabranjen im je povratak u grad.
Takodje zabranjeno im je ispovedanje njihove vere, svetkovanje subote i ostalih praznika, proučavanje Tore i obrezanje, nametniut im je poseban porez.

jevrejstvo koje je ranije bilo RELIGIO LICITA - dozvoljena religija - pod čijim okriljem je i pravo Hrišćanstvo u početku uživalo versku slobodu, postaje sada RELIGIO ILICITA - zabranjena religija.

Svesna ovih represija protiv Jevreja i antijevrejskog raspoloženja koje se osećalo narošito u Rimu - Rimska crkva je nastojala da pokaže svoju lojalnost Rimskim vlastima i da im se dodvori.
Taj su zadatak na sebe preuzele Hrišćanske apologete Kvadratus i Aristid.
Tako Rimska crkva pravi kompromis i uvodi održavanje Bogosluženja u nedelju umesto subotom kao do tada, zato što je svetkovanje Subote bilo zabranjeno.
Time je Rimska crkva želela da pokaže svoje odvajanje od Jevrejstva - kako bi izbegla progonstvo i plaćanje poreza.
Rimska crkva uvodi i neke druge novotarije unutar crkve da bi se dodvorila Rimu.

Crkveni istoričari Sokrat i Sozomen iz 5 veka svedoče - da promena dana Bogosluženja i slavljenja sa subote na nedelju, kao i druge novotarije - nisu bile svuda prihvaćene.

Sokrat Skolastin piše:

"I ako gotovo sve crkve širom sveta slave svete tajne subotom, Aleksandrija i Rim prestale su to da čine.

U svetlosti ovih navoda - mže se videti da je Rimska crkva pod pritiskom Rima odigrala odlušujuđu ulogu u odpadu ranog Hrišćanstva, uvodeći Rimske mnogobožačke elemente u crkvu pod izgovorom opstanka.

Posebnu zaslugu za podsticanje Antijevrejskog raspoloženja i utemeljenja ovih mnogobožačkih elemenata u crkvi - imaju kasniji crkveni oci, Varnava, Justin Mučenik i drugi, o čemu svedoče i istoričari sa ovih prostora, poput Jevsevija Popovića, koji je istorijske podatke pronalazio u svedočanstvima rano crkvenih istoričara.

Izvori:

- Jevsevije Popović - opšta crkvena istorija
- Sokrat Skolastik - crkvena istorija
- Sozomen - crkvena istorija
- Epiphanus - adversus Haereses

Veliki raskol između istočne i zapadne crkve

1054 godine dolazi do velike šizme ili Raskola na istočnu i zapadnu crkvu, to jest na Rimokatoličku i Pravoslavnu, koja i ako se odvojila od Rima - ipak je zadržala Vavilonska učenja, obrednu praksu i sveštenstvo po uzoru na Vavilonsku religiju.

538 godine - armije Rimske imperije pod vodstvom cara Justinijana, isterale su Arijanske Ostrogote iz Rima i svu vlast prepustile Rimskom bikupu sa sve riznicom i vojskom - čime je zvanično odpočeo mračni srednji vek progonstva Hrišćana koji nisu želeli da prihvate mnogobožaška učenja Rima i Rimske crkve, i autoritet Rimskog biskupa.
Na istoku je vlast vršio Patrijarh - nazvan Vaseljenski, sa sedištem u Carigradu.

Razlozi ove istorijske šizme izmedju istocnog i zapadnog dela Hrišćanstva su uglavnom bili doktrinalne prirode, i ticali su se subote dana od odmora, posta u subotu, od koga izlazi Sveti Duh - od Oca ili od Sina, primat Rimskog pape i slično.

U to vreme - Papa Leo 9 je poslao jednu delegaciju svojih legata na čelu sa Kardinalom Humbertom, oni su došli u Konstantinopolj u pokušaju da razgovaraju sa tadašnjim Patrijarhom Mihajlom Kerularijusom.
Takodje su imali kontakte sa grčkim imperatorom, ali razgovori nisu urodili plodom, i jaz između istoka i zapada je bio sve veći.

Jednog dana Kardinal Humbert sa svojim legatima došao je u crkvu Hagija Sofija u Konstantinopolj, tu su ušli vrlo oholo i gordo, i stavili bulu ekskomunikacije za istočni deo Hrišćanstva, a onda su otresli prah sa svojih nogu i izašli.
Ljudi koji su bili prisutni u crkvi, su zgazili ovu bulu i pocepali je u param parčad.
Kardinal Humbert je otišao sa svojim legatima u Rim, i posle ovog događaja je nastao ovaj veliki rascep između istočne i zapadne crkve.


Prva Hrišćanska crkva

Prva Hrišćanska crkva u Jerusalimu koju su osnovali Hristos i Apostoli posle Hristovog vaznesenja - je bila Jevrejska crkva.
Ovi prvi Hrišćani su u istoriji poznati pod imenom Nazareti ili Nazareni ( Nazoreji ).
U bibliji u Delima Apostolskim 24 poglavlju - Jevreji su optužili Apostola Pavla da je kolovođa Nazaretske sekte.

Crkveni istoričar Epifanije ( 315 - 403 n. e ), svedoči da su Nazareni držali 10 Božjih zapovesti i biblijsku subotu kao dan odmora, da priznaju Hrista kao Mesiju i Božjeg sina, da je Bog stvoritelj, i da su oni direktni potomci Apostola.

Epifanije i crkveni otac Euzebije ( 260 - 334 n. e ), svedoče -da je do 135 godine nove ere, postojala još jedna grupa Hrišćana po imenom "Ebioniti"
Crkveni otac Irinej Ebionitre naziva Judeognostičkom sektom i ubraja ih u krivokletstvo, pošto su njihova učenja bila mešavina hrišćanskih elemenata i mnogobozačkih filozofija.
Ebioniti su u početku postovali subotu kao četvrtu Božju zapovest dekaloga, ali su pod uticajem mnogobožačkih filozofija prihvatili nedelju - Dies Solis, mnogobožački dan posvećen bogu sunca - Mitri.

Ove crkve iz mnogoboštva, naročito one iz Aleksandrije i Rima - u drugoj polovini drugog veka, počinju pod uticajem mnogobožačke filozofije i gnosticizma da odstupaju od prvobitnih principa Hristove nauke, tako je nastao jaz između ostatka Hrišćana Jevrejskog porekla koji su ostali verni Apostolskoj nauci, i ovih hrišćana mnogobožačkog porekla koji su odstupili od izvesnih tačaka Hristove nauke i prihvatili mnogobožačke filozofije.

Smatra se da Ebioniti potiču iz grada Efesa, koji je bio centar gnosticizma i gnostičke filozofije.

Hronologija uvođenja pojedinih učenja i dogmi u crkvenu zajednicu

Hristos i apostoli su ustanovili biblijsko učenje u crkvi koje ne podleze bilo kakvim promenama.
Ono je bilo identično od prvog veka kroz celu istoriju do danas i zasniva se na Božjoj pisanoj reči bibliji, na šta upućuje reč Božja:

"Posveti ih istinom svojom - reč je tvoja istina" ( jevanđelje po Jovanu 17. 17 )

"Čudim se da se tako odmah odvraćate na drugo jevanđelje od Onog koji vas pozva blagodaću Hristovom,
Koje nije drugo, samo što neki smetaju vas, i hoće da izvrnu jevanđelje Hristovo.
Ali ako i mi, ili anđeo s neba javi vam jevanđelje drugačije nego što vam javismo, proklet da bude!
Kao što pre rekosmo i sad opet velim: ako vam ko javi jevanđelje drugačije nego što primiste, proklet da bude!" ( Galatima poslanica 1. 6 - 9 )

"Jer svjedočim svakome koji čuje riječi proroštva knjige ove; ako ko dometne ovome, Bog će nametnuti na njega zla napisana u knjizi ovoj;
I ako ko oduzme od riječi knjige proroštva ovoga, Bog će oduzeti njegov dijel od knjige života, i od grada svetoga, i od onoga što je napisano u knjizi ovoj" ( otkrivenje Jovanovo 22. 18 - 20 )

Za razliku od toga - veliki otpad koji se sredinom 2 veka dogodio unutar crkve, doveo je do toga da su u crkvu uneseni mnogi mnogobožački elementi i učenja koji nisu proizvod Božanskog otkrivenja - već ljudskih filozofija.

U nastavku je data hronologija uvođenja ovih dogmi i učenja u jedan deo Hriđćanstva:

300 GODINE UVEDENA MOLITVA ZA MRTVE
320 PALJENJE SVECA I OSENJAVANJE ZNAKOM KRSTA
336 NA SABORU U LAODIKEJI UVEDENO PRAZNOVANJE NEDELJE
431 POCELO OBOZAVANJE MARIJE PRVI PUT NAZVANA MAJKA BOZJA
500 SVESTENICI POCELI DRUGACIJE DA SE OBLACE OD DRUGIH LJUDI
593 PAPA GRGUR USPOSTAVLJA DOGMU O CISTILISTU
600 UVEDENA MOLITVA NEPOSREDNO MARIJI, ANDJELIMA I SVECIMA
786 ODOBRENO OBOZAVANJE KRSTA, IKONA I RELIKVIJA
850 UVEDENA UPOTREBA VODE KOJU BLAGOSILJA SVESTENIK
965 PAPA JOBAN XIII USPOSTAVIO KRSTAVANJE ZVONA
995PRVI PUT PAPA JOVAN XV KANONIZUJE UMRLE SVECE
1215 NA LATERANSKOM KONCILU USPOSTAVLJENO ISPOVEDANJE SVESTENIKU UMESTO BOGU
1229 KONCIL U VALENSIJI ZABRANJUJE VERNICIMA LAICIMA UPOTREBU BIBLIJE KOJU JE PROGLASIO ZABRANJENOM KNJIGOM
1251 SIMON STOK ENGLESKI MONAH UVODI BROJANICE
1545 KONCIL U TRENTU IZJEDNACIO TRADICIJU I BIBLIJI
TOKOM 12 VEKA UVEDENO KRSTAVANJE MALE DECE

Izvor: Duhovni vavilon

 

[Nelsim]

Govorimo o vremenu nakon polovine 2 veka, takozvani sveti Oci su uneli u crkvu učenja koja imaju poreklo u mnogoboštvu i tako kreirali dogmu crkve na crkvenim saborima.

Koja ucenja?

Gledajuci istorijski razvitak prve Hrisćanske crkve, Hristos i apostoli su posle svog zemaljkog života, ostavili crkvi Hrićansko nasleđe zasnovano na istini zapisanoj u svetoj Božjoj reši Bibliji.

Biblija u danasnjem izdanju nije postojala do 4. veka, ucenje crkve se nije zasnivalo na pisanom jevandjelju vec usmenom tj. predanju, Hristos nije pisao vec je poucavao narod, apostoli takodje, jevandjelja i poslanice su napisane da bi odredjene crkvene zajednice cule rec Boziju jer apostoli nisu bili u mogucnosti da svuda budu u isto vreme.

Takodj, oni su upućivali na to - da će se posle njihovog zemaljskog života, u crkvi pojaviti mnogi lažni učitelji, koji će u crkvu uneti lazna učenja i ljudske filozofije:

Ne, Pavle je upozorio da ce izmedju njih samih se pojaviti ljudi koji nece stedeti stada a ne ljudi koji ce objasniti grcima hriscanstvo u njima razumljivim terminima.

Hrišćanska crkva je sve do druge polovine drugog veka nove ere sačuvala ovu autenticnu čistotu biblijske istine i praktičnog života.
Od druge polovine drugog veka u crkvi nastaju duboke promene pod uticajem mnogoboštva i mnogobožačkih filozofofija - koje su se polako uvlačile u okrilje mlade Hrišćanske crkve.

Netacno, nemas izvore za svoju tvrdnju, Idahi npr je nastao oko 100. godine i u njemu se navodi post sredom i petkom, navodi se takodje praznovanje nedelje i vrsenje svih svetih tajni koje postoje u Pravoslavnoj crkvi danas.

 

[Laodikeja]

Vavilonska.