Član
- Učlanjen(a)
- 29.12.2009
- Poruka
- 144
Pošto se godišnje snimi na stotine horora i pošto se štancuju kao WC papir, žanr je toliko izanđao da su svi filmovi koji se snime ustvari prežvakavanje jednog te istog. Pojavi se jedna "nova" fora i u roku od godinu dana se namnoži bar 30 istih takvih filmova i svaki se reklamira kao "najstrašniji film decenije". Kad ih pogledam imam osećaj kao da sam preriljao 2 hektara ispošćene zemlje ašovom bez drške. Zato su mi najbolji stari horori iz vremena kad tržište nije bilo toliko zasićeno: Halloween 1 i 2 (stari Karpenterovi iz '78-e i '79-e, ali su dobri i rimejkovi Roba Zombija iz 2007-e i 2009-e, sve ono što se pojavilo između je manje ili više bezveze), Petak 13 - prvi delovi (ima ih 343 ipo), prvi Teksaški masakr motornom testerom, stara trilogija Omen, Egzorcist - prvi iz 1973, Rozmerina beba od Polanskog, Romerovi filmovi sa zombijima, Night of the Living Dead, Isijavanje od Kjubrika a po Kingu, dalje po Kingu - It, 1408, Misery, Keri, Magla (stara, može i nova)... Prvi deo Hellraisera je odličan, nije loš ni drugi, ni četvrti (u principu su svi dobri na svoj način, ali su ovi realno najbolji), Candymen je jako dobar, Wishmaster isto, Duhovi u nama, Vuk, zatim Alien 1 i 2, Evil Death 1 i 2 (mada vuku na komediju), serijal Strava u ulici Brestova (do Fredi je mrtav, posle toga je bezveze), Veštica iz Blera 1, raznorazne verzije sa Drakulom i Frankenštajnom, Groblje kućnih ljubimaca (King), Deca kukuruza - prvi delovi, Hičkokov Psiho i Ptice, domaći Leptirica i Sveto mesto... To su ti onako... najupečatljiviji, nisam hteo da ulazim u sitna crevca.
A ovi novi, nastali na osnovu Halloweena i Teksaškog masakra - Adam & Evil, Pogrešno skretanje, Jeepers Creepers, Vrisak, Znam šta si..., Hill Have Eyes (mada i nisu loši, pogotovo prvi deo, ali ipak je sve to viđeno 1000 puta) - i ostali teen horori tipa House, The Messengers, Drag me to Hell i masa sličnih + cyber vampiri i vukodlaci, to je meni sve bezveze, obezmuđeno, neoriginalno, banalno i nema ništa od onoga što bi morao da poseduje svaki horor - potencijal da te istrese iz gaća. A ne samo neko štreckanje ili galoni krvi i iznutrica.
E da, umalo da zaboravim, odlična je i klasika - filmovi strave, uglavnom rađeni po knjigama Edgara Alana Po, u kojima uglavnom glumi Vinsent Prajs, a koje uglavnom režira Rodžer Korman - Kuća voska, Pad kuće Ašera, Gavran, Bunar i klatno, Kuća na ukletom brdu, Teror, Ligejina grobnica, Maska crvene smrti,... Tu nema krvi do koljena, to su adaptacije klasičnih književnih dela iz žanra strave. Dosta njih je dobilo novo ruho u vidu rimejka koji mogu da odgovore zahtevima današnje (uglavnom razmažene) horor publike.
A ovi novi, nastali na osnovu Halloweena i Teksaškog masakra - Adam & Evil, Pogrešno skretanje, Jeepers Creepers, Vrisak, Znam šta si..., Hill Have Eyes (mada i nisu loši, pogotovo prvi deo, ali ipak je sve to viđeno 1000 puta) - i ostali teen horori tipa House, The Messengers, Drag me to Hell i masa sličnih + cyber vampiri i vukodlaci, to je meni sve bezveze, obezmuđeno, neoriginalno, banalno i nema ništa od onoga što bi morao da poseduje svaki horor - potencijal da te istrese iz gaća. A ne samo neko štreckanje ili galoni krvi i iznutrica.
E da, umalo da zaboravim, odlična je i klasika - filmovi strave, uglavnom rađeni po knjigama Edgara Alana Po, u kojima uglavnom glumi Vinsent Prajs, a koje uglavnom režira Rodžer Korman - Kuća voska, Pad kuće Ašera, Gavran, Bunar i klatno, Kuća na ukletom brdu, Teror, Ligejina grobnica, Maska crvene smrti,... Tu nema krvi do koljena, to su adaptacije klasičnih književnih dela iz žanra strave. Dosta njih je dobilo novo ruho u vidu rimejka koji mogu da odgovore zahtevima današnje (uglavnom razmažene) horor publike.