Ovo je za jednu dobru diskusiju, koja povlači pitanje "KO JE BIO OD TE DVE GRUPE NA PRAVOJ STRANI"
Ti kažeš odprilike ovako "postojali su jedni, pa su se pojavili drugi, i potom su ovi prvi krenuli u proveravanje, i nastavili sa praksom progonstva i ubistva"
Istorija pokazuje sasvim drugu stvar, a ona se može sažeti u sledećem "da je u početku, u vreme života apostola - postojala samo jedna grupa Hrišćana, ili Hristova crkva, čiji je centar bio u Jerusalimu, Hrišćani koji su bili rašrkani po raznim mestima i crkvama u tada poznatom svetu, od kojih se neke spominju i u poslanicama, ali i otkrivenju, u opisu sedam crkava kojima Isus verni i istiniti svedok šalje sedam pisama.
Jedna od tih crkava je lokalna crkva u Rimu kojoj je apostol Pavle napisao Rimljanima poslanicu.
Ono što je sada ključna pojedinost, a koja rešava ceo ovaj problem o kome govorimo, je ta - da su apostoli upućivali na to "da će nakon njihovog života, u crkvi doći do otpada"
"Pazite dakle na sebe i na sve stado u kome vas Duh Sveti postavi vladikama da pasete crkvu Gospoda i Boga koju steče krvlju svojom;
Jer ja ovo znam da će po odlasku mom ući među vas teški vuci koji neće štedeti stada;
I između vas samih postaće ljudi koji će govoriti izvrnutu nauku da odvraćaju učenike za sobom" ( dela apostolska 20. 28 - 30 )
"Kako dakle primiste Hrista Isusa Gospoda onako živite u Njemu,
Ukorenjeni i nazidani u Njemu i utvrđeni verom kao što naučiste, izobilujući u njoj zahvalnošću.
Braćo! Čuvajte se da vas ko ne zarobi filozofijom i praznom prevarom, po kazivanju čovečijem, po nauci sveta, a ne po Hristu.
Jer u Njemu živi svaka punina Božanstva telesno"( Kološanima poslanica. 2 6 - 9 )
"Zaklinjem te dakle pred Bogom i Gospodom našijem Isusom Hristom, koji će suditi živima i mrtvima, dolaskom njegovijem i carstvom njegovijem:
Propovijedaj riječ, nastoj u dobro vrijeme i u nevrijeme, pokaraj, zaprijeti, umoli sa svakijem snošenjem i učenjem;
Jer će doći vrijeme kad zdrave nauke neće slušati, nego će po svojijem željama nakupiti sebi učitelje, kao što ih uši svrbe,
I odvratiće uši od istine, i okrenuće se ka gatalicama.
A ti budi trijezan u svačemu, trpi zlo, učini djelo jevanđelista, službu svoju svrši" ( 2 poslanica Timotiju 4. 1 - 5 )
Ovo se upravo dogodilo sa ovom pomenutom lokalnom crkvom u Rimu, koja se u vreme drugog Jevrejskog ustanka protiv Rimskog jarma polovinom 2 veka, da ne bi bila progonjena zajedno sa Jevrejima - distancirala od Jevreja, odrekla pojedinih tačaka vere, i napravila kompromis sa Rimskom mnogobožačkom vlašću, a kasnije posredstvom lažnih učitelja unela u crkvu i crkvenu praksu - mnogobožačke filozofije, i obukla ih u Hrišćansko ruho.
Time je doživela otpad od ostatka Hristove prvobitno organizovane crkve, i čisote Hristovog jevanđelja, a kasnije uz pomoć svetovnih vlasti, na prvom mestu Konstantina - preuzela primat nad celim Hrišćanskim svetom, koji joj po prirodi stvari ne pripada, i na čelo postavila Rimskog biskupa.
Tako je nastala Rimokatolička crkva, a sa druge strane su ostali svi ostali Hrišćani - potomci prve Hristove crkve, koji nisu saučestvovali u otpadu ove lokalne Rimske crkve koja je prerasla u Rimokatoličku.
U kasnijim vekovima - ovi Hrišćani su nazvani protestantima, što i jeste na neki način ispravna kvalifikacija, jer su oni protestvovali protiv otpada Rimske crkve, i onoga što je iz tog otpada proisteklo, a to je progonstvo svih ostalih.
Što se tiče Pravoslavlja, ono kao nekadašnji deo Rima - može se svrstati u tu grupu zajedno sa Rimokatoličkom crkvom.
Ovo su škakljive stvari za diskusiju, ali ako smo ljudi koji vole istinu i Boga izvan svega, onda nam neće biti teško da istini pogledamo u oči, pa ma kako ona zvučala.
