Upoznajmo Srbiju

[crvendac_011]

Salaš „137“: Romantični kutak za zaljubljene

Salaš „137“: Romantični kutak za zaljubljene

10. 02. 2010. 00:55 Blic žena

Ako želite da Dan zaljubljenih provedete u intimnijoj atmosferi, daleko od gradske vreve, vojvođanski salaš „137“ savršeno je mesto za vas. Oduševiće vas autentičan izgled ovog salaša, na kome svaki detalj odiše starinom i romantikom.

Ovde ćete moći da uživate u čarima mirnog „lalinskog“ načina života, da gustirate razne đakonije vojvođanske kuhinje i domaće vino. Kompletan ručak ili večera za dvoje košta oko 2.500 dinara, a litar vina s etiketom salaš „137“ oko 960 dinara. Da bi gostima koji žele da obeleže praznik ljubavi upotpunili ugođaj, već nekoliko godina se na dan Sv. Valentina na Salašu poslužuje poseban meni za zaljubljene. I to nije sve. Ako dolazite autobusom ili vozom do Novog Sada, sa stanice do Salaša prevozi vas specijalni autobus, kakvim su se vozili putnici s početka prošlog veka. Autobus je renoviran i ofarban u crveno, a po želji možete prvo da krenete u razgledanje Novog Sada ili da se odmah uputite na romantično odredište.
Ako ste pomislili da je ovo mesto savršeno samo za odmor, varate se, jer na salašu možete jako dobro i da se provedete. Na spavanje će vas ispratiti tamburaši, koji svake večeri sviraju u restoranu. Preko dana svaki gost može da se relaksira u maloj fitnes sali, u kojoj se nalazi i sauna. U okviru salaša postoji i Konjički klub „Jastreb“, škola jahanja, tereni za mini fudbal, odbojku i badmington, a moguć je i sportski lov.
Za smeštaj je uređeno 15 dvokrevetnih soba, svaka je različito opremljena u tzv. ajtdojč stilu. Gostima salaša obezbeđen je parking, a za decu je uređen poseban kutak za igru s klackalicama i ljuljaškama.

Ako vas na salašu dočeka sneg, moći ćete da se provozate saonicama, a za ovo adovoljstvo treba da platite 1.000 dinara

– Salaš „137“ se nalazi u selu Čenej, nedaleko od Novog Sada. Od Beograda je udaljen 80 km. Kolima se stiže starim autoputem za Suboticu, dok se autobusom ide do Novog Sada, pa onda gradskim prevozom ili taksijem do salaša
– Cena noćenja sa doručkom u dvokrevetnoj sobi staje 5.400 dinara
– Povratna autobuska karta od Beograda do Novog Sada košta oko 850 dinara, a vozna oko 500 dinara
– Prilikom posete salašu „137“ obavezno je da se najavite ili rezervišete smeštaj.

 

[Dule abr]

Srbija!!!

Srbija je država locirana u jugoistočnoj Evropi (na Balkanskom poluostrvu/poluotoku) i u srednjoj Evropi (Panonskoj niziji). U sastavu Republike Srbije se nalaze i dve autonomne pokrajine Vojvodina i Kosovo i Metohija [2]
Srbija se na severu graniči s Mađarskom, na istoku s Rumunijom i Bugarskom, na jugu s Makedonijom i Albanijom, a na zapadu s Crnom Gorom, Bosnom i Hercegovinom i Hrvatskom.
Glavni grad je BeogradGlavni članak: Istorija Srbije
Prve informacije o srpskoj državi potiču iz VII veka i dinastije Vlastimirovića, ali je ta država kasnije privremeno potpala pod vizantijsku i bugarsku vlast. Obnovitelj kasnosrednjevekovne srpske državnosti je Stefan Nemanja, veliki srpski župan koji je živeo u XII veku. Godine 1220, pod Stefanom Prvovenčanim, Srbija postaje kraljevina, a 1346. godine prerasta u carstvo, pod Stefanom Dušanom. U periodu od 1459. do 1717. i od 1739. do 1804. je bila pod vlašću Osmanlijskog carstva, a od 1717. do 1739 pod Austrijom (Svetim rimskim carstvom nemačkog naroda).
Godine 1804. srpski narod kao i većina naroda u Evropi u to vreme, počinje stvarati modernu državu i pod vođstvom Đorđa Petrovića zvanog Karađorđe započinje borbu za promenu vlasti i sistema koji je nametnula Turska u višestoljetnoj okupaciji Srbije. Od 1813 do 1903 srpsku državu predvodi dinastija Obrenovića , kada je na tronu smenjuje dinastija Karađorđevića, potomci Đorđa Petrovića-Karađorđa.
Borba za savremeno društvo, ljudska prava i nacionalnu državu trajala je skoro tri decenije i okončala se donošenjem Sretenjskog ustava 15. februara 1835. godine. Posle 1918. Srbija je kao osnivač, uz Crnu Goru jedina unoseći svoj suverenitet, bila deo Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, kasnije Jugoslavije. Od 1992, posle raspada SFRJ, sve do 2003. Srbija je činila, zajedno sa Crnom Gorom - Saveznu Republiku Jugoslaviju. Od 2003. do 2006. Srbija je sastavni deo Državne zajednice Srbija i Crna Gora, a proglašenjem crnogorske nezavisnosti je i sama de facto postala nezavisna država.
Srbija se nalazi na Balkanu - regionu jugoistočne Evrope (oko 80% teritorije) i u Panonskoj niziji - regionu srednje Evrope (oko 20% teritorije). No, geografski, a i klimatski, jednim delom se ubraja i u mediteranske zemlje. Ukupna dužina granica sa okolnim zemljama iznosi 2.027 km. Dužina granica po državama susedima - ne uzimajući u obzir samoproglašenu nezavisnost Kosova - iznosi: Albanija 115 km , Bosna i Hercegovina 302 km, Bugarska 318 km, Hrvatska 241 km, Mađarska 151 km, Republika Makedonija 221 km, Crna Gora 203 km, Rumunija 476 km[3]. Ako se u obzir uzme nezavisnost Kosova, dužina granica iznosi 2114 km, od čega prema Hrvatskoj 241 km, Mađarskoj 151 km, Rumunjskoj 476 km, Bugarskoj 318 km, Kosovu 352 km, BJR Makedoniji 221 km, Crnoj Gori 203 km, i Bosni i Hercegovini 302 km.
Severni deo Republike zauzima ravnica (vidi još: Geografija Vojvodine), a u južnim predelima su brežuljci i planine. Postoji preko 15 planinskih vrhova iznad 2.000 metara nadmorske visine, a najviši vrh je Đeravica (na Prokletijama) sa visinom od 2.656 metara. U Srbiji preovlađuje umereno kontinentalna klima.
Planinski reljef Srbije objašnjava pojavu mnogih kanjona, klisura i pećina (Resavska pećina, Ceremošnja, Risovača...), a dodatnu lepotu obezbeđuje bogatstvo izuzetno očuvanih šuma u čijem sastavu ima mnogo endemskih vrsta, kao i bogatstvo voda, potoka, izvora, pašnjaka itd.
Plovne reke su Dunav (588 km), Sava (206 km), Tisa (168 km) i delimično Velika Morava (ceo tok 185 km). Ostale velike reke su Zapadna Morava (308 km), Južna Morava (295 km), Ibar (272 km), Drina (220 km) i Timok (202 km). Najveće jezero u Srbiji je Đerdapsko jezero sa 163 km² (sa rumunskim delom: 253 km²).
Srbija ima 5 nacionalnih parkova: Đerdap, Kopaonik, Tara, Šar-planina i Fruška gora. Svi nacionalni parkovi poseduju visoke klimatske i zdravstveno-rekreativne vrednosti.

Vidi još: Regioni Srbije, Okruzi Srbije, Institucije Republike Srbije
U sastavu Republike Srbije nalaze se 2 autonomne pokrajine:
Vojvodina (Glavni grad: Novi Sad)
Kosovo i Metohija (Glavni grad: Priština) [2]
Napomena: deo teritorija Republike Srbije, koji se nalazi izvan teritorija autonomnih pokrajina naziva se Centralna Srbija. Međutim, Centralna Srbija ne predstavlja posebnu administrativno-upravnu jedinicu i direktno je podređena republičkim vlastima.
Pored toga, celokupna teritorija Srbije je podeljena na 29 okruga i teritoriju grada Beograda. Na području autonomne pokrajine Vojvodine nalazi se 7 okruga, na području autonomne pokrajine Kosovo i Metohija 5, dok se na području Centralne Srbije nalazi 17 okruga i teritorija grada Beograda. Svaki okrug se sastoji od nekoliko opština, a opštine se sastoje od mjesnih zajednica.
Glavni članak: Demografija Srbije
Prema popisu iz 2002. godine, koji ne uključuje Kosovo i Metohiju, Srbija ima 7.498.001 stanovnika.
Zvanični/službeni jezik je srpski. U Vojvodini pored srpskog zvanični/službeni jezici su mađarski, slovački, hrvatski, rumunski i rusinski. Na Kosovu i Metohiji službeni jezici su srpski

Religija
Najbrojnija religija je pravoslavna

Najveći gradovi Srbije su: Beograd (2.136.786), Novi Sad (299.584), Priština (200.000), Niš (245.400), Kragujevac (211.000), Prizren (121.000) i Subotica (99.500).
Najveći gradovi Centralne Srbije (po podacima iz 2006.):
ovi podaci su pausalno izneti i ne prikazuju realno stanje na terenu!
Beograd = 2.200.000
Niš = 253.400
Kragujevac = 211.300
Leskovac = 94.758
Čačak = 73.200
Šabac = 64.300
Smederevo = 62.700
Zaječar = 61.500
Valjevo = 61.400
Kraljevo = 57.800
Kruševac = 57.400
Užice = 60.000
Vranje = 55.000
Novi Pazar = 55.000
Požarevac = 43.800
Pirot = 40.600
Bor = 39.400
Jagodina = 35.500
Borča = 35.000
Prokuplje = 27.000
Paraćin = 25.300
Smederevska Palanka = 25.300
Aranđelovac = 24.300
Gornji Milanovac = 23.900
Lazarevac = 23.600
Obrenovac = 23.600
Kaluđerica = 22.200
Mladenovac = 22.100
Loznica = 20.700
Ćuprija = 20.400
Priboj = 19.500
Najveći gradovi Vojvodine (po podacima iz 2006.):
Novi Sad = 299.584 (sa okolinom oko 350.000)
Subotica = 99.500
Zrenjanin = 79.500
Pančevo = 76.100
Sombor = 51.000
Kikinda = 41.800
Sremska Mitrovica = 39.000
Vršac = 36.000
Ruma = 32.100
Bačka Palanka = 29.400
Inđija = 26.200
Vrbas = 25.900
Bečej = 25.700
Senta = 20.400
Kula = 19.300
Apatin = 19.300
Temerin = 19.100
Najveći gradovi Kosova i Metohije (po podacima iz 2005.):
Priština = 372.000
Prizren = 121.000
Peć = 80.600
Đakovica = 74.900
Kosovska Mitrovica = 74.600
Gnjilane = 67.600
Podujevo = 47.000
Uroševac = 39.800
Kosovo Polje = 27.900
Orahovac = 23.400

Himna Republike Srbije je ujedno i stara himna nekadašnje Kraljevine Srbije "Bože pravde", uz unekoliko promijenjen tekst.
Grb Republike Srbije je grb iz doba Kraljevine Srbije iz 1882. godine i sadrži dvoglavog belog orla sa crvenim štitom na grudima na kome se nalazi beli krst sa četiri ocila (srpski krst), a iznad glava orla se nalazi kruna loze Nemanjića.
Republika Srbija ima Narodnu zastavu koja je trobojka sa vodoravno položenim bojama: crvenom, plavom i bijelom. Pored narodne, postoji i Državna zastava koja je u osnovi ista kao i narodna s tim što na plavom polju stoji i mali grb Republike Srbije.

Srpska ekonomija je bila u kolapsu tokom 1990ih. Godine 1993. zabeležena je druga najveća inflacija u istoriji ekonomije 2,35 · 1023 procenata (64% dnevno)[4].Prosečna plata u decembru 1993. iznosila je 21 marku. U najkritičnijim momentima dolazilo je i do nestašica hrane[5]. Srbiji su uvedene opšte sankcije Saveta bezbednosti UN 1992. Veći deo sankcija je ukinut 1996, 2000, 2001. i 2005. kada je u potpunosti normalizovana trgovina sa SAD.
Poljoprivreda čini 16,6% nacionalnog BDP-a, industrija 25,5% i uslužne delatnosti 57,9%. Ukupni BDP za 2007. je bio oko 44,8 milijardi dolara. Dok je BDP-PPP za 2007. po stanovniku iznosio 10,375 dolara[6]. Srbija se nalazi na površini od ukupno 8.840.000 hektara (vidi još: Poljoprivreda Srbije). Površina poljoprivrednog zemljišta obuhvata 5.734.000 hektara (0,56 ha po stanovniku), a na oko 4.867.000 hektara te površine prostire se obradivo zemljište (0,46 ha po stanovniku). Oko 70% ukupne teritorije Srbije čini poljoprivredno zemljište, dok je 30% pod šumama.[7] Najveći ratarski kraj je Vojvodina. Gaji se žito, kukuruz, suncokret i soja, te u manjoj meri povrtarske kulture. Najpoznatiji krompir je iz Ivanjice, paprika iz Leskovca, a kupus iz Futoga. Šumadija je poznata po voćarstvu; Vršac, obronci Fruške gore, Aleksandrovačka Župa i deo Metohije po vinogradima. Stočarstvo je razvijeno u Raškoj i u istočnoj Srbiji. Metohija je plodna žitnica. Kosovo je najveće nalazište lignita u Evropi. Homoljske planine su nalazište bakra. Severni deo Banata je bogat naftom i zemnim gasom.
Srbija raspolaže sa oko 2.961.000 radno-sposobnog stanovništva, sa stopom nezaposlenosti od 21,56%[8] (Kosovo i Metohija oko 50%). U poljoprivredi radi oko 30%, industriji 46% i uslužnim delatnostima 24% (2002, bez Kosova i Metohije)[3]. Stopa inflacionog rasta preko 6,5%.
Ukupna spoljnotrgovinska robna razmena Republike Srbije za period januar-decembar 2007. godine iznosila je 19.790,9 miliona evra[9]. Izvoz je iznosio 6432,2 miliona, a uvoz 13358,7 miliona. Spoljnotrgovinska robna razmena bila je najveća sa članicama Evropske unije, oko 60%. U izvozu, glavni spoljnotrgovinski partneri, pojedinačno, bili su: Italija (1.094,2 miliona dolara); Bosna i Hercegovina (1.042,1 miliona dolara) i Crna Gora (950,9 miliona dolara). U uvozu, glavni spoljnotrgovinski partneri, pojedinačno, bili su: Ruska Federacija (2.625,9 miliona dolara, uglavnom uvoz energenata); Nemačka (2.169,7 miliona dolara) i Italija (1.777,8 miliona dolara). U izvozu za 2007. godinu najveće učešće imaju: gvožđe i čelik (1.094 miliona dolara); obojeni metali (694 miliona dolara); povrće i voće (467 miliona dolara); odeća (445 miliona dolara) i proizvodi od metala (426 miliona dolara). Kod uvoza, najviše su zastupljeni: nafta i naftni derivati (1.962 miliona dolara); drumska vozila (1.503 miliona dolara); gvožđe i čelik (917 miliona dolara); industrijske mašine za opštu upotrebu (881 miliona dolara) i električne mašine i aparati (807 miliona dolara).

Prema istraživanju informativnog tima elektronskog nedeljnika Energyobserver.com Srbija je jedina zemlja u Evropi koja ne zarađuje od domaćih i inostranih kompanija koje koriste njeno prirodno bogatstvo. U tu grupu kompanija, koje su neplaćanjem naknade za korišćenje mineralnih sirovina ostvarivale ekstra profit, a na račun građana Srbije, spadaju EPS, NIS, RTB Bor, proizvođači mineralnih voda, kamenolomi, cementare, industrija građevinskih materijala i drugi. Šteta nastala neprimenjivanjem Uredbe o visini naknade za korišćenje mineralnih sirovina premašuje 3,8 milijardi dinara (45 miliona evra), za koliko su budžetski prihodi Srbije, u prethodne tri godine, bili umanjeni.
Kako je Ministarstvo rudarstva i energetike oštetilo budžet Republike Srbije za oko 45 miliona evra

Sijka Pištolova

Srbija ne naplaćuje eksploataciju svojih prirodnih bogatstava zato što se Uredba o visini naknade za korišćenje mineralnih sirovina ne primenjuje već tri godine - koliko je prošlo od njenog donošenja.To brojnim privatnim i državnim kompanijama omogućava da, eksploatacijom mineralnih sirovina za koje nikome ne plaćaju naknadu, ostvaruju ekstraprofit.

Mineralne sirovine na koje se Uredba odnosi su, između ostalog, nafta i prirodni gas, ugalj za termoelektrane, ugalj za široku potrošnju, bakar, plemeniti metali, podzemne i geotermalne vode, glina, pesak, šljunak, kamen... Do danas nije naplaćen ni dinar naknade. Ministarstvo rudarstva i energetike navodi da je razlog neprimenjivanja Uredbe pravnog karaktera (zbog njene neusaglašenosti sa važećim Zakonom o rudarstvu) i odgovara da će to pitanje biti rešeno kada se usvoje izmene i dopune Zakona o rudarstvu. S obzirom na to da su izmene i dopune važećeg Zakona o rudarstvu na dugom štapu, besplatna eksploatacija prirodnih bogatstava Srbije će se očigledno nastaviti i u narednom periodu. Pravni stručnjaci smatraju da je problem mogao biti rešen sklapanjem posebnih ugovora o naplati naknade sa kompanijama koje eksploatišu mineralne sirovine i za čije je poslovanje i inače nadležno Ministarstvo rudarstva i energetike. Međutim, ova inicijativa je ostala bez odjeka, a država bez prihoda.

I dok je sa jedne strane jasno ko gubi, na strani dobitnika lista je poduža. Pored domaćih javnih energetskih preduzeća, najveći dobitnici su i privatizovani kamenolomi, cementare, fabrike mineralne vode, industrija građevinskog materijala. Elektroprivreda Srbije je u protekle tri godine proizvela oko 98,5 miliona tona uglja, od čega 90 odsto uglja za termoelektrane po ceni od sedam evra po toni, a 10 odsto uglja za široku potrošnju po prosečnoj ceni od 20 evra po toni. Primenom stope od dva odsto na ugalj za termoelektrane i tri odsto na ugalj za široku potrošnju, dolazimo do zaključka da je EPS za protekle tri godine trebalo u budžet da uplati blizu 20 miliona evra, odnosno 1,7 milijardi dinara. Naftna industrija Srbije je za prethodne tri godine proizvela više od 2,2 miliona tona sirove nafte za čiju je eksploataciju trebalo uplatiti naknadu u iznosu od oko milijardu dinara, odnosno više od 15 miliona dolara.

Cementare u Beočinu, Kosjeriću i Novom Popovcu, koje su kupili francuski Lafarž, švajcarski Holcim i grčki Titan su za prethodne tri godine proizvele oko 6,3 miliona tona cementa, što nas dovodi do cifre od blizu 125 miliona dinara (1,5 miliona evra) koliko je tebalo uplatiti na ime nadoknade za korišćenje mineralnih sirovina. Za godišnje otkopavanje između šest i sedam miliona tona rude bakra, RTB Bor je na ime nadoknade trebalo da izdvaja u proseku 70 miliona dinara godišnje, dok bi za eksploataciju olovne i cinkane rude godišnja naknada iznosila oko 20 miliona dinara Ciglarska i keramičarska industrija, koja je mahom privatizovana, na ime korišćenja gline, trebalo je godišnje da izdvaja oko 40 miliona dinara. Deset punionica mineralne vode u Srbiji godišnje tržištu isporuči u proseku 300 miliona litara mineralne vode, a kako je stopa naknade prema Uredbi 1,5 odsto od tržišne cene, dolazimo do iznosa od 90 miliona dinara godišnje.

izvor: Wikipedia

 

[Armag]

Mislim da ti ovi podaci sa brojem stanovnika nisu bas tacni,a i Nis je veci nego Novi Sad...

 

[ivanjuska]

Mislim da ti ovi podaci sa brojem stanovnika nisu bas tacni,a i Nis je veci nego Novi Sad...

Slazem se,Nis sa okolinom ko uzi centar grada Novog sada.

Salim se,ova dva grada su uvek imala priblizan broj stanovnika,jedino sad kako je sav onaj narod izbegao,moguce da je tako.

 

[Dule abr]

Mislim da ti ovi podaci sa brojem stanovnika nisu bas tacni,a i Nis je veci nego Novi Sad...

ok, izvinjavam se ako nije tacno, sad cu pogledati...
nisam ja kriv tako pise pa sam kopirao!!! sve u svemu hvala sto se primetili tu malu greskicu...
...........pozz

.g sfeghy hshd
.0.3

 

[crvendac_011]

Lekoviti Javor

Lekoviti Javor

17. 02. 2010. Press Online

Turisti pohode planinu kraj Ivanjice zbog kulturno-istorijskih spomenika, rezervata Uvac i da bi se lečili od anemije, astme...

Veća poseta
Milka Milutinović iz Turističke organizacije opštine Ivanjica kaže za Press da je poseta turista ivanjičkom kraju znatno veća nego prošle godine.
- Najveća posećenost domaćih i stranih turista bila je u privatnom smeštaju. Za prenoćište u privatnom smeštaju turisti su morali da izdvoje od 1.300 do 1.700 dinara, za apartmane 30 evra dnevno, dok su cene za prenoćište u hotelima od 1.600 do 4.000 dinara. Broj noćenja u hotelima i privatnom smeštaju od početka ove godine premašuje cifru od 7.000, što je dovoljan pokazatelj da će ova godina nadmašiti prethodnu - rekla je Milutinovićeva.
Na obroncima planine Javor nalazi se malo planinsko selo Kušići, u kome je smešten hotel „Javor", namenjen deci i osobama koje imaju probleme sa hroničnim respiratornim oboljenjima, bronhitisom, astmom, anemijom i onima koji preferiraju ekološko okruženje i zdravu hranu. Zanimljivo je da se pored njega nalazi i ski-staza sa liftom i žičarom dužine 400 metara. Staza je pogodna za rekreativne skijaše, kao i za organizaciju besplatne škole skijanja za decu uzrasta do 10 godina.

Planina Javor jedna je od najlekovitijih u Srbiji. Nalazi se na 1.537 metara nadmorske visine, a malo je poznato da je pogodna za lečenje niza bolesti - anemije, hroničnih respiratornih oboljenja, bronhitisa, astme, emfizema i podizanje opšteg stanja zdravstvenog imuniteta.
Ivanjički kraj, kome pripada i planina Javor, poznat je i zanimljiv i zbog prirodnih lepota i raznovrsnog i bogatog biljnog i životinjskog sveta. Na ovoj planini šume obiluju bukvom, smrčom, hrastom, vrbom, topolom, javorom, brezom, a obiluje divljim borovnicama, malinama, kupinama, jagodama...
Ljubitelji prirode su u mogućnosti da se upoznaju i sa kulturno-istorijskim spomenicima, a jedan od njih je najstarija škola sa internatom u ivanjičkom kraju, zajedno sa crkvom, koju je izgradio vladika Janja 1833 godine.
U ovom kraju razvijen je lovni turizam, zahvaljujući raznovrsnom životinjskom svetu, a dominiraju lisice, zečevi, vukovi, srne, divlje svinje, fazani, orlovi, sove, kobci...

Istorijska planina
Javor obuhvata prostor između reka Tisovice, Uvca, Brnjice i Nošnice. Nošnica je prirodna granica između Javora i Golije, a najviši vrh je Vasilin vrh od 1.520 metara. Bogat je pašnjacima i čistim izvorima i u pravom smislu je istorijska planina, jer su na njoj vođeni ratovi 1804, 1876-1878. i 1912. godine. Sve do Balkanskog rata 1912. godine, ovde je bila srpsko-turska granica.

Reka Uvac

U prolećnom i letnjem periodu organizovano može da se poseti Prirodni rezervat „Uvac", u sklopu kog se nalazi Uvačko jezero, gde gosti mogu svakodnevno da uživaju u čarima prirode, vožnji čamcima, kao i obilascima pećina. Na putu Javor - Sjenica nalaze se Sjeničko jezero i kanjon Uvca, gde je stanište beloglavog supa, jedno od retkih u Evropi. Moguće je organizovati izlet na Sjeničko jezero, čamcem ući između planina koje obiluju pećinskim nakitom, a moguće je posetiti i kanjon Uvca.

Sabor instrumenata
Na 13. kilometru od Kušića nalazi se etnoselo „Stikovo", sa brvnarama s kraja 19. i početka 20. veka. Najstarija kuća iz 1882. godine nalazi se u samom centru sela. Na osmom kilometru od Kušića, između Mučnja i Javora, nalazi se planina Čemernica na kojoj se odigrala ključna bitka u srpsko-turskim ratovima, okončanim Berlinskim kongresom 1868. godine, kada je Srbiji priznata nezavisnost. Odlučujuća bitka javorsko-kalipoljskog rata, kojom je srpska vojska porazila tursku vojsku i onemogućila njihov prodor prema Ivanjici i Čačku, donela je mnogim srpskim borcima slavu, među njima i majoru Mihailu Iliću.

Kao interesantne lokacije treba pomenuti i Kameni most preko reke Moravice u Ivanjici, sagrađen 1906. godine, kao i Kušića Han sa početka 19. veka. U ivanjičkoj opštini se organizuje i nekoliko tradicionalnih kulturnih manifestacija sa ciljem očuvanja običaja i kulture ovog kraja, tako da svaki posetilac može ne samo da mnogo nauči, već i da se zabavi, uz Sabor dvojničara i starih instrumenata Srbije u Kušićima, koloniji mladih slikara. Ukoliko vam prija čist vazduh, ako volite zdravu hranu i duge šetnje i ako želite da naučite nešto više o kulturno-istorijskim spomenicima, planina Javor i ivanjički kraj pravi su izbor za vašu porodicu. U okolini Ivanjice razvijen je seoski turizam. Tradicionalno, gosti posećuju Kušiće, Međurečje, Katiće, Lisu i Deviće.
D.Stanimirović

 

[crvendac_011]

Etno selo sa heliodromom i spa centrom

24. 02. 2010. 12:00h | Vestionline

Etno selo sa heliodromom i spa centrom

http://www.vesti-online.com/Slobodn...elo-sa-heliodromom-i-spa-centrom#comment-infoDaleko od užurbanog života i svakodnevnice, u skladu sa duhom i običajima kraja u kome se nalazi i zahtevima savremenog čoveka za trenucima mira i aktivnim odmorom, niklo je ekološko etno selo Vraneša na obroncima planine Zlatar.
Psiholozi sve više napominju da dugačke godišnje odmore treba zameniti sa više kraćih pauza od posla i gradskog tempa života. Stalno se govori o takozvanom “vikend-brejku”, dva dana potpunog opuštanja koje se u gradu, gde vas svaki semafor i telefonski poziv podsećaju na svakodnevni pritisak da se još negde stigne i još nešto uradi, teško postižu.

Ekološko etno selo Vraneša je upravo to mesto gde je “vikend-brejk” moguć. Selo se nalazi 270 kilometara od Beograda, na nadmorskoj visini od 943 metra, u četinarskoj šumi, sa pogledom na Zlatarsko jezero. U njegovoj blizini je vidikovac, do koga se stiže stazom kroz šumu, a odakle se pruža neverovatan pogled na zlatne planine i Radoinjsko jezero.

Svaki gost ima potpuni mir jer je oko centralnog objekta, selo kao i svako zlatarsko, raštrkano na više bungalova i apartmana sagrađenih od drveta, šindre i kamena.

Kuriozitet sela je sopstveni heliodrom koji gostima obezbedjuje da brzo i bezbedno sletanje u Vraneše.
U ekološkom selu Vraneša jutro u bungalovima "Iva", "Nana", "Klek", "Glog" i "Neven", uz vatru u kaminu započinje mirisom poljskog rastinja i svežinom šume, uz kašičicu slatkog od šumskih plodova i zvuk vode koja prska kamen lavaboa nad kojim se umivate. Tu je i nesvakidašnji pogled na beloglave supove kojima je ovaj delić neba nad Srbijom dom.

Aparmtman "Bele noći"​

Apartmani “Bele noći” i “Romantika”, veličine 90 i 50 kvadrata dovoljno su prostrani da se udobno smesti cela porodica ili veće drušvo, a enterijerom opravdavaju svoj naziv. Opremljeni su ručno rađenim nameštajem, čiji je svaki komad jedinstveno oslikan i obojen. Pored spavaćeg imaju i prostor za rad (internet i telefonsku vezu), kupatilo sa hidromasažnom kabinom i đakuzijem.

Pravi spa centar u srpskom ambijentu nalzi se u posebnom objektu koji je povezan sa letnjim i zimskim bazenom. Na 390 kvadrata smešteni su ruska banja, finska sauna, ledena pećina, tapidarijum, svetlosna terapija, sale za masaže i đakuzi.


Aktivan odmor

Na Uvačkom, Zlatarskom, Radoinjskom jezeru na Uvca i Potpećkom na Limu mogući su gotovo svi sportovi od raftinga, kajaka do jedrenja. Tu se može pecati, a postoje i lovišata.
Oni koje vole manastirske ture uvek mogu da odu u neku od crkava i manastira Mileševske eparhije čije sedište je nezaobilazan manastir Mileševa. U okolini se nalaze i izvanredni primeri islamske arhitekture: džamija u Novoj varoši i Kajmakana.


Svadbarski kupus, pršut i vegetarijanska kuhinja


U etno restoranu sva jela se pripremaju po starim, domaćim receptima zlatarskog kraja: sir, kajmak, pršuta, heljdopita, proja, pite od ručno razvijenog testa i svadbarski kupus iz zemljanog lonca. Slatko od šumskih plodova, domaći sokovi i ostala zdrava hrana bude sećanja na vremena koja su daleko iza nas. Možda neočekivanio, ali etno-restoran nudi i vegetarijansku kuhinju.

 

[zvezdica89]

Ovo je fenomenalno!!!
Bila bih vam zahvalna na jos nekim informacijama...
Npr. cene apartmana,info telefon itd...

 

[crvendac_011]

Tako nešto ne smem ovde da ostavljam jer bi bila besplatna reklama.

 

[crvendac_011]

Kuda za vikend... Upoznajte Beograd: AVALA

05. 03. 2010
PRESS

Kuda za vikend... Upoznajte Beograd: AVALA
Raj na 18 kilometara od centra grada

Beograd obiluje mestima u kojima se može provesti lep vikend van gradske vreve i gužve. Jedno od njih svakako je

Avala

Uživanje u prirodi... Osim šetnje i rekreacije, posetioci mogu da obiđu i Avalski toranj i nekoliko restorana i spomenika

Ova planina je od centra grada udaljena 18 kilometara, a osim automobilom, do nje se može stići i autobusima GSP-a (linijama 401, 402, 403, koji polaze sa stanice na Trošarini). Od podnožja planine do vrha vikendom i praznicima saobraća autobus na svakih pola sata.
Pored dva hotela, posetiocima su za prenoćište na raspolaganju i planinarski dom i pansion. Izletnici koji su raspoloženi za šetnju i rekreaciju uživaće u deset kilometara dugim obeleženim planinarskim stazama i asfaltiranim putevima. Tu je i nekoliko restorana, kao što su „Lipovica", „Lovačka priča", planinarska kuća „Mitrovićev dom", zatim hoteli „Hiljadu ruža" i „Avala", ali i planinarski dom „Čarapićev brest". Cene hrane su povoljne, pa se tako kuvana jela mogu dobiti za 350 dinara, jela sa roštilja koštaju oko 500, a pića su od 100 do 120 dinara. Ukoliko se neko odluči i da prespava, prenoćište sa doručkom za dve osobe košta od 3.000 do 4.500 dinara.
Beograđanima je na raspolaganju i rekreativna tura u organizaciji Planinarskog saveza Srbije. Autobusi polaze iz Birčaninove ulice svake druge nedelje u mesecu u devet časova. Tura podrazumeva posetu Spomen-parku Jajinci i rasadniku „Avala". Odatle se izlet nastavlja peške, pa slede šetnje do izvor-česme Sakinac, Avalskog tornja, Spomenika sovjetskim vojnim veteranima i spomenika Neznanom junaku. Zatim sledi poseta ostacima rudarskog okna Zvečara, česmi Hladne vode i spomeniku Vasi Čarapiću. Tura se završava kod rasadnika „Avala", a čitav izlet traje šest sati. Karta za ovu vrstu razgledanja Avale košta 300 dinara, dok se sve informacije mogu dobiti na broj telefona Planinarskog saveza Srbije 2642-065.
(J. D.)