Ako se otpad spominje u Bibliji i po tebi zbog nedjelje,a to je napisao Pavao koji je umro 65 god.,onda to znači da je otpad počeo za vrijeme Petrova boravka u Rimu.
Po tebi je Petar vodio otpadničku Crkvu...
Ne može Pavao pisati 60-tih godina o otpadu iz II stoljeća i to zbog nedjelje.Teorija ti je najblaže rečeno šuplja.
Nije otpad nastao zbog Nedelje, vec zbog antijevrejske kampanje koju je Rim poveo protiv Jevreja, zbog ustanka koji su Jevreji podigli protiv Rima pod vodstvom Simona Bar Kohbe 130 godine nove ere.
Nedelja je dosla SA otpadom, jer je crkva u Rimu iz razloga svog opstanka prihvatila pagansku Nedelju, jer je Svetkovanje Subote bilo zabranjeno, kako Jevrejima tako i Hriscanima.
Otpad takodje nije otpoceo za vreme apostola Petra, jer je Petar pogubljen u Rimu oko 64 godine nove ere, a otpad nastao oko 130 godine nove ere.
Pavle je mogao pisati o otpadu jer je on kao Bozji covek znao da ce do njega doci, jer mu je Duh Sveti pokazao buduce dogadjaje.
Petar nije vodio otpadnicku crkvu, jer crkva nije bila samo u Rimu, vec i u mnogim drugim mestima - sirom tadasnjeg Rimskog carstva, i u vreme apostola Petra ona je jos uvek negovala cisotu jevandjeoskog ucenja.
Osim toga, sediste prve crkve je bilo u Jerusalimu a ne u Rimu.
Otpad se dogodio u lokalnoj Rimskoj crkvi, i prenesen u Aleksandriju i dalje se sirio.
Lažni apostoli su oni koji sami sebe postavili za apostole.Koliko znam u Katoličkim Crkvama apostoli imenuju nove apostole ili po današnjem biskupe.
A ti se upitaj tko je sam sebe proglašavao apostolom kroz povijest.
Uostalom znaš li što znači riječ apostol?
Riječ »apostol« označava »onoga koji je poslan«. Apostol mora biti poslan od nekoga drugoga,kao što je nakon Jude izabran novi apostol od starih apostola,kao što je Pavao morao biti potvrđen od starih apostola,tako je i sa svim biskupima u povijesti.
Apostol Pavle jasno kaze da ce "IZ VAS SAMIH POSTATI ONI KOJI CE GOVORITI IZVRNUTU NAUKU"
Dakle, dok su apostoli bili u zivotu, crkva je isla putem jevandjeoske cistote.
Sa smrcu poslednjeg zivog apostola, a to je oko stote godine, u crkvu su pocele da se uvlace lazne filozofije, jer su se u to vreme pojavili lazni ucitelji - navodni potomci apostola, samozvani apostoli koje stvarni apostoli nikada nisu poznavali niti ih rukopolozili za apostole Hristove.
Pišeš gluposti,nije sabor nijedan donio novo vjerovanje,već pojasnio i utvrdio vjerovanje apostola.
Molio bih te,da mi navedeš donesena i ukinuta vjerovanja sabora!!!.
Slabo poznajes istoriju sabora.
Reci cu ti samo jedan primer vezan za takozvani "Ikonoklazam" u kome je jedan sabor osudio klanjanje ikonama i kipovima kao protivno svetom pismu, a vec drugi sabor odobrio klanjaje ikonama i kipovima suprotno prvom, i ovaj paradoks doveo do brojnih nepotrebnih ljudskih zrtava i konflikata.
Procitaj dole prilozeni tekst koji govori o tome.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
U istoriji rane hrišćanske crkve praksa poštovanja ikona nije postojala. Stara zapovijest zabrane klanjanja i poštovanja ikona pravosnažna je i u N.Z.
Mi srećemo nekoliko simbola u rimskim katakombama u I vijeku.
Više od svih se susreće riba, ihtus, koja je simbol hrišćanske crkve zato što početna slova riječi ihtus prestavljala prva slova složenice «Isus Hristos sin Božiji Spasitelj (Iesus Hristos hujos teos soterios). Kada je crkva postala državna, u vrijeme imperatora Konstantina prva polovina IV vijeka, mnogo pagana dolaze u hrišćansku crkvu i kako su oni shvatali klanjati se bila je normalna praksa.
Crkva se suočila sa problemom idolopoklonstva; kako se pomiriti sa ulaskom idolopoklonstva u hram.
G. Flarovski: poštovanje ikona je polako i postepeno ulazilo u crkvu.
I istorija bilježi da je reakcija na pojavu ikona bila veoma oštra i gruba.
Npr poznati istoričar Kartašov, u knjizi Vaseljenski sabori, govori da je sv Epifan kiparski vidio u jednoj crkvi zavjesu sa ljudskim likom i on ju je pokidao i dao za potrebe groba jednog bijednog čovjeka.
Na jednom od mjesnih sabora u Španiji, negdje 3 godine IV vijeka, donesena je odluka protiv korištenja slika u hrišćanskom hramu.
Odluka na trulskom saboru 692 je izazvala veliki protest i baš ova odluka je izazvala ikonoborstvo.
Ova epoha je jedna od najkrvavijih stranica u istoriji hrišćanske crkve.
Mnoge crkvene vođe koji su imali podršku imperatora konstantinopoljskog Lava Isavrijanac (Lav III), to je bio već VIII vijek, su otpočele progonstva protiv onih koji su se klanjali ikonama i prijetili smrću.
Klanjanje je bila prepreka u diplomatskim odnosima sa arapskim zemljama.
Klanjanje ikona, sa arapskog gledišta, smatralo se paganskim običajem. Zato je Lav III bio zainteresovan da se ikonoborstvo podrži, proganjao one koji su se klanjali.
Sedmi vaseljenski sabor, 754 godine u Konstantinopolju, sastalo se 338 episkopa i bili su protiv poštovanja ikona.
Rješenje sabora bilo je da se ikone trebaju prognati iz hrišćanske crkve i ako neko bude napravio ikone i ako se bude njoj klanjao, da bude anatema.
Odluka sabora još je sadržavala i sledeće: prksa poštovanja ikona je zabranjena Svetim pismom i djelima sledećih otaca crkve: Epifanije kiparski, Grigorije Bogoslov, Jovan Zalotoust, Atanasije Veliki, Vasilije Veliki.
Znaci dobro je da zapamtite odluku sabora: zabranjeno klanjanje ikonama.
Poslije ove odluke, se dolilo ulje na vatru. Pretvorilo se u krvavi obračun sa onima koji su se klanjali ikonama: bacani u zatvore, mučeni, mnogi manastiri su pretvarani u vojne kasarne, bilo je i slučajeva grupnog ubijanja monaha i cijelo vizantijsko društvo se podijelilo na dva dijela.
Jedni su podržavali ikonoborce, a drugi nisu.
Kada se promijenila politička vlast i kad je došla carica Irina sa maloljetnim sinom Konstantinom VI, zauzela je poziciju ikonopoštovaoca i svoju vlast je upotrijebila da podrži ikonopoštovaoce.
Na inicijativu carice Irine i patrijarha Tarasije (koji je postao patrijarh preko Irine) 787 godine opet se saziva sabor u Nikeji da riješi problem ikonopoštovanja i u istoriji hrišćanske crkve je poznat kao sedmi vaseljenski sabor.
I mnogi pravoslavni udžbenici kad govore o sedmom saboru oni baš imaju u vidu 787 godine, ovaj sabor koji je utvrdio praksu ikonopoštovanja.
Interesantno je da na ovom saboru je prisustvovalo 219 episkopa, i naravno da odluke ovog sabora nisu mogle biti pravosnažne da izmijene odluke prvog sabora.
Neophodno je bilo, da odluka sedmog sabora bude pravosnažna, još episkopa.
Da bi se utvrdila praksa ikonopoštovanja, episkopi su pozvali monahe koji nikada ranije nisu imali pravo glasa; samo su episkopi imali pravo glasa, no na ovom sabori i monasi dobijaju pravo da glasaju.
I desilo se da je glasalo svega 350 ljudi i na taj način došlo je 338 naprema 350 i pobijedilo je ikonopoštovanje.
PRVI SABOR JE OSUDIO PRAKSU POSTOVANJA IKONA, A DRUGI JE PRIHVATIO.
Poštovanje ikona je uvedeno u VIII vijeku.
Dva sedma vaseljenska sabora: jedan koji je osudio poštovanje ikona, a drugi je to podigao na nivo dogme. Pored toga se vodila oštra politička borba.
Kada je drugi sedmi vaseljenski sabor utvrdio poštovanje ikona, on je bacio anatemu na sve one koji su ikone nazivali idolima i okrivljivali sve hrišćane za idolopoklonstvo.
Sabor je veliku čast i slavu da carici Irini i njenom sinom zato što je riješila problem ikonoborstva.
Ubrzo poslije ovog sabora je počela žestoka borba između Irine i Konstantina VI.
Po naređenju carice Irine njen sin je oslijepljen i uskoro je umro.
Ona je postala jedini upravitelj vizantijske imperije. 802 godine nju su svrgli sa vlasti i umrla je u progonstvu Čudno je da je pravoslavna crkva kanonizovala Irinu i ona se ubrojava u svece.
Istorijski kontekst u kome je uspostavljeno poštovanje ikona.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dole prilozeno pretstavlja Hronologiju uvodjenja pojedinih ucenja i dogmi od strane crkvenih sabora.
300 GODINE UVEDENA MOLITVA ZA MRTVE
320 PALJENJE SVECA I OSENJAVANJE ZNAKOM KRSTA
336 NA SABORU U LAODIKEJI UVEDENO PRAZNOVANJE NEDELJE
431 POCELO OBOZAVANJE MARIJE PRVI PUT NAZVANA MAJKA BOZJA
500 SVESTENICI POCELI DRUGACIJE DA SE OBLACE OD DRUGIH LJUDI
593 PAPA GRGUR USPOSTAVLJA DOGMU O CISTILISTU
600 UVEDENA MOLITVA NEPOSREDNO MARIJI, ANDJELIMA I SVECIMA
786 ODOBRENO OBOZAVANJE KRSTA, IKONA I RELIKVIJA
850 UVEDENA UPOTREBA VODE KOJU BLAGOSILJA SVESTENIK
965 PAPA JOBAN XIII USPOSTAVIO KRSTAVANJE ZVONA
995PRVI PUT PAPA JOVAN XV KANONIZUJE UMRLE SVECE
1215 NA LATERANSKOM KONCILU USPOSTAVLJENO ISPOVEDANJE SVESTENIKU UMESTO BOGU
1229 KONCIL U VALENSIJI ZABRANJUJE VERNICIMA LAICIMA UPOTREBU BIBLIJE KOJU JE PROGLASIO ZABRANJENOM KNJIGOM
1251 SIMON STOK ENGLESKI MONAH UVODI BROJANICE
1545 KONCIL U TRENTU IZJEDNACIO TRADICIJU I BIBLIJI
TOKOM 12 VEKA UVEDENO KRSTAVANJE MALE DECE
Ma koji Nazareni i Valdenzi... i koja reformacija kad se napusti Crkva.Crkva se može reformirati tako da se ostaje u njoj,a kad se iziđe iz nje može se samo stvoriti neka umjetna tvorevina,kopija,plagijat...
Krist je ostavio samo JEDNU Crkvu,a ne više Crkava...
E moj jarane,hoćeš reci da si ti član otpada prve Adventističke Crkve?
Blago se svima vama.
Rekli bi u Hrvatskoj koliko Hrvata toliko stranaka...
Tacno, Hrist je ostavio jednu crkvu, od koje je oko 130 godine otpao jedan njen deo - odnsno crkve u Rimu, koji se prosirio i zarazio mnoge crkve i poveo ih u otpad od Hristove crkve.
Od ove Rimske crkve je postala Rimokatolicka - Rimska crkva.
Adventisticka crkva je naslednik te prve Hriscanske crkve koju su osnovali Hristos i apostoli, i svih pravih Hriscana kroz istoriju koji nisu ucestvovali u otpadu Rimske crkve.