Prioritet u ovom poslednjem vremenu je borba za spasenje ljudi, tako sto ce im se objaviti jevandjeoska istina, i sa njima se raditi da ovu istinu prihvate, da se obrate Bogu, i da uzrastu u veri u visinu mere rasta Hristova, i postignu spremnost za ulazak u carstvo nebesko.
Pravoslavna crkva je potpuno neaktivna u zalaganju i bratskom posrednistvu za spasenje ljudi na ovim prostorima, sto se moze videti u globalnom bezakonju koje vlada na ovim prostorima, pa i u okrilju same crkve.
Crkva se oglasava samo kada su u pitanju formalne pojedinosti, poneki politicki dogadjaj, u vreme velikih praznika..itd
Sto se tice ukora i osude greha, i upucivanje na potrebu duhovne reforme i verskog probudjenja svakog coveka - crkva cuti, i nema reci o tome, a kao institucija koja ima duhovni autoritet u jednoj zemlji, toga bi trebalo da bude.
To je tako lezerno ponasanje i odnos crkve prema onima koje smatraju svojom pastvom.
Crkva je vise spremna da se bori za bezivotno parce zemlje, cigle i zidove, crkveni namestaj i enterijer i eksterijer, nego za same ljude.
Borba za jednu zgradu je sasvim u redu, i ima svoj znacaj.
Recimo, kada bi izbila poplava unutar prostorija Adventisticke crkve, normalno da bi ljudi koji u toj zgradi rade, ili vernici - pomogli da se ta voda izbaci, i da se prostorije srede nakon poplave.
Ovo podrazumeva sve druge nedace, poplave, pozare, progonstvo..itd, ali crkva bi i dalje zadrzala svoju misiju, i obavljala je kao i ranije, makar to bilo i sa livade u parku, ili kolibe u sumi.
Daklem SVE drugo su popratne stvari, i podredjene su osnovnoj misiji crkve, a to je objava jevandjelja za spas ljudi..