Rešenje ovog problema je ipak u tome - da sagledamo postojeće činjenice, a to je - da su apostoli upućivali na to da će u crkvi doći do otpada, i mi moramo videti kada se taj istorijski otpad dogodio, i ko ga je pokrenuo.
Dalje, šta se dešavalo nakon tog otpada, i ko se odvojio od koga.
Činjenica je da je u početku postojala ta prva Hrišćanska apostolska crkva koja je bila jedinstvena sve do polovine 2 veka, nakon koga u njoj nastaju podele opisane u donjem tekstu.
HRISCANSKI OTPAD POLOVINOM 2 VEKA I NJEGOVI UZROCI
Polovinom drugog veka u jednom delu Hriscanstva desio se otpad koji je bio posledica antijevrejske kampanje koju je Rim pokrenuo protiv Jevreja.
Naime, U vreme nakon prvog ustanka jevreja 70 godine nove ere, dogodio se i drugi ustanak koji je 132 godine pokrenuo takozvani Bar Kohba ( zvezda ), koji je izazvao takozvano Rimsko negativno raspolozenje prema Jevrejima.
Ustanak je imao za posledicu potpuno opustosenje Jerusalima i gubitak Palestine kao njihove domovine.
Car Hadrijan, posto je ugusio ovaj Bar Kohbin ustanak, sagradio je na rusevinama Jerusalima novi Rimski grad nazvan Aelija Kapitolina, i na mestu Jevrejskog hrama podigao hram posvecen Jupiteru.
U to vreme nametnute su Jevrejima opste zabrane, bili su isterani iz grada i pod pretnjom smrcu zabranjen im je povratak u grad.
Takodje zabranjeno im je ispovedanje njihove vere, svetkovanje Subote i ostalih praznika, proucavanje Tore, i obrezanje, nametniut im je poseban porez. jevrejstvo koje je ranije bilo RELIGIO LICITA - dozvoljena religija, pod cijim okriljem je i pravo Hriscanstvo u pocetku uzivalo versku slobodu, postaje sada RELIGIO ILICITA - zabranjena religija.
Svesna ovih represija protiv Jevreja i antijevrejskog raspolozenja koje se osecalo narocito u Rimu, Rimska crkva je nastojala da pokaze svoju lojalnost Rimskim vlastima i da im se dodvori.
Taj su zadatak na sebe preuzele Hriscanske apologete Kvadratus i Aristid.
Tako Rimska crkva pravi kompromis, i uvodi odrzavanje Bogosluzenja u nedelju umesto subotom kao do tada, zato sto je svetkovanje Subote bilo zabranjeno. time je Rimska crkva zelela da pokaze svoje odvajanje od Jevrejstva, kajko bi izbegla progonstvo i placanje poreza.
Rimska crkva uvodi i neke druge novotarije unutar crkve da bi se dodvorila Rimu.
Crkveni istoricari Sokrat i Sozomen iz 5 veka svedoce, da promena dana
Bogosluzenja i slavljenja sa Subote na Nedelju, kao i druge
novotarije, nisu bile svuda prihvacene.
Sokrat Skolastin pise: "I ako gotovo sve crkve sirom sveta slave svete
tajne Subotom, Aleksandrija i Rim prestale su to da cine.
U svetlosti ovih navoda, moze se videti da je Rimska crkva pod pritiskom Rima, odigrala odlucujucu ulogu u odpadu ranog Hriscanstva, uvodeci Rimske mnogobozacke elemente u crkvu pod izgovorom opstanka.
Posebnu zaslugu za podsticanje Antijevrejskog raspolozenja i utemeljenja ovih mnogobozackih elemenata u crkvi, imaju kasniji
crkveni oci, Varnava, Justin Mucenik, i drugi, o cemu svedoce i istoricari sa ovih prostora, poput Jevsevija Popovica, koji je istorijske podatke pronalazio u svedocanstvima rano crkvenih istoricara.
Izvori:
- Jevsevije Popovic - opsta crkvena istorija
- Sokrat Skolastik - crkvena istorija
- Sozomen - crkvena istorija
- Epiphanus - adversus Haereses
Prema tome - jasno je da se od te prvobitne apostolske crkve odvojila lokalna Rimska crkva, od koje je kasnije postala Rimokatolička i od nje 1054 Pravoslavna i u tom smislu jasno je da je prava crkva od polovine 2 veka krenula i kroz istoriju išla nezavisnim putem u odnosu na ovu Rimsku crkvu i Pravoslavnu koja se od nje odvojila i da je prava crkva kroz istoriju bila deo protestantizma.
