Da li Božić ima svoje poreklo u paganskim običajima

[Golden red]

Da li Božić ima svoje poreklo u paganskim običajima



Iako se 25. decembar u većem delu sveta slavi kao dan rođenja Isusa Hrista, kod nas po starom kalendaru se slavi 7. januara, tačan datum njegovog rođenja pa čak ni godina nisu poznati i nisu navedeni u Jevanđeljima.

Tokom različitih istraživanja koja su vršena u raznim epohama i zemljama sveta, došlo se do zaključka da je pre nego što je uzet za dan Hristovog rođenja, 25. decembar u mnogim narodima slavljen kao praznik.
Svet nije nastao sa rođenjem Isusa, danas se samo kalendarski računa vreme od njegovog rođenja, a praznovanje koje je od najranijeg života na zemlji vezano za 25. decembar je bilo uglavnom posvećeno Suncu.
Prve organizovane ljudske zajednice su bile blisko povezane sa prirodom i njenim ciklusima jer im je opstanak zavisio od prirode i u to vreme mnoge promene u prirodi su smatrane magičnim samo iz razloga što ih ljudi nisu razumeli. Praznujući i obavljajući razne rituale, ljudi su samo pokušavali da se sprijatelje i uspostave „mir sa prirodom“.
Ono čemu su se ljudi okretali, slaveći ga i moleći se da bude milostivo, je bilo Sunce, centralna zvezda koja je leti obasjavala i grejala, a koja je sa dokaskom zime gubila svoju moć i bila sve udaljenija na nebu. Zima je bio period koji je ugrožavao opstanak čoveka i rituali su bili posvećeni tome da se Sunce nekako „sačuva“ kako bi sačuvalo opstanak ljudi.
Istraživači koji su se bavili proučavanjem paganskog porekla Božića došli su do zaključka da se većina obreda odnosila na zimski solsticij. U drevnim ljudskim zajednicama ljudi su palili vatru, upravo ono što se na Božić radi i danas kako bi vatra dala snagu oslabljenom zimskom Suncu.
Solsticij u bukvalnom prevodu znači – Sunce koje stoji, i označava tačku kada je Sunce maksimalno udaljeno od ekvatorijalne ravni. Tokom zimskog solsticija noć dostiže svoju najveću dužinu a dan je najkraći dan u godini. Posle toga, noć postaje kraća a dan duži, za drevne zajednice od zimskog solsticija Sunce se ponovo rađalo, dobijalo svoju snagu. Ovo pomaže da se razume zašto je 25. decembar bio dan proslave i obreda, još pre nego što je vreme počelo da se meri od dana koji je određen kao dan rođenja Isusa Hrista.

Vekovima pre nego što je Isus Hrist rođen, na dan zimskog solsticija slavljeni su bogovi u koje su pojedini narodi tada verovali.

Vavilonci su slavili boga Šamasa još 3.000 godina pre nove ere, koji je bio bog Sunca koji je sve video, prošlost, sadašnjost i budućnost. Kasnije su slavili boginju Ištar i Tamuza koji je oko glave imao oreol sa dvanaest zvezda koje su simbolizovale dvanaest zodijačkih znakova. Tamuz se takođe ponovo rodio posle svoje smrti isto kao Isus.

Egipatski mozaici koji prikazuju slike Horusa u rukama Izisa podsećaju na hrišćanske ikone i freske Bogorodice i deteta. Indopersijskog boga Mitru je isto kao Isusa rodila devica, imao je dvanaest učenika i bio je poznat kao Spasitelj.

Običaji naroda koji su živeli “pre Hrista” očigledno imaju veliki uticaj na to što je 25. decembar izabran kao dan rođenja Isusa. Kao i kod drevnih naroda, ljudi danas proslavljaju Božić kao dan rođenja svog budućeg spasitelja, ali i kao rođenje jednog novog perioda u životu koji dolazi posle najduže noći u godini i dana u kome je Sunce najudaljenije od zemlje.

Izvor: Tetka.rs

 

[harrybonnot]

Bozic je sasvim preuzet od pagana, to je praznik u kojem su zamijenjena imena "protagonista".
Isus je rodjen 17 aprila 6.-te godine prije Nove ere. Taj se datum izvodi iz polozaja Marsa iznad Betlehema, zvijzde koja je nagovijestila rodjenje Bozjeg poslanika.
Slavljenje Bozica nema veze sa Isusovim ucenjem niti ga je on ikada slavio.
Razumljivo da je kicnje jelke Djed Mraz snijeg i ostalo vrlo daleko od Isusovog ucenja i osnovne poruke koju jr Bog poslao ljudima preko njega.
Bozic da se skoro ne razlikuje od rimskih bahanalija u nekim krajevima i nekim grupama.

 

[Laodikeja]

Bozic je sasvim preuzet od pagana, to je praznik u kojem su zamijenjena imena "protagonista".
Isus je rodjen 17 aprila 6.-te godine prije Nove ere. Taj se datum izvodi iz polozaja Marsa iznad Betlehema, zvijzde koja je nagovijestila rodjenje Bozjeg poslanika.
Slavljenje Bozica nema veze sa Isusovim ucenjem niti ga je on ikada slavio.
Razumljivo da je kicnje jelke Djed Mraz snijeg i ostalo vrlo daleko od Isusovog ucenja i osnovne poruke koju jr Bog poslao ljudima preko njega.
Bozic da se skoro ne razlikuje od rimskih bahanalija u nekim krajevima i nekim grupama.

Greska, Isus nije rodjen 6, vec izmedju 2 i 3 godine pre nove ere.
To potvrdjuje i sam biblijski tekst koji kaze:

`U petnaestoj godini vladanja ćesara Tiverija, kad beše Pontije Pilat sudija u Judeji, i Irod četvorovlasnik u Galileji, a Filip brat njegov četvorovlasnik u Itureji i u trahonitskoj, i Lisanija četvorovlasnik u Avilini,
Za poglavara svešteničkih Ane i Kajafe, reče Bog Jovanu sinu Zarijinom u pustinji,
I dođe u svu okolinu jordansku propovedajući krštenje pokajanja za oproštenje greha; ( Jevandjelje po Luki 3. 1 - 3 ).

`I siđe na Nj Duh Sveti u telesnom obliku kao golub, i ču se glas s neba govoreći: Ti si Sin moj ljubazni, Ti si po mojoj volji.
I taj Isus imaše oko trideset godina kad poče; i beše, kao što se mišljaše, sin Josifa sina Ilijinog, ( Jevandjelje po Luki 3. 22 - 23 ).

Istorijski gledano, vladavina Cezara Tiberija je otpocela 12 godine pre nove ere, kada se na ovu 12 godinu doda 15 godina, dolazi se u 27 godinu, kada se pojavio Jovan krstitelj, Isus bio krsten u reci Jordanu, i otpocela njegova javna misija. 12 + 15 = 27

Tekst dalje kaze da je Isus kada se krstio imao 30 godina.
Ako se od 27 godine nove ere, kada je Isus krsten, oduzme 30 godina, dolazi se u 3 godinu pre nove ere, godinu Isusovog rodjenja.
Takodje, po nekim biblijskim odrednicama mozemo zakljuciti da je to bilo u prolece.

Sto se tice zvezde koja se pojavila na nebu prilikom Isusovog rodjenja, ona nema veze sa bilo kakvom planetom, ili bilo kakvim nebeskim telom, ta zvezda je bila grupa andjela koja je mudracima sa istoka pokazala put do mesta gde je rodjen Isus, a potom se ta grupa pojavila i pred pastirima slaveci tek rodjenog spasitelja.

`I rodi Sina svog prvenca, i povi Ga, i metnu Ga u jasle; jer im ne beše mesta u gostionici.
I behu pastiri u onom kraju koji čuvahu noćnu stažu kod stada svog.
I gle, anđeo Gospodnji stade među njima, i slava Gospodnja obasja ih; i uplašiše se vrlo.
I reče im anđeo: Ne bojte se; jer gle, javljam vam veliku radost koja će biti svemu narodu.
Jer vam se danas rodi spas, koji je Hristos Gospod, u gradu Davidovom.
I eto vam znaka: Naći ćete dete povito gde leži u jaslama.
I ujedanput postade s anđelom mnoštvo vojnika nebeskih, koji hvaljahu Boga govoreći:
Slava na visini Bogu, i na zemlji mir, među ljudima dobra volja.
I kad anđeli otidoše od njih na nebo, pastiri govorahu jedan drugom: Hajdemo do Vitlejema, da vidimo to što se tamo dogodilo šta nam kaza Gospod. ( Jevandjelje po Luki 2. 7 - 15 ).

Iz sledeceg teksta takodje nedvosmisleno mozemo zakljuciti da se tu ne radi o planeti, vec o grupi Andjela, jer tekst kaze da se ta zvezda kretala, i da je stala iznad mesta gde je rodjen Hristos.

`A kad se rodi Isus u Vitlejemu judejskom, za vremena cara Iroda, a to dođu mudraci s istoka u Jerusalim, i kažu:
Gde je car judejski što se rodio? Jer smo videli Njegovu zvezdu na istoku i došli smo da Mu se poklonimo.
Kad to čuje car Irod, uplaši se, i sav Jerusalim s njim.
I sabravši sve glavare svešteničke i književnike narodne, pitaše ih: Gde će se roditi Hristos?
A oni mu rekoše: U Vitlejemu judejskom; jer je tako prorok napisao:
I ti Vitlejeme, zemljo Judina! Ni po čem nisi najmanji u državi Judinoj; jer će iz tebe izići čelovođa koji će pasti narod moj Izrailja.
Onda Irod tajno dozva mudrace, i ispitivaše ih kad se pojavila zvezda.
I poslavši ih u Vitlejem, reče: Idite i raspitajte dobro za dete, pa kad ga nađete, javite mi, da i ja idem da mu se poklonim.
I oni saslušavši cara, pođoše: a to i zvezda koju su videli na istoku, iđaše pred njima dok ne dođe i stade odozgo gde beše dete.
A kad videše zvezdu gde je stala, obradovaše se veoma velikom radosti.
I ušavši u kuću, videše dete s Marijom materom Njegovom, i padoše i pokloniše Mu se; pa otvoriše dare svoje i darivaše Ga: zlatom, i tamjanom, i smirnom. ( Jevandjelje po Mateju 2. 2 - 11 ).

 

[harrybonnot]

U ovome sto si ispisao ima i istine. Ali ovo s andjelima i golubovima je nesto bajkovito, nesto sto mozda jeste a vjerovatno nije.
Kao i prica o Isusu caru (kralju) koji to nikada nije bio. Treba uzeti stare tekstove vrlo pazljivo, iako nije sve za odbaciti ima dosta toga sto je dalo ljudima bogate maste da izmisle tristotine i trideset cuda.

 

[belja91]

Božić? Naravno. I ne samo taj praznik. Na primer, sve slave kod nas su čist paganski običaj. One veze nemaju s hrišćanstvom. Ali da bi bile integrisane u ovu veru, dobile su imena po svecima.

 

[Jurivaka]

Naravno da se Biblijom ne mogu potkrepiti Božići i krsne slave (kod pravoslavaca), kao, uostalom, i mnogo toga u upražnjavanju današnjih vjera,ali kada bih bio vjernik, ne bih ništa imao protiv tih praznika. To su lijepi narodni običaji, na kojima se ljudi okupljaju i vesele. Ne vjerujem da bi Bog mogao imati nešto protiv toga.

Interesantno je porijeklo krsnih (ili ličnih) slava kod pravoslavnih Srba. Kažu sa je sv.Sava imao velike probleme pri nagovaranju naroda da prihvati novu vjeru - hrišćanstvo, jer se ljudi ni po koju cijnu nisu htjeli odreći svojih duhova zaštitnika u koje su do tada vjerovali i kojima su se molili i prinosili žrtve. Naime, u paganstvu je svako pleme i svaka porodica imala svoga duha zaštitnika, koji ih je štitio od bolesti i svih drugih životnih nedaća. Sv.Sava, da bi privolio narod da prihvati novu vjeru, pravi kompromis i nudi im, umjesto dotadašnjeg duha zaštitnika, ličnog sveca zaštitnika, koji će ih štititi isto kao i dotadašnji duh, a koga će ljudi slaviti i moliti mu se kao i ranijem duhu zaštitniku. Tako su Srbi dobili krsnu slavu?!

 

[harrybonnot]

Salezem se druze Jurivaka osim u jednom: na zalost to je bila ulaznica da se predje i na pagansko vjerovanje. Sta to znaci jedan dio ljudi to dobro zna.

 

[Laodikeja]

Ono sto je do sada napisano sa vase strane o Bozicu i ostalim verskim praznicima je potpuna istina.
Zaboravili smo samo jednu stvar, da samo potsecanje na neki biblijski dogadjaj, ili neku licnost u istoriji Hriscanstva, ne nosi u sebi nista negativno, ako je ono popraceno u pravom Hriscanskom Duhu i posvecenoj atmosferi, svetim razgovorima, citanjem biblijskih tekstova, pevanje Duhovnih pesama, i molitvom.

Mada i tu moramo biti veoma obazrivi, jer se danas proglasavaju svecima mnogi koji u sustini ne zasluzuju da nose to obelezje, tako da ovde mislim iskljucivo na licnosti spomenute u bibliji.

Dakle, lose je ako jedan takav praznik u sebi sadrzi elemente koji nisu Hriscanski, vec poticu iz mnogobostva, sto je uglavnom slucaj sa vecinom danasnjih praznika koje proslavljaju tradicionalisticke crkve.

Ono sto je najgore je to, da se vecina od ovih praznika provede u vrlo losem Duhu i atmosferi koja nimalo ne podseca kao da je u pitanju neka Hriscanska svetkovina, vec uz novokonponovanu, ili neku drugu vrstu muzike, pesmu i igru, pevanje nacionalistickih pesama, prekomernu konzumaciju jela, i Alkoholnih pica, i slicno.

Isus je jednom prilikom rekao `GDE SU DVOJE ILI TROJE SABRANI U MOJE IME, JA SAM ONDE MEDJU NJIMA..
Trebamo da se zapitamo, da li bi Isus danas odlazio na mesta gde se obelezava njegovo rodjenje na ovakav gore opisani nacin, i sta uopste znaci njegovo rodjenje, kao i njegov zivot i njegova smrt za nas danas..?

To su stvari kojima trebamo da se bavimo.

 

[harrybonnot]

Svaka cast!

 

[Laodikeja]

Svaka cast!

Slava Bogu...