Turističke zanimljivosti

[maja_jevtic]

Ajfelov toranj više nije najveća atrakcija u Evropi
Titanik u Belfastu proglašen je za najveću turističku atrakciju u Evropi.


Izvor: B92

Titanik u Belfastu (Foto: Gettyimages)
Ovaj muzej tako je skinuo s trona Ajfelov toranj i Bakingemsku palatu.

Titanik u Belfastu privukao je tri miliona posetilaca iz više od 145 zemalja od otvaranja 2012.

Sada je postao prva lokacija u Severnoj Irskoj koja je dobila ovu nagradu. Muzej slavi istoriju brodogradnje u Belfastu i stvaranje Titanika, najpoznatijeg putničkog broda koji je ušao u legendu.

Muzej se nalazi na mestu sa kog je Titanik isplovio na svoje prvo i poslednje putovanje.

“Oduševljeni smo što smo proglašeni za najbolju turističku atrakciju u Evropi”, kaže izvršni direktor muzeja Tim Hasbands.

Od otvaranja, Titanik u Belfastu prodao je 338.000 razglednica i 20.000 snežnih kugli sa figuricom Titanika.

Inače, Severnu Irsku je zahvaljujući Muzeju, ali i popularnosti serije “Igra prestola” koja je jednim delom snimana ovde, prošle godine posetilo rekordnih 2,3 miliona ljudi.

 

[maja_jevtic]

Traju manje od minuta: Ovo su najkraći letovi na svetu
Redovni letovi mogu da traju satima, ali ovi rekordi mere se u minutima...

IZVOR: B92

Foto: Thinkstock
Davne 1927. godine, Čarls Lindberg postavio je rekord u dužini leta nakon što je preleteo Atlantik od Njujorka do Pariza. Ove godine ruski pustolov Fedor Konjukov leteo je oko čitave planete u balonu ispunjenim vrelim vazduom. Trebalo mu je "samo" 11 dana da preleti 34.000 kilometara.

Vazduhoplovstvo se od samih svojih početaka vodilo olimpijskim geslom "Više, bolje, jače". I dok je jasno da dugi letovi na egzotične lokacije imaju svoju lepotu, kratki letovi takođe mogu da imaju svoje čari.

U novembru ove godine biće izveden najkraći komercijalni međunarodni leti. Putnici će za samo osam minuta odleteti iz švajcarskog Sen Galena do nemačkog Fridrihšafena, a CNN je povodom tog 8-minutnog leta sastavio listu najkraćih letova na svetu.

Najkraći međunarodni let


U podnožju Alpa nalazi se Bodensko jezero, a stotine kilometara vodene površine dele tri države: Nemačku, Austriju i Švajcarsku. Između dva aerodroma, švajcarskog St Gallen-Altenrhein do Fridrihšafena je samo dvadesetak kilometara, a mali austrijski avio-prevoznik People's Viennaline odlučio je da poveže ta dva grada na suprotnim obalama jezera.

Let zapravo predstavlja prvi deo duže rute koja putnike ostavlja u Kelnu. Pretpostavlja se da će tek desetak odsto od očekivanih 40.000 godišnjih putnika upražnjavati tu kraću rutu.

Šef People's Viennalinea Danel Štefen kaže da će ta ponuda letova pomoći i turistima i radnicima s obe strane jezera.

Štefen očekuje i da zaljubljenici u putovanja avionom dolaziti da isprobaju novu rutu.

Ovo nije prvi put da austrijske avio-kompanije dođu na ideju postavljanja rekorda za najkraći međunarodni let. Prošle godine FlyNiki, kompanija u vlasništvu nekadašnjeg vozača Formule 1 Nikija Laude, planirala je da pusti u pogon letove iz Beča do 50-ak kilometara udaljene Bratislave. Ta dva grada toliko su blizu da je Ryanair često svoje letove za Bratislavu prodavao kao letove do Beča.

Najkraći redovni komercijalni let


Uski tesnac razdvaja dva ostrva kod severne obale Škotske - između Vestreja i Papa Vestreja već skoro 50 godina škotski Loganer svakog dana prevozi putnike. To je najkraći redovni let bilo gde na svetu, a traje nešto više od minuta.

Povremeno, u zavnosnosti od vetra, ume da traje i 53 sekunde. Endi Tornton iz Loganera kaže da rutu koriste stanovnici Orknijskih ostrva koji putuju svakog dana.

"Prevozimo učitelje, lokalnog policajca, bankara i decu koja idu u školu", objasnio je Tornton.



Najkraći komercijalni let


Na drugom kraju sveta, na ostrvu Papua, nalazi se verovatno i najkraći komercijalni let. Oko dva kilometra vazdušne udaljenosti razdvaja naselja Kegatu i Apovo. Da se nalaze na bilo kojem drugom mestu, to ne bi bio problem, ali između njih nalazi se duboka i gusto pošumljena dolina.

Met Dirden, pilot iz Velike Britanije, nekoliko puta je leteo tom rutom. Dirden sam priznaje da to nisu redovni letovi, ali da putnici kupuju karte, što ih čini komercijalnim letovima.

"Obe piste su vrlo kratke. Kegata je duga oko 350 metara, a Apovo oko 500. Na pistama je mokra i klizava trava, a sve piste nagnute su prema provalijama. Kao i mnoge druge piste na Papui, tamo nema mesta za razmišljanje jednom kad počne sletanje", rekao je.



[raw]<iframe src="https://player.vimeo.com/video/72343999" width="640" height="360" frameborder="0" webkitallowfullscreen mozallowfullscreen allowfullscreen></iframe>[/raw]


Najkraći interkontinentalni let


Nešto manje od 15 kilometara razdvaja marokanski grad Tanger od britanske eksklave Gibraltara. Brzi trajekti održavaju redovne linije, ali za putnike koji žele da izbegnu nemirno more između dva kontinenta, Royal Air Maroc nudi redovne letove.

Najkraći let između dva glavna grada


Najkraći let između dva glavna grada država dug je tek 26 kilometara i spaja Kinšasu i Brazavil. Razdvajaju ih muljevite vode reke Kongo, a čak dve avio-kompanije imaju redovne linije. Nekada su avioni kompanije Etiopijan Erlajns takođe leteli između dva glavna grada na reci Kongo, ali nisu imali odgovarajuće dozvole za prevoz lokalnih putnika. Na toj ruti leteo je, ni manje ni više, nego Boing 787 Drimlajner. U to vreme to je bila najkraća ruta širokotrupnog aviona na svetu.

 

[crvendac_011]

"Đakuzi smrti" na dnu okeana: Ubija sve što mu se približi

Istraživači su otkrili ogroman bazen soli blizu obale u Nju Orleansu, poznatiji kao "Đakuzi smrti". Nalazi se na dnu okeana, a on sam nema dno i zato važi za najmisterioznije mesto na planeti, s organizmima koji se možda mogu naći i na drugim planetama, navode naučnici.

Čudesna priroda

"U poslednjoj etapi ovih istraga ugljovodonične zajednice morskog dna, fokusirali smo se na bazen sa većim slanim rastvorom, nazvan 'Đakuzi očajanja', zbog njegove tople temperature (19 stepeni Celzijusa) i visokog sadržaja soli. To može biti jako opasno za životinje koje se nađu blizu, s obzirom na to da smo ih dosta mrtvih pronašli okolo", napisali su istraživači u Okeanografiji.

- To je jedna od najneverovatnijih stvari u dubokom moru. Odete na dno okeana i tamo zateknete nešto poput jezera ili reke kako teče. Čini se kao da više niste na ovoj planeti - rekao je profesor Erik Kords, sa Univerziteta Templ.

Tim je izvadio uzorke mikroba koji su se adaptirali na život u okruženju s visokim nivoom soli, a Kords veruje da ova bića mogu da ukazuju da postoji život na drugim planetama u našem solarnom sistemu i dalje.

- Većina naučnika gleda na ove ekstremne Zemljine stanovnike kao modele nečega što možda možemo otkriti na drugim planetama. Tehnologija korišćena na dnu okeana će definitivno biti primenjena na svetove pored našeg - rekao je on.

Jedan od glavnih ciljeva pregledanja ovog bazena soli bio je da se sprovede mapiranje visoke rezolucije za istraživanje tog područja.

"Ispod površine sa viskokim nivoom soli,nalazi se gusto, puno ugljovodonika i fluidno blato. Uređaj je došao do 19 metara dubine, ali nikada nije dostigao do čvrstog dna, što može da znači i da nema dna".

Preliminarne analize pokazale su da je slani bazen zasićen metanom.

(Vestionline)

 

[maja_jevtic]

Zašto prozori na avionima imaju rupice?
Verovatno ste primetili da avionski prozori imaju rupice, ali mali broj ljudi zna čemu one služe.

Izvor: klix.ba

Foto: Thinkstock
Tokom podizanja aviona sa zemlje, smanjuje se pritisak. Avioni jesu dizajnirani tako da u kabinama održe siguran nivo pritiska, odnosno da pritisak u avionu bude veći nego što je izvan njega.

Promene pritiska utiču na avionske prozore, odnosno na tri sloja prozora: unutrašnji, srednji i spoljašnji.

Upravo zbog razlike u pritisku koje podnose spoljašnjii i unutrašnji sloj, srednji sloj prozorskog stakla ima rupicu koja izjednačava pritisak.

 

[crvendac_011]

10 izgubljenih gradova koji su iznova otkriveni

Čitajući istorijske knjige, često nailazimo na imena mesta i gradova koja ne postoje na mapama. Obično ih otpisujemo kao mitska mesta i plod mašte autora. Ali, neka od tih mesta su daleko od mita. To su samo drevni gradovi izgubljeni u vremenu, koji čekaju da ponovo budu otkriveni. Predstavljamo 10 takvih gradova koji su ponovo otkriveni.

Heraklion
Heraklion, drevni egipatski grad koji je progutalo Sredozemno more pre 1.200 godina, otkriven je iznova 2000. godine i od tada je mesto podvodnog iskopavanja.

Vekovima se mislilo da je Heraklion legenda. Herodot ga pominje kao veoma bogat grad. Prema legendi, čak su i Jelena Trojanska i Paris posetili ovo mesto. Ali, 1.200 godina nakon nestajanja ispod Sredozemnog mora, priče o Heraklionu su dokazane. Otkrio ga je francuski podvodni arheolog dr Frank Godio dok je istraživao ovaj lokalitet. Tražio je francuski borbeni brod koji je potopoljen u 18. veku, ali, umesto njega, našao je izgubljeni grad.

Heraklion je izgrađen u 8. veku p. n. e., a sada je potopljen 45 metara ispod vode u zalivu Aboukir. Istraživači su pronašli ostatke više od 64 broda zakopane u glini i pesku na dnu mora. Otkrivene su i džinovske statue visoke 50 metara, koje su premeštene na površinu. Dno mora je i dalje pokriveno stotinama malih statua raznih bogova. Takođe, pronađeni su i zlatni novčići i bronzani tegovi.

Istraživači su zajedno sa nemačkim kreatorima televizijskih dokumentaraca napravili trodimenzionalnu rekonstrukciju grada. Ona prikazuje ogroman hram boga Amon-Gereba u srcu grada. Od hrama se proteže mreža kanala koja je omogućila gradu da postane veoma važan u Sredozemlju u to vreme.

Ši Čeng
Sagrađen pre 1.300 godina, grad Ši Čeng je potopljen da bi se napravilo veštačko jezero u kojem ovaj grad leži zaboravljen već 50 godina.

Drevni grad Ši Čeng je sagrađen pre skoro 1.300 godina. Bio je centar političke i ekonomske moći u istočnoj kineskoj provinciji Džeđijang. Ali, pre 50 godina nestao je bez traga zbog namere kineske vlade da tu sagradi novu hidroelektranu. Tako da je, uprkos svojoj lepoti, grad 1959. godine potopljen.

Grad se danas zove Grad lavova, zato što je smešten između Planina pet lavova. Bio je zaboravljen u jezeru Kindao dok ponovo nije pronađen 2009. godine. Nakon otkrića utvrđeno je da je grad netaknut, uključujući drvene grede i stepenice. Od tada je grad vaskrsao kao podvodni avantura-park za turiste.

Ciudad Perdida
Izgrađen je 800. godine, a iznova otkriven 1972, kada je grupa lokalnih tragača za blagom našla seriju kamenih stepenica koje su vodile do napuštenog grada.

Ciudad Perdida (španski: Izgubljeni grad) je drevni grad na severu Kolumbije, sagrađen 650 godina pre peruanskog Maču Pikčua. Otkriven je 1970. kada su lopovi i tragači istraživali to mesto. Zlatne figure i keramičke urne iz grada počele su da se pojavljuju na crnim berzama i to je zagolicalo maštu arheologa.

Predvođeni direktorom Kolumbijskog instituta za antropologiju, arheolozi su 1976. počeli da istražuju lokalitet. Završili su rekonstrukciju između 1976. i 1982. godine. Neki od lokalnih stanovnika rekli su da su njihovi saplemenici znali za taj grad, ali nisu pričali o njemu. Lokalni stanovnici veruju da je Ciudad Perdida srce mreže sela koja su naseljena njihovim precima.

Do ovog grada se dolazi penjanjem uz 1236 stepenika i sastoji se od 169 terasa uklesanih u planine, od mreže puteva i nekoliko manjih kružnih trgova. Do ulaza se jedino može doći penjanjem po kamenju kroz gustu džunglu. Mesto je danas otvoreno za turiste.

Timgad
Drevni rimski grad Timgad potonuo je u zaborav pre oko 1.000 godina i delimično je ostao sačuvan ispod metar peska koji ga je prekrio. Nestao je iz istorije sve do njegovog ponovnog pronalaženja 1881. godine.

Grad Timgad leži na severnoj kosini Aures planina, a napravljen je kao vojna kolonija cara Trajana 100. godine. Grad je uživao u miru stotinama godina. Postao je centar hrišćanske aktivnosti u 3. veku i donatistički centar u 4. veku. U 5. veku počeli su religijski konflikti, građanski ratovi i varvarske invazije. Do 6. veka, lokalna arapska plemena su spalila Timgad do temelja. Pao je u zaborav i ostao delimično očuvan ispod peska narednih 1.000 godina.

Timgad je zbrisan iz istorije sve do njegovog ponovnog otkrivanja – 1881. godine. Sa kvadratnom osnovom, ortogonalnim dizajnom i dva puta kroz grad koja se seku pod pravim uglom, odličan je primer rimskog planiranja grada. Grad poseduje gradska kupatila, pozorište, biblioteku, pijace, fontane… Timgad je danas pod zaštitom Uneska.

Derinkuju
Jedan čovek u Turskoj je 1963. godine razbio zid u svojoj kući i pronašao prolaz do izgubljenog podzemnog grada Derinkujua.

Derinkuju je višespratni podzemni grad u Derinkuju distriktu u turskoj provinciji Nevšehir. Smatra se da je sagrađen za vreme vizantijske ere između 780–1180. godine, ali je i dalje misterija ko ga je sagradio i zašto. Otkriven je 1963. kada je jedan čovek hteo da sruši zid u svojoj kući. Kad je počeo sa rušenjem, slučajno je pronašao i otvorio tajnu sobu koja vodi do podzemnih tunela koji vode do drevnog grada.

Derinkuju je najveći iskopani podzemni grad u Turskoj. Njegova dubina je u proseku 60 metara. Dovoljno je veliki da primi 20.000 ljudi zajedno sa hranom i potrepštinama za život. Unutra se nalazi mreža kuhinja, štala, crkava, grobnica, bunara, škola itd. Kada je grad bio u funkciji, imao je oko 600 ulaza.

Za odbranu od uljeza ovaj grad je imao snažne kamene zidove, koji su ga branili. Danas je samo polovina grada prohodna. Otvoren je za turiste 1969. i postao je veoma popularna lokacija za posetioce iz celog sveta.

Grad-džamija Bagerat
Bagerat je slavan zbog više od 50 islamskih spomenika. Džamija, koja počiva na čak 60 stubova, napuštena je 1459, posle smrti svog osnivača, a iznova otkrivena posle uklanjanja vegetacije koja je vekovima krila ovaj drevni grad.

Grad-džamija Bagerat je drevni grad koji se nalazi u Bangladešu, u predgrađu Bagerata, na ušću reka Gang i Bramaputra. Grad je napravio turski general Ulug Kan Jan u 15. veku. Uspostavio je plansko naselje sa putevima, mostovima i cisternama. Konstruisao je i brojne džamije, grobnice, palate i svoj lični mauzolej. U ovom gradu postoji oko 50 spomenika islamske kulture.

Osnivač ovog grada umro je 1459. godine i ubrzo je grad prekrila džungla. Zbog nedostatka utvrđenja, grad je nestao u neprohodnim močvarama Sunderbansa. Prilikom čišćenja lokaliteta 1895. godine grad je ponovo otkriven. Obnova je počela 1903, a grad je postao zaštićena kulturna baština 1985. godine. Ovaj istorijski grad nalazi se na Forbsovoj listi kao jedan od 15 izgubljenih gradova. Jedan od najpopularnijih spomenika je velika džamija sa 60 stubova i 77 kupola.

Maču Pikču
Konkistadori su doneli velike boginje, koje su zbrisale stanovništvo kraljevskog utvrđenja na vrhu planine i Izgubljeni grad Inka ostao je izgubljen sve do 1911. godine.

Kameni grad Maču Pikču nalazi se na planinskom grebenu, na 2.430 metara nadmorske visine. Popularnu ikonu civilizacije Inka sagradio je imperator Pačacuti oko 1450. godine. Samo 100 godina nakog izgradnje mesto je napušteno zbog španskih osvajanja. Razlog su velike boginje, koje su doneli strani putnici. Vekovima je džungla skrivala ovo mesto. Meštani su znali za njega, ali nikad nisu hteli da ga otkriju svetu.

Posle mnogo vekova, 1911. godine, jedan peruanski vodič je doveo profesora Hirima Bingama sa Univerziteta Jejl do grada Maču Pikču i tada je prikazan i ostatku sveta. Inke nisu imale pisani jezik, dakle nisu ostavile pisane dokaze o tome zašto su sagradile grad ili zašto su ga napustile u ranom 16. veku. Ali građevine, zidovi i terase snažan su dokaz njihovog inženjerskog znanja. Njihovih 700 terasa na kojima su obrađivali zemlju služilo je i kao sistem distribucije vode i zaštita od erozije na strmim padinama. Maču Pikču je pod zaštitom Uneska.

Pompeja
Kad je vulkan Vezuv eruptirao 79. godine, obližnji grad Pompeja je zakopan ispod nekoliko metara pepela i kamena. Uništeni grad ostao je „zaleđen” u vremenu sve dok ga inženjeri nisu ponovo otkrili 1748. godine.

Pompeja, drevni rimski grad koji se nalazi u blizini današnjeg Napulja, uništen je i ukopan ispod pet metara vulkanskog pepela kada je Vezuv eruptirao 79. godine. Dokazi o uništenju dolaze iz pisma Plinija Mlađeg, koji je video erupciju. On u pismu opisuje smrt svog strica Plinija Starijeg, admirala rimske flote, koji je probao da spase građane. On je napisao: „Tama je stigla, ali ne tama bez meseca ili oblačna noć, već kao da je u mračnoj sobi ugašena lampa“.

Grad je bio izgubljen više od 1.500 godina do inicijalnog otkrivanja 1599. godine. Čak 159 godina kasnije, španski inženjer Roka Joakina je ponovo otkrio ovaj grad. Vulkanski pepeo štitio je Pompeju ceo milenijum. Objekti ispod pepela ostali su netaknuti zbog odsustva vazduha i vlage. Tokom iskopavanja gips je korišćen da popuni rupe u slojevima pepela u kojima su se nalazila ljudska tela. Ovo je omogućilo arheolozima da vide tačan položaj u kom su se osobe nalazile u trenutku pogibije. I nakon 100 godina posla, najveći deo grada i dalje leži zakopan.

Holtun
Skriven vekovima unutar gvatemalskih kišnih šuma, izgubljeni majanski grad Holtun otkriven je kada su lokalni seljani prijavili da je dotada nepoznato mesto pokradeno.

Majanski grad Holtun, ili originalno nazvan La Makina, nalazi se u Gvatemali. Bio je živ od srednjeg preklasičnog do kasnog klasičnog perioda. Nije poznato kako je počeo da pada u zaborav. Lokalci su dugo znali da je nešto zakopano u gvatemalskim kišnim šumama, ali nisu znali šta. Vekovima kasnije, lopovi su pronašli ulaz u izgubljeni grad. Lokalna zajednica je prijavila krađu, a gvatemalske vlasti odgovorile su tako što su zaštitile lokalitet 1994. godine.

Od tada, arheolozi redovno posećuju lokalitet kako bi otkrili tajne izgubljenog grada. Godine 2011, trodimenzionalno mapiranje otkrilo je konture grada koje je skrivala vekovna džungla. U 2010. pronalazači su nacrtali lokaciju i izmerili nadmorsku visinu sedam spratova visoke piramide koristeći GPS i elektronsku tehnologiju. Našli su takođe i astronomsku opservatoriju, kamene rezidencije i mnoštvo drugih struktura.

Arheolozi su pronašli džinovsku masku koja je nazvana Kamena glava. Dugačka je oko kilometar i široka pola kilometra. Od 600. godine p. n. e. do 900. godine n. e. ovo je bio živahan majanski grad srednje veličine, sa oko 2.000 stanovnika. Međutim, danas se nalazi nekoliko metara duboko ispod zemlje i biljaka. Čak i trostrana piramida Kamene glave izgleda kao planina usred džungle.

Helike
Drevni grčki grad koji je 373. p. n. e. potopio cunami posle nekoliko propalih ekspedicija ponovo je otkriven 2001. godine, zakopan u drevnoj laguni blizu sela Rizomilos.

Drevni grčki grad Helike osnovan je u mikenskom periodu. Osnovao ga je Jon, predvodnik starih Jonjana. Ubrzo je postao prestonica 12 gradova drevne Ahaje. Ali, jednog dana u zimu 373. godine p. n. e. opasan zemljotres zadesio je jugozapadnu obalu Korintskog zaliva. Uz zemljotres je stigao i cunami, koji je uništio grad Helike.

Filozof Eratosten je 150 godina posle tragedije posetio ovaj drevni grad. Objavio je da je grad potopljen, ali da i dalje stoji bronzana statua Posejdona. Putopisac Pausanija je 174. godine p. n. e. posetio priobalni lokalitet koji se i dalje zove Helike i objavio da su zidovi drevnog grada i dalje vidljivi ispod vode.

Stotinama godina kasnije, brojne ekspedicije su tražile Helike, ali niko nije ništa mogao da pronađe osim dva mala zlatnika. Konačno, 2001. godine grad Helike je opet otkriven, zakopan u drevnoj laguni pored sela Rizomilos. U sloju zemlje razorene zemljotresom 2012. godine otkriveni su ostaci kaldrme, crepa i grnčarije, što je bio dodatan dokaz da je otkrivena lokacija zapravo Helike.

(Edutelevision.com)

 

[odbeglamlada]

Mesta na koja bas i ne treba ici. Napisite koje je za vas najgore od ovih 5?

 

[crvendac_011]

Kako su evropske prestonice dobile imena

Jeste li se ikad zapitali zašto se Pariz ili Atina baš tako zovu? Evo odgovora na to pitanje.

Atina, Grčka
Prema grčkoj mitologiji, Atina je dobila ime nakon takmičenja boginje Atine sa Posejdonom, a ishod takmičenja je odlučivao čiji će biti grad. Mit kaže da je Posejdon "napravio" izvor slane vode, udarajući stenu Akropolja svojim trozupcem, dok je Atena, dodirujući svetu stenu kopljem učinila da poraste maslina, simbol mira i prosperiteta.
Narod Atine, na čelu sa prvim kraljem, izabrao je Atinu za svoje božanstvo i grad je dobio ime po njoj.

Amsterdam, Holandija
Prestonica Holandije je ime dobila po reci Amstel koja kroz nju protiče, kao i zbog brane (dam). Amsterdam je nekada bilo malo ribarsko selo koje se u 12. veku zvalo "Amstelredamme", nakon čega je postao gradić "Amsteldam" - od naziva reke Amstel i reči "dam" koja znači brana, da bi na kraju postao Amsterdam.
Inače, naziv reke Amstel potiče od reči "Aeme stele", što znači "predeo okružen vodom".

Lisabon, Portugal
Legenda kaže da je Lisabon osnovao Homerov heroj, Odisej. Ipak, teorija o imenu grada koja preovlađuje je da ime potiče od feničanskog "Allis Uboo", što znači "očaravajuća luka", a u drevna vremena je grad nosio ime "Olissipo".

Berlin, Nemačka
Postoje dve teorije o imenu glavnog grada Nemačke. Prema jednoj, Berlin potiče od nemačke reči "Bär", što znači medved, koji je ujedno i simbol grada. Prema drugoj teoriji, Berlin potiče od slovenske reči "berl", što ima značenje močvare. Ako pitate Nemce, njima će verovatno biti draža ova verzija koja ima veze sa medvedm.

Brisel, Belgija
Najčešća teorija o poreklu ima Brisel je da potiče od holandske reči "Broekzele" ili "Broeksel", gde "broek" znači močvara, a "zele/sel" znači dom. Spojeno, moglo bi se reći da Brisel znači "dom u močvari" jer je prvobitno naselje nastalo u području punom močvara.

Nikozija (Lefkozija), Kipar
Nekada davno, ovaj grad je bio poznato pod imenom Ledra. Nakon toga je nosio ime Kalinikisi, pa Leukotea, pa Lefkozija (beli grad). Kada su Lusignani, koji su kasnije postali kraljevi, došli na Kipar, pogrešno su tumačili ime grada po grčkoj reči "nike" što znači pobeda, i tako je Nikozija dobila ime. Po ovom nazivu je i danas poznata u većini svetskih zemalja.

London, Velika Britanija
Poreklo imena ovog grada je poprilično misterija. Postoje brojne teorije, ali ona najpoznatija je da mu je kralj Lad, koji je nekada vladao gradom, dao ime.

Madrid, Španija
Rimski osvajači su, u drugom veku pre nove ere sagradili malo naselje na obalama reke Manzanares, koje su mazvali "Matrice" (majka voda). Arapski osvajači su kasnije ime grada promenili u Mairit - od arapske reči "Mayra" što znači majka i sufiksa "it" što znači "mesto, na mestu". Postepeno, Mairit je prešlo u Matrid, da bi došlo da današnjeg Madrid.

Moskva, Rusija
Grad je dobio naziv po reci Moskvi koja protiče kroz grad. Kada je reč o etimologiji imena reke, tu ima više teorija. Jedna od mogućnosti je da potiče od slovenske reči za "vodu", a druga teorija je da je poreklo vezano sa mongolskom rečju "mushgia", što znači uvrnut, upleten.

Pariz, Francuska
Ime Pariz potiče od galskog plemena koje je nekad tamo živelo, a koje se zvalo Parisii. Veruje se da naziv plemena Parisii ima veze sa keltskom rečju "parisio" što znači "radni ljudi" ili "zanatlije".

Rim, Italija
Ova priča je svima verovatno poznata. Braća Romul i Rem osnovali su grad 754. godine pre nove ere. Posle svađe, Romul je ubio Rema, postao kralj i nazvao grad Roma odnosno Rim, po sebi.

(Mondo/Vestionline)