Čini se da "sudijama" i "pismoznancima" (doduše Pismo baš i ne poznaju, jer da ga poznaju ne bi bili to što jesu) smeta poštovanje koje drugi iskazuju prema pokojnim precima, posebno prema onima koji se Božijima pokazaše, a ne smeta im sopstveno klanjanje liku i delima forenzički dokazanim kao blasfemičnim i kontradiktornim.
To i te kako mnogo govori o stanju uma i obrazovanja akolita "nanovo prosvetljenih" would be "judges".
Naime, ne čini čoveka manje Božijim to što iskazuje poštovanje ostacima ljudi koje je za života, ali i nakon telesne smrti Bog označio kao svoje, nego upravo sleđenje ideja i izvora tih ideja, dokazanih hulitelja, lažova i zavodljivaca.
Dakle. Ono što čoveka odvaja od Boga, što je pravi primer idolopoklonstva, nije poštovanje svetaca i svetica Božijih, nego sleđenje zaumnih ideja.
Naime, ovo prvo je iskaz fizičkog, a ovo drugo duhovnog. Šta je opasnije? Duhovno.
Sleđenje ideja kontradiktornih i blasfemičnih nasrtljivaca, a takvi su forenzički je dokazano, svi osnivači sekti i nazovi "crkava" američke protestantske provinijencije, doslovno uništava čovekov duh.