Marko Tulije Ciceron, Rimski istoricar i govornik koji je ziveo u prvom veku pre Hrista i koji je sam prisustvovao mnogim raspecima, u svojim spisima opisujuci Rimski sistem razapinjanja svedoci da su postojala dva dela krsta, jedna vertikalna greda koja se zvala "STIPOS" koja je bila postavljena u zemlju na mestu raspeca, i koja je pri svom vrhu imala jedan usek, i jedna horizontalna greda koja se zvala "PATIBULUM" koja je bila teska oko 40 - 50 kilograma.
Princip raspeca je bio taj, da je osudjenik od mesta sudjenja do mesta raspeca nosio ovaj horizontalni deo lrsta ili Patibulum, onda je ovaj deo bio polozen na zemlju kao i sam osudjenik, pri cemu su ruke klinovima kroz dlanove osudjenika bile prikovane za ovaj deo, onda je on bio podignut i uglavljen u usek na vertikalnom delu krsta ili "Stiposu".
Ciceron opisujuci agoniju ili muke onih koji su visili na krstu - kaze da je disanje u tim trenutcima bilo nemoguce, i svaki put kada bi osudjenik hteo da udahne, morao je rukama da se podigne oslanjajuci se samo na klinove, sto je izazivalo neverovatan bol.
Osudjenici su uglavnom umirali od gusenja i nemogucnosti da dodju do vazduha.
Krst je bio simbol mnogih mnogobozackih naroda, njihovih bogova i kultova.
Prvi preteca krsta je bilo slovo T ( TAU ), simbol paganskog boga Tamuza, od koga ce kasnije nastati razliciti oblici koji svi do reda imaju magijsko kultni karakter.
Krst je bio znak starih Haldeja prilikom prinosenja prvorodjenog deteta na zrtvu boga sunca.
Male bebe bi bile zrtvovane tako sto bi im se pravio rez na grudima u znaku krsta i vadilo im se srce.
To je bila zrtva koja je trebalo da umiri boga sunca i donese zivot naciji.
Rimski sistem razapinjanja na krstove je u stvari bio ritual prinosenja zrtava bogu sunca u koga su Rimljani verovali, i koji je bio jedno od glavnih Rimskih bozanstava.
Jevrejski istoricar Josif Flavije, u svom delu `JUDEJSKI RAT, u 11 poglavlju na 413 strani, i 13 poglavlju na 178 strani, opisujuci Rimsku opsadu Jerusalima 70 godine nove ere, kaze da su Rimljani tom prilikom posekli svo drvece u neposrednoj okolini grada i od njih napravili krstove na koje su svakodnevno razapinjali Jevreje koji su hteli da izadju iz grada i pobegnu.
On kaze da se cela okolina osecala na raspadnuta tela onih koji su isili na krstovima.
U jerusalimu na mestu gde su Rimski vojnici kaznjavali zlocince smrcu razapinjanjem, arheolozi su 1968 godine pronasli ova dva dela krsta STIPS i PATIBULUM, kao i kostur coveka koji je umro na jednom od tih krstova.
Tom prilikom su pronasli i jedan klin koji je jos uvek bio zabijen u kost pete na nozi ovog osudjenika.
Izraz STAUROS - krst, znaci ograda od kolja, ili koceva sa precagom.
U pojedinim filmovima o Isusu je upravo prikazana ova konstrukcija krstova u nizu koja izgleda kao ogromna ograda ili taraba, takodje u nekim filmovima kao sto je naprimer film `Spatrak, u kojima je prikazano raspece scena prikazuje niz krstova duz Rimskog puta na kojima su raspeti zlocinci, koji izgledaju kao ograda, sa jedne i druge strane puta.
U filmu Isus iz nazareta, je upravo prikazana ova konstrukcija od krstova, koja se u bibliji naziva stauros.
RAZLICITE VRSTE KRSTOVA
STAUROS
IZVOR: blog - biblijske istine