Vincenzo Bellini

[nikdemark]

Vinčenco Belini

Vincenzo Bellini

Biografski podaci
Rodno ime: Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini
Datum rođenja: 3. novembar 1801.
Mesto rođenja: Katanija (Italija)
Datum smrti: 23. septembar 1835.
Mesto smrti: Pariz (Francuska)

Delo
Period: Romantizam
Poznata dela: Norma, Monteki i Kapuleti

Vinčenco Belini (ital. Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini) je jedan od najpoznatijih i najboljih kompozitora klasičnog bel kanta u operskoj muzici, pored velikana ranog XIX veka Đoakina Rosinija i Gaetana Donicetija.

Rođen je 3. novembar 1801. godine u Kataniji na Siciliji u Italiji. Učio je prvenstveno od svog dede. U junu 1819. godine odlazi u Napoli uči muziku kao stipendista lokalne vlasti u Kataniji. Do 1822. godine je bio u klasi direktira Nikola Cingarelija, kod koga je proučavao majstore napolitanske škole i orkestarska dela Hajdna i Mocarta. Običaj je bio da se talentoani učenici predstave javnosti nekim dramski delom: tako je nastala Belinijeva prva opera „Adelson i Salvini. Belini je godine između 1827 i 1833 proveo u Milanu gde su mu sva vrata bila otvorena. Samo od pisanja opera je mogao da živi u luksuzu. Pokazivao je zanimanje za vrlo živi socijani život Sledećih pet godina Belini postaje sve popularniji i njegove opere sve kvalitetnije, ali se taj uzlazni put prekida njegovom preranom smrću 23. septembra 1835. godine. Umro je u Pitou kraj Pariza od akutne upale creva i sahranjen je na poznatom pariskom groblju. Njegovi zemni ostaci su 1876. preneti i sahranjeni u katedralu u Kataniji. U tom gradu se čuvaju sve njegove stvari i notni materijali.


Stvaralaštvo

Belini je i pored vrlo kratkog života uspeo da napiše čak deset opera, od kojih je veliki broj i dalje na repertoaru operskih kuća širom sveta. Unevši mnogo novina u opersku kompoziciju otpočeo je novu eru u kojoj su neprevaziđeni vrhunci Đuzepe Verdi i Đakomo Pučini.

Belinijeve opere su:

• „Adelson i Salvini“ (Adelson e Salvini) 12. februar 1825. – Teatro del Conservatorio di S. Sebastiano, Napulj
• „Bjanka i Đernando“ (Bianca e Gernando) 30. maj 1826. – Teatro San Carlo, Napulj
• „Gusar“ (Il pirata) 27. oktobar 1827. – Teatro alla Scala, Milano
• „Bjanka i Fernando“ (Bianca e Fernando) 7. april 1828. – Teatro Carlo Felice, Đenova (prerada opere Bianca e Gernando)
• „Strankinja“ (La straniera) 14. februar 1829. – Teatro alla Scala, Milano
• „Zaira“ (Zaira) 16. maj 1829. – Teatro Ducale, Parma
• „Monteki i Kapuleti“ (I Capuleti e i Montecchi) 11. mart 1830. – Teatro La Fenice, Venecija
• „Mesečarka“ (La sonnambula) 6. mart 1831. – Teatro Carcano, Milano
• „Norma“ (Norma) 26. decembar 1831. – Teatro alla Scala, Milano
• „Beatriče di Tenda“ (Beatrice di Tenda) 16. mart 1833. – Teatro La Fenice, Venecija
• „Puritanci“, punim imenom „Puritanci u Škotskoj“ (I Puritani / I puritani di Scozia) 24. januar 1835. – Théâtre Italien, Pariz

Izvor: Vikipedija

Norma - Casta Diva
[video=youtube;MBW5a77wINQ]YouTube - Casta Diva -- Maria Callas (Best)[/video]

Adelson i Salvini - Romansa
[video=youtube;friPccpWCOc]YouTube - Vincenzo Bellini - Adelson e Salvini - Romanza[/video]

Monteki i Kapuleti - Oh, koliko puta
[video=youtube;sPciYNe6dzM]YouTube - Natalie Dessay - Bellini - Oh quante volte[/video]
​

 

[crvendac_011]

Norma

Norma

Norma je opera u dva čina V.Belinija na tekst Romanija, prema Sumeu (Milano, 1831). Najlepše delo ranog romantičara i izrazito talentovanog melodičara.
Radnja se odvija početkom naše ere u rimskoj pokrajini Galiji. Norma je velika sveštenica druida, koja tajno vodi ljubav s rimskim prokonzulom Polionom, te u hramu krije i njihova dva sinčića. Ali Polion se zaljubi u njenu sveštenicu Adalgizu, koja ga, doduše, zavoli, ali poverivši se Normi i saznavši za njenu raniju ljubav, odbija Poliona i traži da se on vrati Normi. Velika sveštenica je do tada, da bi zaštitila Poliona, odgađala nameravani ustanak Gala, ali saznavši da Polion hoće da otme Adalgizu i pobegne s njom u Rim, Norma u ime bogova podiže Gale. Prva njihova žrtva je Polion, uhvaćen u hramu. Norma pred svojim ocem, velikim sveštenikom Orovistom, i okupljenim narodom otkriva svoj greh i želi ga iskušiti životom. Dirnut njenom žrtvom, Polion zajedno s njom odlazi u smrt.

Izvor: Enciklopedijski leksikon Mozaik znanja - Muzika



​