Teorija relativnosti se ubraja u najkompliciranije teorije. Smatra se da su samo sam Einstein, Edington i Steven Hoking razumjeli ovu teoriju s tim što je fizičar Hoking živ i danas. Teorija relativnosti uključuje zakrivljenost vremena i prostora, paralelne svemire, put kroz vrijeme. Zanimljiva teorija vezana uz relativnost je da svaki događaj ostane zapisan i da se neprekidno odvija negdje u svemiru. Sad recimo kad ja pišem ovaj post taj će se događaj neprestano odvijati negdje u vremenu. To i jest potreban preduvjet za put u prošlost. Slična teorija je da su svi naši događaji zapisani u prostoru i vremenu i da mi ne kreiramo događaje već samo prolazimo kroz njih. To bi bio opet preduvjet za putovanje u budućnost. Ali ovakvo shvaćanje onda uključuje i postojanje sudbine zar ne? To bi značilo da mi nemamo nikakvu kontrolu nad događajima. Da li je Einstein tako razmišljao? Ako ima netko da nas prosvjetli što se tiče ove teme neka izvoli. Također iznesite svoja mišljenjo ovoj temi, ne moraju biti znanstveno potkovana niti točna. Na kraju krajeva sve je relativno...ili nije...
teorija relativnosti (komplikacije)
- Začetnik teme Mjerenja
- Datum pokretanja
Teorija je neproverljiva spekulacija bez opipljivih dokaza.
Sta je Svemir? Sta je vreme?
Teorija vezana za teoriju je spekulacija vezana za spekulaciju.
Da li je uopste razmisljao?
Koliko znam prije par mjeseci odredjena grupa nacunika je izbacila tekst u kome su pokazali da je putovanje kroz vrijeme nemoguce, kako su objasnili zbog toga sto vrijeme tece i da su izmjene koje bi bile napravljene putovanjem kroz vrijeme bile nemoguce, zbog samog toka vremena, koje uzima u obzir te promjene.
Teorija je zanimljiva i daje odredjene smjernice za fizicke pojave, ali samo ime joj kaze teorija, sto znaci da nije dokazana, i ne moze se smatrati valjanom.
Teorija je zanimljiva i daje odredjene smjernice za fizicke pojave, ali samo ime joj kaze teorija, sto znaci da nije dokazana, i ne moze se smatrati valjanom.
Član
- Učlanjen(a)
- 31.05.2011
- Poruka
- 481
Bog u svojoj reči preko proroka govori šta će biti i Duhovni dar proroštva u crkvi otkriva buduće događaje. To nije ništa spektakularno jer Tvorac zna sve unapred i pokazuje svojoj deci šta će biti. Nebi se usudio reći da je to ,,sudbina,, već otkriveni događaj koji će se desiti.
Možda jedno pojašnjenje kroz banalan primer: Ako dete krene u pravcu provalije i vi kažete da nije dobro da tuda ide a ono nastavi neko bi mogao reći :,,eto sudbina mu je bila da tako završi,, ili ,,Da nije rečeno nebi mu se to desilo,,
Ako smo ,,sudbinski,, vezani onda nemamo slobodu izbora a Bog govori da mi biramo put kojim ćemo hodati samim tim to potvrđuje reči o našem izboru.
Sve je relativno iz ljudskog ugla jer ne poznajemo sve zakone po kojima stvorena materija funkcioniše.
Naša logika kaže da će metalni predmet brže pasti od drvenog iste mase međutim gravitacija to demantuje. Gravitacija ne raspoznaje težinu da bi se prema svakom telu različito ponašala već univerzalno na svaku masu.
Pozdrav, tema je dobra ali bilo bi lepo kad bi bilo više učesnika.
Član
- Učlanjen(a)
- 24.01.2010
- Poruka
- 667
Evo učesnika
Jedan kilogram olova je jednako težak kao i kilogram perja jel tako?
Ja bih ipak više voleo da mi na nogu padne kilogram perja
Da li će brže pasti olovo?
Naravno da hoće,ako eksperiment ne radiš u vakuumu
Zanimljivo je i poređenje metala i drveta.Recimo čelik(nelegiran) ima specifičnu gustinu od oko skoro osam tona po kubnom metru dok recimo čamovina(jela/smreka) jedva petsto kila po kubnom metru.
Ako nije u vakuumu moja logika kaže da će kilogram čelika pre pasti od kilograma čamovog drveta
Treba da pitamo gravitaciju šta kaže njena logika
Kad si već spomenuo,kažeš "ne poznajemo sve zakone" i da je zbog toga sve relativno.
Da nije nama relativno zato što ne poznajemo zakone?
Možda kada "upoznamo" sve zakone postane sve relativno apsolutno.
Uostalom i apsolutno i relativno zavise od tačke od koje polaziš
Jedan kilogram olova je jednako težak kao i kilogram perja jel tako?
Ja bih ipak više voleo da mi na nogu padne kilogram perja
Da li će brže pasti olovo?
Naravno da hoće,ako eksperiment ne radiš u vakuumu
Zanimljivo je i poređenje metala i drveta.Recimo čelik(nelegiran) ima specifičnu gustinu od oko skoro osam tona po kubnom metru dok recimo čamovina(jela/smreka) jedva petsto kila po kubnom metru.
Ako nije u vakuumu moja logika kaže da će kilogram čelika pre pasti od kilograma čamovog drveta
Treba da pitamo gravitaciju šta kaže njena logika
Kad si već spomenuo,kažeš "ne poznajemo sve zakone" i da je zbog toga sve relativno.
Da nije nama relativno zato što ne poznajemo zakone?
Možda kada "upoznamo" sve zakone postane sve relativno apsolutno.
Uostalom i apsolutno i relativno zavise od tačke od koje polaziš
Član
- Učlanjen(a)
- 31.05.2011
- Poruka
- 481
Pozdrav poelbuster
Nismo se razumeli očigledno.
Nisam govorio o sili zemljine teže koju ti preferiraš i praviš komparaciju raznih težina i gustina jer zemljina tea reaguje na masu.
Ja sam pokušao o temi koja govori o teoriji relativiteta u kosmosu kao sveobuhvatnom prostoru i masi u tom prostoru ne ulazeći kako bi se koja materija ponašala u kojem uticajem koje planete (unutar njenog magnetnog polja) jer je to jedinka za sebe sa svojom osobinom a ako se dobro sećam teorija relativiteta se bavi gravitacijom kao početnom silom i ide ka sveopštom prostoru i vremenu.
Pozdrav prijatelju.
Nismo se razumeli očigledno.
Nisam govorio o sili zemljine teže koju ti preferiraš i praviš komparaciju raznih težina i gustina jer zemljina tea reaguje na masu.
Ja sam pokušao o temi koja govori o teoriji relativiteta u kosmosu kao sveobuhvatnom prostoru i masi u tom prostoru ne ulazeći kako bi se koja materija ponašala u kojem uticajem koje planete (unutar njenog magnetnog polja) jer je to jedinka za sebe sa svojom osobinom a ako se dobro sećam teorija relativiteta se bavi gravitacijom kao početnom silom i ide ka sveopštom prostoru i vremenu.
Pozdrav prijatelju.
Član
- Učlanjen(a)
- 26.04.2011
- Poruka
- 277
Teorija relativiteta i zakrivljenost prostora automatski nas dovodi do teorije o postojanju crne rupe koja se nalzi u svakoj galaksiji i njenog pandana bijele rupe koja zbog kratkoce trajanja dovodila u zabludu mnoge istrazivace i naucnike.
Što je 'crna rupa'?
Kad potroši svoje termonuklearno gorivo, u zvijezdi prevagne gravitacija i ona se ovisno o početnoj masi uruši u bijelog patuljka ili neutronsku zvijezdu. Zvijezda masivnija od 3,2 Sunčeve mase na kraju svog životnog puta, nakon katastrofalnog sažimanja, pretvori se u crnu rupu - najčudesniji i najneshvatljiviji objekt u poznatom svemiru. U moćnom gravitacijskom polju crne rupe, prostor-vrijeme je potpuno zakrivljen, pa više ne vrijede uobičajena pravila geometrije. Privlačna sila crne rupe toliko je jaka da se ni svjetlost ne može od nje odvojiti. Osim crnih rupa mase ravne masi zvijezda, u novije vrijeme otkrivene su i supermasivne crne rupe u središtima galaksija
Kako nastaje crna rupa?
Crne rupe su jedan od mogućih posljednjih stadija evolucije zvijezde tj. jedan od načina kako ona završava svoj život. Unatoč golemim količinama tvari koja je skupljena u zvijezdama, nuklearno gorivo se s vremenom potroši. Dok je zvijezda imala dovoljne količine vodika, golema energija koja se oslobađala prilikom fuzije bila je dovoljna za održavanje tlaka koji je držao ravnotežu s gravitacijskim silama koje nastoje materiju koncentrirati u jednu točku. Kada se izvori energije
iscrpe, zvijezda gubi svoju sudbonosnu bitku s gravitacijom i počinje se urušavati sama u sebe. Što će od zvijezde ostati nakon urušavanja, ovisi isključivo o njezinoj početnoj fizičkoj masi
Pronađena prva bela rupa u svemiru?
Bele rupe predstavljaju čistu suprotnost crnim rupama, objekti u koje ništa ne može prodreti ali koji konstantno iz sebe izbacuju materiju.
Naučnici su do sada smatrali da je moguće da bele rupe postoje ali se to uglavnom baziralo na brojnim pretpostavkama, na njih su gledali kao na matematičku igru pre nego na pravu stvar, ali, nakon najnovijih saznanja sasvim je moguće da su je pronašli.
Ako crne rupe postoje, moguće je obrnuti jednačinu tako da dobijemo nešto što je obrnuto ali u svakom drugom pogledu sasvim identično njima – što je po naučnoj definiciji bela rupa.
Sa druge strane, za razliku od crnih, bele rupe izuzetno su nestabilne, i po naučnicima njihovo postojanje je izuzetno kratko pošto se pod težinom sopstvene gravitacije veoma brzo i ugase.
Snop gama zraka koji je zabeležen 2006. godine dugo je predstavljao misteriju pošto naučnici nisu mogli da utvrde odakle je došao. Dužina njegovog trajanja (102 sekunde) mogla bi jedino da bude objašnjena eksplozijom supernove, ali ona nije zabeležena. Istraživači su zapravo izjavili da je to „potpuno nova teritorija za koju ne postoje formule koje bi vodile naučnike“.
Pet godina kasnije, naučnici smatraju da je taj događaj zapravo bio prizor bele rupe. Snaga i trajanje eksplozije mogli bi da objasne kratko postojanje bele rupe, koja je na trenutak objavila svoje postojanje izbacujuću materiju, ali je ubrzo potom nestala pod teretom sopstvene snage u masivnoj eksploziji.
Ako su ove tvrdnje tačne, naučnici smatraju da će za njih svemir postati znatno komplikovaniji od onoga što su do sada mislili ali i znatno zanimljiviji.
izvor teksta: B92
Dodato posle 12 Sati 33 minuta:
--------------------------------------------------------------------------
A da prvo postavimo neke temeljne vrednosti pa da vidimo komentare:
Kompendium fizika*
(kratki sadržaj učenja i istraživanja u zakonima prirode, karakteristika materije i energije)
compendium physics - kort samenvatting natuurkunde
Kurzfassung Physik*
(Lehre von unbelebten Dingen der Natur, die exakt meßbar sind)*
Compendium Physique*
(recherche des lois de la nature, les caractères du matériel et de l'énergie)
*Uvod u teoriju relativiteta
Prostor i vrijeme u klasicnoj fizici
Isak Njutn (Isac Newton, 1642 - 1727) je bazirao njegovu 'Principia' na zabiljeskama o jednom 'Absolutnom prostoru' i jednom 'Absolutnom vremenu'. Absolutni prostor i vrijeme postoje nezavisno od materije. Ovo shvatanje je mnogo napadano od Lajbnica (Leibnitz) koji je propagirao da prostor i vrijeme nisu nezavisni, vec su izvedeni iz veze medju tijelima i procesima. Ulazilo se u argumentiranje za i protiv tvrdjenja ove postavke. Taj problem jesu ili nisu prostor i vrijeme absolutni pa onda racionalni, izronjavao je stalno u historiji razvoja fizike i do dana danasnjeg nije rijeseno. Na red ce doci inercijalni-sistem i principi relativiteta od Galileja; kanta od Njutna i principi od Marca (Marcha); teorija od Maksvela (Maxwella) i elektromagnetni eter; eksperiment od Mihelson-Morleja (Michelson-Morleya) i kontrakcija od Lorenc-Ficdzeralda (Lorentz-Fitzgeralda).
Pojmovi kojima se susrecemo
Relativno
(lat. relative)* odnosno, srazmjerno.
Relativan
Relativan ili odnosan, koji se odnosi na sto ili prema cemu, koji se tice cega, koji je u vezi sa necim, koji vazi samo pod izvjesnim uslovima.
Relativan (gramaticki)
Relativan, srazmjeran; gramaticki: relativna zamjenica odnosna zamjenica; relativna ili odnosna recenica; ona koja se odnosi na koju rijec glavne recenice, pa tumaci subjekt, objekt, atribut i dr. glavne recenice, napr.: Neka dodje onaj koji mu je porucio, ili: Neka istupi onaj koji ga gurnuo.
Relativna visina
Za razliku od apsolutne ili nadmorske visine, relativna visina je odstojanje od neke tacke na zamisljenoj povrsini paralelno sa morskom povrsinom, nap. visina jednog brijega od neke tacke u njegovu podnozju do vrha.
Relativna vrijednost
Vrijednost koja zavisi od raznih okolnosti, te, prema tome, moze biti veoma razlicita, srazmjerna vrijednost; relativni pojmovi log. pojmovi koji postaju tek iz poredjenja jednog predmeta s nekim drugim; supr. apsolutan.
Relativitet
(na latinskom relativitas) odnosnost, uslovljenost, srazmjernost.
Teorija relativiteta
Teorija ili nacin ucenja u novijoj fizici, koje je osnovao Albert Ajnstajn (1879-1955), po kojem su prostorne i vremenske velicine samo relativne velicine, te se one ne mogu ni odredjivati nezavisno jedne od drugih.
Specijalna teorija relativiteta:
Svaki opci prirodni zakon koji vazi u odnosu prema koordinatnom sistemu K mora takodjer nepromijenjeno vaziti u odnosu prema koordinatnom sistemu K1 koji se u odnosu prema K krece jednako (uniformno) translatorno.*
Ova teorija pociva dalje na nacelu da svjetlost u vakumu ima uvijek odredjenu brzinu prostiranja.
Translatoran (lat. translatorius)
Pomjeren, pomjeranje, pomjeran, pojam pri kojem se svaka tacka krece; pomjereno kretanje, kretanje jednog tijela kod koga sve njegove tacke opisuju paralelne, podjednake, istoupravljene puteve.
Uniforman (lat. uniformis)
jednolik, istovjetan, jednoobrazan, jednorodan; jedinstven, novog oblika, fizicki: uniformno kretanje jednako kretanje, kretanje cija se brzina ne mijenja; suprotno od multiforman.
Opca teorija relativiteta:
Fizicki zakoni nezavisni su od stanja kretanja koordinatnog sistema; istovremenost zbivanja u prirodi odredljiva je jedino mjerenjem koje je skopcano sa kretanjem.
Relativizam
(lat. relativus) filozofski pravac koji smatra da je svako saznanje samo relativno, tj. uslovljeno i zavisno od odnosa u kome se nalazi onaj koji saznaje prema predmetu saznanja, i od stanovista koje on uzima s obzirom na svoju psihofizicku organizaciju.
Eticki relativizam
Shvatanje po kome su "dobro" i "zlo" relativni.
*Teorija relativiteta
Princip relativiteta:* "Imagination is more important than knowledge"
Prostor, vrijeme i relativitet: od Euclidesa do Einsteina
Moderna fizika pociva na dva stupca, kvantummehanika i teorija relativiteta. Obadvije su razvijene na pocetku dvadesetog vijeka. Dok se kvantumske pojave prikazuju u svijetu vrlo male, relativisticke pojave se prikazuju kod velikih masa i vrlo velikih brzina.
Specijalna i opca teorija relativiteta su napravile preokret u nasem razmisljanju o prostoru i vremenu, dva osnovna pojma fizike.
- Specijalna teorija relativiteta uci nas da prostor i vrijeme nisu striktno odvojeni pojmovi i da vrijeme nije nesto apsolutno.
- Opca teorija relativiteta govori da prostor-vrijeme i materija uticu jedno na drugo.*
Sve ove predpostavke oznacavaju radikalni prelom sa vizijom klasicne fizike na prostor i vrijeme i imaju dalekosezne konsekvence, kao sto su ekvivalencija mase i energije. Cudne i protiv nase intuicije nazvane predpostavke specijalne teorije relativiteta na mnogo nacina su dokazane. Opcu teoriju relativiteta mnogo je teze testirati tj. potvrditi, ali nase danasnje poznavanje kosmosa ukazuje na to da su i ove teorije korektne.
Da bi sve podrobno objasnili trebalo bi krenuti od grckog ucitelja geometrije Euklidesa sve do oca teorije relativiteta Einsteina.
Svi prirodni zakoni isti su u svim referentnim sistemima koji u medjusobnom pogledu posjeduju konstantnu brzinu.
Fuzija prostora i vremena
Specijalna teorija relativiteta
Fuzija prostora i vremena: specijalnu teoriju relativiteta Einstein je publicirao 1905 godine pionirski artikal gdje je izlozio probleme sa elektromagnetizmom u eteru i na jedan radikalan novi nacin sa jednom analizom rijesio nacin po kojem ce se pojmovi prostor i vrijeme u fizici upotrebljavati. On je dosao do konkluzije da njegovu hipotezu da je vrijeme apsolutno, mora je odbaciti, isto tako kao i ideju da su prostor i vrijeme striktno podijeljeni pojmovi. Ovo je vodilo ka novom fundamentu u fizici i do neocekivanih posljedica sa velikim konsekvencama, kao paradoks blizanaca i ekvivalencije mase i energije (E=mc2). Ova takozvana specijalna teorija relativiteta moze biti zalivena, blijedo u formi, sa novom geometrijom prostor-vrijeme, geometrija od Minkovskog 1908. Ovim je postavljen vrlo vazan korak na putu koji ce Einsteina konacno odvesti do njegove opce teorije relativiteta 1915 godine i Nobelove nagrade.
Masa-Energija
Energija je jednaka masi puta kvadrat brzine svjetla. U formuli: E=mc2. Najvazniji rezultat iz specijalne teorije relativiteta. Takodjer se moze citati kao m=E/c2 ili: energija je istovjetna masi.
Relativna masa
Masa koja se mora pripisati pokretnom tijelu. Vrijednost se prikazuje sa m/(1-v2/c2), pod m se podrazumijevaju cestice u mirnom stanju, v njihova brzina, c brzina tijela. Ako je v manje u odnosu na c (napr. brzine iz svakodnevnog zivota), onda ce podjela pod znakom korijena biti prakticno 1, cime je relativna masa jednaka mirnoj masi. U tom slucaju vrijedi pravilo klasicne mehanike. Medjutim ako je v otprilike jednako c. onda se masa uvecava i tada se pristupa primjeni teorije relativiteta.
Relativna vremenska dilatacija (rastezanje)
Izmjerena svjetlosna brzina za svakog promatraca je konstantna.
Brzina svjetlosti igra centralnu ulogu u teoriji relativiteta. Mi mozemo specijalnu teoriju relativiteta obuhvatiti u jednom pojmu: "brzina svjetlosti je jednaka za sve promatrace koji se krecu konstantnom brzinom".
Primjer:
Ako jedno vozilo ima brzinu od 120km/sat u pravcu drugog vozila koje mu prilazi sa 100km/sat onda ovaj vidi prvo vozilo da dolazi sa brzinom od 220 km/sat. Ako bi nasuprot tome jedan elektron koji se krece brzinom od 220.000 km/sec kroz prostor, poslao jedan svjetlosni foton sa brzinom od 300.000 km/sec prema zemlji, onda se foton nama priblizava sa brzinom od 300.000 km/sec, nezavisno od gibanja elektrona.
Einstein je u fizici napisao, da svi promatraci automatski mjere istu svjetlosnu brzinu. Ovo je cudna predpostavka. Stoga je nastao pojam srazmjerno relativno. Iako ovo malo cudno zvuci ipak to covjek moze objasniti sa jednim primjerom. Predpostavimo da se jedan promatrac nalazi na peronu u sredini jednog brzog voza kada vidi sjevanje blic-lampe. Zbog toga sto se voz brzo krece on vidi da je svjetlo pogodilo prije zadnji kraj voza nego prednji. Putnik u vozu vidi takodjer blic-lampu. On vidi da se svjetlo jednako brzo pokrenulo naprijed kao i nazad. Zbog toga sto je prednja kao i zadnja strana voza iste udaljenosti od blic-lampe, putnik vidi svjetlost istovremeno. Zakljucak kojeg trebamo je da se dogadjaji koji su za jednog promatraca istovremeni, oni za drugog to ne moraju biti.
Opca teorija relativiteta
Ovdje takodjer mozemo obuhvatiti neke pojmove: "spora masa je identicna teskoj masi". Da bi jedno tijelo promjenilo brzinu, mora se dodati snaga. Snaga je srazmjerna sa sporom masom tijela. Za masivna tijela potrebna je velika snaga. "Sila teze koja medjusobno privlaci dva tijela srazmjerna je produktu njihove teske mase" (Newton)*
Newtonov zakon gravitacije: F~ 1/(d2)
( F je sila, d udaljenost. Znak "~" oznacava proporcionalnost)
posto je F=ma tj. F ~ a ,ovaj izraz možemo napisati kao: a ~ 1/(d2)
Einstein je prepisao teoriju gravitacije (sile teze). On je pritom primjetio predpostavku da brzina svjetla za sve promatrace je ista, cak i ako promatraci njihovu brzinu promijene, ovo navodi da su teska i spora masa identicne.
Ovo je potvrdjeno eksperimentom lifta (dizala). Ako se jedna osoba u liftu odjednom osjeti teska, ona ne moze ni sa jednim eksperimentom ustanoviti dali to dolazi zbog toga sto se lift vuce gore ili zbog toga sto se ispod lifta pojavila masa.
Jedan promatrac vidi u odnosu na njega da pokretni sat sporije ide.*
* Lorencov faktor
*
V = brzina pokretnog promatraca
* t = period promatraca
T = period pokretnog tijela
* C = svjetlosna brzina
Lorentz-Fritzgerald kontrakcija
Mjerila koja se u pogledu jednog promatraca krecu, imaju u pokretnom pravcu manju duzinu sto je njihova brzina veca.
l = stvarna duzina
v2 = brzina
c2 = brzina svjetla
**
Konsalitet (istovremenost)
Ako zelimo odrzati konsalitetni princip u njegovoj upotrebnoj formi onda u univerzumu ne mogu postojati signali sa vecom svjetlosnom brzinom nego sto prenosi brzina svjetla.
*
* Relativitet duzine vremena
* Vremenska dilatacija (prosirenje)
*
*h= putanja svjetlosne zrake
* *
Lorentzova kontrakcija
(skupljanje, skracivanje)
Eho sondiranje
L = duzina mirujuceg objekta
t* = vrijeme
C = brzina svjetla
Dilatacija
Zamjenjuje duzinu pokretnog objekta
* Lorentzova transformacija
*
**
X= *
* koordinatne tacke
X,= *
Galilejeva transformacija
*
Relativisticko zbrajanje brzina
*
ili*** U=(W+V)/(1+W*V)
W = brzina objekta 1
V= brzina objekta 2
U = suma od obadvije brzine
C = brina svjetla 300.000 km/s
Cesta su pitanja u kojima ucenici i studenti opisuju njihove predpostavke o zbrajanju brzina u cilju povecavanja brizine letenja do iznad brzine svjetlosti.
Ali posmatrano sa podrucja teorije relativnosti i nemogucnosti putovanja brzinom vecom od c, mnogi su te pretpostavke odbacili. Medjutim, ako se prisjetimo cinjenice da se nekad nesto slicno tvrdilo kad su u pitanju zemaljske letilice, avioni. Sam Njutn je tvrdio da je nemoguce letiti, posto je ta tvrdnja dolazila od autoriteta kakav je bio Njutn i drugi su to prihvatili. Zbog toga se dugo nije nista eksperimentiralo u tom pravcu. Naime mnogi su takodjer tvrdili da je nemoguce letiti tako brzo da bi se probio zvucni zid. Za vrijeme eksperimentisanja prilikom pokusaja probijanja zvucnog zida, ciji je limit 1000 km/sat, mnogi piloti su izgubili zivot, jer tadasnja tehnologija letilica nije odgovarala zahtjevima, velikih brzina. Danas izgleda potpuno normalno da vojne letilice mogu da lete i do tri puta brze. Optimisticki posmatrano, jednog dana ce mozda nekad neko dozivjeti da se i ovo dokaze mogucim, mada u ovom nasem vremenu gdje jos kalasnikov odredjuje ljudsku sudbinu, izgleda glupo o tome cak i misliti.
Kosmos ili svemir (svejedno) ustvari je velika fizicka laboratorija. Mnoge se stvari samo predpostavljaju, cak je i Einstein mnoge pojmove podredio predpostavkama, koje se onda naucno dokazuju i pobijaju. Sve dok se neka hipoteza ne pobije ona se uzima kao vjerovatna.
Sto se tice zbrajanja brzina tu su mnoge polemike o tome. Medjutim jedno je ispravno, relativisticko zbrajanje, sve dotle dok ga neko ne pobije valjanim dokazima.
Prvi primjer:
Predpostavimo jedan leteci objekat ili kosmicki brod, koji se u kosmosu, daleko od svih orijentira i fizickih uticaja ostalih kosmickih objekata krece pravolinijski istom brzinom od recimo W=0,7c u odnosu na Zemlju. Posto se iz kosmickog broda ne moze ustanoviti krece li se on ili ne, jer se bez promjene brzine ne ocitavaju nikakve sile, ljudi bi u njemu mogli pretpostaviti da on stoji i sa njega lansirati manju letilicu brzinom od takoder V=0.7c. Tada bi se obicnim zbrajanjem u odnosu na Zemlju ili neki drugi objekt ta manja letilica kretala brzinom od 1,4c. Posto je veci kosmicki brod bio lansiran sa Zemlje, a manja letilica u kosmosu sa njega, iz relativistickog zbrajanja brzina i za nju bi u ovom slucaju zbrajanje rezultiralo brzinom mjerenom sa Zemlje.*
Posto je relativisticko zbrajanje brzina takvo da bi mjerenje brzine manje letjelice sa Zemlje dalo rezultat U=0.94 c, a ne 1.4 c. Na osnovu formule: U=(W+V)/(1+W*V), brzina manje letilice bi iznosila: (0.7+0.7)/(1+0.7*0.7) = 0,939597315436241610738255033557047
Drugi primjer:
Isto tako ako bi se veci brod sa Zemlje izbacio u orbitu brzinom od W=0,7 c, a potom sa njega lansirao manji brod istom brzinom od V=0,9c, rezultat nebi iznosio 1,6 vec po relativistickom zbrajanju brzina U = 0,98c, kao sto je prikazano: (0.7+0.9)/(1+0.7*0.9) = 0,981595092024539877300613496932515
Mjerenje brzina nije samo neka zamisljena teorija bazirana na predpostavkama, zato sto je vec eksperimentalno dokazano na mjerenjem brzine fotona emitiranih od strane piona.
Pioni su specijalne subatomske cestice desetak puta lakše od protona. Premda su sami pioni letili brzinom od 0.99975c, mjerenja su pokazivala da je relativno prema laboratoriju brzina emitiranih fotona svejedno c (mala greška eksperimenta iznosila je samo oko desetinke promila), a ne 1.99975c kao što bi sugeriralo naivno zbrajanje brzina. Ovaj konkretan eksperiment izveden je u CERN-u 1964 god. , ali postoje i brojni drugi eksperimenti koji neposredno potvrdjuju da je naivno zbrajanje brzina pogresno. Teorije bazirane na hipotezama uzimaju se u obzir sve dotle dok se ne pobiju eksperimentalnim dokazima.
Relativni Doppler efekat
Dopplerov efekt zvuka
Dopplerov efekt je pojava koju je svako od nas upoznao prilikom prolaska auta: zvuk motora je visok dok nam auto prilazi, a nizak dok se auto udaljava od nas. To je posljedica zbijanja valnih frontova valova zvuka ispred, i njihovog širenja iza izvora zvuka. Veci efekat se osjeca kod prelijetanja mlaznog aviona iznad nas.
Dopplerov efekt svjetla
Dopplerov efekt svjetla u sustini je analogno poznatom zvučnom Dopplerovom efektu, izvori svjetlosti pokazuju također taj efekt: svjetlost galaksije koja se primiče pomaknuta je prema višim frekvencijama (prema plavom dijelu spektra), a svjetlost galaksije koja se udaljava prema nižim frekvencijama (crvenom dijelu spektra). E. Hubble je, opazivši da spektar većine galaksija koje pokazuju crveno pomicanje, otkrio širenje svemira.
Vremenski interval "t" od naspram nas udaljavajuci se brzinom "v" udaljeni sat ce od nas biti posmatran kao "t".
Relativni Doppler efekat =
* *Brzina sata zavisi od gravitacionog polja, sto je manja gravitacija, to brze sat ide.
Što je 'crna rupa'?
Kad potroši svoje termonuklearno gorivo, u zvijezdi prevagne gravitacija i ona se ovisno o početnoj masi uruši u bijelog patuljka ili neutronsku zvijezdu. Zvijezda masivnija od 3,2 Sunčeve mase na kraju svog životnog puta, nakon katastrofalnog sažimanja, pretvori se u crnu rupu - najčudesniji i najneshvatljiviji objekt u poznatom svemiru. U moćnom gravitacijskom polju crne rupe, prostor-vrijeme je potpuno zakrivljen, pa više ne vrijede uobičajena pravila geometrije. Privlačna sila crne rupe toliko je jaka da se ni svjetlost ne može od nje odvojiti. Osim crnih rupa mase ravne masi zvijezda, u novije vrijeme otkrivene su i supermasivne crne rupe u središtima galaksija
Kako nastaje crna rupa?
Crne rupe su jedan od mogućih posljednjih stadija evolucije zvijezde tj. jedan od načina kako ona završava svoj život. Unatoč golemim količinama tvari koja je skupljena u zvijezdama, nuklearno gorivo se s vremenom potroši. Dok je zvijezda imala dovoljne količine vodika, golema energija koja se oslobađala prilikom fuzije bila je dovoljna za održavanje tlaka koji je držao ravnotežu s gravitacijskim silama koje nastoje materiju koncentrirati u jednu točku. Kada se izvori energije
iscrpe, zvijezda gubi svoju sudbonosnu bitku s gravitacijom i počinje se urušavati sama u sebe. Što će od zvijezde ostati nakon urušavanja, ovisi isključivo o njezinoj početnoj fizičkoj masi
Pronađena prva bela rupa u svemiru?
Bele rupe predstavljaju čistu suprotnost crnim rupama, objekti u koje ništa ne može prodreti ali koji konstantno iz sebe izbacuju materiju.
Naučnici su do sada smatrali da je moguće da bele rupe postoje ali se to uglavnom baziralo na brojnim pretpostavkama, na njih su gledali kao na matematičku igru pre nego na pravu stvar, ali, nakon najnovijih saznanja sasvim je moguće da su je pronašli.
Ako crne rupe postoje, moguće je obrnuti jednačinu tako da dobijemo nešto što je obrnuto ali u svakom drugom pogledu sasvim identično njima – što je po naučnoj definiciji bela rupa.
Sa druge strane, za razliku od crnih, bele rupe izuzetno su nestabilne, i po naučnicima njihovo postojanje je izuzetno kratko pošto se pod težinom sopstvene gravitacije veoma brzo i ugase.
Snop gama zraka koji je zabeležen 2006. godine dugo je predstavljao misteriju pošto naučnici nisu mogli da utvrde odakle je došao. Dužina njegovog trajanja (102 sekunde) mogla bi jedino da bude objašnjena eksplozijom supernove, ali ona nije zabeležena. Istraživači su zapravo izjavili da je to „potpuno nova teritorija za koju ne postoje formule koje bi vodile naučnike“.
Pet godina kasnije, naučnici smatraju da je taj događaj zapravo bio prizor bele rupe. Snaga i trajanje eksplozije mogli bi da objasne kratko postojanje bele rupe, koja je na trenutak objavila svoje postojanje izbacujuću materiju, ali je ubrzo potom nestala pod teretom sopstvene snage u masivnoj eksploziji.
Ako su ove tvrdnje tačne, naučnici smatraju da će za njih svemir postati znatno komplikovaniji od onoga što su do sada mislili ali i znatno zanimljiviji.
izvor teksta: B92
Dodato posle 12 Sati 33 minuta:
--------------------------------------------------------------------------
A da prvo postavimo neke temeljne vrednosti pa da vidimo komentare:
Kompendium fizika*
(kratki sadržaj učenja i istraživanja u zakonima prirode, karakteristika materije i energije)
compendium physics - kort samenvatting natuurkunde
Kurzfassung Physik*
(Lehre von unbelebten Dingen der Natur, die exakt meßbar sind)*
Compendium Physique*
(recherche des lois de la nature, les caractères du matériel et de l'énergie)
*Uvod u teoriju relativiteta
Prostor i vrijeme u klasicnoj fizici
Isak Njutn (Isac Newton, 1642 - 1727) je bazirao njegovu 'Principia' na zabiljeskama o jednom 'Absolutnom prostoru' i jednom 'Absolutnom vremenu'. Absolutni prostor i vrijeme postoje nezavisno od materije. Ovo shvatanje je mnogo napadano od Lajbnica (Leibnitz) koji je propagirao da prostor i vrijeme nisu nezavisni, vec su izvedeni iz veze medju tijelima i procesima. Ulazilo se u argumentiranje za i protiv tvrdjenja ove postavke. Taj problem jesu ili nisu prostor i vrijeme absolutni pa onda racionalni, izronjavao je stalno u historiji razvoja fizike i do dana danasnjeg nije rijeseno. Na red ce doci inercijalni-sistem i principi relativiteta od Galileja; kanta od Njutna i principi od Marca (Marcha); teorija od Maksvela (Maxwella) i elektromagnetni eter; eksperiment od Mihelson-Morleja (Michelson-Morleya) i kontrakcija od Lorenc-Ficdzeralda (Lorentz-Fitzgeralda).
Pojmovi kojima se susrecemo
Relativno
(lat. relative)* odnosno, srazmjerno.
Relativan
Relativan ili odnosan, koji se odnosi na sto ili prema cemu, koji se tice cega, koji je u vezi sa necim, koji vazi samo pod izvjesnim uslovima.
Relativan (gramaticki)
Relativan, srazmjeran; gramaticki: relativna zamjenica odnosna zamjenica; relativna ili odnosna recenica; ona koja se odnosi na koju rijec glavne recenice, pa tumaci subjekt, objekt, atribut i dr. glavne recenice, napr.: Neka dodje onaj koji mu je porucio, ili: Neka istupi onaj koji ga gurnuo.
Relativna visina
Za razliku od apsolutne ili nadmorske visine, relativna visina je odstojanje od neke tacke na zamisljenoj povrsini paralelno sa morskom povrsinom, nap. visina jednog brijega od neke tacke u njegovu podnozju do vrha.
Relativna vrijednost
Vrijednost koja zavisi od raznih okolnosti, te, prema tome, moze biti veoma razlicita, srazmjerna vrijednost; relativni pojmovi log. pojmovi koji postaju tek iz poredjenja jednog predmeta s nekim drugim; supr. apsolutan.
Relativitet
(na latinskom relativitas) odnosnost, uslovljenost, srazmjernost.
Teorija relativiteta
Teorija ili nacin ucenja u novijoj fizici, koje je osnovao Albert Ajnstajn (1879-1955), po kojem su prostorne i vremenske velicine samo relativne velicine, te se one ne mogu ni odredjivati nezavisno jedne od drugih.
Specijalna teorija relativiteta:
Svaki opci prirodni zakon koji vazi u odnosu prema koordinatnom sistemu K mora takodjer nepromijenjeno vaziti u odnosu prema koordinatnom sistemu K1 koji se u odnosu prema K krece jednako (uniformno) translatorno.*
Ova teorija pociva dalje na nacelu da svjetlost u vakumu ima uvijek odredjenu brzinu prostiranja.
Translatoran (lat. translatorius)
Pomjeren, pomjeranje, pomjeran, pojam pri kojem se svaka tacka krece; pomjereno kretanje, kretanje jednog tijela kod koga sve njegove tacke opisuju paralelne, podjednake, istoupravljene puteve.
Uniforman (lat. uniformis)
jednolik, istovjetan, jednoobrazan, jednorodan; jedinstven, novog oblika, fizicki: uniformno kretanje jednako kretanje, kretanje cija se brzina ne mijenja; suprotno od multiforman.
Opca teorija relativiteta:
Fizicki zakoni nezavisni su od stanja kretanja koordinatnog sistema; istovremenost zbivanja u prirodi odredljiva je jedino mjerenjem koje je skopcano sa kretanjem.
Relativizam
(lat. relativus) filozofski pravac koji smatra da je svako saznanje samo relativno, tj. uslovljeno i zavisno od odnosa u kome se nalazi onaj koji saznaje prema predmetu saznanja, i od stanovista koje on uzima s obzirom na svoju psihofizicku organizaciju.
Eticki relativizam
Shvatanje po kome su "dobro" i "zlo" relativni.
*Teorija relativiteta
Princip relativiteta:* "Imagination is more important than knowledge"
Prostor, vrijeme i relativitet: od Euclidesa do Einsteina
Moderna fizika pociva na dva stupca, kvantummehanika i teorija relativiteta. Obadvije su razvijene na pocetku dvadesetog vijeka. Dok se kvantumske pojave prikazuju u svijetu vrlo male, relativisticke pojave se prikazuju kod velikih masa i vrlo velikih brzina.
Specijalna i opca teorija relativiteta su napravile preokret u nasem razmisljanju o prostoru i vremenu, dva osnovna pojma fizike.
- Specijalna teorija relativiteta uci nas da prostor i vrijeme nisu striktno odvojeni pojmovi i da vrijeme nije nesto apsolutno.
- Opca teorija relativiteta govori da prostor-vrijeme i materija uticu jedno na drugo.*
Sve ove predpostavke oznacavaju radikalni prelom sa vizijom klasicne fizike na prostor i vrijeme i imaju dalekosezne konsekvence, kao sto su ekvivalencija mase i energije. Cudne i protiv nase intuicije nazvane predpostavke specijalne teorije relativiteta na mnogo nacina su dokazane. Opcu teoriju relativiteta mnogo je teze testirati tj. potvrditi, ali nase danasnje poznavanje kosmosa ukazuje na to da su i ove teorije korektne.
Da bi sve podrobno objasnili trebalo bi krenuti od grckog ucitelja geometrije Euklidesa sve do oca teorije relativiteta Einsteina.
Svi prirodni zakoni isti su u svim referentnim sistemima koji u medjusobnom pogledu posjeduju konstantnu brzinu.
Fuzija prostora i vremena
Specijalna teorija relativiteta
Fuzija prostora i vremena: specijalnu teoriju relativiteta Einstein je publicirao 1905 godine pionirski artikal gdje je izlozio probleme sa elektromagnetizmom u eteru i na jedan radikalan novi nacin sa jednom analizom rijesio nacin po kojem ce se pojmovi prostor i vrijeme u fizici upotrebljavati. On je dosao do konkluzije da njegovu hipotezu da je vrijeme apsolutno, mora je odbaciti, isto tako kao i ideju da su prostor i vrijeme striktno podijeljeni pojmovi. Ovo je vodilo ka novom fundamentu u fizici i do neocekivanih posljedica sa velikim konsekvencama, kao paradoks blizanaca i ekvivalencije mase i energije (E=mc2). Ova takozvana specijalna teorija relativiteta moze biti zalivena, blijedo u formi, sa novom geometrijom prostor-vrijeme, geometrija od Minkovskog 1908. Ovim je postavljen vrlo vazan korak na putu koji ce Einsteina konacno odvesti do njegove opce teorije relativiteta 1915 godine i Nobelove nagrade.
Masa-Energija
Energija je jednaka masi puta kvadrat brzine svjetla. U formuli: E=mc2. Najvazniji rezultat iz specijalne teorije relativiteta. Takodjer se moze citati kao m=E/c2 ili: energija je istovjetna masi.
Relativna masa
Masa koja se mora pripisati pokretnom tijelu. Vrijednost se prikazuje sa m/(1-v2/c2), pod m se podrazumijevaju cestice u mirnom stanju, v njihova brzina, c brzina tijela. Ako je v manje u odnosu na c (napr. brzine iz svakodnevnog zivota), onda ce podjela pod znakom korijena biti prakticno 1, cime je relativna masa jednaka mirnoj masi. U tom slucaju vrijedi pravilo klasicne mehanike. Medjutim ako je v otprilike jednako c. onda se masa uvecava i tada se pristupa primjeni teorije relativiteta.
Relativna vremenska dilatacija (rastezanje)
Izmjerena svjetlosna brzina za svakog promatraca je konstantna.
Brzina svjetlosti igra centralnu ulogu u teoriji relativiteta. Mi mozemo specijalnu teoriju relativiteta obuhvatiti u jednom pojmu: "brzina svjetlosti je jednaka za sve promatrace koji se krecu konstantnom brzinom".
Primjer:
Ako jedno vozilo ima brzinu od 120km/sat u pravcu drugog vozila koje mu prilazi sa 100km/sat onda ovaj vidi prvo vozilo da dolazi sa brzinom od 220 km/sat. Ako bi nasuprot tome jedan elektron koji se krece brzinom od 220.000 km/sec kroz prostor, poslao jedan svjetlosni foton sa brzinom od 300.000 km/sec prema zemlji, onda se foton nama priblizava sa brzinom od 300.000 km/sec, nezavisno od gibanja elektrona.
Einstein je u fizici napisao, da svi promatraci automatski mjere istu svjetlosnu brzinu. Ovo je cudna predpostavka. Stoga je nastao pojam srazmjerno relativno. Iako ovo malo cudno zvuci ipak to covjek moze objasniti sa jednim primjerom. Predpostavimo da se jedan promatrac nalazi na peronu u sredini jednog brzog voza kada vidi sjevanje blic-lampe. Zbog toga sto se voz brzo krece on vidi da je svjetlo pogodilo prije zadnji kraj voza nego prednji. Putnik u vozu vidi takodjer blic-lampu. On vidi da se svjetlo jednako brzo pokrenulo naprijed kao i nazad. Zbog toga sto je prednja kao i zadnja strana voza iste udaljenosti od blic-lampe, putnik vidi svjetlost istovremeno. Zakljucak kojeg trebamo je da se dogadjaji koji su za jednog promatraca istovremeni, oni za drugog to ne moraju biti.
Opca teorija relativiteta
Ovdje takodjer mozemo obuhvatiti neke pojmove: "spora masa je identicna teskoj masi". Da bi jedno tijelo promjenilo brzinu, mora se dodati snaga. Snaga je srazmjerna sa sporom masom tijela. Za masivna tijela potrebna je velika snaga. "Sila teze koja medjusobno privlaci dva tijela srazmjerna je produktu njihove teske mase" (Newton)*
Newtonov zakon gravitacije: F~ 1/(d2)
( F je sila, d udaljenost. Znak "~" oznacava proporcionalnost)
posto je F=ma tj. F ~ a ,ovaj izraz možemo napisati kao: a ~ 1/(d2)
Einstein je prepisao teoriju gravitacije (sile teze). On je pritom primjetio predpostavku da brzina svjetla za sve promatrace je ista, cak i ako promatraci njihovu brzinu promijene, ovo navodi da su teska i spora masa identicne.
Ovo je potvrdjeno eksperimentom lifta (dizala). Ako se jedna osoba u liftu odjednom osjeti teska, ona ne moze ni sa jednim eksperimentom ustanoviti dali to dolazi zbog toga sto se lift vuce gore ili zbog toga sto se ispod lifta pojavila masa.
Jedan promatrac vidi u odnosu na njega da pokretni sat sporije ide.*
* Lorencov faktor
*
V = brzina pokretnog promatraca
* t = period promatraca
T = period pokretnog tijela
* C = svjetlosna brzina
Lorentz-Fritzgerald kontrakcija
Mjerila koja se u pogledu jednog promatraca krecu, imaju u pokretnom pravcu manju duzinu sto je njihova brzina veca.
l = stvarna duzina
v2 = brzina
c2 = brzina svjetla
**
Konsalitet (istovremenost)
Ako zelimo odrzati konsalitetni princip u njegovoj upotrebnoj formi onda u univerzumu ne mogu postojati signali sa vecom svjetlosnom brzinom nego sto prenosi brzina svjetla.
*
* Relativitet duzine vremena
* Vremenska dilatacija (prosirenje)
*
*h= putanja svjetlosne zrake
* *
Lorentzova kontrakcija
(skupljanje, skracivanje)
Eho sondiranje
L = duzina mirujuceg objekta
t* = vrijeme
C = brzina svjetla
Dilatacija
Zamjenjuje duzinu pokretnog objekta
* Lorentzova transformacija
*
**
X= *
* koordinatne tacke
X,= *
Galilejeva transformacija
*
Relativisticko zbrajanje brzina
*
ili*** U=(W+V)/(1+W*V)
W = brzina objekta 1
V= brzina objekta 2
U = suma od obadvije brzine
C = brina svjetla 300.000 km/s
Cesta su pitanja u kojima ucenici i studenti opisuju njihove predpostavke o zbrajanju brzina u cilju povecavanja brizine letenja do iznad brzine svjetlosti.
Ali posmatrano sa podrucja teorije relativnosti i nemogucnosti putovanja brzinom vecom od c, mnogi su te pretpostavke odbacili. Medjutim, ako se prisjetimo cinjenice da se nekad nesto slicno tvrdilo kad su u pitanju zemaljske letilice, avioni. Sam Njutn je tvrdio da je nemoguce letiti, posto je ta tvrdnja dolazila od autoriteta kakav je bio Njutn i drugi su to prihvatili. Zbog toga se dugo nije nista eksperimentiralo u tom pravcu. Naime mnogi su takodjer tvrdili da je nemoguce letiti tako brzo da bi se probio zvucni zid. Za vrijeme eksperimentisanja prilikom pokusaja probijanja zvucnog zida, ciji je limit 1000 km/sat, mnogi piloti su izgubili zivot, jer tadasnja tehnologija letilica nije odgovarala zahtjevima, velikih brzina. Danas izgleda potpuno normalno da vojne letilice mogu da lete i do tri puta brze. Optimisticki posmatrano, jednog dana ce mozda nekad neko dozivjeti da se i ovo dokaze mogucim, mada u ovom nasem vremenu gdje jos kalasnikov odredjuje ljudsku sudbinu, izgleda glupo o tome cak i misliti.
Kosmos ili svemir (svejedno) ustvari je velika fizicka laboratorija. Mnoge se stvari samo predpostavljaju, cak je i Einstein mnoge pojmove podredio predpostavkama, koje se onda naucno dokazuju i pobijaju. Sve dok se neka hipoteza ne pobije ona se uzima kao vjerovatna.
Sto se tice zbrajanja brzina tu su mnoge polemike o tome. Medjutim jedno je ispravno, relativisticko zbrajanje, sve dotle dok ga neko ne pobije valjanim dokazima.
Prvi primjer:
Predpostavimo jedan leteci objekat ili kosmicki brod, koji se u kosmosu, daleko od svih orijentira i fizickih uticaja ostalih kosmickih objekata krece pravolinijski istom brzinom od recimo W=0,7c u odnosu na Zemlju. Posto se iz kosmickog broda ne moze ustanoviti krece li se on ili ne, jer se bez promjene brzine ne ocitavaju nikakve sile, ljudi bi u njemu mogli pretpostaviti da on stoji i sa njega lansirati manju letilicu brzinom od takoder V=0.7c. Tada bi se obicnim zbrajanjem u odnosu na Zemlju ili neki drugi objekt ta manja letilica kretala brzinom od 1,4c. Posto je veci kosmicki brod bio lansiran sa Zemlje, a manja letilica u kosmosu sa njega, iz relativistickog zbrajanja brzina i za nju bi u ovom slucaju zbrajanje rezultiralo brzinom mjerenom sa Zemlje.*
Posto je relativisticko zbrajanje brzina takvo da bi mjerenje brzine manje letjelice sa Zemlje dalo rezultat U=0.94 c, a ne 1.4 c. Na osnovu formule: U=(W+V)/(1+W*V), brzina manje letilice bi iznosila: (0.7+0.7)/(1+0.7*0.7) = 0,939597315436241610738255033557047
Drugi primjer:
Isto tako ako bi se veci brod sa Zemlje izbacio u orbitu brzinom od W=0,7 c, a potom sa njega lansirao manji brod istom brzinom od V=0,9c, rezultat nebi iznosio 1,6 vec po relativistickom zbrajanju brzina U = 0,98c, kao sto je prikazano: (0.7+0.9)/(1+0.7*0.9) = 0,981595092024539877300613496932515
Mjerenje brzina nije samo neka zamisljena teorija bazirana na predpostavkama, zato sto je vec eksperimentalno dokazano na mjerenjem brzine fotona emitiranih od strane piona.
Pioni su specijalne subatomske cestice desetak puta lakše od protona. Premda su sami pioni letili brzinom od 0.99975c, mjerenja su pokazivala da je relativno prema laboratoriju brzina emitiranih fotona svejedno c (mala greška eksperimenta iznosila je samo oko desetinke promila), a ne 1.99975c kao što bi sugeriralo naivno zbrajanje brzina. Ovaj konkretan eksperiment izveden je u CERN-u 1964 god. , ali postoje i brojni drugi eksperimenti koji neposredno potvrdjuju da je naivno zbrajanje brzina pogresno. Teorije bazirane na hipotezama uzimaju se u obzir sve dotle dok se ne pobiju eksperimentalnim dokazima.
Relativni Doppler efekat
Dopplerov efekt zvuka
Dopplerov efekt je pojava koju je svako od nas upoznao prilikom prolaska auta: zvuk motora je visok dok nam auto prilazi, a nizak dok se auto udaljava od nas. To je posljedica zbijanja valnih frontova valova zvuka ispred, i njihovog širenja iza izvora zvuka. Veci efekat se osjeca kod prelijetanja mlaznog aviona iznad nas.
Dopplerov efekt svjetla
Dopplerov efekt svjetla u sustini je analogno poznatom zvučnom Dopplerovom efektu, izvori svjetlosti pokazuju također taj efekt: svjetlost galaksije koja se primiče pomaknuta je prema višim frekvencijama (prema plavom dijelu spektra), a svjetlost galaksije koja se udaljava prema nižim frekvencijama (crvenom dijelu spektra). E. Hubble je, opazivši da spektar većine galaksija koje pokazuju crveno pomicanje, otkrio širenje svemira.
Vremenski interval "t" od naspram nas udaljavajuci se brzinom "v" udaljeni sat ce od nas biti posmatran kao "t".
Relativni Doppler efekat =
* *Brzina sata zavisi od gravitacionog polja, sto je manja gravitacija, to brze sat ide.
Poslednja izmena:
Član
- Učlanjen(a)
- 31.05.2011
- Poruka
- 481
Pozdrav.
Drago mi je da neko ima toliko vremena za ovu oblast a pogotovo sve da piše.
Postoje mnoge naučne studije i emisije koje se bave kosmosom i delovanjima unutar njega ali to je sve pionirski rad jer često dolazi u sukob sa Biblijom.
Sva napisano jeste naučno gledište na kojem grade dalje predpostavke i ispitivanja. Mislim da se zadnjih par decenija vrte u krug po mnogim tačkama.
Crne rupe postoje isto kao i tornado na zemlji ali nije im isti uzročnik.
Hipoteza o sunovraćivanju materije same u sebe je teorijski moguća ali zašto bi se materija hlađenjem i gubitkom energije urušavala samu u sebe..ako nema energije onda će da miruje jer je i za fisiju i za fusiju potrebna sila koja uzrokuje to dejstvo a ako materija nema tu silu istrošila je otkud onda nova pokretačka sila?
Ništa u kosmosu nije proizvod ne kontrolisanog dejstva moje mišljenje je da ni kvazari ni pulsari nisu proizvod onog o čemu nauka govori.
Mislim da je sva materija sastavljena od osnovnih elemenata koje ima sve stvoreno i da sve funksioniše na istom principu dok se taj prinsip ne pokvari. Ko može pokvariti princip?
Samo onaj ko zna princip i zna rešenje kako da uzrokuje to dejstvo.
Čovek nikad nebi napravio atomsku ni laser niti znao potirati silu gravitacije da nije dobio kao nasleđe preko medija u duhovnim oblastima i svi ,naučnici, su bili mediji ma šta god ko rekao.
Crteži u piramidama govore da je pre potopa čovek imao savremenija sredstva nego mi danas i neuporedivo veće spoznaje materije i vladanja istom.
Postoje stari zapisi kako su odabrani ljudi umeli ,,čarobnim štapićem,, da podignu šta god požele bez obzirra na veličinu i težinu i da to lebdi i da ga pomeraju tim štapićem i spustaju. Postojali su (dalje piše u tim ,bajkama,) drugi štapići koji seku sve bez ičega i to ne vidljivo tako da može svakog čoveka preseći i svaki predmet a to je pisano DAVNO pre naše ere.
Ljudi su piše dalje putovali gde su hteli sa opet nekim štapovima.
Vladari su imali slične štapove u svojim rukama i davno sam naišao na veoma korisne podatke pa sam sa kolegom takođe ,,fanatikom,, po pitanju mitoloških zapisa naučnih i arheoloških saznanja pokušali nešto napraviti jer je veoma prosto i počelo se dešavati ...tad smo prekinuli sa tim štapićem koji je morao imati veoma preciznu dužinu i masu i pobudu kao i element u kojem se stvarala sila koja potire ....
Uplašili smo se jer nismo bili sigurni u kojoj daljini može da deluje a po starim zapisima ta sila nema kraja jer je antimaterija proizvod koji stvara a toliko prosto da je ne verovatno kao što je prva baterija nađena u piramidi.
Da skratim mislim da se vodio rat jednih anđela sa drugim i da su koristili te naprave oni što izgubiše rat i da su tim napravama uzrokovali sunovraćivanje već postojeće sile i antitelo kao posledica je crna rupa. Tesla je nešto malo nagoveštavao o energetskom omotaču kao beloj rupi ali to nije rupa i to je proizvod delovanja sile koja može da stoji NE OGRANIČENO dok god ima sile koja sve obuhvata dotle ima i antisile koja antimateriju drži u stalnom sukobu i potiranju.
Albert Anštajn je vršio neke eksperimente na brodu i još neke u laboratoriji i uspeo je jednu vrstu sile pokrenuti ali ne i kontrolisati pa se tragično završio eksperiment.
Postoji mnogo bolje rešenje da se usev oslobodi sile zemljine teže a svako zna koliki je atmosferski pritisak i kolikom silom nas zemlja vuče a kad se oslobodi biljka toga prostom napravom onda može da raste...baš da naraste desetak puta veće nego danas ali može i da stigne bar 2 žetve da se obave.
Deluje se na silu gravitacije i na silu zem. teže i nema gladi obećana zemlja ali novim gospodarima iz senke se to ne sviđa pa eliminišu osobe i ideje o takvim stvarima.
Ovo sam samo maštao ...valjda.
Drago mi je da neko ima toliko vremena za ovu oblast a pogotovo sve da piše.
Postoje mnoge naučne studije i emisije koje se bave kosmosom i delovanjima unutar njega ali to je sve pionirski rad jer često dolazi u sukob sa Biblijom.
Sva napisano jeste naučno gledište na kojem grade dalje predpostavke i ispitivanja. Mislim da se zadnjih par decenija vrte u krug po mnogim tačkama.
Crne rupe postoje isto kao i tornado na zemlji ali nije im isti uzročnik.
Hipoteza o sunovraćivanju materije same u sebe je teorijski moguća ali zašto bi se materija hlađenjem i gubitkom energije urušavala samu u sebe..ako nema energije onda će da miruje jer je i za fisiju i za fusiju potrebna sila koja uzrokuje to dejstvo a ako materija nema tu silu istrošila je otkud onda nova pokretačka sila?
Ništa u kosmosu nije proizvod ne kontrolisanog dejstva moje mišljenje je da ni kvazari ni pulsari nisu proizvod onog o čemu nauka govori.
Mislim da je sva materija sastavljena od osnovnih elemenata koje ima sve stvoreno i da sve funksioniše na istom principu dok se taj prinsip ne pokvari. Ko može pokvariti princip?
Samo onaj ko zna princip i zna rešenje kako da uzrokuje to dejstvo.
Čovek nikad nebi napravio atomsku ni laser niti znao potirati silu gravitacije da nije dobio kao nasleđe preko medija u duhovnim oblastima i svi ,naučnici, su bili mediji ma šta god ko rekao.
Crteži u piramidama govore da je pre potopa čovek imao savremenija sredstva nego mi danas i neuporedivo veće spoznaje materije i vladanja istom.
Postoje stari zapisi kako su odabrani ljudi umeli ,,čarobnim štapićem,, da podignu šta god požele bez obzirra na veličinu i težinu i da to lebdi i da ga pomeraju tim štapićem i spustaju. Postojali su (dalje piše u tim ,bajkama,) drugi štapići koji seku sve bez ičega i to ne vidljivo tako da može svakog čoveka preseći i svaki predmet a to je pisano DAVNO pre naše ere.
Ljudi su piše dalje putovali gde su hteli sa opet nekim štapovima.
Vladari su imali slične štapove u svojim rukama i davno sam naišao na veoma korisne podatke pa sam sa kolegom takođe ,,fanatikom,, po pitanju mitoloških zapisa naučnih i arheoloških saznanja pokušali nešto napraviti jer je veoma prosto i počelo se dešavati ...tad smo prekinuli sa tim štapićem koji je morao imati veoma preciznu dužinu i masu i pobudu kao i element u kojem se stvarala sila koja potire ....
Uplašili smo se jer nismo bili sigurni u kojoj daljini može da deluje a po starim zapisima ta sila nema kraja jer je antimaterija proizvod koji stvara a toliko prosto da je ne verovatno kao što je prva baterija nađena u piramidi.
Da skratim mislim da se vodio rat jednih anđela sa drugim i da su koristili te naprave oni što izgubiše rat i da su tim napravama uzrokovali sunovraćivanje već postojeće sile i antitelo kao posledica je crna rupa. Tesla je nešto malo nagoveštavao o energetskom omotaču kao beloj rupi ali to nije rupa i to je proizvod delovanja sile koja može da stoji NE OGRANIČENO dok god ima sile koja sve obuhvata dotle ima i antisile koja antimateriju drži u stalnom sukobu i potiranju.
Albert Anštajn je vršio neke eksperimente na brodu i još neke u laboratoriji i uspeo je jednu vrstu sile pokrenuti ali ne i kontrolisati pa se tragično završio eksperiment.
Postoji mnogo bolje rešenje da se usev oslobodi sile zemljine teže a svako zna koliki je atmosferski pritisak i kolikom silom nas zemlja vuče a kad se oslobodi biljka toga prostom napravom onda može da raste...baš da naraste desetak puta veće nego danas ali može i da stigne bar 2 žetve da se obave.
Deluje se na silu gravitacije i na silu zem. teže i nema gladi obećana zemlja ali novim gospodarima iz senke se to ne sviđa pa eliminišu osobe i ideje o takvim stvarima.
Ovo sam samo maštao ...valjda.
Poslednja izmena:
Neda Ukraden:
Ovo, naravno, nije tačno kao ni ostale Ajnštajnove gluposti.
Gravitacione sile deluju prema centru mase pa, prema tome, nisu međusobno paralelne.
Sile inercije koje deluju na osobu u liftu, ako se lift vuče gore, su međusobno paralelne i
paralelne su sili koja vuče lift, a to se može ustanoviti jednostavno pomoću dva klatna
koja miruju u liftu.
Ajnštajnovi vernici prepričavaju stvari o kojima ne razmišljaju i koje ne shvataju. Važno
im je da se prave tobože "pametni" jer oni kao razumeju velikog "genija" i kite se njegovim
glupostima u cilju stvaranja nekog sopstvenog falš ugleda.
Ovo, naravno, nije tačno kao ni ostale Ajnštajnove gluposti.
Gravitacione sile deluju prema centru mase pa, prema tome, nisu međusobno paralelne.
Sile inercije koje deluju na osobu u liftu, ako se lift vuče gore, su međusobno paralelne i
paralelne su sili koja vuče lift, a to se može ustanoviti jednostavno pomoću dva klatna
koja miruju u liftu.
Ajnštajnovi vernici prepričavaju stvari o kojima ne razmišljaju i koje ne shvataju. Važno
im je da se prave tobože "pametni" jer oni kao razumeju velikog "genija" i kite se njegovim
glupostima u cilju stvaranja nekog sopstvenog falš ugleda.
