LEGEND
- Učlanjen(a)
- 14.12.2009
- Poruka
- 29.042
[h=1]S.Mitrovica: 67 god. od oslobođenja
[/h] Izvor: B92, Beta, Wiki
Sremska Mitrovica -- Obeležena 67. godišnjica oslobađanja Sremske Mitrovice od okupacije ustaša i nacista. Položeni venci i crvenoarmejcima na Pravoslavnom groblju.
Spomen-park u Sremskoj Mitrovici (Foto: Arhiv B92) Glavna ceremonija, povodom 67. godišnjice oslobođenja Sremske Mitrovice u Drugom svetskom ratu održana je kraj Spomenika oslobođenja, koji je otkriven 1. novembra 1945. godine, tačno godinu dana posle oslobođenja grada.
Grad Sremsku Mitrovicu su 1. novembra 1944. godine, posle teških petodnevnih borbi s ostacima Vermahta (nemačke vojske), oslobodile jedinice 16. vojvođanske udarne divizije, u sadejstvu sa motorizovanim jedinicama sovjetske Crvene armije.
Venci su položeni i na grobove crvenoarmejaca na Pravoslavnom groblju, koji su poginuli u borbama za oslobođenje drevnog grada.
Predstavnik Gradskog odbora Saveza udruženja boraca Narodnooslobodilačkog rata (SUBNOR) Sava Lovčanin ističe hrabrost boraca pri oslobođenju grada i podseća na ogromne žrtve tokom četvorogodišnje okupacije nacista, odnosno ustaša.
Povodom praznika oslobođenja, u Gradskoj kući je priređen svečani prijem za preživele borce, njihove potomke i poštovaoce Narodnooslobodilačke borbe.
Svetkovina je nastavljena u prigradskom naselju Laćarku, koji je oslobođen istog dana.
Od oslobođenja grada, zaustavljeno je napredovanje jedinica Narodnooslobodilačke vojske čitavih mesec dana, jer su se okupatorski vojnici ukopali u rovove kod Generalnog kanala, pa su obližnja sela Martinci i Kuzmin oslobođeni tek prvih dana decembra.
Sremska Mitrovica je u periodu od 1941. do 1944. godine bila deo teritorije samoproglašene Nezavisne Države Hrvatske, nelegitimne državne tvorevine koju je predvodio pokret ustaša sa svojim poglavnikom Antom Pavelićem na čelu, uz podršku nacista.
[h=2]Od Sirmijuma do Mitrovice[/h]
Ostaci drevnog grada Sirmijuma u centru Sremske Mitrovice Sremska Mitrovica je jedan od najstarijih gradova u Evropi. Arheolozi su otkrili tragove organizovanog života iz preioda od pre 7 hiljada godina.
Rimljani su osvojili Sirmijum krajem prvog veka pre Hrista. Od tada je grad rastao vrtoglavom brzinom i u I veku posle Hrista stiče najviši gradski rang - postaje kolonija rimskih građana i dobija izuzetan vojnički i strateški značaj.
U njemu ili okolini rođeni su carevi Decije Trajan, Aurelijan, Prob i Maksimilijan, svi romanizovani Iliri-domoroci. Sirmijum je bio za vlade Rimljana i jedna je od četiri prestonice tetrarhijskog carstva (Rim - Milano - Nikomedija - Sirmijum).
Grad je bio metropola Panonije i Ilirika, ranohrišćanski centar sa brojnim episkopima i mučenicima. U doba najvećeg procvata Sirmijuma, u III i IV veku, ovde je postojala velika kovnica zlatnog i ostalog novca, raskošna carska palata, sa vodovodom i termama, hipodromom, pozorištem i amfiteatrom, forumom i drugim važnim građevinama.
Krajem IV veka grad je došao pod vlast Istočnih Gota, da bi 441. godine praktično nestao u hunskom pokolju i velikom požaru. U Sirmijumu su se potom smenjivali razni vladari, da bi se 582. predao Avarima, a preživeli stanovnici emigrirali u Dalmaciju.
Vizantija je više puta bezupešno pokušavala da ga osvoji, a 1180. godine grad je pripojen Ugarskoj.
U XV i XVI veku česta su razaranja koja su počinili Turci, da bi 1526. godine grad je konačno pao pod tursku vlast.
U doba Vojne granice Mitrovica je postala važno vojno i građansko naselje, a zatim i slobodan kraljevski grad sa punom autonomijom.
Kroz dugu istoriju, Sremska Mitrovica je postala savremeno ekonomsko i kulturno središte ovog dela Srema i Vojvodine. Sačuvani monumentalni istorijski spomenici govore o značaju grada u periodu vladavine Rimljana sremskim krajevima. U Muzeju Srema čuvaju se autentični dokazi različitih materijalnih kultura o životu čoveka na ovom tlu.
Sremska Mitrovica se urbanistički razvila u XVIII i XIX veku, na pogodnom geografskom položaju, kraj glavnih puteva, u blizini Fruške gore i na obalama reke Save.
U Drugom svetskom ratu Sremska Mitrovica je bila u sastavu Nezavisne Države Hrvatske (NDH). Samo u nekoliko nedelja na početku 1942. godine, ustaše su pored gradskog pravoslavnog groblja ubile više od 3.500 ljudi, dok se ukupne žrtve fašističkog terora u ovom području procenjuju na preko 7.000 nevino ubijenih ljudi i oko 1.500 boraca.
Sremska Mitrovica je od kraja osamdesetih godina 20. veka počela naglo da propada u ekonomskom smislu, uprkos povezanosti savremenim putevima i železničkom prugom s mnogim mestima u Vojvodini i Srbiji.
[/h] Izvor: B92, Beta, Wiki
Sremska Mitrovica -- Obeležena 67. godišnjica oslobađanja Sremske Mitrovice od okupacije ustaša i nacista. Položeni venci i crvenoarmejcima na Pravoslavnom groblju.
Spomen-park u Sremskoj Mitrovici (Foto: Arhiv B92)
Grad Sremsku Mitrovicu su 1. novembra 1944. godine, posle teških petodnevnih borbi s ostacima Vermahta (nemačke vojske), oslobodile jedinice 16. vojvođanske udarne divizije, u sadejstvu sa motorizovanim jedinicama sovjetske Crvene armije.
Venci su položeni i na grobove crvenoarmejaca na Pravoslavnom groblju, koji su poginuli u borbama za oslobođenje drevnog grada.
Predstavnik Gradskog odbora Saveza udruženja boraca Narodnooslobodilačkog rata (SUBNOR) Sava Lovčanin ističe hrabrost boraca pri oslobođenju grada i podseća na ogromne žrtve tokom četvorogodišnje okupacije nacista, odnosno ustaša.
Povodom praznika oslobođenja, u Gradskoj kući je priređen svečani prijem za preživele borce, njihove potomke i poštovaoce Narodnooslobodilačke borbe.
Svetkovina je nastavljena u prigradskom naselju Laćarku, koji je oslobođen istog dana.
Od oslobođenja grada, zaustavljeno je napredovanje jedinica Narodnooslobodilačke vojske čitavih mesec dana, jer su se okupatorski vojnici ukopali u rovove kod Generalnog kanala, pa su obližnja sela Martinci i Kuzmin oslobođeni tek prvih dana decembra.
Sremska Mitrovica je u periodu od 1941. do 1944. godine bila deo teritorije samoproglašene Nezavisne Države Hrvatske, nelegitimne državne tvorevine koju je predvodio pokret ustaša sa svojim poglavnikom Antom Pavelićem na čelu, uz podršku nacista.
[h=2]Od Sirmijuma do Mitrovice[/h]
Ostaci drevnog grada Sirmijuma u centru Sremske Mitrovice
Rimljani su osvojili Sirmijum krajem prvog veka pre Hrista. Od tada je grad rastao vrtoglavom brzinom i u I veku posle Hrista stiče najviši gradski rang - postaje kolonija rimskih građana i dobija izuzetan vojnički i strateški značaj.
U njemu ili okolini rođeni su carevi Decije Trajan, Aurelijan, Prob i Maksimilijan, svi romanizovani Iliri-domoroci. Sirmijum je bio za vlade Rimljana i jedna je od četiri prestonice tetrarhijskog carstva (Rim - Milano - Nikomedija - Sirmijum).
Grad je bio metropola Panonije i Ilirika, ranohrišćanski centar sa brojnim episkopima i mučenicima. U doba najvećeg procvata Sirmijuma, u III i IV veku, ovde je postojala velika kovnica zlatnog i ostalog novca, raskošna carska palata, sa vodovodom i termama, hipodromom, pozorištem i amfiteatrom, forumom i drugim važnim građevinama.
Krajem IV veka grad je došao pod vlast Istočnih Gota, da bi 441. godine praktično nestao u hunskom pokolju i velikom požaru. U Sirmijumu su se potom smenjivali razni vladari, da bi se 582. predao Avarima, a preživeli stanovnici emigrirali u Dalmaciju.
Vizantija je više puta bezupešno pokušavala da ga osvoji, a 1180. godine grad je pripojen Ugarskoj.
U XV i XVI veku česta su razaranja koja su počinili Turci, da bi 1526. godine grad je konačno pao pod tursku vlast.
U doba Vojne granice Mitrovica je postala važno vojno i građansko naselje, a zatim i slobodan kraljevski grad sa punom autonomijom.
Kroz dugu istoriju, Sremska Mitrovica je postala savremeno ekonomsko i kulturno središte ovog dela Srema i Vojvodine. Sačuvani monumentalni istorijski spomenici govore o značaju grada u periodu vladavine Rimljana sremskim krajevima. U Muzeju Srema čuvaju se autentični dokazi različitih materijalnih kultura o životu čoveka na ovom tlu.
Sremska Mitrovica se urbanistički razvila u XVIII i XIX veku, na pogodnom geografskom položaju, kraj glavnih puteva, u blizini Fruške gore i na obalama reke Save.
U Drugom svetskom ratu Sremska Mitrovica je bila u sastavu Nezavisne Države Hrvatske (NDH). Samo u nekoliko nedelja na početku 1942. godine, ustaše su pored gradskog pravoslavnog groblja ubile više od 3.500 ljudi, dok se ukupne žrtve fašističkog terora u ovom području procenjuju na preko 7.000 nevino ubijenih ljudi i oko 1.500 boraca.
Sremska Mitrovica je od kraja osamdesetih godina 20. veka počela naglo da propada u ekonomskom smislu, uprkos povezanosti savremenim putevima i železničkom prugom s mnogim mestima u Vojvodini i Srbiji.