LEGEND
- Učlanjen(a)
- 14.12.2009
- Poruka
- 29.042
Prepevi čika Jove Zmaja ugledali svetlost dana
Novosti
Zaboravljena knjiga prepeva “Istočni biser” Jove Jovanovića Zmaja objavljena posle devet decenija. Od svih tadašnjih pesnika ponajviše se interesovao za istočnjačku poeziju
Jovan Jovanović Zmaj
ZMAJ je tada bled i povučen mlad đak, koji ne ispušta iz ruku persijske pesnike. I on počinje prevoditi istočne pesnike, sa velikom ljubavlju, sa velikom veštinom, sa toliko uspeha da su njegovi prevodi Bodenšteta bolji i većma istočnjački no sam original nemačkog pesnika. Listovi šezdesetih godina puni su njegovih prevoda po Bodenštetu i Daumeru, pesnika persijskih, arapskih, tatarskih, turskih i Zmaj je pun oduševljenja za Hafisa “bezbožnika neumrlog” kod kojega traži i nalazi epikurejsku filozofiju života.” Ovako je u svojim “Memoarima” Jakov Ignjatović opisao svoj prvi susret sa Zmajem 1852. u Beču gde je mlađani pesnik studirao pravo.
Zanesen istočnjačkom poezijom, Jovan Jovanović Zmaj (1833-1904) je u Novom Sadu 1861. objavio zbirku “Istočni biser” koju čine njegovi prepevi raznih istočnih pesnika, pre svega persijskih, turskih, tatarskih i arapskih. Drugo izdanje objavljeno je 1920. u Sarajevu, a zatim je knjiga zaboravljena da bi se pojavila tek ovih dana u izdanju Ane Stjelje (1982), doktoranda na Filološkom fakultetu u Beogradu, pesnikinje i prevodioca.
Zmaj je prepevavao sa nemačkog služeći se najviše prevodima nemačkog pesnika Fridriha Martina fon Bodenšteta (1819-1892) koji je svojevremeno bio jedan od najomiljenijih stranih poeta u nas.
- Bodenštet je poslužio kao inspiracija našem pesniku, koji se od svih tadašnjih srpskih pesnika ponajviše interesovao za istočnjačku, pre svega persijsku poeziju. Može se reći da je Zmaj bio među prvim srpskim pesnicima koji je istraživao Istok, koji je za njega bio san slobodnog, punog, intenzivnog, poetskog života - kaže za “Novosti” Ana Stjelja. - Pisao je o tome kako je bio zadivljen istočnjačkom poezijom s kojom se upoznao preko nemačkih romantičara i kako njegova strasna duša ne može da podnese jednoličnu, suvoparnu sredinu, a kako je Istok svetlost koja obasjava i greje tu njegovu strasnu dušu. Rezlutat njegovog proučavanja orijentalne poezije je i doprinos prevodilaštvu, odnosno uspešnom prepevavanju, što može da posluži kao obrazac, čak i danas. Zmaj je prodro u samu suštinu ove poezije, a svojim poetskim jezikom ju je uobličio, udahnuvši joj novi život.
DELCE ZA UŽIVANJE
U KRATKOM predgovoru knjige Zmaj je 15. februara 1860. zapisao: “Ovo delce pisajući nesam ni misleo na stroge kritičare, ispitatelje povestnice literature, nit’ je ovde istočna poezija sistematično predstavljena skupa sa svojim sjajnim točkama, periodima, u svom razvitku i opadanju, već ja htedoh samo čitaocima, koji čitajući zabave i uveseljenja traže, i koji prostu i lako bačenu lepotu naći i uživati znaju, htedoh njima takvu knjižicu dati, koja će ih, mislim, utoliko i zadovoljiti.”
OPOJNI ISTOK
KNJIŽEVNI kritičar Jovan Skerlić je u znamenitoj “Istoriji nove srpske književnosti” na ovaj način izneo svoje zapažanje o Zmajevom prevodilačkom podvigu: - “U Istočnom biseru” i “Pesmama Mirze Šafija” ima pored slobodnih prevoda i samih originalnih pesama, mnogo boljih no što se nalaze kod nemačkih orijentalista; njih je mogao spevati jedan poluistočnjak, koji je bio u stanju da oseti strasnu, bojadisanu i opojnu poeziju Istoka. Ti njegovi istočnjački prevodi imali su velikog uspeha.”
Novosti
Zaboravljena knjiga prepeva “Istočni biser” Jove Jovanovića Zmaja objavljena posle devet decenija. Od svih tadašnjih pesnika ponajviše se interesovao za istočnjačku poeziju
Jovan Jovanović Zmaj
ZMAJ je tada bled i povučen mlad đak, koji ne ispušta iz ruku persijske pesnike. I on počinje prevoditi istočne pesnike, sa velikom ljubavlju, sa velikom veštinom, sa toliko uspeha da su njegovi prevodi Bodenšteta bolji i većma istočnjački no sam original nemačkog pesnika. Listovi šezdesetih godina puni su njegovih prevoda po Bodenštetu i Daumeru, pesnika persijskih, arapskih, tatarskih, turskih i Zmaj je pun oduševljenja za Hafisa “bezbožnika neumrlog” kod kojega traži i nalazi epikurejsku filozofiju života.” Ovako je u svojim “Memoarima” Jakov Ignjatović opisao svoj prvi susret sa Zmajem 1852. u Beču gde je mlađani pesnik studirao pravo.
Zanesen istočnjačkom poezijom, Jovan Jovanović Zmaj (1833-1904) je u Novom Sadu 1861. objavio zbirku “Istočni biser” koju čine njegovi prepevi raznih istočnih pesnika, pre svega persijskih, turskih, tatarskih i arapskih. Drugo izdanje objavljeno je 1920. u Sarajevu, a zatim je knjiga zaboravljena da bi se pojavila tek ovih dana u izdanju Ane Stjelje (1982), doktoranda na Filološkom fakultetu u Beogradu, pesnikinje i prevodioca.
Zmaj je prepevavao sa nemačkog služeći se najviše prevodima nemačkog pesnika Fridriha Martina fon Bodenšteta (1819-1892) koji je svojevremeno bio jedan od najomiljenijih stranih poeta u nas.
- Bodenštet je poslužio kao inspiracija našem pesniku, koji se od svih tadašnjih srpskih pesnika ponajviše interesovao za istočnjačku, pre svega persijsku poeziju. Može se reći da je Zmaj bio među prvim srpskim pesnicima koji je istraživao Istok, koji je za njega bio san slobodnog, punog, intenzivnog, poetskog života - kaže za “Novosti” Ana Stjelja. - Pisao je o tome kako je bio zadivljen istočnjačkom poezijom s kojom se upoznao preko nemačkih romantičara i kako njegova strasna duša ne može da podnese jednoličnu, suvoparnu sredinu, a kako je Istok svetlost koja obasjava i greje tu njegovu strasnu dušu. Rezlutat njegovog proučavanja orijentalne poezije je i doprinos prevodilaštvu, odnosno uspešnom prepevavanju, što može da posluži kao obrazac, čak i danas. Zmaj je prodro u samu suštinu ove poezije, a svojim poetskim jezikom ju je uobličio, udahnuvši joj novi život.
DELCE ZA UŽIVANJE
U KRATKOM predgovoru knjige Zmaj je 15. februara 1860. zapisao: “Ovo delce pisajući nesam ni misleo na stroge kritičare, ispitatelje povestnice literature, nit’ je ovde istočna poezija sistematično predstavljena skupa sa svojim sjajnim točkama, periodima, u svom razvitku i opadanju, već ja htedoh samo čitaocima, koji čitajući zabave i uveseljenja traže, i koji prostu i lako bačenu lepotu naći i uživati znaju, htedoh njima takvu knjižicu dati, koja će ih, mislim, utoliko i zadovoljiti.”
OPOJNI ISTOK
KNJIŽEVNI kritičar Jovan Skerlić je u znamenitoj “Istoriji nove srpske književnosti” na ovaj način izneo svoje zapažanje o Zmajevom prevodilačkom podvigu: - “U Istočnom biseru” i “Pesmama Mirze Šafija” ima pored slobodnih prevoda i samih originalnih pesama, mnogo boljih no što se nalaze kod nemačkih orijentalista; njih je mogao spevati jedan poluistočnjak, koji je bio u stanju da oseti strasnu, bojadisanu i opojnu poeziju Istoka. Ti njegovi istočnjački prevodi imali su velikog uspeha.”