- Učlanjen(a)
- 19.09.2009
- Poruka
- 27.640
[h=1]Danica Acimac[/h]
Danica Aćimac (Beograd 29. decembar 1928 – 11. jun 2009) je srpska glumica.
Između 9. i 19. septembra 1938. godine na beogradskom Starom sajmištu dizao se visoki toranj sa koga je tada petnaestogodišnji Radivoje Lola Đukić, uplašen, skočio padobranom. Sletevši na vašar Starog sajmišta, ispred šatora, susreo se sa sandukom koji je bio prekriven platnom. Na sanduku se nalazila mala gvozdena kutija u kojoj je treptala neka zelena slika. Ta kutija bila je povezana kablovima sa kamerama koje su bile postavljene u studiju, nedaleko od šatora. Desetogodišnja Danica Aćimac i Radivoje Lola Đukić, sa ostalom decom, trčkali su od šatora do studija i nazad, čudeći se kako je moguće da se glumci iz studija vide na zelenkastom malom ekranu. Bilo je to čudo tehnike koje je tada u Beogradu predstavila holandska firma Filips, otvorivši novu epohu. To je bio njihov prvi susret sa televizijom. Već tada je počela da se bavi glumom u pozorištu, kada je igraćući u operi Kavaljer sa ružom imala tremu od kraljice Marije koja je pratila njihovu predstavu. 1939. je prvi put recitovala pesmu Sveti Sava blagosilja Srpčad na Radio Beogradu, koji je ukinut dolaskom okupatora. 1950. odlazi na Cetinje sa grupom studenata glume i upravnikom Cetinjskog pozorišta Minjom Dedićem, dok je druga grupa studenata sa Sojom Jovanović osnovala Beogradsko dramsko pozorište.
Nakon jedne sezone, prešla je kod Bate Amara u Niško narodno pozorište u kom se proslavila kao kraljica Ana, igrajući u predstavi Čaša vode od Skriba. Nakon tri sezone prelazi sa Batom Amar u Humorističko pozorište, današnje Pozorište na Terazijama, gde je zatekla ansambl koji su sačinjavali Miodrag Petrović Čkalja, Mića Tatić, Guta Dobričanin, Ljuba Didić, Branka Mitić, Ana Krasojević, Vera Đukić, Đokica Milaković, Željka Rajner... Sa mnogima od njih je radila sve same hit predstave. Dugački redovi bili su ispred pozorišta, narod se otimao za karte. Tada ih je Radivoje Lola Đukić okupio za snimanje prve prve TV serije Servisna stanica, 1959. godine. Igrali su uživo i iz studija se direktno prenosio program koji je gledala cela Jugoslavija kraj malih ekrana. Zbog igre uživo, posao glumaca je u to vreme bio mnogo teži. Imali su samo tri poluispravne kamere. Televizija je polako napredovala, a Danica je publici ostavila njene role u serijama i filmovima: Servisna stanica, Sreća u torbi, Na mesto građanine pokorni, Ogledalo građanina pokornog, Licem u naličje, Crni sneg, Ljudi i papagaji, Zlatna praćka, Baksuz, Nedeljkovići, Sačulatac, Spavajte mirno, Nedozvani, Neprijatelji naroda, Pokojnik, Deset zapovesti, Vežbe iz gađanja, Diplomci, Ću, ćeš, će, Dva drugara, Otpisani... Tumačila je uloge u predstavama Put oko sveta", Beograd nekad i sad", Nasledstvo", Zavodnik", Porodica Blo, Silom muž" i mnogim drugim.
Danica Aćimac i slavni srpski komičar Miodrag Petrović Čkalja dobili su 1977. nagradu čitalaca TV Novosti "Ona i On" kao najpopularniji glumački par godine za nastupe u nekada veoma popularnoj TV emisiji "Nedeljno popodne"
Danica Aćimac (Beograd 29. decembar 1928 – 11. jun 2009) je srpska glumica.
Između 9. i 19. septembra 1938. godine na beogradskom Starom sajmištu dizao se visoki toranj sa koga je tada petnaestogodišnji Radivoje Lola Đukić, uplašen, skočio padobranom. Sletevši na vašar Starog sajmišta, ispred šatora, susreo se sa sandukom koji je bio prekriven platnom. Na sanduku se nalazila mala gvozdena kutija u kojoj je treptala neka zelena slika. Ta kutija bila je povezana kablovima sa kamerama koje su bile postavljene u studiju, nedaleko od šatora. Desetogodišnja Danica Aćimac i Radivoje Lola Đukić, sa ostalom decom, trčkali su od šatora do studija i nazad, čudeći se kako je moguće da se glumci iz studija vide na zelenkastom malom ekranu. Bilo je to čudo tehnike koje je tada u Beogradu predstavila holandska firma Filips, otvorivši novu epohu. To je bio njihov prvi susret sa televizijom. Već tada je počela da se bavi glumom u pozorištu, kada je igraćući u operi Kavaljer sa ružom imala tremu od kraljice Marije koja je pratila njihovu predstavu. 1939. je prvi put recitovala pesmu Sveti Sava blagosilja Srpčad na Radio Beogradu, koji je ukinut dolaskom okupatora. 1950. odlazi na Cetinje sa grupom studenata glume i upravnikom Cetinjskog pozorišta Minjom Dedićem, dok je druga grupa studenata sa Sojom Jovanović osnovala Beogradsko dramsko pozorište.
Nakon jedne sezone, prešla je kod Bate Amara u Niško narodno pozorište u kom se proslavila kao kraljica Ana, igrajući u predstavi Čaša vode od Skriba. Nakon tri sezone prelazi sa Batom Amar u Humorističko pozorište, današnje Pozorište na Terazijama, gde je zatekla ansambl koji su sačinjavali Miodrag Petrović Čkalja, Mića Tatić, Guta Dobričanin, Ljuba Didić, Branka Mitić, Ana Krasojević, Vera Đukić, Đokica Milaković, Željka Rajner... Sa mnogima od njih je radila sve same hit predstave. Dugački redovi bili su ispred pozorišta, narod se otimao za karte. Tada ih je Radivoje Lola Đukić okupio za snimanje prve prve TV serije Servisna stanica, 1959. godine. Igrali su uživo i iz studija se direktno prenosio program koji je gledala cela Jugoslavija kraj malih ekrana. Zbog igre uživo, posao glumaca je u to vreme bio mnogo teži. Imali su samo tri poluispravne kamere. Televizija je polako napredovala, a Danica je publici ostavila njene role u serijama i filmovima: Servisna stanica, Sreća u torbi, Na mesto građanine pokorni, Ogledalo građanina pokornog, Licem u naličje, Crni sneg, Ljudi i papagaji, Zlatna praćka, Baksuz, Nedeljkovići, Sačulatac, Spavajte mirno, Nedozvani, Neprijatelji naroda, Pokojnik, Deset zapovesti, Vežbe iz gađanja, Diplomci, Ću, ćeš, će, Dva drugara, Otpisani... Tumačila je uloge u predstavama Put oko sveta", Beograd nekad i sad", Nasledstvo", Zavodnik", Porodica Blo, Silom muž" i mnogim drugim.
Danica Aćimac i slavni srpski komičar Miodrag Petrović Čkalja dobili su 1977. nagradu čitalaca TV Novosti "Ona i On" kao najpopularniji glumački par godine za nastupe u nekada veoma popularnoj TV emisiji "Nedeljno popodne"
Kod:
http://www.imdb.com/name/nm0009899/