Upravo tako. Nazaret se ne spominje nigde u starom zavetu, niti bilo kojemu drugom spisu, pre evanđelja po Mateju.
Nema starih niti novih istoričara koji su govorili o Nazaretu.
Nema arheoloških niti bilo kakvih drugih dokaza da je taj grad ili čak selo postojalo u vreme Isusa.
Talmud,iako navodi 63 Galilejska grada, nikada ne spominje nekakav Nazaret, kao niti rana jevrejska literatura.Nazaret nije bio upisan u popis plemena Zebulona (Jošua 19,10-16) koji spominje dvanaest gradova i šest sela.
Čak niti Sv. Pavao nikada ne spominje taj grad.
Niti Nazaret niti Nazarećanin Isus nisu spomenuti ni u jednoj od novozavetnih poslanica, a također ni u delima tadašnjih istoričara, kao ni u rimskim cenzusima iz toga vremena... iako su u nekim istoriskim delima i (svakako) u cenzusima popisana sva imena naseljenih mesta - pa čak i ona koja su po broju stanovnika bila manja od pretpostavljenog Nazareta.
"Citat iz biblije: "mnoštvo ljudi" iz Nazareta: "Čuvši to, svi se u sinagogi napune gnevom, ustanu, izbace ga iz grada* i odvedu na rub brega na kojem je sagrađen njihov grad da ga strmoglave."
Nema nikakvog ponora u koji su ga jevreji mogli strmoglaviti, samo blagi brežuljak izvan doline gde ga sada smeštaju. Nema takođe nikakvih ruševina sinagoge, kuća, ničega iz tog perioda. Samo nekakvi grobovi isklesani u stenama.
Napominjem da se u novom zavetu razlikuju sela, naselja i gradovi (grčki piše: polis Natzoree).
U 3. veku, Origen je čitao priču iz evanđelja o slavnome gradu Nazaretu, ali nije imao pojma gde se on nalazi -iako je živeo u Cezareji, samo 50 kilometara od sadašnjeg grada Nazareta. On spominje ime Nazaret ili Nazara - ne zna tačno koji naziv je ispravan, ali nije se potrudio uputiti u susedstvo, na hodočašće u ta znamenita mesta o kojima je pisao celoga života i raspitati se. Očito se i on opredelio za simboličko tumačenje koje nema utemeljenja u arheologiji, kao niti u stvarnosti.
Carica Sveta Helena (vidi relikvije koje je iskopala i zato ima veliki mramorni kip u bazilici Svetoga Petra u Rimu) takođe traži taj grad, ali ne nalazi ništa osim starog zdenca (jedinog izvora vode u kraju što ga čini još manje verovatnim mestom za grad). Ona ga odmah krsti u Izvor Blažene device Marije i tu gradi baziliku. Tako je započela izgradnja izmišljenog Nazareta.
nešto dalje imamo Crkvu Sv. Josipa, koja je izgrađena, ni manje ni više, nego iznad stolarije Svetoga Josipa!
Egeria pohodi to područje god. 383. Ovoga puta, lukavi redovnici joj pokazuju "veličanstvenu pećinu" - i uveravaju je da je to "pećinska kuća Blažene device Marije" (zar nije odletela za Trsat-Loretto? - vidi pod: Pobožne laži: Relikvije).Tako je nastalo novo mesto za hodočašća i izgrađena bazilika god. 570. Danas se oko te pećine nalazi najveći hrršćanski tematski park na Srednjem istoku, kojeg posećuje preko milijon posetitelja godišnje što predstavlja 50% ukupnih poseta Izraelu.
Bez obzira na izrečene činjenice (koje sveštenstvo prikladno prešućuje), posetitelji današnjeg "Nazareta" može posetiti sobu u kojoj je Blažena primila anđela Gabrijela. Vide se Marijina kuhinja i Josipova stolarija. Evo i sobe u kojoj je boravio Isus na povratku iz Egipta, a imamo i mesta gde se rodila Djevica Marija - ima ih, naravno, nekoliko, ne brojivši njeno mesto rođenja u 5 km dalje u Seforisu ili ipak u Jeruzalemu. Čudna stvar u svemu tome je, da su sva ta presveta mesta u pećinama.Druga stvar je da su sva ta mesta par metara od izdubljenih grobova, ili su i sama bila pećinski grobovi u ovo ili ono doba.
Klerici sa katoličkih sveučilišta rukama, nogama i zubima pokušavaju nešto iskopati i dokazati da je postojao grad Nazaret, ali bezuspešno.Tera ih grčevita potreba da dokažu da je njihova ideologija u pravu, ali i silni crkveni novci. Pri tome se obilno služe i prevarama, zato svaku njihovu izjavu treba uzeti s vrećom soli i naučno proveriti. Ako nema grada Nazareta iz 1.veka, i postojanje čudotvornog Božanstva Isusa je upitno, a onda im je uzaludna njihova vera. Nije niti čudo da se ogromna Vatikanska mašinerija zvana Crkva bori za svoj opstanak dokazujući nedokazivo do zadnje kapi znoja ... ili krvi.
Iskopavnja Michael Avi-Yonah-a kod Cezareje 1962. otkrila su prvo spominjanje Nazareta na mramornoj ploči u sinagogi u Caesarea Maritima-i. datirana je u kasno 3. ili ranom 4.veku. spominje svešteničku porodicu koja se sklonila u Nazaret nakon rata. Verovatno su se sklonili u tamošnje pećine. Sada znamo da se radi o naseljavanju nakon poraza u Bar Kochbar ratu 135 god. Vrlo je verovatno da su bili Evyonim-Nosrim i nazvali svoje selo 'Nazaret' tj. selo 'Siromašnih'.
Pisac Matejeva evanđelja čuo je za te svešteničke porodice koje su se selile u mesto u Galileji koje su nazvali Nazaret – i odlučio upotrebiti to ime za svoga junaka.
Arheolozi su neke nađene materijalne fragmente na tom mestu i u okolini datirali na nekoliko vekova pre Isusovog vremena, i pretpostavili da ustvari pripadaju nekom bivšem i nestalom antičkom naselju - a između tih zadnjih antičkih nalaza i današnjeg doba nema dokaza o kontinuitetu urbanog života na tom mestu, pa tako ni potvrde da je tu postojao neki grad u Isusovo vrijeme.
Apologeti postavljaju sledeće pitanje (u nedostatku ikakvih materijalnih dokaza): "Kako je moguće da neko izmisli grad koji ne postoji, izlažući se opasnosti da ga raskrinkaju kao varalicu?
Pitanje bi imalo smisla da su evanđelja pisali apostoli na području današnjega Izraela. Oni takvu grešku ne bi načinili, niti bi im to suvremenici dopustili. Međutim, evanđelja su vremenski pisana oko 100 godina nakon Isusovog raspeća, a prostorno daleko izvan Izraela, od strane ljudi koji nisu bili apostoli, a po svemu sudeći nisu niti kontaktirali s nekakvim prvotnim apostolima, nego su to bili pisci koji su slabo poznavali jevrejsku veru (to će vam potvrditi svaki iole upućeniji jevrej).
Autor evanđelja "po Mateju" je očito krivo shvatio reč "Zvat će se nazirej" (Samson - nazirej božji) u starom zavetu i greškom izmislio Nazaret: "Zvat će se Nazarećanin". Vernici su onda izgradili današnji Nazaret.
