Član
- Učlanjen(a)
- 08.10.2009
- Poruka
- 1.849
Sombor
Kazu da je jedan grad voljen onoliko koliko je o njemu pesama ispevano. Ako je po tome suditi, onda je Sombor zaista grad koji se voli, koji ima svoje lice, dusu i aromu, grad u kome se rado boravi i iz kojeg se teska srca odlazi.
Kada danas pogledamo Sombor, njegove parkove i ulice pune tragova proslih vremena, mozemo li pretpostaviti da je na istom mestu pre nekoliko vekova bilo neplodno, mocvarno zemljiste obraslo trskom i drugim vodenim biljem? Reka Mostonga, svojim siroko razlivenim tokom, delila je to zemljiste na 14 ostrva, a na jednom od njih poceo je da nice i razvija se grad.
Opstina Sombor prostire se u severozapadnom delu Backe, sa dva gradska i 15 seoskih naselja na povrsini od 1178km2.
Na teritoriji Somborske opstine danas zivi oko 70.000 stanovnika (Srba, Bunjevaca i Madjara).
Nekad je svaki Somborac znao gde ce zateci fijakeristu. "Placevi", ili stajalista, nalazili su: na ulazu u park ispred Zupanije, ispred danasnjeg doma VJ, kod zeleznicke stanice i kod hotela Sloboda. Plac kod hotela Sloboda bio je izgradjen 1910. godine i mogao je primiti 27 fijakera. Toliko je tada i bodjosa zasadjeno "da svaki covek i konj imaju hlad nad sobom".
Na zalost, Sombor vise nema ni jednog fijakeristu. Juna 1997. godine zadnji fijakerista je zadnji put izasao na ulice Sombora. Posto covek nema penziju, gradjani su pokrenuli inicijativu da mu se otvori racun banci na koji bi gradjani samoinicijativno uplacivali novac, da bi mu se obezbedila bezbrizna starost.
Neprocenjivo prirodno bogatstvo, kao i specifican duh Sombora i njegove okoline mame svakog prolaznika da se ponovo vrati u ovaj grad.
izvor:yurope
Kazu da je jedan grad voljen onoliko koliko je o njemu pesama ispevano. Ako je po tome suditi, onda je Sombor zaista grad koji se voli, koji ima svoje lice, dusu i aromu, grad u kome se rado boravi i iz kojeg se teska srca odlazi.
Kada danas pogledamo Sombor, njegove parkove i ulice pune tragova proslih vremena, mozemo li pretpostaviti da je na istom mestu pre nekoliko vekova bilo neplodno, mocvarno zemljiste obraslo trskom i drugim vodenim biljem? Reka Mostonga, svojim siroko razlivenim tokom, delila je to zemljiste na 14 ostrva, a na jednom od njih poceo je da nice i razvija se grad.
Opstina Sombor prostire se u severozapadnom delu Backe, sa dva gradska i 15 seoskih naselja na povrsini od 1178km2.
Na teritoriji Somborske opstine danas zivi oko 70.000 stanovnika (Srba, Bunjevaca i Madjara).
Nekad je svaki Somborac znao gde ce zateci fijakeristu. "Placevi", ili stajalista, nalazili su: na ulazu u park ispred Zupanije, ispred danasnjeg doma VJ, kod zeleznicke stanice i kod hotela Sloboda. Plac kod hotela Sloboda bio je izgradjen 1910. godine i mogao je primiti 27 fijakera. Toliko je tada i bodjosa zasadjeno "da svaki covek i konj imaju hlad nad sobom".
Na zalost, Sombor vise nema ni jednog fijakeristu. Juna 1997. godine zadnji fijakerista je zadnji put izasao na ulice Sombora. Posto covek nema penziju, gradjani su pokrenuli inicijativu da mu se otvori racun banci na koji bi gradjani samoinicijativno uplacivali novac, da bi mu se obezbedila bezbrizna starost.
Neprocenjivo prirodno bogatstvo, kao i specifican duh Sombora i njegove okoline mame svakog prolaznika da se ponovo vrati u ovaj grad.
izvor:yurope
Kronić palata
KRONIĆ PALATA po mnogima je najlepše somborsko zdanje, građeno s početkom XX veka, u stilu eklektizma, kao porodični dom, ali i izraz bogatstva advokata i somborskog veleposednika Stevana Kronića. Ona je svedočanstvo tragične sudbine vlasnika i završetak ćerke jedinice u azilu za umobolne.
Gradski muzej
GRADSKI MUZEJ je osnovan 11. maja 1883. kao Istorijsko društvo Bač-bodroške županije, koja je radila do kraja Prvog svetskog rata, kada nastaje prekid do 1936. Od 1945. Muzej je smešten u porodičnoj zgradi žitarskog trgovca Antona Fernbaha (eklektizam, 1870), gde su posetiocima dostupne bogate zbirke arheološkog, istorijskog, etnografskog i numizmatičkog odeljenja, te izuzetno vredna likovna zbirka i biblioteka. Posebnu vrednost čine muzealije iz legata Imre Fraja, kao i materijal pomenutog društva.
Preparandija
PREPARANDIJA, građena u stilu neorenesanse (1895), impozantnim izgledom dominira delom Sombora. Ispod kupole nalazi se natpis GEORGIJE BRANKOVIĆ NARODU SRPSKOM. Taj veliki narodni dobrotvor, patrijarh srpski, svojom donacijom "srpskom narodu" omogućio je da premalena Preparandija iz porte Velike crkve u primerenim uslovima prihvati buduće prosvetitelje do 1948, kada joj se menja namena. Danas su u njoj Biblioteka i Muzej škole.
Crkva Sv. Jovana
PRAVOSLAVNA CRKVA SV. JOVANA je prema predanju sazidana na ostacima turske džamije 1790, u baroknom stilu i s elementima rokokoa. U njoj je ikona Presvete Bogorodice, doneta sa Kosova u Velikoj seobi, dar monaha manastira Jazak, kao i posebno vredan ikonostas Pavla Đurkovića iz 1809. Unutrašnja dekoracija "Male crkve", kako je Somborci zovu, obnovljena je 1883. i svrstana je u objekte kulture od izuzetnog značaja.
Crkva Sv. Đorđa
PRAVOSLAVNA CRKVA SV. ĐORĐA sagrađena je 1761. na mestu male pravoslavne crkve iz turskog vremena, posvećena istom svecu. Osvećena je 1778, a fasada i toranj su iz 1791. U njoj je izuzetno vredan ikonostas Pavla Simića, sa 77 ikona različite veličine, oslikan od 1867. do 1873. Crkva je u neoklacističko-barokno-rokajnom stilu i ima status kulturnog dobra od velikog značaja.
ZGRADA SRPSKE PRAVOSLAVNE CRKVENE OPŠTINE podignuta je 1863, prepravljena 1891. u stilu rustičnog klasicizma, u porti Velike crkve, za potrebe Učiteljske škole, a na temeljima zdanja u kojem je 1778. počela rad "Norma" Avrama Mrazovića (preteča Somborske učiteljske škole, najstarije na Balkanu). U njoj se nalaze bogata arhiva i slikarski radovi.
Crkva Svetog Trojstva
KATOLIČKA CRKVA SVETOG TROJSTVA je građevina zidana od franjevaca u baroknom stilu 1763. Crkvu ukrašavaju orgulje (1771), vredna vajarska i slikarska dela. U njenom Župnom uredu (1743) su 1749, uz neviđeno slavlje, predati Povelja i Statut "Slobodnog i kraljevskog grada" i održani prvi izbori za Magistrat grada.
izvor:biblioso
KRONIĆ PALATA po mnogima je najlepše somborsko zdanje, građeno s početkom XX veka, u stilu eklektizma, kao porodični dom, ali i izraz bogatstva advokata i somborskog veleposednika Stevana Kronića. Ona je svedočanstvo tragične sudbine vlasnika i završetak ćerke jedinice u azilu za umobolne.
Gradski muzej
GRADSKI MUZEJ je osnovan 11. maja 1883. kao Istorijsko društvo Bač-bodroške županije, koja je radila do kraja Prvog svetskog rata, kada nastaje prekid do 1936. Od 1945. Muzej je smešten u porodičnoj zgradi žitarskog trgovca Antona Fernbaha (eklektizam, 1870), gde su posetiocima dostupne bogate zbirke arheološkog, istorijskog, etnografskog i numizmatičkog odeljenja, te izuzetno vredna likovna zbirka i biblioteka. Posebnu vrednost čine muzealije iz legata Imre Fraja, kao i materijal pomenutog društva.
Narodno pozorište
NARODNO POZORIŠTE je građena od deoničarskog društva u klasicističkom stilu, vremenom dobivši primese eklektizma. Pozorište je svečano otvoreno 25. novembra 1882, a prva javna predstava u Somboru bila je održana je 1779. na današnjem prostoru pijace, ispod sunčanog sata. Zahvaljujući ambijentu, kao i visokim zahtevima somborske publike, zdanje je, među vodećim u zemlji, uvedeno u registar kulturnih dobara od velikog značaja.
NARODNO POZORIŠTE je građena od deoničarskog društva u klasicističkom stilu, vremenom dobivši primese eklektizma. Pozorište je svečano otvoreno 25. novembra 1882, a prva javna predstava u Somboru bila je održana je 1779. na današnjem prostoru pijace, ispod sunčanog sata. Zahvaljujući ambijentu, kao i visokim zahtevima somborske publike, zdanje je, među vodećim u zemlji, uvedeno u registar kulturnih dobara od velikog značaja.
Preparandija
PREPARANDIJA, građena u stilu neorenesanse (1895), impozantnim izgledom dominira delom Sombora. Ispod kupole nalazi se natpis GEORGIJE BRANKOVIĆ NARODU SRPSKOM. Taj veliki narodni dobrotvor, patrijarh srpski, svojom donacijom "srpskom narodu" omogućio je da premalena Preparandija iz porte Velike crkve u primerenim uslovima prihvati buduće prosvetitelje do 1948, kada joj se menja namena. Danas su u njoj Biblioteka i Muzej škole.
Sokolski dom
SOKOLSKI DOM sazidan je u srpsko-vizantijskom stilu 1927. "Sokolima" prethode Somborskog sportskog udruženja (1887), Šahovsko društvo (1867), Klub mačevalaca (1872), Somborsko klizačko udruženje i najstariji atletski klub na Balkanu "Maraton"(1873). Svojevremeno nazvan DTV "Partizan", danas je dobio naziv "Soko".
izvor:biblioso
SOKOLSKI DOM sazidan je u srpsko-vizantijskom stilu 1927. "Sokolima" prethode Somborskog sportskog udruženja (1887), Šahovsko društvo (1867), Klub mačevalaca (1872), Somborsko klizačko udruženje i najstariji atletski klub na Balkanu "Maraton"(1873). Svojevremeno nazvan DTV "Partizan", danas je dobio naziv "Soko".
izvor:biblioso
Crkva Sv. Jovana
PRAVOSLAVNA CRKVA SV. JOVANA je prema predanju sazidana na ostacima turske džamije 1790, u baroknom stilu i s elementima rokokoa. U njoj je ikona Presvete Bogorodice, doneta sa Kosova u Velikoj seobi, dar monaha manastira Jazak, kao i posebno vredan ikonostas Pavla Đurkovića iz 1809. Unutrašnja dekoracija "Male crkve", kako je Somborci zovu, obnovljena je 1883. i svrstana je u objekte kulture od izuzetnog značaja.
Crkva Sv. Đorđa
PRAVOSLAVNA CRKVA SV. ĐORĐA sagrađena je 1761. na mestu male pravoslavne crkve iz turskog vremena, posvećena istom svecu. Osvećena je 1778, a fasada i toranj su iz 1791. U njoj je izuzetno vredan ikonostas Pavla Simića, sa 77 ikona različite veličine, oslikan od 1867. do 1873. Crkva je u neoklacističko-barokno-rokajnom stilu i ima status kulturnog dobra od velikog značaja.
ZGRADA SRPSKE PRAVOSLAVNE CRKVENE OPŠTINE podignuta je 1863, prepravljena 1891. u stilu rustičnog klasicizma, u porti Velike crkve, za potrebe Učiteljske škole, a na temeljima zdanja u kojem je 1778. počela rad "Norma" Avrama Mrazovića (preteča Somborske učiteljske škole, najstarije na Balkanu). U njoj se nalaze bogata arhiva i slikarski radovi.
Crkva Svetog Trojstva
KATOLIČKA CRKVA SVETOG TROJSTVA je građevina zidana od franjevaca u baroknom stilu 1763. Crkvu ukrašavaju orgulje (1771), vredna vajarska i slikarska dela. U njenom Župnom uredu (1743) su 1749, uz neviđeno slavlje, predati Povelja i Statut "Slobodnog i kraljevskog grada" i održani prvi izbori za Magistrat grada.
Poslednja izmena od urednika:
