Siringomijelija-Gubitak energije u nogama

[danedanilo]

U zadnje 2 godine sam poceo polako gubiti energiju u nogama,trbusnim i ledjnim misicima-znaci od pola pa na dole svi misici su mi na nekih 10% snage a desna noga mi trne a pogotovo stopalo.Pre mesec dana sam bio na magnetnoj rezonanci u NS i utvrdili su mi da imam urodjenu bolest-Syringomyelia-a na nasem se cita-Siringomijelija.To je neka tecnost koja mi je u kicmenoj mozdini i pritiska nerve a ako sam dobro shvatio ona i unistava te nerve.Nisam na netu uspeo da nadjem kako se leci ova bolest. Do pre 2 god sam funkcionisao sve normalno.Molio bi vas za pomoc jer mi se sve vrti oko glave da cu postati invalid-dali ova bolest moze da se leci i kako?Evo i sliku cu postaviti gde se tacno vide 3 fleke u kicmenoj mozdini koji pritiskaju nerve.

 

[crvendac_011]

Uspela sam da nađem nešto, mada ne znam koliko će Vam biti od pomoći.

Siringomijelija i siringobulbija

Siringomijelija (Syringomyelia) predstavlja izduženu šupljinu ograničenu glijom, blizu centralnog kanala. Obično je smeštena u donjem cervikalnom i gornjem torakalnom regionu. Nekada se proteže u produženu moždinu - syringobulbia. Naziv potiče od reči syrinx - šupljina i myelos - moždina.

Uzrok nastanka

Najčešće je po sredi kongenitalna abnormalnost mada je nekad šupljina posledica nekroze tumora.

• Može biti deo složenijeg sindroma kongenitalne prirode kao što je Arnold - Kjarijeva (Arnold - Chiari) malformacija. Ovaj sindrom i ostale siringomijelije udružene sa opstrukcijom foramen occipitale magnum spadaju u tip I siringomijelije.
• Idiopatska siringomijelija bez opstrukcije foramen occipitale magnum, predstavlja tip II siringomijelije.
• Siringomijelija tipa III udružena je sa tumorom, traumatskim arahnoiditisom ili pahimeningitisom.
• Tip IV predstavlja hidromijeliju koja može biti udružena sa hidrocefalusom. Hidromijelija je proširenje samog centralnog kanala.

Klinička slika

Siringomijelična šupljina je ispunjena tečnošću i vrši pritisak na ćelije prednjih rogova kičmene moždine, piramidne puteve i ascedentne, senzitivne puteve dovodeći do njihove degeneracije. Razvoj šupljine dovodi do destrukcije centralne sive mase kičmene moždine i prekida vlakana spinotalamičnog puta koji kroz nju prolaze na putu za suprotnu stranu u odgovarajućim segmentima kičmene moždine.

Klinička slika je rezultat navedenih lezija: oštećenje osetljivosti za bol i termičke senzacije uz očuvanost senzibiliteta za dodir u odgovarajućim dermatomima, najčešće na rukama, simptomatologija oštećenja perifernih motornih neurona u odgovarajućim miotomima (hipotrofija malih mišića šaka), znaci oštećenja kortikospinalnih puteva na nogama, trofičke promene na koži, potkožnom tkivu i kostima ruku.

U nešto više od jedne trećine slučajeva javljaju se disestezije u vidu palećeg bola. Bolne disestezije se javljaju u dermatomima koji odgovaraju segmentima u kojima sirinks zahvata dorzolteralni kvadrant kičmene moždine sa iste strane. U više od polovine slučajeva hirurška intervencija koja dovodi do kolapsa sirinksa daje olakšanje bolova.

Propagacija šupljine ka produženoj moždini oštećuje senzitivna jedra trigeminusa i dovodi do siringomiječične disocijacije senzibiliteta na licu.

Dijagnoza

Osim na kliničkoj slici, dijagnoza siringomijelije se zasniva na savremenim metodama slikanja nervnog tkiva. CT (skener) može biti od pomoći, ali je snimanje NMR-om (nuklearna magnetna rezonanca) metoda izbora.

Lečenje

Lečenje ne dovodi do značajnijeg uspeha. Hirurška intervencija se može sastojati iz obične incizije šupljine - siringotomije ili siringostomije sa uspostavljanjem drenaže, ili subokcitipalne dekompresije kod Arnold - Kjarijeve malformacije. Kod hidromijelije sa udruženim hidrocefalusom preporučuje se ventrikuloperitonealni šant. Bolesnici sa teškim neurološkim ispadima ili nepokretni i sa stacionarnim stanjem nisu kandidati za operaciju.

Bolesnicima se mora ukazati na mogućnost neopaženih povreda analgetičnih delova ruku. Takođe treba da izbegavaju nagle i snažne pokrete, jer to povećava mogućnost nastanka artropatija.

U odmaklom stadijumu primenjuju se miotonolitici i vodi se briga o funkcionisanju sfinktera odnosno, o redovnom pražnjenju bešike i creva.

Izvor: Stetoskop.info

 

[crvendac_011]

Klasifikacija siringomijelija

Siringomijelija može biti primarna i sekundarna.

Primarna ili kongenitalna siringomijelija je posledica anomalija u zadnjoj lubanjskoj jami kao što su Arnold-Chiarijeva malformacija, Dandi-Vokerov sindrom ili smetnji protoka likvora zbog zatvorenog prolaza iz četvrte moždane komore.

Sekundarna ili stečena siringomijelija nastaje kao posledica nekog drugog patološkog zbivanja kao što su trauma, posledice resorpcije krvi izlivene u moždini ili kao posledica upalnih procesa mekih ovojnica. Siringomijelija može nastati i kao posledica rasta tumora u kralježnicnoj moždini, bilo iznad ili ispod tumorskog procesa.

S obzirom na komunikaciju s četvrtom moždanom komorom siringomijelija može biti komunikantna i nekomunikantna.

Komunikantna siringomijelija je ona koja komunicira sa IV. moždanom komorom, najčešće u kongenitalnoj siringomijelije i značajno ređe u stečenim oblicima bolesti.

Nekomunikantna siringomijelija nastaje kao komplikacija traumatskog oštećenja kičmene moždine i / ili preloma pršljena.

Lokalizacija siringomijelije

Siringomijelijska šupljina najčešće se nalazi u vratnom i gornjem leđnom delu kičmene moždine. Šupljina zahvata veći broj segmenata. Siva masa je delimično smanjena, a bela materija moždine je značajno smanjena u tek tanak sloj vlakana. Siringomijelija donjeg dela kičmene moždine je izuzetno retka.

Izvor: Centarzdravlja.rs