LEGEND
- Učlanjen(a)
- 14.12.2009
- Poruka
- 29.042
Nemci flotu potopili zbog četnika
Novosti
Mladi niški istoričar Aleksandar Dinčić otkriva istinu o nemačkoj operaciji iz septembra 1944. Komandant korpusa JVUO, pukovnik Piletić, uslovio Nemce da predaju sve plovne jedinice
POČETKOM septembra 1944, u operaciji „Dunavski vilenjak“, kod sela Prahovo, nacisti su potopili više od 220 brodova, odnosno kompletnu crnomorsku flotilu, ali na ovaj čin nije ih primoralo bekstvo pred Crvenom armijom, kako se do sada tvrdilo, već su se Nemci na taj čin odlučili zbog četnika i rumunskih vojnika.
- U ratnom dnevniku komande Grupe armija F, za 1. septembar, zapisano je kako pokušaji da se savladaju rečne prepreke nisu uspeli, pa je planiran prodor uz pomoć vojske i vazduhoplovstva - kaže mladi niški istoričar Aleksandar Dinčić, koji je do nesvakidašnjeg otkrića došao istražujući mnogobrojna nemačka dokumenta o ovoj operaciji. - U tu svrhu, formiran je i specijalni štab, pod komandom inženjerijskog general-majora Bacinga, potčinjen vojnoupravnom komandantu Jugoistoka.
Nemačka komanda je u cilju deblokiranja svojih pomorskih snaga izradila dve operacije: prva, „Vodena vila“, za cilj je imala da se, sa 200 šlepova natovarenih hranom i materijalom, izvrši prodor Dunavom, na odseku Turn Severin - Bazijaš, uz podršku specijalnog štaba „Bacing“, dok je druga operacija, „Dunavski vilenjak“, predviđala prodor 92. motorizovane grenadirske brigade severno od Dunava. Jer, komandant Osme grupe jurišnih korpusa Jugoslovenske vojske u otadžbini (JVUO), pukovnik Velimir Piletić, još 15. avgusta 1944, bio je izdao instrukciju za opšti napad na Nemce, na čitavom sektoru Dunava.
Piletićevi četnici, naime, najpre su oslobodili Majdanpek i Kučevo - zarobivši 120 nemačkih vojnika i oko 500 Bugara - te Petrovac na Mlavi i Žagubicu... Nemački izveštaj od 1. septembra konstatuje da su četnici, na južnom dunavskom pretpolju, zauzeli rejon Petrovac - Žagubica - Kučevo, a - kada je sa kopna opkoljen Donji Milanovac - sa Rumunima, koji su ušli u rat na strani saveznika, razmenjeni su oficiri za vezu i ugovoren zajednički napad na nemačku ratnu flotu.
U jeku planiranja da rumunska artiljerija razori minska polja oko Donjeg Milanovca, Dunavom se povlačilo oko 120 brodova nemačke dunavske rečne i crnomorske flote. Znajući kako moraju da se probiju kroz Đerdapsku klisuru, Rumuni zaposedaju levu, a četnici desnu obalu, te se - posle koordiniranog napada na tri izviđačka broda, u pravcu sela Rtkovo - čitav vratio samo jedan... Rumuni su u ovom napadu dejstvovali artiljerijom, a četnici iz pešadijskog naoružanja i postavljanjem rečnih mina, koje su još ranije dobijali od zapadnih saveznika, zarad potapanja nemačkih brodova „Kajmakčalan“, „Ginter“ i „Holandija“.
Sutradan, Nemci pokušavaju prodor, ali nisu doprli do Brze Palanke, pa pukovnik Piletić upućuje ultimatum nemačkom ortskomandantu u Negotinu: da sve plovne jedinice, u roku od 24 časa, predaju četnicima.
- Uveče, 2. septembra, Piletiću je telefonirao nemački komandant iz Negotina, pa se, posredstvom jednog četničkog oficira koji je dobro znao nemački, saznalo da četnici odgovor ne mogu dobiti pre 48 sati - precizira Dinčić. - Iste večeri, u Berlin je odleteo jedan kontraadmiral, kod Hitlera, koji je jedini mogao da naredi predaju flote...
PREĆUTANA ISTORIJA
O POTAPANJU nemačkih ratnih brodova na Dunavu, srpska istoriografija gotovo ništa nije zabeležila. Jer, pripadnici Narodnooslobodilačke vojske sa Crvenom armijom prvi put su se sreli tek u noći između 12. i 13. septembra 1944, u selu Radujevac kod Negotina. Njihove zajedničke vojne operacije započele su još kasnije...
PROCES
PUKOVNIK Piletić emigrirao je na Zapad i nikada nije isporučen vlastima FNRJ, ali je pred demokratskim sudom u Parizu pobijena svaka tačka optužnice iz tadašnje Jugoslavije, odnosno dokazano je kako nije imao nikakve veze sa Nemcima, već je bio njihov najveći protivnik. Umro je 1972. i sahranjen na groblju Tije, u francuskoj prestonici.
Novosti
Mladi niški istoričar Aleksandar Dinčić otkriva istinu o nemačkoj operaciji iz septembra 1944. Komandant korpusa JVUO, pukovnik Piletić, uslovio Nemce da predaju sve plovne jedinice
POČETKOM septembra 1944, u operaciji „Dunavski vilenjak“, kod sela Prahovo, nacisti su potopili više od 220 brodova, odnosno kompletnu crnomorsku flotilu, ali na ovaj čin nije ih primoralo bekstvo pred Crvenom armijom, kako se do sada tvrdilo, već su se Nemci na taj čin odlučili zbog četnika i rumunskih vojnika.
- U ratnom dnevniku komande Grupe armija F, za 1. septembar, zapisano je kako pokušaji da se savladaju rečne prepreke nisu uspeli, pa je planiran prodor uz pomoć vojske i vazduhoplovstva - kaže mladi niški istoričar Aleksandar Dinčić, koji je do nesvakidašnjeg otkrića došao istražujući mnogobrojna nemačka dokumenta o ovoj operaciji. - U tu svrhu, formiran je i specijalni štab, pod komandom inženjerijskog general-majora Bacinga, potčinjen vojnoupravnom komandantu Jugoistoka.
Nemačka komanda je u cilju deblokiranja svojih pomorskih snaga izradila dve operacije: prva, „Vodena vila“, za cilj je imala da se, sa 200 šlepova natovarenih hranom i materijalom, izvrši prodor Dunavom, na odseku Turn Severin - Bazijaš, uz podršku specijalnog štaba „Bacing“, dok je druga operacija, „Dunavski vilenjak“, predviđala prodor 92. motorizovane grenadirske brigade severno od Dunava. Jer, komandant Osme grupe jurišnih korpusa Jugoslovenske vojske u otadžbini (JVUO), pukovnik Velimir Piletić, još 15. avgusta 1944, bio je izdao instrukciju za opšti napad na Nemce, na čitavom sektoru Dunava.
Piletićevi četnici, naime, najpre su oslobodili Majdanpek i Kučevo - zarobivši 120 nemačkih vojnika i oko 500 Bugara - te Petrovac na Mlavi i Žagubicu... Nemački izveštaj od 1. septembra konstatuje da su četnici, na južnom dunavskom pretpolju, zauzeli rejon Petrovac - Žagubica - Kučevo, a - kada je sa kopna opkoljen Donji Milanovac - sa Rumunima, koji su ušli u rat na strani saveznika, razmenjeni su oficiri za vezu i ugovoren zajednički napad na nemačku ratnu flotu.
U jeku planiranja da rumunska artiljerija razori minska polja oko Donjeg Milanovca, Dunavom se povlačilo oko 120 brodova nemačke dunavske rečne i crnomorske flote. Znajući kako moraju da se probiju kroz Đerdapsku klisuru, Rumuni zaposedaju levu, a četnici desnu obalu, te se - posle koordiniranog napada na tri izviđačka broda, u pravcu sela Rtkovo - čitav vratio samo jedan... Rumuni su u ovom napadu dejstvovali artiljerijom, a četnici iz pešadijskog naoružanja i postavljanjem rečnih mina, koje su još ranije dobijali od zapadnih saveznika, zarad potapanja nemačkih brodova „Kajmakčalan“, „Ginter“ i „Holandija“.
Sutradan, Nemci pokušavaju prodor, ali nisu doprli do Brze Palanke, pa pukovnik Piletić upućuje ultimatum nemačkom ortskomandantu u Negotinu: da sve plovne jedinice, u roku od 24 časa, predaju četnicima.
- Uveče, 2. septembra, Piletiću je telefonirao nemački komandant iz Negotina, pa se, posredstvom jednog četničkog oficira koji je dobro znao nemački, saznalo da četnici odgovor ne mogu dobiti pre 48 sati - precizira Dinčić. - Iste večeri, u Berlin je odleteo jedan kontraadmiral, kod Hitlera, koji je jedini mogao da naredi predaju flote...
PREĆUTANA ISTORIJA
O POTAPANJU nemačkih ratnih brodova na Dunavu, srpska istoriografija gotovo ništa nije zabeležila. Jer, pripadnici Narodnooslobodilačke vojske sa Crvenom armijom prvi put su se sreli tek u noći između 12. i 13. septembra 1944, u selu Radujevac kod Negotina. Njihove zajedničke vojne operacije započele su još kasnije...
PROCES
PUKOVNIK Piletić emigrirao je na Zapad i nikada nije isporučen vlastima FNRJ, ali je pred demokratskim sudom u Parizu pobijena svaka tačka optužnice iz tadašnje Jugoslavije, odnosno dokazano je kako nije imao nikakve veze sa Nemcima, već je bio njihov najveći protivnik. Umro je 1972. i sahranjen na groblju Tije, u francuskoj prestonici.
