LEGEND
- Učlanjen(a)
- 14.12.2009
- Poruka
- 29.042
Navršava se 140 godina od rođenja Marsela Prusta
Tanjug
Navršava se 140 godina od rođenja velikog francuskog pisca Marsela Prusta, autora kapitalnog trinaestotomnog dela "U traganju za izgubljenim vremenom".
Marsel Prust
Prust je rođen 10. jula 1871. godine u Parizu. Otac mu je bio je ugledan provincijski lekar, katoličke veroispovesti, a majka je bila ćerka bogatog jevrejskog bankara iz Alzasa.
Bio je veoma krhkog zdravlja i celog života bolovao je od astme. Na Sorboni paralelno upisuje studije prava i filozofiju i u to vreme postaje stalni gost najekskluzivnijih aristorkatskih salona.
Godine 1896. objavio je "Uživanja i dani", zbirku novela u kojima je opisao salonski život Parižana. Od 1895. do 1899. godine piše autobiografski roman "Zzan Santej" koji je, mada nezavršen, pokazao nagoveštaj književne genijalnosti koja će se u punoj snazi pokazati u ''Potrazi za izgubljenim vremenom".
Prustova dobrovljna izolacija poklapa se sa pogoršanjem zdravstvog stanja i aktivnim angažmanom u aferi Drajfus 1897-99, kada su francuska politika i društvo bili podeljeni pokretom za oslobodjenje Jevrejina Alfreda Drajfusa armijskog oficira, koji je osudjen zbog navodne špijunaže.
Smrt oca 1903. a posebno majke, za koju je bio posebno vezan 1905. godine duboko ga je pogodila zbog čega se zatvorio u svoj stan i u potpunosti posvetio pisanju ''Potrage". U periodu 1905-6. napisao je najmanje jednu radnu verziju svog kapitalnog dela.
Gonjen potrebom da ustanovi filozofsku osnovu koja mu je do tada nedostajala, napisao je i esej "Protiv Sent-Beva", objavljen 1954. godine, u kome napada stanovište francuskog kritičara da je književnost razonoda za kultivisanu inteligenciju, iznosečhi sopstveni stav, prema kojem je zadatak umetnika da oslobodi iz sahranjenog sveta nesvesnog pamčenja večno-živu stvarnost za koju nas navika čini slepim.
Prvu knjigu ''Potrage za izgubljenim vremenom" - "Svanova strana" objavljuje 1913. godine o sopstvenom trošku kod mladog izdavača Bernarda Graseta, nakon što su je odbili brojni ugledni izdavači uključujući i direktora ''Nove francuske revije" Andrea Žida.
Prust je u to vreme planirao da napiše samo još dve knjige ali je njihovo objavljivanje osujećeno izbijanjem Prvog svetskog rata.
Tokom rata revidirao je ostatak svog romana, povećavajući realističke i satiričke elemente, i utrostručivši njegovu dužinu.
Za drugu knjigu ''Potrage" - ''U senci devojaka u cvetu" koja je objavljena 1919. godine dobija Gonkurovu nagradu a potom i orden Legije časti i postaje svetski poznat.
Za njegovog života objavljene su još samo tri knjige ''Potrage za izgubljenim vremenom".
Prust je umro od zapaljenja pluća 18. novembra 1922. u Parizu. Do poslednjeg daha je pisao u svom zamračenom stanu gde su zavese uvek bile navučene na prozore a zidovi bili obloženi pločama kaučuka kao zaštita od buke.
"U potrazi za izgubljenim vremenom , koju čini sedam romana u 13 tomova, je priča o Prustovom životu, ispričana kao alegorijska potraga za istinom.
Tanjug
Navršava se 140 godina od rođenja velikog francuskog pisca Marsela Prusta, autora kapitalnog trinaestotomnog dela "U traganju za izgubljenim vremenom".
Marsel Prust
Prust je rođen 10. jula 1871. godine u Parizu. Otac mu je bio je ugledan provincijski lekar, katoličke veroispovesti, a majka je bila ćerka bogatog jevrejskog bankara iz Alzasa.
Bio je veoma krhkog zdravlja i celog života bolovao je od astme. Na Sorboni paralelno upisuje studije prava i filozofiju i u to vreme postaje stalni gost najekskluzivnijih aristorkatskih salona.
Godine 1896. objavio je "Uživanja i dani", zbirku novela u kojima je opisao salonski život Parižana. Od 1895. do 1899. godine piše autobiografski roman "Zzan Santej" koji je, mada nezavršen, pokazao nagoveštaj književne genijalnosti koja će se u punoj snazi pokazati u ''Potrazi za izgubljenim vremenom".
Prustova dobrovljna izolacija poklapa se sa pogoršanjem zdravstvog stanja i aktivnim angažmanom u aferi Drajfus 1897-99, kada su francuska politika i društvo bili podeljeni pokretom za oslobodjenje Jevrejina Alfreda Drajfusa armijskog oficira, koji je osudjen zbog navodne špijunaže.
Smrt oca 1903. a posebno majke, za koju je bio posebno vezan 1905. godine duboko ga je pogodila zbog čega se zatvorio u svoj stan i u potpunosti posvetio pisanju ''Potrage". U periodu 1905-6. napisao je najmanje jednu radnu verziju svog kapitalnog dela.
Gonjen potrebom da ustanovi filozofsku osnovu koja mu je do tada nedostajala, napisao je i esej "Protiv Sent-Beva", objavljen 1954. godine, u kome napada stanovište francuskog kritičara da je književnost razonoda za kultivisanu inteligenciju, iznosečhi sopstveni stav, prema kojem je zadatak umetnika da oslobodi iz sahranjenog sveta nesvesnog pamčenja večno-živu stvarnost za koju nas navika čini slepim.
Prvu knjigu ''Potrage za izgubljenim vremenom" - "Svanova strana" objavljuje 1913. godine o sopstvenom trošku kod mladog izdavača Bernarda Graseta, nakon što su je odbili brojni ugledni izdavači uključujući i direktora ''Nove francuske revije" Andrea Žida.
Prust je u to vreme planirao da napiše samo još dve knjige ali je njihovo objavljivanje osujećeno izbijanjem Prvog svetskog rata.
Tokom rata revidirao je ostatak svog romana, povećavajući realističke i satiričke elemente, i utrostručivši njegovu dužinu.
Za drugu knjigu ''Potrage" - ''U senci devojaka u cvetu" koja je objavljena 1919. godine dobija Gonkurovu nagradu a potom i orden Legije časti i postaje svetski poznat.
Za njegovog života objavljene su još samo tri knjige ''Potrage za izgubljenim vremenom".
Prust je umro od zapaljenja pluća 18. novembra 1922. u Parizu. Do poslednjeg daha je pisao u svom zamračenom stanu gde su zavese uvek bile navučene na prozore a zidovi bili obloženi pločama kaučuka kao zaštita od buke.
"U potrazi za izgubljenim vremenom , koju čini sedam romana u 13 tomova, je priča o Prustovom životu, ispričana kao alegorijska potraga za istinom.