Milena Pavlovic - Barili

[besherat]

​

Milena Pavlović-Barili rođena je 05.11. 1909. godine u kući svog dede Stojana Pavlovića u Požarevcu, a umrla je 06.03. 1945. godine u Njujorku. Bila je srpska slikarka i jedna od najinteresantnijih ličnosti umetničke Evrope između dva rata.

Na svom umetničkom putu Milena Pavlović-Barili studira slikarstvo u Beogradu (1922-1926) i Minhenu (1926-1928), a uzor joj postaje slikar De Kiriko (po ugledu na njega delovi platna ostaju nenaslikani). U Beogradu izlaže 1928. Slikarski simboli su joj između sna i jave, ženski setno ljupki likovi, velovi, krilati mladići na štulama, antički stubovi, Venere bez ruku, harlekini, biste, lepeze, ptice, a kasnije u njenom trećem, prelaznom periodu i simboli diskretnijeg nadrealizma. Godine 1930. napušta Jugoslaviju i narednu deceniju provodi u Španiji, Rimu, Parizu i Londonu, gde se družila i izlagala sa evropskom umetničkom elitom (Žan Kokto, Andre Breton). Tada ulazi u novu, prerafaelitsku, u stvari romantičarsku školu, okrenuta više prošlosti nego sadašnjosti, te postaje predstavnik nadrealističkog ili matafizičkog romantizma. U Londonu izlaže 1931, a u Parizu i Rimu 1932. Avgusta 1939. odlazi za Njujork, gde je živela sve do svoje iznenadne i prerane smrti 1945. U SAD je pored slikarstva radila na komercijalnom dizajnu za modne žurnale.
Za života je uradila preko 300 radova, puno skica i crteža. Mnoga platna su joj u kući-muzeju u Požarevcu, Muzeju savremene umetnosti i Narodnom muzeju u Beogradu, kao i u Rimu.

Autoportret sa velom, 1939.

 

[crvendac_011]

Svi talenti Milene Barili

Svi talenti Milene Barili


Izvanredno obrazovana i poliglota, životnim pristupom daleko ispred svog vremena, suštinski veoma mistična, ona je ličnost vrlo inspirativna za film, kaže rediteljka Čarna Radoičić


Čarna Radoičić kao Milena Pavlović Barili u sceni iz filma

Rediteljka Čarna Radoičić privodi kraju rad na dokumentarno-igranom filmu „Milena”, o životu i delu Milene Pavlović Barili, koji će premijerno biti prikazan 20. marta u „Akademiji 28” u Beogradu. Prve kadrove rediteljka je snimila 5. novembra 2009, na dan Mileninog 100. rođendana, u Memorijalnoj galeriji u Požarevcu, važnom izvoru i riznici građe filma, budući da se tamo čuva najveći broj Mileninih slika, pesama, crteža koji datiraju još iz 1916. i privatnih predmeta koji otkrivaju gracioznost i ženstvenost kojom je slikarka zračila.
– Izborima koje je Milena pravila i načinima na koji je vodila svoj životni put, sama opstajući i napredujući profesionalno u Evropi i Americi, u periodu kada se zbog rata većina domaćih umetnika odlučivala na povratak u domovinu, izvanredno obrazovana i poliglota, životnim pristupom daleko ispred svog vremena, suštinski veoma mistična, ona je ličnost vrlo inspirativna za film – kaže za „Politiku” rediteljka, i dodaje da Milena „predstavlja primer posvećenosti i, za naše podneblje, atipičan pristup shvatanju značenja umetnosti”.
– O Mileninoj dvojnosti i uticaju iste na njen rad govorilo se i pre mog filma čijim sam jednim delom pokušala da objasnim i osvetlim ta genetska, geografska, emocionalna i psihološka preplitanja sadržana u njenoj ličnosti, sve u cilju što sveobuhvatnijeg pogleda i različitih vizura koje, osim mene, daju i sagovornici u filmu, koji su se u svom radu bavili Milenom – kaže Čarna Radoičić. U njenom filmu govore: reditelj Đorđe Kadijević, filolog Adele Macola, književnica Mirjana Mitrović, istoričarka umetnosti Irina Subotić, modna dizajnerka Ingrid Huljev, kao i mnogi mladi umetnici različitih struka.
Istražujući nekoliko godina građu o umetnici, Čarna Radoičić došla je i do podataka koji ranije nisu objavljivani.
– Trivije i neproverene krevetske priče nisu od presudnog značaja za gledaoce, a ni za dela koja je Milena ostavila za sobom. Važnije je mesto koje ima Milenina fantastična simbolička poezija, koju je pisala na četiri jezika, kao i autentični ilustratorski rad, koji je decenijama ovde bio bezobzirno zapostavljen. U filmu je i puno zanimljivosti vezanih za istorijske okolnosti u kojima je Milena živela, njen odnos prema dvema domovinama: Srbiji i Italiji, i prema savremenicima – otkriva nam sagovornica, koja je rezultate svog istraživanja opisala u tekstu knjige „Vero Verius” grupe autora, prvom delu luksuzne trojezične trilogije o Mileni, koji je predstavljen na poslednjem Sajmu knjiga.
Mesto koje Milena ima u srpskoj kulturi jedna je od glavnih tema kojima se film, kroz priču o svestranoj umetnici, bavi, ističe rediteljka i dodaje:
– Film se bavi i nedovoljnom vidljivošću institucija kulture u Srbiji i (ne)vidljivošću Milene, koja se uvek izjašnjavala kao Srpkinja, koja je odbila italijansko državljanstvo, koja je više volela da sedi u bašti kuće Pavlovića u Požarevcu nego u pariskim kafeima – kaže rediteljka, koja je, inače, docent na katedri za režiju na Akademiji umetnosti u Beogradu, autorka dokumentarca o svom ocu „Miki Manojlović: filmska ostvarenja” i dobitnica Gran prija 50. kratkog metra za film „Tri (u)lične priče”.
Posle beogradske premijere filma, koji je Čarna Radoičić realizovala u saradnji sa „Tuna fiš studijom”, uslediće projekcije u Mileninom rodnom Požarevcu, u Parmi – rodnom gradu umetničke familije Barili, i na brojnim festivalima.

I. Aranđelović
Objavljeno: 22.02.2011.
Izvor: Politika