- Učlanjen(a)
- 10.07.2010
- Poruka
- 2.773
Mihailo Lalić
Mihailo Lalić (7. oktobar 1914. - 30. decembar 1992.) je pisac koji se na samom početku književnog rada opredelio za jasan tematski krug (NOR), određeno geografsko podneblje (Crna Gora) i specifičan izbor aktera događaja i romanesknih priča. Započeo je knjigom pesama Stazama slobode (1948), ali se brzo okrenuo prozi, koja će postati isključiva forma umetničkog sagledavanja vremena, događaja i ljudskih sudbina. Prema njegovom scenariju snimljen je film „Svadba“ 1973. u režiji Radomira Šaranovića, takođe izvršena je ekranizacija njegovog romana „Lelejska gora“ 1968.
Prvi je dobitnik „Njegoševe nagrade“ 1963. za roman „Lelejska gora“. Dobio je NIN-ovu nagradu 1973. za roman „Ratna sreća“. Dobio je nagradu „21. jul“, najviše priznanje opštine Berane, 1962. godine, kada je nagrada i ustanovljena.
Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 5. decembra 1963, a za redovnog člana 7. marta 1968.
Bibliografija
Objavio je veliki broj knjiga pripovedaka:
Izvidnica (1948),
Prvi snijeg (1951),
Na mjesečini (1956),
Posljednje brdo (1967).
Ipak, značajan doprinos savremenoj prozi dali su njegovi romani:
Svadba (1950),
Zlo proljeće (1953),
Raskid (1955),
Lelejska gora (1957, 1962),
Hajka (1960),
Pramen tame (1970),
Ratna sreća (1973),
Zatočnici (1976),
Dokle gora zazeleni (1982),
Gledajući dolje na drumove (1983)
Odlučan čovjek (1990).
Izvor:Vikipedija
Mihailo Lalić (7. oktobar 1914. - 30. decembar 1992.) je pisac koji se na samom početku književnog rada opredelio za jasan tematski krug (NOR), određeno geografsko podneblje (Crna Gora) i specifičan izbor aktera događaja i romanesknih priča. Započeo je knjigom pesama Stazama slobode (1948), ali se brzo okrenuo prozi, koja će postati isključiva forma umetničkog sagledavanja vremena, događaja i ljudskih sudbina. Prema njegovom scenariju snimljen je film „Svadba“ 1973. u režiji Radomira Šaranovića, takođe izvršena je ekranizacija njegovog romana „Lelejska gora“ 1968.
Prvi je dobitnik „Njegoševe nagrade“ 1963. za roman „Lelejska gora“. Dobio je NIN-ovu nagradu 1973. za roman „Ratna sreća“. Dobio je nagradu „21. jul“, najviše priznanje opštine Berane, 1962. godine, kada je nagrada i ustanovljena.
Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 5. decembra 1963, a za redovnog člana 7. marta 1968.
Bibliografija
Objavio je veliki broj knjiga pripovedaka:
Izvidnica (1948),
Prvi snijeg (1951),
Na mjesečini (1956),
Posljednje brdo (1967).
Ipak, značajan doprinos savremenoj prozi dali su njegovi romani:
Svadba (1950),
Zlo proljeće (1953),
Raskid (1955),
Lelejska gora (1957, 1962),
Hajka (1960),
Pramen tame (1970),
Ratna sreća (1973),
Zatočnici (1976),
Dokle gora zazeleni (1982),
Gledajući dolje na drumove (1983)
Odlučan čovjek (1990).
Izvor:Vikipedija