Mano Negra je multietnički bend iz Francuske, najpoznatiji po hitovima King Kong Five i Mala Vida, koga je predvodio Manu Čao.
Manu Čao (Manu Chao) (pravo ime Hose-Manuel Tomas Artur Čao (šp. Jose-Manuel Thomas Arthur Chao) rođen 21. jula 1961. u Parizu, Francuska), je francuski muzičar španskog porekla.
Otac mu je pisac Ramon Čao iz Vilalbe, Galicija, a majka je baskijskog porekla. Preselili su se u Francusku u vreme diktatora Franiciska Franka, koje je trajalo do njegove smrti 1975. godine. Stoga je Manu Čao svoje detinjstvo proveo u Parizu. Bio je poznat u pariskoj alternativnoj muzičkoj sceni kao član bendova Hot Pants i Los Carayos. 1987. godine je zajedno sa svojim bratom Antoanom formirao sastav Mano Negra. Do svog raspada 1995. godina, bend je bio poznat u Francuskoj i turnejama po južnoj Americi.
Manu Čao peva na francuskom, španskom, galicijskom, arapskom, engleskom, portugalskom i volof jeziku. Često koristi više jezika u istoj pesmi. Njegova muzika je među najprodavnijima na svetu.
Mano Negra je osnovan u Parizu 1987. i neki od članova bili su, osim Manua, i njegov brat Antoan, kao i rođak Santjago Kasarijego. Naziv grupe na španskom znači „Crna ruka“, po istoimenoj španskoj anarhističkoj oganizaciji. Trojcu su se ubrzo pridružili niz drugih muzičara iz alternativne scene - Daniel Jamet (gitara), Jo Dahan (bas), Philippe "Garbancito" (udaraljke) i Thomas Darnal (na klavijaturama). La Mano Negra, grupu koja će postati 'alternativni rock fenomen decenije, službeno je nastala 1987.
"Patchanka"
Članovi Mano Negre su počeli osmišljavati vlastiti alternativni stil, spajajući elemente rocka, salse i reggaea sa zdravom dozom rap i Rai. Svoj novi izum su nazvali "Patchanka".Oni su odmah krenuli na veliku turneju po gradovima širom zemlje i ubrzo su imali veliki broj svojih obožavaoca.
Zahvaljujući uspjehu svojih koncerata,La Mano Negra's ugled se širio poput šumskog požara. Što je više, La Mano će se uskoro probiti do šire publike kada se njihov singl "Mala Vida" pokazao kao neočekivani hit u muzičkom mainstreamu. Uz njihovu popularnost , grupa odlazi u studio kako bi snimili prvi album (izdat za mali nezavisni label Boucherie Productions). Album prolazi relativno dobro i prodaje se u preko 50.000 primjeraka, bez ikakve promocije.
Nakon objavljivanja svog albuma, La Mano Negra kreće na još jednu veliku turneju, širom Evrope, a zatim u septembru 1989 La Mano nastupa na Fete de l'Humanité (godišnjem festivalu Komunističke partije u Parizu), podržavajući američki rockabilly grupu Stray Cats.
U ovoj fazi svoje karijere La Mano Negra i njihov uspjeh na alternativnoj sceni dospeo je do ušiju velikih izdavačkih kuća i grupa je uskoro bila bombardovana sa ponudama za snimanje unosnih ugovora. La Mano na kraju odlučuje da prihvati ponudu sa s Virgin, i potpisuje svoj prvi veliki posao septembra 1989.
Puta's Fever
Kada je bend izdao svoj drugi album, "Puta's Fever" samo nekoliko mjeseci kasnije, i on se pokazao ne samo kao izrazito alternativan već i izrazito komercijalan. "Puta's Fever" (na kojemu se nalaze pjesme snimljene na španskom i arapskom jeziku, kao i francuskom) pokazali su se fenomenalno uspješni sa nizom hit singlova - uključujući i "King Kong Five" i poznati "Pas assez de toi" . Čak i "Sidi h'bibi" (pjesma koja je cenzurirana od strane francuske radio stanice tokom Zalivskog rata, jer su tekstovi na arapskom) je imala dobru prodaju.
Puta s Fever" ne samo da je fenomenalno dobro prošla na francuskim lestvicama albuma (prodaja 400.000 primjeraka), već i izvozi Mano Negra's 'Patchanka' zvuk izvan granica Francuske (prodaja 300.000 primjeraka u inostranstvu).
1990 se pokazala kao veoma uspešna godina za Mano Negra što se tiče turneja. Nakon završetka mini turneje u Parizu , grupa odlazi na niz koncerata u Europi.
Međutim, kada je Mano Negra otišla u Ameriku kako bi podržala Iggy Pop-a na turneji, jako su se razočarali na svoje putovanje u SAD-u i s načinom rada sa američkim muzičarima.Uprkos činjenici da je američki rock formirao dio La Mano Negra's muzičke uticaje, bend je na kraju zamrzeo SAD. Kao rezultat toga la Mano je počela prekidati sve veze sa engleskim jezikom i odbija nastupe u tim zemljama.Ovaj potez neizbježno je doveo do problema sa Record kućama, ali Mano Negra odbija popustiti na tom pitanju. Grupa se zvanično raspala 1995, iako je većina članova napustila bend već 1992.
Muzika Mano Negre je mešavina različitih stilova: pank roka (pod uticajem Kleša), regea, ska i latino muzike, hip hopa, kao i tradicionalnog narodnog melosa Francuske, pirinejskog poluostrva i severne Afrike, praćena duvačkom sekcijom. Repertoar Mano Negre činile su pesme na španskom, francuskom, arapskom i engleskom jeziku. Grupa je uživala veliku popularnost na tri kontinenta, smatra se jednim od pionira svetske muzike i uticala je na mnoge bendove i izvođače širom Evrope i Južne Amerike. Njihova prepoznatljiva mešavina afričkih, latinoameričkih i drugih ritmova često se naziva mestico ili pačanka (po nazivu jednog od albuma Mano Negre).
Diskografija
Albumi
Patchanka (1988, Boucherie Productions / Virgin France S.A)
Puta's Fever (1989, Virgin France S.A.)
King of Bongo (1991, Virgin France S.A.)
In the Hell of Patchinko (1992, Virgin France S.A.)
Casa Babylon (1994, Virgin France S.A.)
Izvor:wikipedija
Poslednja izmena od urednika: