Član
- Učlanjen(a)
- 17.04.2009
- Poruka
- 4.299
Kurilean Bobtail Longhair (KBL) i Kurilean Bobtail Shorthair (KBS) mačka (video)
[YOUTUBE]jr3A8LVPAzE[/YOUTUBE]
Kurilean Bobtail Longhair (KBL) i Kurilean Bobtail Shorthair (KBS) su slične u gotovo svemu, a razlike ću dati u izvodu iz standarda. Obzirom na to u daljem tekstu ću koristi naziv Kurilski Bobteil. Priča o njemu je zapravo fantastična priča o mački koja spreda ima lik obične mace, a od pozadi izgleda kao zec. To je prirodno nastala vrsta koja je stara oko 100 do 150 godina. Živela je izolovano na Kurilskom ostrvu gde je i danas nalazimo. Kurilsko ostrvo nalazi se na istočnoj strani Rusije i proteže se do severnog vrha japanskog ostrva Hokaido. Smatra se da su to zapravo podivljale mačke pasmine Japanskog Bobteila donesene na Kurilsko ostrvo. To je ostrvo bilo dugo u izolaciji pa su tek sredinom 20 veka te mačke vojnici i zoolozi doneli sa sobom. U prirodi je ta mačka izvrstan lovac ribe ali i lovac u opšte. To je jedan od razloga zašto ta mačka ima posebnu sklonost prema vodi. Mačka može uloviti ribu tešku i do 5 kg ali i zeca. Kada žive u zajednici sa čovekom to su vrlo privržene, miroljubive i prilagodljive mace. Svoj lovački instinkt u kućnim uslovima zadovoljavaju lovom na muve. Zahvaljujući svom karakteru postale su brzo popularne. Razvojem felinologije u Rusiji kao i održavanjem prvih izložbi ljubitelji Kurilskog Bobteila izborili su da ta mačka bude svrstana kao jedna mutacija Japanskog Bobtaila. Međutim Kurilski Bobtail je potpuna suprotnost Japanskom Bobtailu, on je jedna snažna mačka sa „divljim“ prirodnim poreklom. Ruski su uzgajivači zadržali tu karakteristiku dok je Japanski Bobtail jedna elegantna maca. Obe su pasmine potpuno nezavisne u razvoju i uzgoju. Ono što je bitno da se geni za kratak rep kod obe pasmine potpuno razlikuju od gena kod Manksa. Naime kod Manksa taj gen uzrokuje veliku smrtnost mladunčadi, dok ovde to nije slučaj, te se mogu bez problema pariti i razmnažati. WCF je 1995 godine priznala Kurilskog Bobtaila, a FIFe 2003 godine, kada mu je i napisan standard. Izuzetno su dobrog zdravlja i uravnoteženog karaktera. Vrlo su inteligentne, obožavaju svog vlasnika i zadovoljne su sa životom u stanu. Vole se igrati sa vodom u kadi i kapljicama vode što kaplju iz česme. U prirodi žive poput vuka.
Izvod iz standarda
Velika je mačka ali može biti i srednje veličine, mišićava , kompaktna, snažnog tela sa kratkim "pompon" repom.
Diskfalifikacija: deformacija kralješka, manjak kralješka, kratak ravan rep bez uglova i zavoja, rep duži od 12 cm.
Izvor. B Aksentijević
[YOUTUBE]jr3A8LVPAzE[/YOUTUBE]
Kurilean Bobtail Longhair (KBL) i Kurilean Bobtail Shorthair (KBS) su slične u gotovo svemu, a razlike ću dati u izvodu iz standarda. Obzirom na to u daljem tekstu ću koristi naziv Kurilski Bobteil. Priča o njemu je zapravo fantastična priča o mački koja spreda ima lik obične mace, a od pozadi izgleda kao zec. To je prirodno nastala vrsta koja je stara oko 100 do 150 godina. Živela je izolovano na Kurilskom ostrvu gde je i danas nalazimo. Kurilsko ostrvo nalazi se na istočnoj strani Rusije i proteže se do severnog vrha japanskog ostrva Hokaido. Smatra se da su to zapravo podivljale mačke pasmine Japanskog Bobteila donesene na Kurilsko ostrvo. To je ostrvo bilo dugo u izolaciji pa su tek sredinom 20 veka te mačke vojnici i zoolozi doneli sa sobom. U prirodi je ta mačka izvrstan lovac ribe ali i lovac u opšte. To je jedan od razloga zašto ta mačka ima posebnu sklonost prema vodi. Mačka može uloviti ribu tešku i do 5 kg ali i zeca. Kada žive u zajednici sa čovekom to su vrlo privržene, miroljubive i prilagodljive mace. Svoj lovački instinkt u kućnim uslovima zadovoljavaju lovom na muve. Zahvaljujući svom karakteru postale su brzo popularne. Razvojem felinologije u Rusiji kao i održavanjem prvih izložbi ljubitelji Kurilskog Bobteila izborili su da ta mačka bude svrstana kao jedna mutacija Japanskog Bobtaila. Međutim Kurilski Bobtail je potpuna suprotnost Japanskom Bobtailu, on je jedna snažna mačka sa „divljim“ prirodnim poreklom. Ruski su uzgajivači zadržali tu karakteristiku dok je Japanski Bobtail jedna elegantna maca. Obe su pasmine potpuno nezavisne u razvoju i uzgoju. Ono što je bitno da se geni za kratak rep kod obe pasmine potpuno razlikuju od gena kod Manksa. Naime kod Manksa taj gen uzrokuje veliku smrtnost mladunčadi, dok ovde to nije slučaj, te se mogu bez problema pariti i razmnažati. WCF je 1995 godine priznala Kurilskog Bobtaila, a FIFe 2003 godine, kada mu je i napisan standard. Izuzetno su dobrog zdravlja i uravnoteženog karaktera. Vrlo su inteligentne, obožavaju svog vlasnika i zadovoljne su sa životom u stanu. Vole se igrati sa vodom u kadi i kapljicama vode što kaplju iz česme. U prirodi žive poput vuka.
Izvod iz standarda
Velika je mačka ali može biti i srednje veličine, mišićava , kompaktna, snažnog tela sa kratkim "pompon" repom.
- Glava je velika, trapezoidna zaokruženih obrisa i široka u visini. Blago zaobljenog je profila, brada dobro razvijena i široka. Nos je blago ulegnut ispred čela, širok i srednje dugačak. UŠI su srednje veličine, široke na osnovi, nagnute prema napred, zaobljenih vrhova i otvorene na osnovi. KBL: ima čuperke na vrhu uha i u ušiju. Uši su široko razmaknute i srednje visoko smeštene. Razmak između ušiju je isti kao širina uha.
- Oči su okrugle, široko razmaknute i blago ukošene. Dopuštene su sve boje, od žute do zelene, plava i raznobojne.
- Telo je kompaktno, mišićavo i jake koštane građe. Leđa su u obliku blagog luka koji se proteže od ramenog pojasa do nešto više trtice.
- Noge su srednje dugačke i snažne. Zadnje noge su duže od prednjih. Šape su okrugle.
- Rep se sastoji od nekoliko zavoja ili uglova ili kombinacija istog. Može biti krut ili savitljiv. Vidljiva dužina repa (bez dlake) je 3-8 cm. Veličina i oblik repa mora biti u skladu sa telom.
- Krzno je gusto i prilično nježno. Kod KBS je kratko sa umerenim poddlakama a zaštitna dlaka je čvrsta –„osje“. Kod KBL je srednje dugo krzno sa manje osja i poddlake. Mačka u punoj dlaci ima okovratnik, košuljicu i pantalone. Priznate su sve boje, uzorci i kombinacije sa belim, (lisa, medaljon, bela prsa, trbuh, noge, šape). Izuzev: čokoladne, lila, cimet, fawn i mačaka sa oznakama.
Diskfalifikacija: deformacija kralješka, manjak kralješka, kratak ravan rep bez uglova i zavoja, rep duži od 12 cm.
Izvor. B Aksentijević