Član
- Učlanjen(a)
- 17.04.2009
- Poruka
- 4.299
Kartuzijska (CHA) mačka (video)
[YOUTUBE]w4TtuvoHkp0[/YOUTUBE]
Pretpostavlja se da Kartuzijska (CHA) mačka vodi poreklo iz brdovitih predela Sirije odakle je u 13 veku mogla biti donesena. Prvobitno bila poznata kao Sirijska mačka. Pod istim imenom se pominje i u italijanskim dokumentima u kojima postoji opis i crtež. Kad se crtež i opis Sirijske mačke uporedi sa današnjim standardom rase ne postoje skoro nikakve razlike. Mačka je bila takodje poznata pod imenom Malteška a i Kiparska mačka. Ime Chartreux, Kartuzijska mačka, pojavljuje se u francuskim dokumentima kasnog srednjeg veka ["Dictionaire universel de Commerce", 1723]. Samo ime Chartreux nema nikakve veze sa Kartuzijskim kaluđerskim redom, kao što se može pretpostaviti. Kartuzijski red je i zvanično potvrdio da se kaluđeri nikad nisu bavili uzgojem mačaka. Kako je onda rasa došla do imena Chartreux? Pošto se ne zna tačno, pretpostavlja se da je rasa dobila ime Chartreux zbog sličnosti svoje dlake sa vunom iz Španije koja se upotrebljavala za tkanje tih tipično sivo-plavih odora Kartuzijskih kaluđera. Navodno je Kartuzijska mačka bila prvobitno rasprostranjena u okolini Pariza gde je bila veoma omiljena kod štavljača kože i kod mesara, zbog njenog divnog sivo-plavog dvostrukog krzna, duge i kratke dlake kao i zbog njenog izrazito mišićavog tela. Početak savremenog odgoja počinje godine 1925 kada su sestre Léger (oduševljene lepotom sivo-plave mačke, koja se nekoliko stotina godina održala slobodno živeći u nekoj vrsti izolovane populacije) rešile da etabliraju rasu. Sestre Léger su prema crtežu i opisu rase iz starih dokumenata upornim odgajivačkim radom uspele da učvrste sve karakteristicne odlike rase. To je bilo krunisano uspehom njihove ženke Mignonne de Guerveur koja je na izložbi pariskog Cat-Cluba 1933 godine bila izabrana za najlepšu mačku. Posle drugog svetskog rata su odgajivači Kartuzijanke imali problema sa jako smanjenim brojem mačaka za uzgoj što je povlačilo za sobom neizbežni porast koeficienta incesta. Do čega dovode stalna incestna parenja je [skoro] svakom odgajivaču poznato. Bilo je ustanovljeno da je opstanak rase u opasnosti te su tražena rešenja u ukrštanju Kartuzijanke sa rasama kao sto je Persijska mačka, ali ipak najčešće sa British Shorthair zbog sličnosti i boje. U toku nekoliko decenija su se rase do te mere približile jedna drugoj da je pokroviteljski savez FIFe 1970 godine odlučio da Chartreux i British Shorthair budu vođene kao jedna rasa a pod imenom British Shorthair. U Nemačkoj se rasa vodila pod imenom Karthäuser sto znaci Chartreux. Da bi rasa Chartreux bila spasena od propasti u Parizu je osnovano udruženje "Club de Chat des Chartreux". Osnivači su bili odgajivači Simmonet i Jaquemin koji su uspeli da održe Kartuzijsku mačku u njenoj prvobitnoj formi bez mešanja sa drugim rasama. Oni su neumorno radili na toma da se revidira odluka o stapanju rasa Chartreux i British Shorthair. Revizija odluke doneta je 1977 godine i od tada se Chartreux vodi ponovo kao zasebna rasa.
Chartreux je veoma čvrstog karaktera, ali ne može se reći da je tvrdoglava i da radi sta hoće. Ona samo zna šta hoće i kako da dobije to šta hoće. Voli društvo čoveka ali može bez problema da ostane satima sama. Veoma je odana i voli da se mazi ali ne da se stalno nosi u rukama i da sedi u krilu. Ostala je ipak donekle samostalna.
Izvod iz standarda
Parenje CHA sa britanskom i ruskom mačkom je zabranjeno.
Izvor: B.Aksentijević
[YOUTUBE]w4TtuvoHkp0[/YOUTUBE]
Pretpostavlja se da Kartuzijska (CHA) mačka vodi poreklo iz brdovitih predela Sirije odakle je u 13 veku mogla biti donesena. Prvobitno bila poznata kao Sirijska mačka. Pod istim imenom se pominje i u italijanskim dokumentima u kojima postoji opis i crtež. Kad se crtež i opis Sirijske mačke uporedi sa današnjim standardom rase ne postoje skoro nikakve razlike. Mačka je bila takodje poznata pod imenom Malteška a i Kiparska mačka. Ime Chartreux, Kartuzijska mačka, pojavljuje se u francuskim dokumentima kasnog srednjeg veka ["Dictionaire universel de Commerce", 1723]. Samo ime Chartreux nema nikakve veze sa Kartuzijskim kaluđerskim redom, kao što se može pretpostaviti. Kartuzijski red je i zvanično potvrdio da se kaluđeri nikad nisu bavili uzgojem mačaka. Kako je onda rasa došla do imena Chartreux? Pošto se ne zna tačno, pretpostavlja se da je rasa dobila ime Chartreux zbog sličnosti svoje dlake sa vunom iz Španije koja se upotrebljavala za tkanje tih tipično sivo-plavih odora Kartuzijskih kaluđera. Navodno je Kartuzijska mačka bila prvobitno rasprostranjena u okolini Pariza gde je bila veoma omiljena kod štavljača kože i kod mesara, zbog njenog divnog sivo-plavog dvostrukog krzna, duge i kratke dlake kao i zbog njenog izrazito mišićavog tela. Početak savremenog odgoja počinje godine 1925 kada su sestre Léger (oduševljene lepotom sivo-plave mačke, koja se nekoliko stotina godina održala slobodno živeći u nekoj vrsti izolovane populacije) rešile da etabliraju rasu. Sestre Léger su prema crtežu i opisu rase iz starih dokumenata upornim odgajivačkim radom uspele da učvrste sve karakteristicne odlike rase. To je bilo krunisano uspehom njihove ženke Mignonne de Guerveur koja je na izložbi pariskog Cat-Cluba 1933 godine bila izabrana za najlepšu mačku. Posle drugog svetskog rata su odgajivači Kartuzijanke imali problema sa jako smanjenim brojem mačaka za uzgoj što je povlačilo za sobom neizbežni porast koeficienta incesta. Do čega dovode stalna incestna parenja je [skoro] svakom odgajivaču poznato. Bilo je ustanovljeno da je opstanak rase u opasnosti te su tražena rešenja u ukrštanju Kartuzijanke sa rasama kao sto je Persijska mačka, ali ipak najčešće sa British Shorthair zbog sličnosti i boje. U toku nekoliko decenija su se rase do te mere približile jedna drugoj da je pokroviteljski savez FIFe 1970 godine odlučio da Chartreux i British Shorthair budu vođene kao jedna rasa a pod imenom British Shorthair. U Nemačkoj se rasa vodila pod imenom Karthäuser sto znaci Chartreux. Da bi rasa Chartreux bila spasena od propasti u Parizu je osnovano udruženje "Club de Chat des Chartreux". Osnivači su bili odgajivači Simmonet i Jaquemin koji su uspeli da održe Kartuzijsku mačku u njenoj prvobitnoj formi bez mešanja sa drugim rasama. Oni su neumorno radili na toma da se revidira odluka o stapanju rasa Chartreux i British Shorthair. Revizija odluke doneta je 1977 godine i od tada se Chartreux vodi ponovo kao zasebna rasa.
Chartreux je veoma čvrstog karaktera, ali ne može se reći da je tvrdoglava i da radi sta hoće. Ona samo zna šta hoće i kako da dobije to šta hoće. Voli društvo čoveka ali može bez problema da ostane satima sama. Veoma je odana i voli da se mazi ali ne da se stalno nosi u rukama i da sedi u krilu. Ostala je ipak donekle samostalna.
Izvod iz standarda
Parenje CHA sa britanskom i ruskom mačkom je zabranjeno.
- Glava je široka na osnovici, dobro razvijene lobanje, sa uskim pljosnatim delom između ušiju. Glava ima oblik preokrenutog trapeza. Nos je ravan i širok u celoj dužini, ne sme biti prćasti, krajnja granica njuške završava između obraza.
- Uši su srednje veličine, smeštene visoko na glavi što daje mački znatiželjan izraz, blago se šire prema spoljnjoj strani.
- Oči su velike i otvorene, ne smeju biti okrugle, spoljnji krugovi očiju moraju se blago uzdizati. Boja tamno žuta do tamno bakrenasta, ne sme biti razvodnjena niti imati tragova zelene boje. Što je boja intenzivnija to bolje.
- Telo je čvrsto, snažno, mišićavo, robusno sa dobro razvijenim prsima. Mužjaci su snažniji od ženki.
- Noge su srednje dužine u srazmeru sa telom, jake, mišićave, ne previsoke, velikih šapa.
- Rep je srednje dužine i širi pri korenu a sužava se prema zaobljenom vrhu.
- Krzno je sjajno i gusto, poddlaka blago vunasta, raskošna. Dvostruko krzno mora malo strčati od tela. Boja: sve nijanse plave od svetle do tamne. Svetlija boja je preporučljiva. Krzno mora biti jednolično obojeno. Nosno ogledalo plavo sive boje. Napomena: kod odraslih mužjaka nalazimo dobro razvijene obraze što nije slučaj sa ženkama. Između mužjaka i ženke postoji značajna razlika u veličini. One imaju uža prsa i obraze od mužjaka ali uprkos tome moraju biti robusne.
Izvor: B.Aksentijević
