Dragan Stojnić

[7AF]

Dragan Stojnić

(1937., Beograd - 2003., Beograd)
​

Jedan je od najznačajnijih bosanskih i jugoslovenskih šansonjera. Živio je u Sarajevu, Banja Luci, Skoplju i Beogradu, gradovima koji su obilježili njega i njegovo muzičko stvaralaštvo, no gdje god da je došao u srcu je uvijek nosio pjesmu. Posebno ga se rado sjećaju starije Sarajlije, koji o Stojniću imaju samo riječi hvale, govoreći o njemu kao o velikom gospodinu i iskrenom i pravom prijatelju Sarajeva i Bosne. Oduvijek je želio postati pjevač, a na sceni je proveo skoro 40 godina. Studirao je francuski jezik, da bi kasnije ipak završio Višu turističku školu.


Stvaralaštvo

Njegovi počeci se vezuju za čuveni sarajevski ansambl “Prijatelji”, a prvi veliki uspjeh postigao je 1964. godine pobjedom na festivalu u Kraljevu “Mikrofon je vaš” sa pjesmom “Bila je tako lijepa”, tadašnjim eurovizijskim hitom, pjesmom predstavnicom Francuske 1964. godine. Sljedeće godine također dobija prvu nagradu na festivalu u Opatiji sa evergreenom “Zašto dolaziš samo sa kišom”. Poslije toga 1966. godine gostuje pariskoj Olympiji, internacionalnom hramu muzike, a njegove ploče su počele da se prodaju u ogromnim tiražima.

Svoj najplodniji stvaralački period Dragan Stojnić je imao u Sarajevu, gdje je tokom 1960-ih snimio više francuskih šansona, a kroz prijevode tekstova jugoslavenska publika je dobila priliku upoznati smisao i duh francuske šansone. Osim tekstova na francuskom jeziku, on je koristio i tekstove B. Stojadinovića i N. Vražalice. Uspješno je sarađivao sa sarajevskim orkestrom Esada Arnautalića koji je bio i aranžer više njegovih pjesama. Istih godina povremeno je nastupao i na domaćim festivalima zabavne muzike (Opatijski festival, Vaš šlager sezone, Beogradsko proleće), par puta je predstvaljao i Radioteleviziju Sarajevo na nacionalnim izborima za Pjesmu Eurovizije, no sve u svemu Dragan Stojnić ipak nije bio festivalski pjevač.

1984. godine počeo je sa serijom tradicionalnih solističkih koncerata povodom 8. marta u Beogradu, kojima je održavao neraskidivu vezu sa publikom. Održao je mnogobrojne koncerte i nastupe širom Jugoslavije, a zahvaljujući pjesmi obišao je i gotovo cijeli svijet. Bio je dugogodišnji saradnik PGP RTB-a, a 1998. godine dobio je nagradu “Zlatni Beočug” Kulturno-prosvjetne zajednice Beograda. 1991. otpjevao je gotovo cjelokupni materijal za soundtrack filma "Moj brat Aleksa", koji govori o životnom djelu Alekse Šantića.


Hitovi

“Moj život”, “Ja to znam”, “Zasto dolaziš samo s kišom”, “Soliteri”, “Stare slike”, “Maestro i violina”, “Moj svet”, “La mere”, “La boheme”, “Jedna gitara, hiljadu snova”, “Bila je tako lijepa”, “Doviđenja ljubavi”, “Iluzija”, “Biće dana”, “Ide, ide život”, “Adagio”, “Još si tu”, “Barbara”, “Vino i gitare”, “Jedan čovek i jedna žena” i brojne druge.

Izvor:Wikipedia

 

[macula]