Srpska dijaspora u svetu
Izvor: Blic Svetlana Palić | 17. 07. 2011. - 00:02h
Srbi su vazda živeli u rasejanju, a srpske seobe pamte se u kolektivnom sećanju kao usud. Tako je bilo nekad, tako je i danas. Zato ne čudi što od ukupnog broja Srba na planeti (oko deset i po miliona), polovina živi izvan matice.
Prema podacima iz poslednjeg popisa 2002. godine, u Srbiji ima 7,4 miliona stanovnika, od tog broja se 6,2 miliona izjasnilo kao Srbi. U zemljama u susedstvu živi oko milion i po naših sunarodnika (najviše u Republici Srpskoj, oko milion), a širom sveta oko 2,8 miliona.
Najbrojnija dijaspora živi u SAD (milion), Nemačkoj (800.000) i Austriji (300.000), a nemali broj živi u Švajcarskoj (200.000), Francuskoj (120.000), Švedskoj (110.000) i dalekoj Australiji (130.000).
U novijoj istoriji, prvi veći talas iseljavanja bio je krajem 19. veka u SAD. U to vreme mnogi iz Evrope krenuli su preko okeana u “obećanu zemlju”, pa tako i Srbi. Nedavno je utvrđeno da se prvi registrovan Srbin useljenik u SAD zvao Đorđe Šagić koji je 1815. stigao brodom u Filadelfiju.
Nakon Drugog svetskog rata usledio je drugi talas u kojem su zemlju napustili (tačnije u nju se nisu vratili) ratni zarobljenici kraljevske vojske, zagovornici monarhije i uopšte protivnici komunizma. Ta politička emigracija živela je najviše u SAD, Australiji, Kanadi i Velikoj Britaniji.
Treći talas bio je talas ekonomske migracije. Početkom šezdesetih godina prošlog veka, tadašnja socijalistička Jugoslavija suočena sa nezaposlenošću otvorila je granice i dozvolila svojim stanovnicima da idu na privremeni rad u inostranstvo. Potpisivala je bilateralne sporazume sa zemljama Zapadne Evrope kojima je radna snaga bila potrebna.
To su čuveni gastarbajteri - gostujući radnici. Konačno, četvrti talas krenuo je sa ratovima i raspadom bivše SFRJ. U tom talasu devedesetih godina izdvaja se odliv mozgova u Kanadu, zemlju koja je otvorila svoja vrata za naše stručnjake prirodnih i elektrotehničkih nauka.
Četiri miliona Srba našlo uhlebljenje u inostranstvu
Izvor: Blic Svetlana Palić | 17. 07. 2011. - 00:02h
Srbi su vazda živeli u rasejanju, a srpske seobe pamte se u kolektivnom sećanju kao usud. Tako je bilo nekad, tako je i danas. Zato ne čudi što od ukupnog broja Srba na planeti (oko deset i po miliona), polovina živi izvan matice.
Prema podacima iz poslednjeg popisa 2002. godine, u Srbiji ima 7,4 miliona stanovnika, od tog broja se 6,2 miliona izjasnilo kao Srbi. U zemljama u susedstvu živi oko milion i po naših sunarodnika (najviše u Republici Srpskoj, oko milion), a širom sveta oko 2,8 miliona.
Najbrojnija dijaspora živi u SAD (milion), Nemačkoj (800.000) i Austriji (300.000), a nemali broj živi u Švajcarskoj (200.000), Francuskoj (120.000), Švedskoj (110.000) i dalekoj Australiji (130.000).
U novijoj istoriji, prvi veći talas iseljavanja bio je krajem 19. veka u SAD. U to vreme mnogi iz Evrope krenuli su preko okeana u “obećanu zemlju”, pa tako i Srbi. Nedavno je utvrđeno da se prvi registrovan Srbin useljenik u SAD zvao Đorđe Šagić koji je 1815. stigao brodom u Filadelfiju.
Nakon Drugog svetskog rata usledio je drugi talas u kojem su zemlju napustili (tačnije u nju se nisu vratili) ratni zarobljenici kraljevske vojske, zagovornici monarhije i uopšte protivnici komunizma. Ta politička emigracija živela je najviše u SAD, Australiji, Kanadi i Velikoj Britaniji.
Treći talas bio je talas ekonomske migracije. Početkom šezdesetih godina prošlog veka, tadašnja socijalistička Jugoslavija suočena sa nezaposlenošću otvorila je granice i dozvolila svojim stanovnicima da idu na privremeni rad u inostranstvo. Potpisivala je bilateralne sporazume sa zemljama Zapadne Evrope kojima je radna snaga bila potrebna.
To su čuveni gastarbajteri - gostujući radnici. Konačno, četvrti talas krenuo je sa ratovima i raspadom bivše SFRJ. U tom talasu devedesetih godina izdvaja se odliv mozgova u Kanadu, zemlju koja je otvorila svoja vrata za naše stručnjake prirodnih i elektrotehničkih nauka.