Hormon FSH

[Angelus]

FSH (Filkulostimulirajući hormon) je hormon prednjeg režnja hipofize koji pripada grupi gonadotropnih hormona.

Nivo njegovog lučenja se kod žena razlikuje u zavisnosti od dana ciklusa i u prvoj fazi ciklusa postepeno raste, kulminaciju dostiže u periodu ovulacije nakon čega naglo pada.

Njegova glavna uloga je stimulisanje folikularnog rasta kod žena (kao i spermatogeneze kod muškaraca). On je dakle hormon pod čijim se dejstvom u svakom ciklusu selektuje i podstiče rast par manjih folikula od kojih će se daljim rastom uglavnom samo jedan folikul razviti do nivoa tercijarnog folikula, ovulirati i dati zrelu jajnu ćeliju. Ovo je njegova osnovna uloga u telu žene, mada ih on ima još.

Paralelno sa rastom folikula određene ćelije (granuloza ćelije) folikula sve više luče estradiol – jedan od osnovnih estrogena čiji visok nivo sistemom negativne povratne sprege suprimira lučenje FSH u hipofizi i smanjuje njegov nivo.

Sa starenjem žene i smanjenjem njene ovarijalne rezerve rast folikula i proizvodnja estrogena je sve manja tako da u odsustvu negativne povratne sprege organizam pokušava jače da stimuliše jajnik većom proizvodnjom FSH. Posledica toga je da su bazalne vrednosti ovog hormona (od 2. do 5. dana ciklusa) u ovoj situaciji povećane.

To je osnova za jedan od najčešćih testova u proceni ovarijalne rezerve (bazalni nivo FSH) koji ginekolozi koriste u svakodnevnom radu. Visoke vrednosti FSH u ovom periodu ukazuju na smanjenje ovarijale rezerve, odnosno smanjen potencijal jajnika da daje ovulacije i zrele jajne ćelije.

Referentne vrednosti nisu tačno određene mada vrednosti preko 12 ukazuju na smanjenu ovarijalnu rezervu, vrednosti preko 15 na veoma smanjenu, a vrednosti preko 20 na gotovo odsutnu ovarijalnu rezervu, kada je mogućnost trudnoće čak i vantelesnom oplodnjom vrlo mala.

Pored dijagnostičke FSH ima i veoma primenjivu terapijsku vrednost.

Posebno izolovani ili sintetisani preparati ovog hormona se danas u formi injekcija koriste kao osnovni hormoni za stimulaciju jajnika i izazivanje folikluarnog (i to multifolikularnog) rasta u određenim situacijama.

Najčešća primena je u izazivanju ovulacije kod žena koje ne ovuliraju a druga terapija nije dala rezultate i to kako za spontane cikluse (što je ređe), tako i za cikluse intrauterine inseminacije.

Dominantna primena ovog hormona je, ipak, u kontrolisanoj ovarijalnoj hiperstimulaciji u procesu vantelesne oplodnje kada se većim dozama ovog hormona postiže razvoj većeg broja folikula i dobijanja više jajnih ćelija.




IZVOR: neplodnost.wordpress.com